Qədim yunan filosofu
Aristotel "Politika" əsərində yazırdı ki,
ictimai inam siyasətdə uğuru təmin edən ən
mühüm amildir. Həqiqətən də fərqli ictimai-iqtisadi
formasiyalarda cəmiyyətin dəstəyinə iddia edən hər
bir siyasi qüvvənin cidd-cəhdlə can atdığı
yeganə meyar məhz ictimai inamı qazanmaqdır. Üaşadığı
zaman və məkanın xarakterindən asılı olmayaraq, qərinələr
boyu əxz etdiyi milli-mənəvi dəyərlərini, mental
xüsusiyyətlərini qoruyub saxlayan Azərbaycan xalqı da
gələcək taleyini daim inandığı, etimad bəslədiyi
siyasi qüvvəyə etibar etmişdir.
Məhz bu inamın,
milli özünüdərk və özünütəsdiq istəyinin
təcəssümü olaraq XX əsrin sonlarına doğru
milli dövlətçiliyini bərpa edən xalqımız
müstəqilliyinin ilk illərində yenidən mənəvi
sarsıntılara məruz qalmış, üzləşdiyi
böhran və faciələr fonunda gələcək barədə
nikbin düşünə bilməmişdir. Bu gün
1991-1993-cü illlərin o böhranlı,
ağrılı-acılı, faciəli günlərini qəlbində
vətən, millət sevgisi olan hər bir azərbaycanlı
böyük təəssüf, dərin kədər hissi ilə
xatırlayır. Hakimiyyəti ələ keçirərək
inanılmaz bir hərisliklə ölkənin sərvətlərini
çapıb-talayan, iqtisadi-siyasi və mənəvi
böhranın qarşısını almaqda aciz olan məlum
qüvvələr xalqın inamından sui-istifadə etməklə,
əslində, özlərini uçuruma yuvarladılar. Bir
daha təsdiqləndi ki, xalqın inam və etimadına
söykənməyən, onun iradəsini, istəyini nəzərə
almayan hər hansı siyasi qüvvə Azərbaycan cəmiyyətində
uzun müddət duruş gətirə bilməz. Belə
acınacaqlı şəraitdə xalqın üzdə olan
ziyalıları, sadə və zəhmətkeş insanları
öz daxili inamlarına söykənərək respublikanı
xaos və anarxiya mühitindən, parçalanma təhlükəsindən,
sosial-iqtisadi tənəzzüldən, bir sözlə,
böyük fəlakətlərdən qurtaracaq, onu möhkəm
sabitlik, davamlı sosial-iqtisadi tərəqqi və yüksəliş
yoluna çıxaracaq yeganə şəxsiyyəti Heydər Əliyevin
simasında gördülər. Əksəriyyət
yaxşı başa düşürdü ki, məhz ulu
öndər Heydər Əliyev kimi müdrik strateq və siyasət
ustadının rəhbərliyi altında formalaşan siyasi
partiya xalqın inamını doğrultmaq, respublikanı
üzləşdiyi böyük faciələrdən hifz etmək
iqtidarında ola bilər.
Dövlətçiliyin
taleyi baxımından ən ağrılı, çətin
günlərdə xalq öz gələcəyini məhz
inandığı, müdrikliyinə, idarəçilik səriştəsinə,
siyasi fəhminə qəlbən güvəndiyi liderə -
Heydər Əliyevə etibar etmiş, onun rəhbərliyi
altında üzləşdiyi fəlakətdən xilas
olacağına böyük ümid bəsləmişdir. Ulu
öndər malik olduğu yüksək dövlətçilik
və idarəçilik səriştəsi ilə çiyinlərini
son dərəcə ağır bir yükün altına
vermiş, məsuliyyətdən çəkinməmiş, əsl
liderlərə xas bir şəkildə dövlətinin
üzləşdiyi faciələrə biganə
qalmamışdır.
Ümummilli lider Heydər
Əliyevin iyunun 15-də Azərbaycan Ali Sovetinin Sədri
seçilməsi respublikanın çağdaş tarixində
dönüş mərhələsi kimi dəyərləndirilir.
Azərbaycan Milli Məclisinin 1997-ci il 27 iyun tarixli qərarı
ilə 15 iyunun hər il Milli Qurtuluş Günü kimi qeyd
edilməsi də obyektiv reallığa əsaslanır. "Azərbaycan
xalqının azadlığının, müstəqil dövlətçiliyinin,
müqəddəratının həll edildiyi ən
ağır günlərdə Heydər Əliyevin öz
xalqının iradəsinə tabe olaraq ölkə rəhbərliyinə
qayıtması, əslində, onun müstəqil Azərbaycan
Respublikasını, Azərbaycan xalqını, milli azadlıq
hərəkatında qazanılmış tarixi nailiyyətləri
məhv olmaqdan xilas etmək kimi çox çətin, şərəfli
missiyanı könüllü olaraq öz üzərinə
götürməsi idi. Bu, sözün əsl mənasında,
"ömrümün qalan hissəsini də xalqıma
bağışlayıram" deyib meydana atılan
böyük ürəkli vətən oğlunun öz
xalqı, öz vətəni qarşısında misilsiz fədakarlığı
idi", - deyə Milli Məclisin qərarında
vurğulanır.
Böyük strateqin
müdrikliklə irəli sürdüyü demokratikləşmə
konsepsiyası xalqın təkamülə əsaslanan
demokratiya yolu ilə irəliləməsi, vətəndaş cəmiyyəti
institutlarının iqtisadi nailiyyətlərə adekvat olaraq
inkişaf etməsi, insan hüquq və azadlıqlarına
etibarlı təminat mexanizmlərinin
formalaşdırılması, habelə məhkəmə-hüquq
sisteminin müasirləşdirilməsi məsələlərini
özündə ehtiva etmişdir. 1995-ci ilin 12 noyabrında
ümumxalq səsverməsi yolu ilə qəbul edilmiş
müstəqil Azərbaycanın ilk Konstitusiyası ölkənin
gələcək inkişaf prioritetlərini müəyyənləşdirməklə
yanaşı, insan hüquq və azadlıqlarının təminatını
dövlətin ali məqsədi kimi ön plana
çıxarmışdır. Konstitusiyada hakimiyyət bölgüsü
prinsipləri dəqiq əksini tapmış, zamanın tələbilə
səsləşən məhkəmə-hüquq
islahatlarının həyata keçirilməsinə fundamental
hüquqi zəmin yaradılmışdır. Konstitusiyanın
keçid müddəalarında, Azərbaycan dövlətinin
demokratik cəmiyyətə inteqrasiyası ilə əlaqədar
olaraq bir sıra demokratik-hüquqi islahatların həyata
keçirilməsi öhdəlik kimi qəbul edilmiş və
bu öhdəliyin yerinə yetirilməsi yönündə bir
sıra mühüm addımlar atılmışdır.
Avropa ölkələrində
hamılıqla qəbul edilmiş standart və normalara
uyğunluq baxımından Azərbaycan Respublikasında cinayət,
cinayət-prosessual, mülki və mülki-prosessual məcəllələrin,
habelə məhkəmə-hüquqi sistemlə bağlı
yeni qanunların hazırlanmasının əsası
qoyulmuşdur. Ulu öndərin 21 fevral 1996-cı il tarixli fərmanı
ilə yaradılmış Hüquq İslahat Komissiyası bu
və digər qanunların təkmil beynəlxalq təcrübə
əsasında, demokratik ideallara uyğun formada
hazırlanmasını təmin etmişdir. Komissiya tərəfindən
hazırlanmış "Məhkəmələr və hakimlər
haqqında" 10 iyun 1997-ci il tarixli, "Konstitusiya Məhkəməsi
haqqında" 21 oktyabr 1997-ci il tarixli Azərbaycan
Respublikası qanunları, həmçinin, Azərbaycan
Respublikası Prezidentinin 18 iyul 1998-ci il tarixli "Azərbaycan
Respublikası Konstitusiya Məhkəməsinin fəaliyyətinin
təmin edilməsi haqqında" və 1 dekabr 1998-ci il
tarixli "Məhkəmələr və hakimlər
haqqında Azərbaycan Respublikası Qanununun tətbiq edilməsi
və məhkəmə islahatlarının həyata
keçirilməsinə dair tədbirlər barədə"
fərmanları insan hüquq və azadlıqlarının
etibarlı təminatına xidmət edən məhkəmə-hüquq
islahatlarının həyata keçirilməsində yeni səhifə
açmışdır.
İnkişaf etmiş
dövlətlərin təcrübəsi göstərir ki, hər
bir ölkədə aparılan hüquqi islahatların səmərəli
nəticələr verməsi məhkəmələrlə
yanaşı, məhkəmə sisteminin fəaliyyətinin
müasirləşdirilməsindən və təkmil mexanizmlər
üzərində qurulmasından bilavasitə
asılıdır. Ümummilli lider hələ 1993-cü ildə
xalqın təkidli tələbi ilə hakimiyyətə
qayıdışından sonra məhkəmə sistemində
aparılan islahatları hüquqi dövlət quruculuğunun
mühüm şərti saymışdır. Azərbaycan
Konstitusiyasında məhkəmə hakimiyyəti ilə
bağlı geniş əksini tapmış prinsiplər beynəlxalq
standartlara tam cavab verməklə yanaşı,
respublikamızda tamamilə azad, şəffaf və müstəqil
məhkəmə hakimiyyətinin formalaşmasına hüquqi
zəmin yaratmışdır. Əsas Qanunda təsbit
olunmuş məsələlər bir daha təsdiqləyir ki,
respublikada məhkəmə hakimiyyəti insan və vətəndaş
hüquq və azadlıqlarını müdafiə edən,
hüquq qaydasını cinayət və digər
hüquqpozmalardan müdafiə edən, dövlət
orqanlarının fəaliyyətinin hüquqi çərçivədən
kənara çıxmamasına nəzarət edən müstəqil
dövlət hakimiyyəti qoludur.
İnsan haqlarına dair
Deklarasiyanın 8-11-ci maddələrində, habelə BMT-nin
1985-ci il 29 noyabr tarixli qətnaməsi ilə bəyənilmiş
"Məhkəmə orqanlarının müstəqilliyinin əsas
prinsipləri"ndə və başqa beynəlxalq sənədlərdə
təsbit olunmuş normaları hüquqi baxımdan
özündə əks etdirən "Məhkəmələr
və hakimlər haqqında" qanunda hakim vəzifəsinə
seçkilərin test üsulu ilə, tamamilə
açıq, şəffaf, obyektiv və ədalətli
prosedur əsasında keçirilməsi xüsusi təsbit
olunmuşdur. Məhkəmə-Hüquq Şurası
qanunamüvafiq olaraq hakimliyə namizədlərin şəffaf
prosedur əsasında, beynəlxalq tələblərə
uyğun seçilməsi məqsədilə ilk dəfə
2000-ci ildə test üsulu ilə imtahan və müsabiqənin
keçirilməsini təmin etmişdir. Bu məqsədlə
bir sıra zəruri tədbirlər görülmüş,
müstəqil və demokratik məhkəmə hakimiyyətinin
formalaşdırılması sahəsində zəngin ənənələri
olan dövlətlərin qabaqcıl təcrübəsi öyrənilmiş,
Azərbaycan Respublikasında hakimliyə namizədlərin
seçilməsi qaydaları təsdiq edilmişdir.
2002-ci il avqustun 24-də
keçirilən ümumxalq səsverməsində (referendumda)
Azərbaycan Respublikası Konstitusiyasına edilmiş mütərəqqi
ruhlu dəyişikliklərin mühüm bir qismi də məhkəmə
hakimiyyətinin həyata keçirilməsi ilə
bağlı olmuşdur. Belə ki, Konstitusiyanın Apellyasiya Məhkəməsinin
səlahiyyətlərini, hakimlərin seçilməsi
qaydasını müəyyən edən maddəsi yeni
redaksiyada verilmiş, prokurorluğun məhkəmə prosesində
iştirakı əsasən cinayət məhkəmə
icraatı ilə məhdudlaşdırılmış, Ali Məhkəmənin
ümumi və ixtisaslaşdırılmış məhkəmələrin
işinə nəzarət funksiyası ləğv edilərək
onun yalnız kassasiya instansiyası olması təsbit
edilmişdir.
Həmin referendumla təsbit
edilmiş digər yenilik isə bütün məhkəmələrə,
vətəndaşlara və Azərbaycan Respublikasının
insan hüquqları üzrə müvəkkilinə
(ombudsmana) Konstitusiya Məhkəməsinə birbaşa
müraciət etmək hüququnun verilməşidir. Dəyişikliyin
məzmununa görə hər kəs, onun hüquq və
azadlıqlarını pozan qanunvericilik və icra hakimiyyəti
orqanlarının normativ aktlarından, bələdiyyə və
məhkəmə aktlarından qanunla müəyyən
edilmiş qaydada pozulmuş insan hüquq və
azadlıqlarını bərpa etmək məqsədilə
Konstitusiya Məhkəməsinə şikayət verə bilər.
Bu şikayətlər məhkəmə qərarlarından
verilən apellyasiya və kassasiya şikayətlərindən
fərqli olaraq, konkret işlər üzrə qərarların
ləğv edilməsi və ya dəyişdirilməsi məqsədilə
deyil, yalnız insan hüquq və azadlıqlarını pozan
aktların Konstitusiya və qanunlara zidd hesab olunması məqsədilə
verilir.
Əsası ulu öndər
Heydər Əliyev tərəfindən qoyulmuş məhkəmə-hüquq
islahatları son illərdə Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyev
tərəfindən yüksək əzmlə, yeni
dövrün gerçəkliklərinə uyğun davam
etdirilmiş, məhkəmələrin fəaliyyətinin
müasirləşdirilməsi və təkmilləşdirilməsi
məsələləri ön plana çəkilmişdir. Həyata
keçirilən məhkəmə-hüquq islahatı nəticəsində
insan hüquqlarının müdafiəsi ilə bağlı
məsələlərin müstəsna olaraq məhkəmələrin
səlahiyyətinə aid edilməsi, cəmiyyətin sürətli
inkişafı və ölkənin beynəlxalq qurumlara daha
sıx inteqrasiya etməsi Azərbaycanda məhkəmə fəaliyyətinin
təkmilləşdirilməsi zərurətini
doğurmuşdur. Bu baxımdan son illərdə ədalət
mühakiməsini həyata keçirən məhkəmələrin
fəaliyyətinin təkmilləşdirilməsinə, insan
hüquq və azadlıqlarının təminatında bu
müstəqil hakimiyyət institutunun rolunun
artırılmasına xüsusi diqqət yetirilir. Bunun nəticəsidir
ki, hazırda respublikada ədalət mühakiməsi hakimlərin
müstəqilliyi təmin edilməklə, heç bir məhdudiyyət
qoyulmadan, qərəzsiz, ədalətlə və qanunlara
uyğun həyata keçirilir.
Məhkəmələrin
işinin təkmilləşdirilməsi və beynəlxalq tələblərə
uyğunlaşdırılması baxımından 2004-cü
ilin dekabrında "Məhkəmə-Hüquq Şurası
haqqında" yeni qanunun qəbulu, habelə "Məhkəmələr
və hakimlər haqqında" qanuna dəyişikliklərin
edilməsi xüsusi vurğulanmalıdır. Beynəlxalq norma
və prinsiplərə uyğun olan həmin qanunlara əsasən,
Məhkəmə-Hüquq Şurasının tərkibi əsasən
hakimlərdən, habelə Azərbaycan Respublikası
Prezidentinin, Milli Məclisin, Respublika Prokurorluğunun, Vəkillər
Kollegiyasının nümayəndələrindən və digər
şəxslərdən
formalaşdırılmışdır. Eyni zamanda, hakimlərin
immunitetinə və səlahiyyət müddətinə yenidən
baxılmış, hakim vəzifəsinə ömürlük
təyinat təsbit olunmuş, onların intizam məsuliyyəti
məsələləri təkmilləşdirilmiş və Məhkəmə-Hüquq
Şurasının müstəsna səlahiyyətinə aid
edilmiş, hakimliyə namizədin seçilməsinin yeni
qaydaları müəyyən olunmuş, müstəqil qurum -
Hakimlərin Seçki Komitəsi yaradılmışdır.
19 yanvar 2006-cı il
tarixli Azərbaycan Respublikasında məhkəmə sisteminin
müasirləşdirilməsi və "Azərbaycan
Respublikasının bəzi qanunvericilik aktlarına dəyişikliklər
və əlavələr edilməsi haqqında" qanunun tətbiq
edilməsi barədə fərman isə dövlətin məhkəmə
hakimiyyətinin cəmiyyətdə nüfuzlu təsisat kimi təşəkkül
tapmasında maraqlı olduğunu bir daha nümayiş
etdirmişdir. Dövlət başçısının
bununla bağlı imzaladığı fərman məhkəmələrin
fəaliyyətində narahatlıq doğuran bəzi məqamların
aradan qaldırılması baxımından əlahiddə əhəmiyyətli
sənəd olmaqla, həm də regionların hazırkı
sosial-iqtisadi inkişaf tempi ilə şərtlənmişdir. Son
3 il yarımda Bakıda, Gəncədə, Sumqayıtda, Şəkidə
və Şirvanda apellyasiya məhkəmələri,
Naxçıvanda Ağır Cinayətlərə Dair
İşlər üzrə Məhkəmə, Bakıda 2
saylı Yerli İqtisad Məhkəməsi, Sumqayıt və
Şəkidə yerli iqtisad məhkəmələri
yaradılmışdır. Dövlət
başçısının 17 avqust 2006-cı il tarixli sərəncamı
əsasında hakimlərin sayı 153 ştat vahidi
artırılmış, bu addım ədalət mühakiməsinin
səmərəliliyini artırmaq məqsədinə xidmət
etmişdir.
Azərbaycan
Respublikası Prezidentinin 2009-cu il 6 fevral tarixli "Azərbaycan
ədliyyəsinin inkişafına dair 2009-2013-cü illər
üçün Dövlət Proqramı" isə milli ədliyyə
sistemi ilə yanaşı, həm də məhkəmə
orqanlarının müasirləşdirilməsi, fəaliyyətinin
təkmilləşdirilməsi istiqamətində indiyədək
həyata keçirilmiş məqsədyönlü və
ardıcıl tədbirlər sisteminin uğurlu
davamıdır. Dövlət proqramının imzalanması ədliyyə
orqanlarının və məhkəmələrin dinamik
inkişafının təmin edilməsi, yeni informasiya və
kommunikasiya texnologiyalarının tətbiqi, normativ-hüquqi və
maddi-texniki təminatın
yaxşılaşdırılması, kadr potensialının
gücləndirilməsi məqsədi daşıyır. Dövlət
proqramının 6-cı hissəsində məhkəmə fəaliyyətinin
təkmilləşdirilməsi və infrastrukturunun
yaxşılaşdırılması sahəsində bir
sıra tədbirlər nəzərdə tutulmuşdur. 2009-2013-cü
illərdə məhkəmələrin fəaliyyətini tənzimləyən
normativ-hüquqi aktlar külliyyatının və onların
şərhinə dair vəsaitlərin hazırlanması,
"Ədliyyə sisteminin müasirləşdirilməsi"
layihəsi çərçivəsində məhkəmə
fəaliyyətində, o cümlədən işlərin
qeydiyyatı və hərəkətində, məhkəmə
proseslərinin aparılmasında yeni texnologiyaların tətbiqi,
habelə məhkəmələrin maddi-texniki bazasının
yaxşılaşdırılması və onlar
üçün lazımi iş şəraitinin təmin edilməsi,
yeni yaradılmış Bakı, Gəncə, Sumqayıt,
Şirvan və Şəki apellyasiya məhkəmələrinin
inzibati binalarla təmin edilməsi nəzərdə tutulur. Ümumilikdə
dövlət proqramı ədliyyə orqanları ilə
yanaşı, məhkəmələrin də fəaliyyətinin
müasirləşdirilməsinə və təkmilləşdirilməsinə
yeni imkanlar açır.
Xüsusi vurğulamaq
lazımdır ki, 2009-cu ilin 18 mart referendumunun nəticəsi
kimi Konstitusiyaya edilən əlavə və dəyişikliklərin
bir qismi məhkəmələrin fəaliyyəti ilə
bağlı olmaqla, ədalət mühakiməsinin keyfiyyətinin
yüksəldilməsinə, vətəndaşların qanuni mənafeyinin
məhkəmələrdə daha etibarlı müdafiəsinə
xidmət edir. 125-ci maddəyə edilən əlavəyə
görə isə, "məhkəmə icraatı həqiqətin
müəyyən edilməsini təmin etməlidir". Yəni
həqiqətin müəyyən edilməsi bir konstitusion
öhdəlik kimi məhkəmələrin üzərinə
qoyulur. 129-cu maddənin (Məhkəmə qərarları və
onların icrası) II hissəsinə edilən əlavədə
isə qeyd olunur ki, "Məhkəmə qərarının
icra olunmaması qanunla müəyyən edilmiş məsuliyyətə
səbəb olur". Azərbaycan Respublikası
Konstitusiyasının 129-cu maddəsində məhkəmənin
qəbul etdiyi qərarların dövlət adından
çıxarılması və məcburi olması təsbit
edilmişdir. Təcrübə göstərir ki, insan hüquq
və azadlıqlarının etibarlı təmini
baxımından məhkəmələrin
çıxardığı qərar və qətnamələrin
qanunvericilikdə nəzərdə tutulmuş vaxtda və
qaydada icrası vacib məsələlərdən biridir.
Qanunvericiliyə əsasən,
məhkəmə icraçılarının və ya məhkəmə
nəzarətçilərinin səlahiyyətləri
hüdudunda irəli sürdükləri tələblər Azərbaycan
Respublikası ərazisində bütün fiziki və
hüquqi şəxslər üçün məcburidir. Təklif
olunan əlavə isə məhkəmə qərarlarının
icrasının məcburiliyi ilə bağlı müddəaya
konstitusion təminatı gücləndirir.
Bütün bunlar deməyə
əsas verir ki, Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyev vətəndaşların
mənafeyinə hesablanmış çoxşaxəli
hüquqi, iqtisadi-siyasi islahatların uğurla davam etdirildiyi
bir şəraitdə məhkəmələrin fəaliyyətində
müşahidə olunan çatışmazlıqların,
süründürməçilik hallarının və bununla
əlaqədar əsaslı ictimai narazılıqların
tamamilə aradan qaldırılmasına
çalışır. Azərbaycan Respublikasında məhkəmə
sistemi günü-gündən müasirləşdirilir,
möhkəmləndirilir, təkmilləşdirilir və
dünya standartları səviyyəsinə
uyğunlaşdırılır. Bu isə ölkəmizdə
insan və vətəndaş hüquq və
azadlıqlarının məhkəmə yolu ilə
qorunmasına daha yüksək səviyyədə təminat
verilməsi deməkdir.
Elməddin İBRAHİMOV,
Neftçala Rayon Məhkəməsinin sədri
Azərbaycan.- 2009.- 13 iyun.- S. 3.