ÜMUMMİLLİ LİDER HEYDƏR ƏLİYEVİN ƏN GÜCLÜ SİLAHLARINDAN BİRİ SÖZ İDİ

 

Azərbaycan xalqının ümummilli lideri Heydər Əliyevin ən güclü silahlarından biri söz idi. O, böyük xalq kütlələrini öz arxasınca aparmaq lazım gələndə də, ölkə üçün möhtəşəm layihələrin həyata keçirilməsinin zəruriliyinə kimisə inandırmaq lazım olanda da, yolunu azmış birisini düz yola yönəltmək zərurəti yarananda da sözdən ustalıqla istifadə edirdi. Natiqlik ona Allah vergisi idi. Onun natiqlik məharəti incəliklərinə qədər cilalanmışdı. Onunla çiyin-çiyinə işləmək şərəfinə nail olanlar bilirlər ki, ulu öndər bu məharətindən həm natiq, həm diplomat, həm də həssas bir psixoloq kimi istifadə edirdi. O, xalqla elə danışırdı ki, ölkənin hər bir vətəndaşı hamıya deyilən sözləri şəxsən ona ünvanlanmış kimi qəbul edirdi. Bunu hər adam bacarmaz, bu, Heydər Əliyevin fitri istedadı idi.

O, müsahibinin ovqatındakı ən kiçik məqamları dərhal sezirdi. Təbiətən daxili nəzakət hissinə və fenomenal sövq-təbiiliyə, uzaqgörənlik qabiliyyətinə malik olan Heydər Əliyev opponentinin fikrindən keçənləri bir andaca duymağı, bəzən də onun dolaşıq fikirlər kələfini açmağı bacarırdı və bunu təsdiqləyən çoxlu sübutlar var. Bununla yanaşı, onun fenomenal yaddaşı vardı və istənilən anda uzaq keçmişdən hadisələri, faktları və rəqəmləri misal gətirərək sözlərini təsdiqləməyi bacarır, hər bir sahədə miqyası ilə adamı, həqiqətən, heyrətə salan, mat qoyan dərin biliklər nümayiş etdirirdi. Heydər Əliyevin bu keyfiyyətləri Azərbaycan xalqı üçün ən gərgin, həqiqətən taleyüklü tarixi məqamlarda heyrətamiz dərəcədə dəqiq çıxış yolları tapmasına dəfələrlə kömək etmişdir.

Ulu öndərin sözün geniş ictimai təbəqələrə təsirinə verdiyi əhəmiyyət barədə danışarkən onun jurnalist peşəsini necə yüksək dəyərləndirdiyini xatırlatmamaq olmaz: "Bu peşə çox vacib peşədir. Demokratik, hüquqi, dünyəvi dövlətdə, qanunlarla yaşayan dövlətdə jurnalistika çox vacib bir peşədir, mətbuat çox vacib bir sahədir. Bu, mənim fikrimdir və mən bu fikrimi heç vaxt dəyişməyəcəyəm".

Heydər Əliyevi bütün səfərlərində jurnalistlər müşayiət edirdi. Özü də onlar həm dövlət KİV-ini, həm də müstəqil, hətta müxalifət nəşrlərini təmsil edirdi. O, çox dəqiq bilirdi ki, Azərbaycanın kütləvi informasiya vasitələrinin səviyyəsini qaldırmaq lazımdır. KİV düşmənlərin məkrlərini ifşa etməklə yanaşı, ölkəmizi beynəlxalq səviyyədə təmsil etməyi, Azərbaycan haqqında həqiqətləri dünyanın ən uzaq guşələrinə tam şəkildə çatdırmağı və beləliklə, Ermənistanla informasiya müharibəsində qalib gəlməyi bacarmalıdır.

Heydər Əliyev jurnalistlərə xüsusi həssaslıqla, əsl atalıq qayğısı ilə yanaşır, bəzən bu və ya digər hadisələri şərh edərkən nəyə xüsusi diqqət yetirmək lazım olduğunu göstərir, onlara yaxşını pisdən ayırmağı bacarmağı öyrədirdi. O, həm də fitnələrə uymamağı, polemikada nəzakətli, təmkinli olmağı öyrədir, başa salırdı ki, jurnalist özünün bütün iradəsini və dəlillərini səfərbər edərək, opponentləri təkzibedilməz faktlar qarşında qoymağı bacarmalıdır.

"Əkinçi" qəzetinin 125 illiyi münasibətilə jurnalistlərlə görüşündə Heydər Əliyev demişdi ki, mənim jurnalistikaya hörmətimə, ehtiramıma şübhəniz olmasın. Hesab edirəm ki, hətta qatı yalan yazan da jurnalistdir. O deyirdi: "Azərbaycanda belə bir məsəl var: zaman hər şeyi saf-çürük edəcəkdir". Kim bu imtahandan çıxsa, o, hörmətli insan, jurnalist olacaq, bu sınaqdan çıxmayanlar isə, yəqin ki, özlərinə başqa peşə axtarmalı olacaqlar. Hətta sovet dövründə ən ciddi senzura şəraitində də Heydər Əliyev jurnalistlər üçün böyük yaradıcılıq sərbəstliyini təmin edir, fikir və söz azadlığına kömək edir, etibarlı, geniş, əhatəli və hərtərəfli informasiya əldə etməyə imkan yaradırdı.

Jurnalistlər həmişə ona müraciət edə bilərdi. O, istənilən vaxt və istənilən mövzuda müsahibə verməyə, jurnalistləri maraqlandıran sualları cavablandırmağa hazır idi. Eyni zamanda, o, istedadlı, obyektiv, öz işini bilən, həqiqətən peşəkar jurnalistləri dəstəkləyir, onlara hər cür kömək edirdi. Lakin bir şərtə hökmən riayət edilməli idi - informasiya həqiqi, obyektiv olmalı idi. Ümummilli liderin əsas məsləhətlərindən biri bu idi: həqiqət nə qədər acı olsa da, onu yazın, bütün mənfi məqamları üzə çıxarın ki, dövlət strukturları mövcud problemlərə diqqəti cəlb etsinlər və beləliklə, dövlət aparatının həmin problemləri aradan qaldırmaq işi asanlaşsın. Lakin o, şayiələr və dedi-qodular yaymaqdan çəkindirirdi, çünki belə hərəkətlər yüksək jurnalist adına yaraşmır.

Bu ustad dərsləri, jurnalist məharəti dərsləri jurnalistlər üçün əsl kamillik məktəbi idi, bu dərslər sayəsində onlar qanunun aliliyinin bərqərar olduğu, qanun qarşısında hamının bərabər olduğu müstəqil, demokratik, hüquqi dövlətin qurulmasına yönəlmiş ali məqsədlərin əhəmiyyətini dərk etməyi öyrənirdilər. Tarixdə milli jurnalistikanın əhəmiyyətini bu qədər yüksəyə qaldıran ikinci lider olmamışdır.

Ulu öndər milli mətbuatın ənənələrini zənginləşdirən üç mühüm prinsipi müəyyənləşdirmişdir. Birincisi dövlətçiliyə xidmətdir, yəni jurnalistlər dövlət quruculuğu ideyalarına xidmət etməli, qarşıya çıxan problemlərə dövlət mövqeyindən yanaşmalıdırlar.

İkinci prinsip - azərbaycançılıq ideologiyasının təbliği Heydər Əliyevin siyasi fəaliyyətinin bütün mərhələlərində ön planda olmuşdur. Müstəqil dövlətçiliyimizin Heydər Əliyev tərəfindən müəyyənləşdirilmiş mənəvi-ideoloji əsası dünya azərbaycanlılarının həmrəyliyinin möhkəmlənməsində həlledici rol oynamışdır. Milli dirçəliş probleminin həlli Heydər Əliyevin strateji dövlət siyasətinə çevrilmişdi və məhz onun bu istiqamətdə fəaliyyəti sayəsində azərbaycançılıq ideyası insanların şüurunda kök salmış, əsrlərin qovuşuğunda milli-mənəvi dəyərləri qoruyub saxlamağa və inkişaf etdirməyə imkan vermişdir.

Akademik Ramiz Mehdiyev "Modernləşmə xətti yenə də gündəlikdədir" məqaləsində yazır: "Bu gün, bu yolun çox hissəsi keçiləndən sonra geriyə baxanda, cəsarətlə deyə bilərik ki, görülmüş işlər gələcək nəsillərə mənsubdur. Bununla bərabər, bir mühüm və unudulmaz həqiqəti vurğulamaq lazımdır ki, bütün bunlar bir nəfərin - milli ideyanın mahiyyətini həmişə vətənə xidmətdə görən Heydər Əliyevin əməyinin bəhrəsidir. Əsasını onun qoyduğu, eyni zamanda, həm ideyanı, həm də ideologiyanı özündə cəmləşdirən azərbaycançılıq fəlsəfəsi millətin və dövlətin perspektiv inkişafının dəyişməz konsepsiyası kimi, Azərbaycanın sosial-siyasi və iqtisadi modernləşməsinin eyniləşdirilməsidir. O, milli inkişafın mədəni-tarixi təbəqəsi olmaqla, strateji inkişafın əsas yollarını və istiqamətlərini müəyyənləşdirir, dilimizin sarsılmazlığında, milli mədəniyyətin üstün rolunda və milli dəyərlərin sanbalında öz əksini tapır. Bütün bunlar həm regional, həm də qlobal xarakterli vəziyyətlərdə ölkənin dəyişməkdə olan rolunu başa düşməklə formalaşan milli ideoloji model kompleksini təcəssüm etdirir".

Ölkəmiz dünya birliyinə intensiv inteqrasiya edir, nüfuzlu beynəlxalq qurumların üzvüdür. Azərbaycanda hüquqi, demokratik, dünyəvi dövlət quruculuğu prosesi sürətlə irəliləyir. Heydər Əliyevin bizə vəsiyyət etdiyi üçüncü prinsip - ümumbəşəri dəyərlərə hörmətlə yanaşmaq bu gün həmişəkindən daha aktualdır.

Bu baxımdan demək lazımdır ki, Heydər Əliyevin dövründə Azərbaycan Qərb və Şərq, islam və xristian vektorlarını uğurla əlaqələndirərək ən yeni dövrün, qloballaşma dövrünün çağırışlarına layiqincə cavab vermək, tarixi ənənəni modernləşmə ilə birləşdirmək üçün zəruri olan yeni səviyyəyə yüksələ bilmişdir.

Heydər Əliyev Azərbaycan publisistikasının əsas vəzifələrindən bəhs edərkən gənclərdə vətənpərvərlik ruhunun tərbiyəsini, milli adət və ənənələrə riayət etməyi, vətənə sədaqətlə xidmət göstərməyi, ana dilinin saflığını qoruyub saxlamağı və mükəmməl bilməyi də ön plana çəkirdi. Heydər Əliyev özü ana dilinə çox qayğı ilə yanaşır, hər bir cümləyə, deyilən hər bir kəlməyə böyük əhəmiyyət verir və başqalarına da bunu öyrədirdi. O özü Azərbaycan dilini çox gözəl bilir, onu xalqımızın ən böyük sərvəti hesab edirdi. O, xarici nümayəndə heyətlərinin Azərbaycan dilinin gözəlliyinə heyran olduqlarını xatırladaraq deyirdi ki, biz dilimizi nəinki yaşatmışıq, həm də onu inkişaf etdirmişik. Azərbaycan dili çox gözəl dildir.

Onun rus dilini çox gözəl bilməsi də heyrət doğururdu. O, Rusiya mühitində əsl rus ziyalısı kimi tanınmışdı və bu, çox yüksək qiymət idi. Bu məqamda onun 1981-ci il noyabrın 18-də "Literaturnaya qazeta"da dərc edilmiş və böyük əks-səda doğurmuş müsahibəsini xatırlatmaq yerinə düşər. Heydər Əliyev "sülalə" anlayışı və inzibati idarəetmənin "tayfa" xarakteri arasında ciddi fərqin olması, sistemin və cəmiyyətin nöqsanları, korrupsiya haqqında və rəhbərliyin mənəvi prinsipləri qorumağa və müdafiə etməyə borclu olması barədə danışmışdı. O vaxtkı ölkənin siyasi ritorikasına aşkarlığı doğma rus dilində danışığı çox aşağı səviyyədə olan bədnam Mixail Qorbaçovdan çox-çox əvvəl məhz Heydər Əliyev gətirmişdi.

Mübaliğəsiz deyə bilərik ki, mətbuata diqqət, fikir və söz azadlığına qayğı Heydər Əliyevin fəaliyyətinin bütün mərhələlərində ön planda olmuşdur. Bu məsələni ona "Jurnalistlərin dostu" mükafatının təqdim edilməsi mərasimində Heydər Əliyevin özü belə şərh etmişdir: "Azərbaycanın böyük tarixi var. Bu böyük tarixə nəzər salsaq görərik ki, heç vaxt Azərbaycanda söz bu qədər azad olmayıbdır, fikir bu qədər azad olmayıbdır, mətbuat bu qədər azad olmayıbdır". Bu fikirlə hətta onun opponentləri də razılaşmağa məcbur idilər.

O dövrün Rusiya KİV-i yazırdı: "Azərbaycanda KİV postsovet məkanında dərin araşdırmalar tələb edən nadir hadisədir. Bütün MDB ərazisində daha azad və müstəqil jurnalistlər tapmaq çətindir və onlar ictimai proseslərə real təsir göstərirlər" (Ayqul Omarova. "Azərbaycanda iki hakimiyyət var: Heydər Əliyevin hakimiyyəti və KİV").

Müəllif müstəqil jurnalistlərdən sitat gətirir. Onların sözlərinə görə, "indi informasiyadan istifadə etmək daha sərbəst olmuşdur, əvvəlki kimi çətin deyil. İstənilən nazirə müraciət etmək olar və o, jurnalistlərdən qaçmayacaqdır. Prezident Heydər Əliyev özü də kimisə qarşılayırsa və yaxud haraya gedirsə, onu həmişə 20-30 nəfərlik jurnalist qrupu müşayiət edir və bu jurnalistlər Prezidentin danışıqlar apardığı salonda olurlar. Müxalifət jurnalistləri də burada iştirak edirlər. Əvvəllər belə şey yox idi, indi isə müxalifət jurnalistlərini hər yerə dəvət edirlər. Yüksək vəzifəli məmurlar növbə ilə həftədə bir dəfə mətbuat konfransları keçirirlər. Bu gün bir nazir, gələn həftə başqa nazir".

Ayqul Omarovanın məqaləsinin sonu çox maraqlıdır: "Bəli, görünür, biz hamımız həm azərbaycanlı jurnalistlərdən, həm də Heydər Əliyevin KİV-ə və söz azadlığına münasibətindən, həqiqətən, çox şey öyrənməliyik".

Bəli, həqiqətən, Heydər Əliyevdən öyrənilməli çox şey var, çünki bu gün nəinki dostlarımızın yazdığı və dediyi, hətta əleyhdarlarımızın da etiraf etməyə məcbur olduğu fikir və söz azadlığı bizə ümummilli liderdən miras qalmış sərvətdir.

Uzun illər ərzində çoxsaylı xarici səfərlərin tam əksəriyyətində onu müşayiət etmiş, eləcə də Azərbaycanda keçirilən bütün görüşlərdə iştirak etmiş bir jurnalist kimi mən görkəmli siyasi və dövlət xadimlərinin, diplomatların və tanınmış qələm ustalarının Heydər Əliyevə göstərdiyi böyük ehtiramın şahidi olmuşam. Heydər Əliyevin böyüklüyü bütün dünyada etiraf edilmişdir: onu fenomenal şəxsiyyət, nüfuzlu dövlət xadimi, nadir natiqlik istedadına malik olan şəksiz lider hesab edirdilər.

Neçə illər bundan əvvəl "Moskovski komsomolets" qəzetində rusiyalı jurnalist Aleksandr Budberq "Virtuoz" sərlövhəli məqaləsində yazmışdır: "Özlərini siyasətçi hesab edənlər çoxdur. Bəzən görürsən ki, rayon deputatı seçilən biri napoleonluq iddiasına düşür. Əslində isə, hətta prezidentlərin də bir çoxu, baxmayaraq ki, əsl siyasətçiyə çevrilə bilmir, ömürlərinin axırına qədər həmin kürsüdə qalırlar. Amma Heydər Əliyev elə nadir şəxsiyyətlərdəndir ki, onu bir nümunə kimi göstərmək olar. O, Makiavellinin traktatlarının qəhrəmanlarının canlı nümunəsi təsiri bağışlayır. Hakimiyyətə gəlmək istəyən insanlar onun təcrübəsini araşdıra və öyrənə bilərlər. Amma bunun, çətin ki, təkrarı olsun. Çünki bütün başqa istedadlar kimi, siyasətçi istedadı da anadangəlmədir".

Rusiyalı jurnalist Oleq Sıqanov "Zamanı qabaqlamış ümummilli lider" məqaləsində yazır: "Heydər Əliyev Azərbaycan üçün lazımi vaxtda elə nadir, zəruri şəxsiyyət, ziyalı sinfinin hakimiyyətin zirvəsinə çatmış elə bir nümayəndəsi oldu ki, o özünün fenomenal siyasi keyfiyyətləri sayəsində nəinki yeni milli ideyanı - müasir dövrün çağırışlarına adekvat olan yeni Azərbaycan dövlətçiliyi ideyasını formalaşdırmağa, həm də millətin ən geniş siyasi və intellektual qüvvələrini - bu ideyanı həyata keçirən, Azərbaycanı mütərəqqi inkişaf orbitinə çıxarmağa qabil olan əla idarəçiləri və cəsarətli novatorları öz ətrafında sıx birləşdirməyə və onları bu məqsədə istiqamətləndirməyə müvəffəq oldu. Əliyev bunu hətta o vaxtda edə bildi ki, çoxları onun uğur qazanacağına inanmırdı, siyasi qeyri-sabitlik xaosu tarixi üfüqləri, tarixi perspektivləri görünməz etmişdi. Heydər Əliyev bunu bacardı".

O, Azərbaycan xalqını özünə, öz istedadına inanmağa, öz kökünə qayıtmağa və özü ilə, özünün keçmişi və bugünü ilə fəxr etməyə sövq etdi. O, xalqı ümidsiz vəziyyətdən qaldırdı və onda öz gələcəyinə inam oyatdı. Bu işdə yenə də onun ən güclü silahlarından biri söz idi. Zbiqnev Bjezinskinin dediyi kimi, "siyasi cəhətdən möhkəm, məntiqli, zəkalı, istədiyini tez çatdıran şəxsiyyətin - bir sözlə, şəksiz liderin" sözü.

Bu baxımdan akademik Ramiz Mehdiyevin müşahidəsi xüsusilə dəqiqdir: "O, sözə münasibətdə çox həssasdır, sözün həm yerini, həm də gücünü bilir, öz zəmanəsinin ən yaxşı natiqlərindən biri kimi tanınmışdır, öz xalqının xarakterini dərindən öyrənmişdir, bilir ki, ümummilli vəzifələrin həyata keçirilməsi üçün onun çox böyük qüvvəsini necə səfərbərliyə almaq lazımdır".

Mübaliğəsiz, tam qətiyyətlə deyə bilərik ki, Azərbaycanı istər sovet dövründə, istərsə də müstəqillik illərində dünyaya tanıdan, ermənilərin güclü təbliğat maşınının və ondan da güclü lobbisinin məkrli səyləri sayəsində ölkəmizi düşdüyü informasiya blokadasından məhz Heydər Əliyev çıxarmışdır. Burada da onun əsas silahı söz, Azərbaycan həqiqətlərini bəyan edən obyektiv söz idi.

Heydər Əliyev 1993-cü ildə Prezident kimi özünün ilk xarici səfərini Fransaya etmişdi və bu, təsadüfi deyildi. O, dekabrın 21-də Parisdə mətbuat konfransında demişdi: "Mən burada olarkən daha çox yəqin etdim ki, Azərbaycanla Fransa arasında əlaqələr son dərəcə zəif olmuşdur, Fransada Azərbaycan barəsində məlumat olduqca azdır. Bəzən qeyri-obyektiv məlumat ölkəmiz, Azərbaycan dövlətinin tədbirləri barədə yalan-yanlış təsəvvür yaradır. Buna görə də hesab edirəm ki, Fransaya səfər iki ölkənin rəhbərləri arasında sıx qarşılıqlı əlaqələr, ikitərəfli münasibətlərin inkişafı üçün bünövrə yaratmaqla yanaşı, Fransada Azərbaycanın daha yaxşı təsəvvür olunması mənasında böyük əhəmiyyətə malikdir. Mən belə düşünürəm ki, bu günlər ərzində biz bunu etməyə müvəffəq olduq".

Fransanın ölkəmizdəki ilk səfiri Jan Perrənin 1994-cü il iyulun 14-də AzərTAc-ın müxbirinə müsahibəsində dedikləri də bunu təsdiqləyir: "Açığını deyim ki, Azərbaycanı Fransaya, sözün əsl mənasında, Heydər Əliyev tanıtdı. Onun Fransaya səfərinə qədər bizim ölkədəki ermənipərəst qüvvələr Azərbaycan əleyhinə təbliğatları ilə müəyyən məqsədlərə çatmağa çalışırdılar... Prezident Heydər Əliyevin Fransaya səfəri hadisələri öz məcrasına yönəltdi. Onun bizim ölkədəki çıxışları, verdiyi bəyanatlar Azərbaycanın siyasətini və regiondakı siyasi vəziyyəti düzgün qiymətləndirməyə imkan yaratdı. Azərbaycan Fransa üçün daha anlaşıqlı, daha yaxın oldu. İndi Fransadakı erməni azlığı bilir ki, qarşıdurma mənasızdır, ərazi dəyişikliyi baş tutan sövda deyildir".

Onu da deməliyəm ki, hətta düşmənlərimiz də etiraf etməyə məcbur olmuşdur ki, Heydər Əliyevin bu sahədə fəaliyyəti öz bəhrəsini vermişdir. Bədnam "Daşnaksütyun" partiyasının liderlərindən biri G.Kirakosyan demişdi ki, Heydər Əliyev Ermənistanla yanaşı, dünyada erməni lobbisini də sarsıtdı.

Həqiqətən də, Heydər Əliyev bu sahədə o vaxt heç kəsin - nə siyasətçilərin, nə təbliğat qurumlarının, nə də kütləvi informasiya vasitələrinin görə bilmədiyi işi gördü.

2010-cu ildə özünün 90 illiyini qeyd edəcək AzərTAc-ın tarixinin bütöv bir qərinəsi ümummilli lider Heydər Əliyevin siyasi hakimiyyətdə olduğu dövrə təsadüf edir: 1970-ci illərdə Azərbaycanın sosial-iqtisadi gerilikdən çıxaraq İttifaqın qabaqcıl respublikalarından birinə çevrildiyi bir vaxtda mətbuat, xüsusilə də informasiya agentliyi diqqətdən kənarda qala bilməzdi. Heydər Əliyev o vaxt Azərinform adlanan agentliyin rəhbərliyi ilə müntəzəm görüşür, informasiya siyasətinin təkmilləşdirilməsi ilə bağlı konkret tapşırıqlar verir, eyni zamanda, maddi-texniki bazanın möhkəmləndirilməsinə xüsusi diqqət yetirirdi. Məhz bu köməyin sayəsində Azərinform SSRİ-nin əsas informasiya orqanı olan SİTA sistemində çox nüfuzlu bir quruma çevrilmişdi.

1972-ci ilin yayında Azərinform o dövr üçün müasir avadanlıqla təchiz edilmişdi. O vaxt buna nail olmaq asan məsələ deyildi. Heydər Əliyevin hər hansı maneələri aradan qaldırmağa imkan verən şəksiz nüfuzu və güclü təsiri müsbət rolunu oynamışdı. Nəhəng informasiya maşını - SİTA SSRİ rəhbərliyinin böyük hörmət və rəğbətlə yanaşdığı Heydər Əliyevin sayəsində Azərbaycanın qazandığı uğurlar haqqında Azərinform tərəfindən hazırlanmış xəbərləri həm də dünyaya yayırdı.

Keçən əsrin 70-ci illərində SİTA özünün Moskvadakı baş ofisini kompüterləşdirməyə başlayanda, Heydər Əliyevə hörmət əlaməti olaraq, Azərinformu da o dövr üçün ən yeni sayılan "Olivetti" kompüterləri ilə təchiz etmişdi. Yeri gəlmişkən, müttəfiq respublikaların informasiya agentlikləri arasında Azərinform Ukrinformdan sonra bu səviyyədə təchiz edilən ikinci agentlik idi. Beləliklə, Azərinform SİTA-nın müttəfiq respublikalardakı filialları arasında texniki təchizat səviyyəsinə görə ön sıralara çıxdı.

1993-cü il iyunun 15-də Azərbaycan xalqının təkidi ilə Heydər Əliyev yenidən hakimiyyətə qayıtdı. Onun müdrikliyi və məqsədyönlü fəaliyyəti sayəsində Azərbaycanda ictimai-siyasi sabitlik bərpa edildi, iqtisadi böhran aradan qaldırıldı, ölkə tədricən inkişaf yoluna çıxdı.

Cəmiyyətin həyatında kütləvi informasiya vasitələrinin, ilk növbədə xəbər agentliyinin rolunu yüksək qiymətləndirən Heydər Əliyev müstəqil Azərbaycanın dövlət informasiya orqanının işinin müasir tələblər səviyyəsində qurulmasına böyük diqqət yetirirdi.

1995-ci il martın 3-də Prezident Azərbaycan Teleqraf Agentliyinin yenidən təşkil edilməsi haqqında fərman imzaladı. Həmin fərmana əsasən, tarixi AzərTAc-ın adı saxlanmaqla büdcədən maliyyələşdirilən Dövlət Teleqraf Agentliyi yaradıldı. Beləliklə də AzərTAc-a rəsmi dövlət agentliyi statusu verildi. Bununla da AzərTAc-ın inkişafının yeni dövrü başlandı, agentliyin dünya informasiya məkanına çıxması üçün geniş imkanlar açıldı.

Memarı və qurucusu Heydər Əliyev olan müstəqil Azərbaycanın inkişaf strategiyasının Prezident İlham Əliyev tərəfindən müasir dövrün tələblərinə uyğun olaraq yaradıcılıqla davam etdirilməsi nəticəsində respublikanın regionda lider dövlətə çevrilməsi, dünyada mövqeyinin möhkəmlənməsi AzərTAc-ın beynəlxalq əlaqələrinin genişlənməsinə, onun dünya informasiya məkanına inteqrasiyasına müsbət təsir göstərən amillərdən biridir. İndi dünyanın tanınmış xəbər agentlikləri AzərTAc-a maraq göstərir, bizi mass-media ilə bu və ya digər şəkildə əlaqədar olan ən mötəbər beynəlxalq tədbirlərə dəvət edirlər. Hazırda AzərTAc dünyanın 80-dən çox ölkəsinin informasiya agentlikləri ilə əməkdaşlıq edir. Bundan əlavə, AzərTAc Müstəqil Dövlətlər Birliyinin üzvü olan ölkələrin Milli İnformasiya Agentlikləri Assosiasiyasının (ANİA), Türkdilli Xəbər Agentlikləri Birliyinin (TKA), Qara Dəniz İqtisadi Əməkdaşlıq Təşkilatının üzvü olan ölkələrin Milli İnformasiya Agentlikləri Assosiasiyasının (BSANNA) təsisçilərindən biridir.

2004-cü ilin sentyabrında AzərTAc Asiya və Sakit Okean Ölkələri İnformasiya Agentlikləri Təşkilatının (OANA) üzvü olmuşdur. Bunun sayəsində AzərTAc-ın informasiyaları OANA-nın xüsusi saytında yerləşdirilir və onlardan təşkilatın üzvü olan digər 32 ölkənin 39 informasiya agentliyi istifadə edir. 2007-ci il dekabrın 12-də isə OANA-nın İndoneziyanın paytaxtı Cakartada keçirilən iclasında AzərTAc bu qurumun rəhbər orqanı olan İcraiyyə Komitəsinin büro üzvü seçilmişdir.

Keçən il aprelin 18-də AzərTAc-ın Avropa Xəbər Agentlikləri Alyansına (EANA) üzv qəbul edilməsi agentliyimizin həyatında ən mühüm hadisələrdən biri kimi qiymətləndirilməlidir. Beləliklə, AzərTAc postsovet məkanında İTAR-TASS və Ukrinformdan sonra EANA-ya qəbul edilmiş üçüncü informasiya agentliyi və həmin təşkilatın sayca 31-ci üzvü olmuşdur. Həmçinin 2008-ci ildən AzərTAc Asiya Xəbər Agentlikləri Konsorsiumunun ("AsiaPulse") üzvüdür.

AzərTAc artıq regional və beynəlxalq əhəmiyyətli tədbirlərə ev sahibliyi edir. 2008-ci il aprelin 30-u - mayın 3-də Bakıda Türkdilli Xəbər Agentlikləri Birliyi (TKA) Baş Məclisinin VII iclası keçirilmişdir. Hazırda TKA-da AzərTAc sədrlik edir.

Ötən il sentyabrın 1-4-də isə AzərTAc-ın ev sahibliyi ilə OANA İcraiyyə Komitəsinin "Qloballaşan dünyada informasiya hamı üçün" mövzusunda 30-cu iclası keçirilmişdir. İlk dəfə idi ki, dünyanın 21-dən çox ölkəsindən ən nüfuzlu xəbər agentliklərinin rəhbərləri və yüksək vəzifəli təmsilçiləri respublikamıza gəlmişdilər. Azərbaycanın ictimai həyatında mühüm hadisə olan bu toplantının əhəmiyyəti həm də onda idi ki, OANA və EANA-nın tarixində ilk dəfə olaraq bu qurumların rəhbərləri tədbirdə birlikdə iştirak edirdilər. Azərbaycan Prezidenti cənab İlham Əliyevin iclas iştirakçılarını qəbul etməsi qonaqlarda çox böyük təəssürat doğurmuşdur.

Müstəqil Azərbaycanın rəsmi informasiya agentliyinin dünya informasiya məkanına çıxması, Azərbaycan reallıqlarının yayılma coğrafiyasının genişləndirilməsi ulu öndər Heydər Əliyevin ən böyük arzularından biri idi. İndi tam məsuliyyətlə deyə bilərik ki, ümummilli liderin bu arzusu da reallığa çevrilmişdir.

Bu yazını ulu öndər Heydər Əliyevin sözün qüdrətinə verdiyi qiyməti son dərəcə bariz səciyyələndirən bir faktla bitirmək istəyirəm. 1995-ci ilin aprelində Prezident Heydər Əliyev xalq şairləri Bəxtiyar Vahabzadəni, Məmməd Arazı və Xəlil Rzanı Azərbaycanın o vaxtkı ən yüksək dövlət mükafatı olan "İstiqlal" ordeni ilə təltif etmişdi. Ulu öndər aprelin 16-da filarmoniyada Məmməd Arazın yaradıcılıq gecəsindən sonra ziyalılarla görüşdə demişdi ki, mən bir neçə aydır düşünür, çox götür-qoy edirdim ki, ən yüksək mükafatı birinci kimlər almalıdır. Qərara gəldim ki, buna bizim şəxsiyyətlərimiz - Bəxtiyar Vahabzadə, Məmməd Araz və Xəlil Rza layiq görülməlidirlər. Mən bu üç şəxsin adını fərəhlə çəkirəm. Milli azadlığa nail olmaq üçün milli oyanış, milli dirçəliş, milli ruhun canlanması lazımdır. İnsanlara isə şeir, ədəbiyyat qədər, mədəniyyət nümunələri qədər güclü təsir edən başqa bir vasitə yoxdur.

Nəhayət, ümummilli liderin "Dil böyük bir aləmdir" kəlamı da bu dahi insanın sözə, onun qüdrətinə verdiyi qiymətin daha bir nümunəsi, təsdiqidir.

 

 

Aslan Aslanov,

AzərTAc-ın Baş direktoru

 

Azərbaycan.-2009.-6 may.-S.4.