Milli inkişafın təminatçısı

 

Ötən əsrin son onilliyində dövlət müstəqilliyini bərpa edən Azərbaycanın qarşısında duran əsas məsələ bu müstəqilliyi iqtisadi əsaslarla gücləndirmək, xalqın maddi rifah halını yüksəltmək, ölkənin bütün sahələrdə inkişafını təmin etmək idi. Bunun üçün Azərbaycanın zəngin təbii sərvətləri, o cümlədən böyük enerji ehtiyatları olsa da, çox təəssüf ki, müstəqilliyin ilk illərində hakimiyyət başına gələn qüvvələr nəinki ölkəni inkişaf yoluna çıxardılar, əksinə, bütün sahələrdə tənəzzül prosesi sürətləndi, yeridilən naşı siyasət nəticəsində ölkəyə xarici təzyiqlər gücləndi, havadarlarının köməyi ilə Ermənistan Azərbaycan ərazilərinin işğalı prosesini genişləndirdi. Bütün bunlar Azərbaycanın müstəqilliyini sual altına alır, ölkənin təbii sərvətlərinə nəzarət uğrunda geosiyasi güclərin oyununu bir qədər də qızışdırırdı. Həmin dövrdə Azərbaycan bu geosiyasi oyunda sadəcə seyrçi kimi çıxış etməklə mövqeyini məhdudlaşdırırdı.

 

Böyük qayıdış, yeni uğurlar

 

Belə vəziyyət yenicə öz müstəqilliyinə qovuşan xalqı qətiyyən qane edə bilməzdi. Bu durumda xalq nicat yolunu hakimiyyət başına öz müdrik oğlu, ulu öndər Heydər Əliyevin gəlməsində görür və onun qayıdışını təkidlə tələb edirdi. 1993-cü ilin yayında bu tələb reallaşdı.

Ümummilli liderin hakimiyyətə qayıdışı ilə Azərbaycan nəinki əsl müstəqilliyinə qovuşdu, həm də bütün sahələrdə mövqeyini əhəmiyyətli dərəcədə gücləndirməyə başladı. Bu dövrdən etibarən, Azərbaycanın karbohidrogen ehtiyatlarının dünya bazarlarına çıxış yolu açıldı və bunun beynəlxalq aləmdə ölkəmizin mövqelərinin güclənməsində müstəsna rolu oldu. Öz təbii sərvətlərinin artıq tam sahibi olduğunu göstərən Azərbaycanda neft sahəsinin intibah dövrü və onun istehsalının əsaslı şəkildə artırılması mərhələsi başlandı.

Bütün bunlar bir daha tarixi təcrübəni sübut etdi ki, yalnız güclü siyasi liderlər yetişdirən xalqlar öz milli sərvətlərinə sahib çıxmaq və zəngin təbii resurslarını milli iqtisadiyyatın inkişafına yönəltmək imkanı qazanırlar. Həmin təcrübə onu da göstərdi ki, hər bir təbii sərvətdən, o cümlədən neftdən xalqın, dövlətin mənafeyi naminə düzgün istifadə etmək uzaq hədəflərə hesablanmış praqmatik siyasət yeridilməsini tələb edir. Əks halda, neftin zənginliyi dövlətlərə xoşbəxtlik deyil, yalnız arzu olunmayan problemlər gətirir ki, bunun da müasir dünyamızda nümunəsi kifayət qədərdir.

Ümummilli liderin ölkənin ən böyük təbii sərvəti olan neft sahəsində həyata keçirdiyi uzaqgörən siyasət və onun Prezident İlham Əliyev tərəfindən uğurla davam etdirilməsi Azərbaycanın bu təbii nemətdən bir vasitə kimi istifadə edərək sürətli inkişaf yoluna çıxması ilə nəticələndi. Məhz Azərbaycan ilk olaraq transmilli neft şirkətlərini Xəzərdə birgə əməkdaşlığa dəvət etdi, dənizin ona məxsus hissəsində yerləşən neft ehtiyatlarını dünya bazarlarına çıxarmaq üçün "Əsrin müqaviləsi"nin hazırlanaraq imzalanmasına nail oldu, ilk baxışda reallaşması utopiya kimi görünən Bakı-Tbilisi-Ceyhan kimi tamamilə yeni bir nəhəng ixrac marşrutuna həyat vəsiqəsi verdi. Ancaq bütün bunlara gedən yol bir o qədər də sadə olmayıb və kifayət qədər mürəkkəb mərhələlərdən, keşməkeşli yollardan keçib.

Dövlət müstəqilliyi qazandıqdan sonra Azərbaycan Xəzər dənizində iqtisadi və strateji maraqlarını təmin etmək, öz təbii sərvətlərindən səmərəli şəkildə yararlanmaq baxımından ciddi problemlərlə qarşılaşmışdı. Daxildə qeyri-sabit vəziyyətin, xaos və anarxiyanın hökm sürməsi, xalqın etimad göstərdiyi siyasi hakimiyyətin olmaması, eləcə də cəbhə bölgəsində vəziyyətin getdikcə gərginləşməsi xarici investorları Azərbaycanla hər hansı müqavilə imzalamaqdan və əməkdaşlıq etməkdən çəkindirirdi. Elə bunun nəticəsi idi ki, "Azəri" yatağının xarici şirkətlərlə birgə işlənməsi üçün tender elan olunsa da, sonradan bununla bağlı aparılan danışıqlar uğursuz alındı. Bunun əsas səbəblərindən biri neft sektoruna yatırılacaq xarici investisiyanın gələcək taleyinə dövlət tərəfindən heç bir zəmanətin olmaması idi.

1993-cü ilin əvvəllərində xarici şirkətlərlə imzalanması nəzərdə tutulan müqavilə layihəsi isə nə dövlətin, nə də xalqın maraqlarını nəzərə alırdı. "Əsrin müqaviləsi"nin imzalanmasının 5-ci ildönümü münasibətilə bağlı çıxışında cənab İlham Əliyev həmin layihəyə belə qiymət vermişdir: "1993-cü ilin yazında Azərbaycanın əvvəlki rəhbərliyi tərəfindən elə bir müqavıilə variantı hazırlanmışdır ki, əgər o imzalansaydı, ölkə iqtisadiyyatına böyük zərər gətirmiş olardı. Xalq Cəbhəsi rejimi öz acınacaqlı vəziyyətini, heç olmasa, bir qədər yaxşılaşdırmaq üçün müqaviləni hər cür şərtlərlə, ən yararsız, hətta milli mənafeyə zidd olan şərtlərlə imzalamağa hazır idi. Onlar anlamırdılar, heç anlamaq belə istəmirdilər ki, müqavilənin şərtləri Azərbaycanın iqtisadi inkişafı üçün nə deməkdir".

Belə durumda iqtisadiyyatın digər sahələri kimi, neft sənayesində də tənəzzül prosesi güclənir, hasilatın səviyyəsi getdikcə aşağı düşür, vəziyyət günü-gündən ağırlaşırdı. Bu cür çətinliklərin hökmranlıq etdiyi bir dövrdə hakimiyyət başına gələn ümummilli liderin səyi nəticəsində ölkə daxilində möhkəm təməllərə əsaslanan siyasi sabitliyin bərqərar olması, qanunçuluğun gücləndirilməsi, xarici sərmayələrə dövlət təminatının verilməsi Azərbaycanın yeni neft strategiyasının işlənib hazırlanması və həyata keçirilməsi üçün də möhkəm zəmin hazırladı. Xarici neft-qaz şirkətlərinin Azərbaycana baxışı dəyişməyə başladı ki, bu da onların ölkəmizdə profilləri üzrə sahələrə investisiya yatırımlarını əhəmiyyətli dərəcədə stimullaşdırır və "Əsrin müqaviləsi"nə gedən yeni bir yol açılırdı.

 

Çətin yollarla

 

1994-cü il fevralın 4-də ulu öndər Heydər Əliyevin "Azərbaycanda dəniz neft və qaz yataqlarının işlənməsinin sürətlənməsi haqqında" verdiyi sərəncam isə bu istiqamətdə mühüm rol oynadı. Məhz bu strateji sənəd dünyanın aparıcı neft-qaz şirkətləri ilə həyata keçirilən danışıqların əsasını təşkil edirdi.

Düzdür, "Əsrin müqaviləsi"nin imzalanması ilə bağlı rəsmi Bakının o zaman bəzi Qərb dövlətləri ilə apardığı danışıqların uğurla nəticələnəcəyinə şübhə ilə yanaşanlar da az deyildi. Cəbhə bölgəsində atəşkəs rejiminin kövrək olduğu, dövlət idarəetmə mexanizmlərinin hələ tam formalaşmadığı, bəzi qonşu dövlətlərlə münasibətlərdə ciddi siyasi gərginliyin hökm sürdüyü, Xəzərin hüquqi statusu ilə bağlı mübahisələrin kəskinləşdiyi bir vaxtda "Əsrin müqaviləsi"nin imzalanması bir çoxlarına inandırıcı görünmürdü. Qərb şirkətlərinin Xəzərlə bağlı hansısa layihənin gerçəkləşməsində iştirakı təkcə iqtisadi deyil, həm də strateji-siyasi məsələ kimi nəzərdən keçirilirdi. Azərbaycana kənar təzyiqlərin getdikcə artması fonunda bu danışıqları davam etdirmək ölkə iqtidarından ciddi siyasi iradə, əzmkarlıq tələb edirdi. Lakin prinsipial xarakterə malik ümummilli lider kənar maneələri mətinliklə dəf etdi və Qərbin aparıcı şirkətlərini bu müqavilənin perspektivinə inandıra bildi. Həmin dövrdə "Əsrin müqaviləsi"nin imzalanması ilk növbədə iqtisadiyyatın gücləndirilməsi baxımından Azərbaycana çox lazım idi. Bundan başqa, neft sənayesinin yenidən qurulması, modern texniki təchizatla təmini, eləcə də yeni kəşf edilən yataqların istismarına nail olmaq üçün irimiqyaslı maliyyə kapitalına ehtiyac yaranmışdı. Həmin dövrdə Azərbaycanın maddi imkanları məhdud olduğundan sadalanan məsələlərin həyata keçirilməsi üçün xarici kapitalın buraya cəlb edilməsi zəruri idi. Ümummilli lider Heydər Əliyev neftlə bağlı transmilli müqavilələrin imzalanması zamanı Azərbaycan xalqının maraqlarının yüksək tutulmasının əsas şərt olduğunu hələ ilk dövrlərdə ölkəmizə sərmayə yatırmaqda tərəddüd edən şirkətlərə açıq şəkildə bəyan edirdi. Ulu öndər ABŞ-ın aparıcı mətbu orqanlarından biri olan "Çikaqo Tribun" qəzetinə verdiyi müsahibədə bununla bağlı bildirirdi: "Başa düşürəm ki, Azərbaycana cəlb olunmuş neft şirkətlərinin öz maraqları var. Bu, tamamilə təbii məsələdir. Ancaq, eyni zamanda, biz də ölkəmizin maraqlarını neft şirkətlərinin mənafelərindən yüksək tutmalıyıq".

Həmin dövrdə xarici neft şirkətlərinin Azərbaycana cəlb edilməsini təmin etmək üçün ümummili lider beynəlxalq səviyyədə danışıqlar aparmaq bacarığında olan, neft sahəsində ölkəmizlə əməkdaşlığın perspektivinə xarici şirkətləri inandıra bilən, eyni zamanda ölkənin mənafelərini daim ön planda tutmağı bacaran peşəkarların bu işə cəlb edilməsi istiqamətində də bir sıra həlledici qərarlar qəbul etdi. Həmin mühüm qərarlardan biri də cənab İlham Əliyevin Azərbaycan Dövlət Neft Şirkətinin vitse-prezidenti təyin olunması oldu. Hadisələrin sonrakı gedişi isə bu təyinatın nə dərəcədə doğru və vaxtında atılmış addım olduğunu göstərdi. Məhz cənab İlham Əliyev danışıqlar prosesində fəal iştirak etməklə yanaşı, yeni neft strategiyasının hazırlanmasının, uğurla həyata keçirilməsinin ən aparıcı iştirakçılarından oldu və beləliklə də xarici şirkətlərlə uzun sürən danışıqların müvəffəqiyyətlə yekunlaşmasında misilsiz xidmətlər göstərdi. O da xüsusi olaraq qeyd edilməlidir ki, bəzi transmilli neft şirkətləri Azərbaycanın düşdüyü çətin durumdan istifadə edərək neft müqavilələrini özlərinin xeyrinə olan qaydada imzalamağa çalışır, ölkə üçün qəbuledilməz şərtlər irəli sürürdülər. Cənab İlham Əliyev üzərinə bütün bu çətinliklərin öhdəsindən gəlmək, neft müqavilələrində Azərbaycanın milli mənafelərinin maksimum səviyyədə qorunmasına nail olmaq kimi tarixi missiya götürmüşdü.

Təyinatından az sonra neft müqaviləsi layihəsinin hazırlanması üçün cənab İlham Əliyev Türkiyəyə, daha sonra isə yeni danışıqlara başlamaq üçün ABŞ-ın Hyuston şəhərinə yollandı. Elə bu səfərlərdə cənab İlham Əliyev yüksək səviyyədə öz diplomatik bacarığını nümayiş etdirdi, özünə, ümumilikdə Azərbaycana qarşı böyük inam və etimad formalaşdırmağa nail oldu. Həmçinin danışıqlar prosesinin bir o qədər də asan olmadığı üzə çıxdı. Aparılan danışıqların nə dərəcədə çətin olduğunu cənab İlham Əliyev belə xatırlayır: "Təyinatımdan bir gün sonra bizim nümayəndə heyəti danışıqlar üçün İstanbula yollandı. İstanbulda biz iki dəfə olduq, birinci dəfə iyirmi gün, ikinci dəfə bir aya yaxın. Danışıqlar aparıldıqdan sonra belə hesab edirdik ki, bütün məsələlər artıq həll olunub. 1994-cü ilin iyulunda danışıqların sonuncu mərhələsi üçün Hyustonda olarkən fikirləşirdik ki, burada bir həftə olacağıq, müqavilədə hər hansı üslub xətalarını, kiçik mübahisəli məsələləri yoluna qoyaraq Bakıya qayıdacağıq. Lakin gözləntilərimizin əksinə olaraq, danışıqlar zamanı çoxsaylı mübahisəli məsələlər meydana çıxdı və biz Hyustonda 45 gün keçirməli olduq".

 

Zamanla yarış

 

Çoxsaylı mübahisəli məsələlərin meydana çıxmasının səbəblərindən biri də bu dövrdə bəzi kənar qüvvələrin hadisələrin gedişinə müdaxiləsi nəticəsində Xəzərin hüquqi statusunun öz həllini tapmadığı dövrə qədər Azərbaycanın xarici şirkətlərlə hər hansı bir müqavilə imzalamasının mümkünsüzlüyünə dair məsələnin gündəmə gətirilməsi idi. Bu isə Hyustonda "Əsrin müqaviləsi"nin imzalanmasına dair aparılan yekun danışıqların yarımçıq kəsilməsi ilə müşayiət olundu. Azərbaycanla neft müqaviləsi imzalamağa hazırlaşan xarici şirkətlər bəyan etdilər ki, Xəzərin hüquqi statusu öz həllini tapmayanadək onlar danışıqlarda iştirak etməyəcəklər. Bu da "Əsrin müqaviləsi"nin reallaşmasının fiasko ilə sonuclana biləcəyindən xəbər verirdi. Digər tərəfdən, xarici şirkətlər onların mənafeyinə cavab verən AXC-Müsavat hakimiyyətinin qəbul etdiyi şərtləri yeni iqtidarın da tanımasını təkid edirdilər. Belə mürəkkəb vəziyyətdə xarici şirkətləri əməkdaşlığa inandıra bilmək əsl diplomatik məharət tələb edirdi.

Məhz bu cür çətin durumda cənab İlham Əliyev təşəbbüsü ələ aldı və təcili Vaşinqtona getdi. Bu dövrlə bağlı yaşanan hadisələri cənab İlham Əliyev belə xatırlayır: "Xəzər dənizinin statusunun həlli problemi kəskin qoyulmuşdu və Azərbaycana təzyiqlər çox güclü idi. Bütün bunlar diplomatik notalar və bəyanatlarla da müşayiət olunurdu. İmzalanacaq müqavilələrin Xəzərin hüquqi statusu həll edildikdən sonra qüvvəyə minməli olduğu bildirilirdi. Bu isə, faktiki olaraq, o demək idi ki, müqavilə imzalanacaq, ancaq qüvvəyə minməyəcək və müvafiq olaraq həyata keçirilməyəcək. Əlbəttə ki, biz bununla razılaşa bilməzdik. Onda Azərbaycan Respublikasının Prezidenti mənim yekun danışıqların keçirildiyi Hyustondan Vaşinqtona ezam olunmağım barədə qərar qəbul etdi". Məhz cənab İlham Əliyevin Vaşinqtonda keçirdiyi görüşlərdən sonra ABŞ hökumətinin müdaxiləsi ilə Xəzərin statusu barədə bəndin müqavilədən çıxarılması ilə xarici şirkətlər razılaşdılar.

Beləliklə, cənab İlham Əliyevin rəhbərliyi ilə Azərbaycan nümayəndə heyəti Qərbin aparıcı neft şirkətlərinin yüksək vəzifəli təmsilçiləri, həmçinin ABŞ administrasiyasının üzvləri, o cümlədən ABŞ Energetika Nazirliyinin məsul təmsilçiləri ilə keçirilən görüşlərdə onları Xəzərin Azərbaycan sektoruna sərmayə qoymağa və əsassız şərtlərdən imtina etməyə inandıra bildi. Azərbaycanın üzərinə götürdüyü bütün öhdəliklərə əməl edəcəyinə transmilli neft şirkətlərini inandıra bilən cənab İlham Əliyev müqavilənin reallaşması zamanı yarana biləcək hər hansı narazılığın həllinin məsuliyyətini ölkəmizin öz üzərinə götürdüyünü bildirərək bununla da həmin dövr üçün kifayət qədər riskli, ancaq cəsarətli, zərurətdən doğan bir addım atdı. Zaman isə bu riskin nə dərəcədə doğru olduğunu və ölkəmizin sonrakı inkişafında əvəzsiz əhəmiyyətə malik olduğunu əyani şəkildə sübuta yetirdi. Elə də asan keçməyən o vaxtkı danışıqlar prosesi barədə cənab İlham Əliyev qeyd edirdi: "Danışıqların gedişi zamanı bəzən böhran anları olurdu və Azərbaycan tərəfi danışıqları dayandırmağa yaxın idi. Çünki biz bəzi şərtləri ölkənin milli maraqları üçün qəbuledilməz hesab edərək onlarla razılaşa bilmirdik. Biz xarici şirkətlərə deyirdik: siz ayrı-ayrı şirkətlərin maraqlarını müdafiə edirsiniz, biz isə ölkənin və Azərbaycan xalqının maraqlarını müdafiə edirik. Əgər siz səhvə yol versəniz, bu, sizin şirkətin yalnız bir layihəsində öz əksini tapacaq, əgər biz səhv etsək, bu səhv bütün Azərbaycan xalqının mənafeyinə xələl gətirəcəkdir. Başqa sözlə, biz heç cür heç bir səhvə yol verə bilmərik".

Beləliklə də cənab İlham Əliyev "Əsrin müqaviləsi"nin imzalanması ilə bağlı apardığı danışıqlarda prinsipiallıq, qətiyyət və əsl iradə nümayiş etdirirdi. Təcrübəli diplomat kimi onun İstanbulda və Hyustonda apardığı danışıqlar "Əsrin müqaviləsi"nin imzalanması ilə bağlı prinsipial razılaşmanın əldə olunması ilə nəticələndi. Bir daha təsdiqləndi ki, cənab İlham Əliyev ən ekstremal situasiyalarda belə ölkənin milli mənafelərini layiqincə müdafiə etmək əzmindədir. Bununla bağlı cənab İlham Əliyev bildirirdi: "Bizim məqsədimiz təkcə neft hasil etmək, onu nəql etmək, bundan vəsait əldə etməkdən ibarət deyildir. Bizim məqsədimiz neftdən gələn bütün mənfəətləri - həm siyasi, həm iqtisadi, həm də başqa mənfəətləri Azərbaycan xalqının gələcək mənafeyinə, rifahına yönəltməkdən ibarətdir".

Cənab İlham Əliyevin Azərbaycanın yeni neft strategiyasının uğurla həyata keçirilməsi üçün böyük əzmkarlıqla və səylə çalışdığı o dövrdə ölkəmizi istəməyən bədxah daxili və xarici qüvvələr bəyan edirdilər ki, neftdən gələn bütün gəlirlər xarici şirkətlərə qismət olacaq. Lakin cənab İlham Əliyevin belə bədxah qüvvələrə cavabı çox qısa və sərt oldu: "Əsrin müqaviləsi"ndən əldə edilən gəlirin 80 faizini 30 il ərzində Azərbaycan, 20 faizini isə iştirakçı xarici şirkətlər alacaq". Zaman kimin haqlı olduğunu ötən dövr ərzində bir daha əyani şəkildə üzə çıxardı.

Yuxarıda göstərilən çətinliklər fonunda, nəhayət, 1994-cü il sentyabrın 20-də Bakıda dünyanın aparıcı transmilli neft şirkətlərinin iştirakı ilə müasir tariximizə "Əsrin müqaviləsi" adı altında daxil olan neft kontraktının təntənəli imzalanma mərasimi keçirildi. Bununla da Azərbaycan MDB məkanında Qərbin iri neft şirkətləri ilə böyük miqyasda saziş imzalayan ilk dövlət olmaqla, Xəzər dənizində beynəlxalq əməkdaşlığın əsasını qoydu. Həmçinin ulu öndər Heydər Əliyev o dövrün böhranlı sosial-iqtisadi şəraitində növbəti dəfə böyük siyasi iradə, dəqiq iqtisadi hesablama və müdriklik nümayiş etdirərək müstəqil Azərbaycanın yeni neft strategiyasını irəli sürdü. Heydər Əliyev böyük uzaqgörənliklə bu strategiyanın mahiyyətini açıqladı, əvəzsiz təbii sərvətimiz olan neftin ölkənin iqtisadi inkişafındakı rolunu düzgün müəyyənləşdirdi: "Azərbaycan dövləti 1994-cü ildən özünun yeni neft strategiyasını həyata keçirməyə başlayır. Bu strategiyanın əsas mənası, mahiyyəti və prinsipləri ölkənin təbii sərvətlərindən, o cümlədən neft və qaz yataqlarından Azərbaycan xalqının rifahı naminə daha səmərəli istifadə etməkdən ibarətdir".

Bütün bunlardan sonra Xəzərin Azərbaycan sektorundakı yataqlarından hasil olunacaq milyonlarla ton xam neftin dünya bazarlarına hansı ixrac boru kəməri ilə nəql ediləcəyi uzun müddət mübahisəli məsələlərdən biri oldu. Lakin ümummilli liderin müdrikliyi, uzaqgörənliyi və prinsipiallığı nəticəsində bu problem də Azərbaycanın milli mənafelərinə, maraqlarına uyğun həllini tapdı. Onun baş memarı və ideya müəllifi olduğu Bakı-Tbilisi-Ceyhan (BTC) əsas ixrac neft kəməri strateji və siyasi baxımdan ən optimal variant kimi seçildi.

18 noyabr 1999-cu il tarixdə ATƏT-in İstanbulda keçirilən zirvə toplantısında Azərbaycan, Türkiyə və Gürcüstan prezidentləri Bakı-Tbilisi-Ceyhanın reallaşması barədə saziş imzaladılar. Həmin sazişə, həmçinin, ABŞ və Qazaxıstanın dövlət başçıları da imza atmaqla üzərlərinə müəyyən hüquqi və siyasi öhdəliklər götürmüş oldular.

2002-ci ilin avqustunda Londonda BTC boru kəmərinin tikintisini və gələcək istismarını aparmaq üçün "BTC Ko" şirkəti yaradıldı. Ümummilli liderin iştirakı ilə 18 sentyabr 2002-ci il tarixdə isə Bakıda BTC-nin təntənəli təməlqoyma mərasimi keçirildi və inşasına start verildi. 2005-ci il mayın 25-də əsas ixrac boru kəmərinin Azərbaycan ərazisindən keçən hissəsinin istifadəyə verilməsi mərasimi keçirildi və Səngəçal terminalından boru xəttinə ilk neft vuruldu. Elə həmin ilin oktyabrında kəmərin Gürcüstan hissəsi istifadəyə verildi. Nəhayət, 2006-cı il mayın 28-də Azərbaycan nefti Ceyhan limanına çatdı və həmin il iyunun 4-də Xəzər nefti ilə yüklənmiş ilk tanker Ceyhan limanından Avropaya yola salındı. Həmin ilin iyulun 13-də Ceyhanda sözügedən kəmərin təntənəli açılış mərasimi keçirildi.

Azərbaycan rəhbərliyi bu kəmərin gələcək perspektivini artırmaq üçün sadalananlarla kifayətlənmədi. Orta Asiyanın karbohidrogen ehtiyatlarının da bu kəmər vasitəsilə ixrac edilməsi istiqamətində konkret addımlar atılmağa başlandı. Bu mənada 2006-cı il iyunun 16-da Qazaxıstanın paytaxtı Astanada "Azərbaycan Respublikası ilə Qazaxıstan Respublikası arasında neftin Qazaxıstan Respublikasından Xəzər dənizi və Azərbaycan Respublikasının ərazisi ilə Bakı-Tbilisi-Ceyhan sistemi vasitəsilə beynəlxalq bazarlara nəql edilməsinə dəstək verilməsi və şərait yaradılması haqqında" imzalanan müqavilə xüsusi əhəmiyyət kəsb edir. Müqaviləni Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyev və Qazaxıstan Prezidenti Nazarbayev imzalamışdılar. Bu, həm də Xəzərdə hər iki dövlətin geniş əməkdaşlığına münbit şərait yaradırdı.

 

"Əsrin müqaviləsi" Azərbaycana nə verdi?

 

XX əsrin ən böyük sövdələşmələrindən biri olan "Əsrin müqaviləsi" ilk olaraq böyük iqtisadi dividendlər gətirdi ki, bunun da ölkəmizin sonrakı inkişafında kifayət qədər mühüm rolu oldu. Lakin sözügedən müqavilənin iqtisadi tərəfləri ilə yanaşı, vacib geosiyasi əhəmiyyətə malik olması və Azərbaycanın strateji nüfuzunun yüksəlməsində müstəsna rol oynaması tarixi bir reallıqdır. Belə ki, "Əsrin müqaviləsi" ilə Xəzərdə maraqları gerçəkləşən aparıcı Qərb dövlətlərinin, o cümlədən ABŞ-ın Azərbaycanla bütün sahələrdə genişmiqyaslı əməkdaşlığa marağı artdı. Beynəlxalq maliyyə qurumları ilə əməkdaşlıq sahəsində də tamamilə yeni mərhələ başlandı, ölkəmizə külli miqdarda bonuslar, kreditlər ayrıldı. Bundan əlavə, yeni neft strategiyasının uğurları Azərbaycanın Avratlantik məkana inteqrasiyasını sürətləndirdi, respublikanın NATO, Avropa İttifaqı və digər aparıcı beynəlxalq təşkilatlarla əməkdaşlığına əlavə təkan verdi. "Əsrin müqaviləsi" çərçivəsində qazanılmış böyük uğurlar regionda beynəlxalq miqyaslı digər mühüm enerji və kommunikasiya layihələrinin gerçəkləşməsini də stimullaşdırdı. 12 noyabr 1997-ci il tarixdə isə "Əsrin müqaviləsi" üzrə bağlanmış kontrakt əsasında "Çıraq-1" platformasında ilk neft quyusu istismara verildi.

"Əsrin müqaviləsi", eyni zamanda, Azərbaycanın iqtisadi müstəqilliyinin məhək daşına çevrilərək azad iqtisadi mexanizmlərin tətbiqini və dünya iqtisadiyyatına dinamik inteqrasiyasını, yeni iş yerlərinin açılmasını təmin etdi, ölkəyə investisiya axınını sürətləndirdi. Sözügedən müqavilə həm də Azərbaycanın öz təbii sərvətlərinə sahib çıxmaq, iqtisadi və strateji maraqlarını müdafiə etmək əzmində olduğunu bir daha təsdiqlədi. Bu müqavilə dünyada ən böyük enerji layihələrindən birinin həyata keçirilməsini təmin etməklə yanaşı, Azərbaycanın ciddi elmi əsaslara söykənən sosial-iqtisadi inkişaf strategiyasının əsasını qoydu, dayanıqlı siyasi sabitliyə, iqtisadi və milli təhlükəsizlik maraqlarının beynəlxalq səviyyədə təminatına real zəmin yaratdı, beynəlxalq nüfuzunu artırdı. Regionda digər qlobal enerji və kommunikasiya layihələrinin gerçəkləşdirilməsi anlamında müsbət presedent yarandı, Azərbaycanın Qərb dövlətləri ilə münasibətləri strateji müstəvidə inkişaf etməyə başladı. Respublikamız Cənubi Qafqazda sülhün, sabitliyin, iqtisadi tərəqqi və inkişafın başlıca təminatçısına çevrildi.

O da məlum reallıqdır ki, "Əsrin müqaviləsi" əsasında Azərbaycan təbii sərvəti olan neft gəlirlərinin əldə edilməsi prosesinə başladıqdan sonra ölkəmizdə iqtisadiyyat, o cümlədən qeyri-neft sektorunda inkişaf sürəti xeyli dərəcədə artdı. Bu onu göstərdi ki, neft, sadəcə, Azərbaycanın inkişafı üçün bir vasitə rolunu oynamaqdadır. Dünya miqyasında da açıq etiraf olunur ki, həqiqətən Prezident İlham Əliyev neft müqavilələrindən əldə olunan gəlirlərin iqtisadiyyatın digər vacib sahələrinə yönəldilməsini, qeyri-neft sektorunda yeni istehsal müəssisələrinin açılması yolu ilə yeni iş yerlərinin yaradılmasını, bir sözlə, əhalinin sosial müdafiə tədbirlərinin daha da gücləndirilməsini özünün iqtisadi siyasətində prioritet vəzifə kimi nəzərdən keçirir. Cənab İlham Əliyev hər zaman bəyan edir ki, neft Azərbaycan üçün son məqsəd deyil, sadəcə, iqtisadiyyatı inkişaf etdirmək üçün bir vasitədir. Azərbaycanın iqtisadi inkişaf göstəriciləri də həqiqətən neftin bir vasitə olduğunu və iqtisadiyyatın inkişafının heç də tam bu təbii sərvətdən asılı olmadığını əyani sübut edir. Prezident İlham Əliyev bununla bağlı bildirir: "Bəzən iqtisadi göstəricilərimizi neftə və neft qiymətlərinə bağlayırlar. Lakin bu, belə deyil, çünki neft digər ölkələrdə də hasil olunur. Qonşularımızdan bir neçəsi bizdən də çox neft hasil edir. Eyni zamanda, əgər siz rayonlarımızın iqtisadi inkişafına nəzər yetirsəniz, eyni vəziyyəti görəcəksiniz. Neft rayonlarımızda deyil, Bakıda, Xəzərdə hasil edilir. Buna görə də iqtisadiyyatın şaxələndirilməsi, sahibkarlığa dəstək və iqtisadi islahatlar yalnız neftdən asılılığı aradan qaldırır. Bu, bizim əsas məqsədlərimizdən biri olmuşdur: neftdən asılılığı azaltmaq; böhran və aşağı neft qiymətləri, hətta hasilatın azalması zamanı sabit olacaq güclü iqtisadiyyat yaratmaq".

Eləcə də neftdən əldə olunan gəlirlərin düzgün idarə edilməsi, hasilatda şəffaflığın təmin edilməsi də dövlət başçısının xüsusi diqqət yetirdiyi məsələlərdəndir. Azərbaycan hasilat sənayelərində şəffaflıq təşəbbüsünə qoşulmuşdur. Ümummilli liderin "Azərbaycan Respublikası Dövlət Neft Fondunun yaradılması haqqında" 29 dekabr 1999-cu il tarixli Fərmanı da məhz bu məqsədlərin həyata keçirilməsinə xidmət edirdi. Fond neft sazişlərinin həyata keçirilməsi ilə əlaqədar əldə edilən gəlirlərin toplanması və səmərəli idarə edilməsi mexanizmidir. Belə bir qurumun yaradılması dövlətin neft-qaz ehtiyatlarının işlənməsindən əldə edilən gəlirlərin istifadəsində israfçılığa, əyintilərə səbəb ola biləcək halların qarşısının alınması, eləcə də şəffaflığın tam təmin edilməsi istəyi ilə əlaqədardır. Fondun fəaliyyətinin başlıca məramı neft və qaz hasilatından əldə olunan maliyyə vəsaitlərinin indiki və gələcək nəsillərin mənafeyi naminə səmərəli idarə edilməsidir.

 

Hazırda Prezident İlham Əliyevin inamla davam etdirdiyi yeni neft strategiyası milli iqtisadiyyatın inkişafına ciddi təkan verməklə yanaşı, Azərbaycanı qlobal miqyasda əsas söz sahiblərindən birinə çevirmişdir. Elə bunun nəticəsidir ki, nəinki Cənubi Qafqazda, hətta daha geniş coğrafiyanı əhatə edən bir regionda yeni enerji layihələrinin reallaşdırılması üçün Azərbaycanın burada iştirakı və öz razılığını verməsi əsas şərtlərdən biri hesab olunur.

 

 

Zahid CƏFƏROV,

Bakı Dövlət Universitetinin Mülki proses,

əmək və ekologiya hüququ kafedrasının dosenti,

hüquq elmləri namizədi

 

Azərbaycan.- 2009.- 20 sentyabr.- S. 3.