Efir məkanının mənəvi saflaşması ictimai
tələbatdır
Cəmiyyətin obyektiv informasiya
ilə təminatı müasir dövrdə hər bir dövlətin
milli təhlükəsizliyinin vacib amili kimi
çıxış edir. Qloballaşma prosesləri ilə əlaqədar
informasiyanın cəmiyyətdə rolunun güclənməsi
fonunda hər bir xalq özünün milli-mənəvi dəyərlərini,
adət-ənənələrini, ümumilikdə,
düşüncə sistemini yad təsirlərdən
qorumağa çalışır. Bu zərurət ilk növbədə
onunla şərtlənir ki, "informasiya seli"nin
dağıdıcı qüvvəsi bəzən milli mədəniyyətlərə
və mənəvi dəyərlər sisteminə potensial təhlükəyə
çevrilir. Özünəməxsus mental dəyərləri,
adət-ənənələri olan Azərbaycan xalqı
Avranlantik məkana inteqrasiya prosesinin pozitiv yeniliklərindən
milli maraqlarına uyğun bəhrələnməklə
yanaşı, müəyyən ziyanlı təzahürləri
də dəf etməyə çalışır.
Bəzən kütləvi mədəniyyətin
mənfi təzahürləri azərbaycanlı obrazı
üçün qətiyyən səciyyəvi olmayan təfəkkür,
düşüncə və davranış normalarının cəmiyyətə
yol tapması, tədricən ictimailəşməsi
formasında təzahür edir. Xalqın milli-mənəvi dəyərlərinə,
adət-ənənələrinə və
baxışlarına tamamilə yad olan bu mənfi meyillərin
son illərdə cəmiyyətə elektron kütləvi
informasiya vasitələri ilə ötürülməsi isə
milli düşüncəni ciddi şəkildə təhdid
edir.
Televiziyalar müasir dövrdə
güclü ideoloji vasitə kimi insanların həyat tərzinə,
hadisələrə baxışına əsaslı təsir
göstərir, ictimai rəyin formalaşmasında
mühüm rol oynayır. Hər bir ölkədə,
ümumilikdə, dünyada baş verən ictimai-siyasi və mənəvi
proseslərin qiymətləndirilməsi, ictimaiyyət tərəfindən
dərk edilib dəyərləndirilməsi, əsasən,
kütləvi informasiya vasitələrinin obyektiv və
çevik fəaliyyəti nəticəsində mümkün
olur. Hər bir cəmiyyətdə önəmli rol oynayan
elektron kütləvi informasiya vasitələrinin ictimai
münasibətlər sisteminə, proseslərə, insanların
düşüncə tərzinə nüfuz imkanları
onların cəmiyyətdəki rolunun və məsuliyyətinin
kifayət qədər böyük olduğunu göstərir.
Müasir
televiziyaçılıq gəlir əldə etməyə
hesablanan biznes fəaliyyətinin tərkib hissəsi olsa da,
elektron kütləvi informasiya vasitələrinin cəmiyyət
üçün keyfiyyətsiz "efir məhsulu istehsal etməsi"nə,
istehlakçı qismində çıxış edən
tamaşaçıların hüquqlarını pozmasına
heç bir halda haqq qazandırmaq olmaz! Lakin təəssüflə
deməliyik ki, son illərdə Azərbaycan televiziyalarında
özünü göstərən böhran
bütövlükdə cəmiyyətin müsbət
harmoniyasını pozur, ictimai düşüncənin mənfi
ampluada köklənməsinə rəvac verir. Cəmiyyətin
obyektiv informasiya ilə təminatında, maariflənməsində,
saf məqsəd və ideallar ətrafında səfərbər
olunmasında, ümumilikdə, ictimai düşüncənin
pozitiv məcrada inkişafında əvəzsiz imkanlara malik
televiziyaların efir vaxtının bayağı, bəsit
şou-biznes proqramları ilə doldurulması insanlarda ikrah
doğuran bir həddə çatıb. Təsadüfi deyil
ki, xalq və dövlət qarşısında mənəvi cavabdehlik
hissini itirməyən, cəmiyyətin mütərəqqi
düşüncə əsasında inkişafını istəyən
ziyalılar zaman-zaman telekanallardan təkcə məişətimizə
deyil, bütövlükdə düşüncə tərzimizə
zorla sırınan bu rəzalətə dözmür,
etirazlarını bildirir, mənəvi deqradasiya prosesinə
müqavimət göstərirlər. İctimai xarakter alan bu
narahatlıqların, etirazların əsas qayəsində isə
əsla hansısa telekanalları nüfuzdan salmaq, onun fəaliyyətinə
hansısa formada müdaxilə etmək məqsədi
dayanmayıb. Hər bir tənqid və irad xoşməramlı
olub cəmiyyətin, xalqın ümumi mənafeyinə xidmət
etməklə yanaşı, həm də telekanalları daha
ciddi, aktual, rəngarəng, tamaşaçı
zövqünü oxşayan, insanlara yüksək mənəvi-əxlaqi
dəyərlər təlqin edən, xüsusən də gənc
nəslə vətənpərvərlik, humanizm, insanpərvərlik,
milli dəyərlər sisteminə hörmət hissi
aşılayan maraqlı verilişlər hazırlamağa
çağırışdır.
Azərbaycan Respublikası
Prezidentinin Adminstrasiyasının rəhbəri, akademik Ramiz
Mehdiyevin "Azərbaycan" qəzetində işıq
üzü görmüş "Azərbaycanın efir məkanı:
problemlər və vəzifələr" sərlövhəli
məqaləsinin cəmiyyətdə böyük rezonansa səbəb
olması bu baxımdan tamamilə təbiidir. Ölkənin
efir məkanındakı dözülməz vəziyyətə
əsl vətəndaş və ziyalı yanğısı ilə
münasibətini ifadə edən görkəmli akademik həmin
məqaləsində televiziyaların üzləşdiyi real vəziyyətin
obyektiv və dolğun mənzərəsini yaradıb,
şou-biznesin doğurduğu mənəvi böhranın səbəblərini
səhih şəkildə açıqlayıb, eyni zamanda
böyük məharətlə vəziyyətdən
çıxış yollarını göstərib. Son illərdə
keçid dövrünün ən müxtəlif problemlərinə
sanballı və yüksək ideya siqlətinə malik
elmi-analitik əsərləri ilə işıq salan,
ictimai-siyasi və fəlsəfi fikrin düzgün məcrada
istiqamətlənməsinə böyük töhfələr
verən akademik Ramiz Mehdiyev Azərbaycan efir məkanının
gerçəkliklərini nəzəri-emprik təhlil
mövqeyindən təhlil edib. Tanınmış filosof eyni
zamanda obyektiv və rasional tənqidi ilə ümumən
ölkə rəhbərliyinin efir məkanındakı vəziyyətlə
bağlı mövqeyini ifadə edib.
Akademik haqlı olaraq televiziyalarda
peşəkarlıqdan tamamilə uzaq olan şou xarakterli
verilişlərin artdığını, qeyri-peşəkarlıqla
hazırlanan bir çox proqramların gənclərin
dünyagörüşünə, mənəviyyatına mənfi
təsir göstərdiyini təəssüflə diqqətə
çəkir. Cənab Ramiz Mehdiyev eyni zamanda göstərir
ki, teleradio qurumlarının biznes maraqları, efir
vaxtının mentalitetimizə yad verilişlərlə
doldurulması, peşəkar kadrların azlığı və
digər məsələlər bu kimi ciddi
çatışmazlıqların yaranmasının əsas səbəbləridir:
"Bu verilişlərin əksəriyyəti ictimai əhəmiyyət
kəsb etməyən mövzulara həsr olunur, müəyyən
mənada cəmiyyətdə neqativ tendensiyaların
yayılmasına istiqamət verir, gənclərin və
yeniyetmələrin zövqünü,
dünyagörüşünü korlayır, təlim-tərbiyəsinə
mənfi təsir edir. Həmin verilişlərdə
tamaşaçılara şou-biznes nümayəndələrinin
dəbdəbəli həyat tərzi təbliğ olunur,
onların bir-biri ilə münasibətləri, mübahisələri
araşdırılır. Əksər əyləncə
verilişlərinin ixtisaslı kadrlar tərəfindən
deyil, aparıcılıq edən müğənni və ya
şou-biznes nümayəndələrinin iştirakı ilə
təşkil olunması yaxşı hal kimi qəbul olunmur.
Çox hallarda bu tipli aparıcıların
davranışlarından gənclər özləri
üçün nümunə götürməyə çətinlik
çəkirlər".
Teleməkanın ciddi xarakter
almış nöqsanların həllinə
çağırış edərkən görkəmli
akademikin ölkənin gələcəyi üçün
mühüm əhəmiyyət kəsb edən aktual məsələyə
göstərdiyi həssas münasibət, onun aradan
qaldırılması üçün çaldığı
həyəcan təbilinə özünü azərbaycanlı
sayan heç bir vətəndaş laqeyd qala bilməzdi. Odur
ki, son bir ayda "Azərbaycan" qəzetində və digər
mətbuat orqanlarında çıxış edən ayrı-ayrı
ziyalılar, elm xadimləri, deputatlar və başqaları
öz məqalələrində Azərbaycan
televiziyalarının real durumuna milli təəssübkeşliklə
nəzər salırlar. Yol verilən nöqsanlar, qüsurlar,
habelə şou-biznesin yaratdığı mənəvi
böhran bütün incəlikləri ilə, həm də qərəzdən,
emosiyalardan uzaq bir tərzdə, xoşməramlı tənqid
ruhunda diqqətə çatdırılır.
Müasir dövrdə televiziyalar
xalqların dünyagörüşünü, adət-ənənələrini,
düşüncəsini, bir sözlə, milli özünəməxsusluğunu
ən qabarıq şəkildə əks etdirən vizual vasitələrdən
biridir. Hansısa xalqın mədəniyyəti, incəsənəti,
musiqisi, ümumən mədəni irsi haqqında müəyyən
təsəvvürə malik olmaq üçün onun
televiziyalarını nəzərdən keçirmək kifayətdir.
Lakin Azərbaycan televiziyalarının fəaliyyətində
bunu demək çətindir - biz efirdə sanki başqa bir
xalqın mədəni-mənəvi təzahürləri ilə
qarşılaşırıq. Televiziyaların əksəriyyətində
milli-mənəvi dəyərlərimizlə, milli
psixologiyamızla tamamilə ziddiyyət təşkil edən
bayağı, ikrahdoğurucu maqazin verilişlərinin baş
alıb getməsi, tamaşaçı zövqünü
korlayan musiqilərə meydan verilməsi, intellektual xarakterli,
maarifləndirici proqramların azlıq təşkil etməsi
son dərəcə üzücü haldır. Nədənsə
unudulur ki, Azərbaycan televiziyalarını ölkəyə
xaricdən gəlmiş qonaqlar, o cümlədən müxtəlif
ölkələrdə yaşayan soydaşlarımız da izləyir.
Akademik Ramiz Mehdiyev "Azərbaycanın
efir məkanı: problemlər və vəzifələr" məqaləsində
bu məqama da xüsusi toxunaraq milli televiziyaları bu kimi incə
məsələlərə daha həssaslıqla və məsuliyyətlə
yanaşmağa çağırır: "Bu gün Azərbaycanın
aparıcı kanalları maraqsız, bayağı, mənasız
verilişləri nəinki ölkənin daxilində, həmçinin
peyk vasitəsilə dünyanın ayrı-ayrı bölgələrinə
yayımlayırlar. Xaricdə Azərbaycan kanallarına baxan
soydaşlarımızda, xaricilərdə ölkəmiz
haqqında hansı təsəvvür yaradırıq? Biz
onlara ölkəmizdə gedən ictimai-siyasi, sosial-iqtisadi, mədəni
proseslər haqqında hansı məlumatı veririk? Teleradio
qurumlarının rəhbərləri unutmalı deyillər
ki, televiziya və radio təkcə daxili ictimai rəyi
formalaşdırmır, həm də ölkənin
simasını nümayiş etdirir, onun haqqında təsəvvür
yaradır".
Azərbaycanın efir məkanındakı
vəziyyəti nəzərdən keçirdikdə belə təəssürat
yaranır ki, sanki televiziyalar cəmiyyət üçün
hansı missiyanı daşıdıqlarının fərqində
belə deyillər. Şübhəsiz, daha çox maddi qazanc əldə
etmək həvəsi televiziyaların cəmiyyət, dövlət
və xalq qarşısındakı öhdəliklərini
unutmasına haqq qazandıra bilməz. Biznes və kommersiya
maraqları yalnız televiziya işinin ümdə prinsipləri
və məqsədləri qorunmaqla reallaşdırıla bilər.
Jurnalistika nəzəriyyələrində
də təsbit olunduğu kimi, informasiya vermək, maarifləndirmək
və əyləndirmək missiyası televiziyaların efir
siyasətinin əsas mahiyyətini təşkil edir. Azərbaycan
telekanallarında isə tamam başqa mənzərənin
şahidi oluruq - bu gün kommersiya, biznes maraqları
baxımından şou xarakterli və əyləndirici
verilişlər az qala informasiya vermək məqsədini belə,
üstələyir. Üstəlik şou-biznes xarakterli bu
verilişlərin əksəriyyəti qeyri-peşəkar səviyyədə
hazırlanır, əcnəbi telekanalların analoji
proqramları ilə müqayisədə son dərəcə
bayağı təsir bağışlayır.
Tamaşaçı zövqünun müxtəlifliyi,
televiziyalarda şou xarakterli proqramların müəyyən
auditoriyasının mövcudluğu başadüşülən
olsa da, bu proqramların sayının həddən
çoxluğu, əksərən bir-birini təkrarlaması,
mövzularının primitivliyi, bayağılığı
ciddi narahatlıq doğurur. Qeyri-peşəkar, bəsit formada
hazırlanan, efir mədəniyyətinə sığmayan
aparıcı jestləri, davranışı, geyimi,
danışıq tərzi ilə insanlarda ikrah hissi doğuran
bu verilişlərin bir məqsədi var: qalmaqal yaratmaq, milli-mənəvi,
əxlaqi dəyərlərlə bir araya sığmayan
mövzuların "sarı mətbuat"a xas tərzdə
müzakirəsini təşkil etməklə, ictimai rəyə
meydan oxumaqla diqqət mərkəzində olmaq!
Bəzi kanalların veriliş
seçimi siyasətinə diqqət yetirsək, onların rəhbər
tutduqları məramın problemi dərk edib, ondan
çıxış yolu axtarmaq yox, əksinə,
yaranmış fürsətdən istifadə edib, maksimum gəlir
əldə etməkdən ibarət olduğunu görərik.
Özlərinə bəraət qazandırmaq naminə isə
onların daim təkrarladıqları arqument şouların
ölkədə ən çox reytinq qazanan verilişlər
olmasından ibarətdir. Burada qəribə heç nə
yoxdur və psixologiya elmi sübut edir ki, əgər insana daim
hər hansı məzmunlu informasiya aşılanarsa, onun digər
tipli məlumatları qavramaq imkanları, seçim qabiliyyəti
azalır.
Akademik Ramiz Mehdiyevin televiziya
işinə elmi-konseptual baxışını əks etdirən
məqalədə də qeyd olunduğu kimi, televiziya
verilişlərinin əksəriyyəti ictimai əhəmiyyət
kəsb etməyən mövzulara həsr olunur, müəyyən
mənada cəmiyyətdə neqativ tendensiyaların
yayılmasına istiqamət verir, gənclərin və
yeniyetmələrin zövqünü,
dünyagörüşünü korlayır, təlim-tərbiyəsinə
mənfi təsir edir. Həmin verilişlərdə
tamaşaçılara şou-biznes nümayəndələrinin
dəbdəbəli həyat tərzi təbliğ edilir, habelə
onların bir-biri ilə münasibətləri, mübahisələri
süni şəkildə qabardılır. Əksər əyləncə
verilişlərinin ixtisaslı kadrlar tərəfindən
deyil, aparıcılıq edən müğənni və ya
şou-biznes nümayəndələrinin iştirakı ilə
təşkil olunması yaxşı hal kimi qəbul olunmur.
Əksərən peşəkarlıqdan
uzaq olan bu verilişlərin efirdə üstün mövqeyə
malik olması gənc nəslin milli psixologiya və mental dəyərlər
əsasında tərbiyələnməsinə, vətənpərvərlik
ruhuna qənim kəsilir. Xüsusən də məktəblilər
və yeniyetmələr bu prosesin doğurduğu neqativ təzahürlərin
təsirinə daha çox məruz qalır, milli ənənələrlə
uzlaşmayan yüngül həyat tərzinə meyil edirlər.
Televiziyalarda mügənnilərin dəbdəbəli həyat
tərzinin yerli-yersiz nümayiş etdirilməsi də sanki
şou-biznesin "asan yolla varlanmaq vasitəsi" kimi ictimai
şüura sırımağa yönəlib. Şoular vasitəsi
ilə gənclərə aşağı səviyyəli
müğənni obrazlarının "kumir" kimi
aşılanması onların elmə deyil, məhz asan qazanc mənbəyi
olan ucuz musiqiyə meyillənməsi ilə nəticələnib.
Müasir gəncliyin bəzi nümayəndələri
yüksək bilik, savad almaq, yaxşı mütəxəssis
kimi yetişmək əvəzinə, televiziyaların
qapılarında əsir-yesir olub peşəkarlıqdan tamamilə
uzaq və "SMS yarışı" üzərində
qurulan primitiv musiqi müsabiqələrində özlərini
sınamaq istəyirlər. Bu acınacaqlı hal isə
ölkədə elmə, təhsilə, insan kapitalının
formalaşdırılmasına xidmət edən siyasətlə
tamamilə ziddiyyət təşkil edir.
Televiziyalarda özünü
qabarıq göstərən əsas problemlərdən biri də
bayağı, yeknəsək, yalnız çəkildiyi
ölkənin milli mentalitetinə uyğun olan, Azərbaycan
xalqının dünyagörüşü, əxlaqı, adət-ənənələri,
dini inancları ilə bir araya sığmayan,
açıq-saçıq səhnələrlə zəngin
teleserialların nümayiş etdirilməsidir. Təəssüf
ki, şou-biznesdən nisbətən uzaq olan, ciddi verilişləri
ilə tanınan, cəmiyyətdə müəyyən rəğbət
qazanan telekanallar da bu mərəzdən qurtula bilməyiblər.
Səhər və axşam saatlarında efiri Cənubi Amerika
xalqlarının mentalitetini nümayiş etdirən bu
seriallarla doldurmaq həmin kanallara əsla
başucalığı gətirmir. Əminliklə demək
olar ki, bu teleserialların heç biri Azərbaycan gəncinin
mənəvi cəhətdən zənginləşməsinə,
kamil şəxsiyyət kimi formalaşmasına xidmət etmir.
Belə olduğu halda, yüngül
dünyagörüşünü əks etdirən həmin
filmləri xüsusi təbliğatla cəmiyyətə
nümayiş etdirməyin nə mənası var? Problem əgər
efir vaxtını doldurmaqdırsa, daha intellektual, elmi, tarixi sənədli
filmlər nümayiş etdirmək, Azərbaycanın zəngin
mədəniyyəti, adət-ənənələri, tarixi, ədəbiyyatı,
elmi və s. haqqında maarifləndirici filmlər hazırlamaq
doğrudanmı çətindir?
Məhz bu reallıqdan
çıxış edən akademik Ramiz Mehdiyev cəmiyyətdə
böyük rəğbətlə qarşılanan "Azərbaycanın
efir məkanı: problemlər və vəzifələr" məqaləsində
vurğulayır ki, dünyanın aparıcı televiziya və
radio kanalları müasir dövrün tələblərini nəzərə
alaraq fəaliyyətlərində dəyişiklik edir, daim
yeniləşir, auditoriyasının ictimai rəyə təsir
imkanlarını genişləndirirlər. Yüksək efir mədəniyyəti,
ictimai maraqlara xidmət, maarifləndirmə, operativ, obyektiv, hərtərəfli
məlumatlandırma teleradio yayımı həyata keçirən
qurumun müvəffəqiyyətinin əsas şərtləridir.
Akademikin bu fikri ilə də tam razılaşmaq olur ki, ölkədə
fəaliyyət göstərən televiziya kanallarının
peşəkarlığı aşağı səviyyədədir
və teleradio rəhbərləri bu sahədə ciddi
dönüş yaratmalıdırlar. Sevindirici haldır ki, son
bir ayda səslənən ictimai tənqidlər bu sahədə
müəyyən dönüşə səbəb olub, bəzi
səviyyəsiz şou-biznes verilişləri bağlanıb,
efirin səviyyəsi yüksəlib. Bununla belə, hələlik
cəmiyyəti narahat edən vəziyyətin tamamilə aradan
qalxdığını da söyləmək olmaz!
Əlbəttə, televiziya və
radio kanalları ilə bağlı problemlərə
bütün aparıcı dövlətlərdə rast gəlinir.
Azərbaycanda mövcud olan problemlərin böyük bir qismi
isə sırf keçid dövrünün səciyyəvi
xüsusiyyətləri ilə şərtlənir. Reklam
bazarının lazımi səviyyədə inkişaf etməməsi,
televiziyalar arasında ixtisaslaşma prosesinin başa
çatmaması, peşəkarlıq problemləri və digər
məsələlər telekanalların üzərinə
düşən missiyanı tam mənada həyata keçirməsinə
mane olur.
Mövcud problemlərdən biri də
telekanalların fəaliyyətinə ictimai nəzarət
mexanizmlərinin mövcud olmamasıdır. Əminik ki, zaman
keçdikcə, telekanallarımız onların ictimai
nüfuzuna, peşəkarlıq səviyyəsinə xələl
gətirən cılız kommersiya layihələrindən uzaq
qaçacaq, yaradıcı axtarışları, mövzu rəngarəngliyi,
informasiya və maarifləndirmə keyfiyyətləri ilə
tamaşaçıların görüşünə gələcəklər.
Gülhüseyn ƏHMƏDOV,
Milli Məclisin deputatı
Azərbaycan.- 2009.- 31 oktyabr.- S. 5.