Vətənpərvərlik nümunəsi
1990-cı il yanvarın 19-dan
20-nə keçən gecə
azadlıq, müstəqillik
uğrunda mübarizəyə
qalxan Azərbaycan xalqının haqq səsini boğmağa çalışan rus imperiyası heç bir xəbərdarlıq etmədən ağır zirehli texnikanı və müasir silahlarla silahlanmış ordunu Bakıya yeridib misli görünməmiş
qırğınlar törətdi.
Xalqımız milli qəhrəmanlıq ənənələrinə sadiq
qalaraq Vətən uğrunda şəhid vermək qüdrətində
olduğunu bir daha bütün dünyaya göstərdi. Həmin gecə
düşmən gülləsinə
tuş olan vətənpərvər, qeyrətli
oğullardan biri Ələsgər Qayıbov
idi. Ə.Qayıbov
1966-cı il martın 15-də Borçalı
mahalının Ləmbəli
kəndində Yusif kişinin ailəsində dünyaya göz açmışdı. Xalqı,
Vətəni, torpağı
üçün canından,
qanından keçməyə
hazır olan bu gənc hələ
uşaqlıqdan haqq-ədalət
tərəfdarı olmuş,
Vətən üçün
nə isə etməyə çalışmışdı.
O, 1983-cü ildə Qaraçöp
kəndində orta məktəbi bitirərək
keçmiş sovet ordusunda hərbi xidmətdə olmuşdu. Nə biləydi ki, günlərin birində həmin dövlətin qaniçən ordusunun gülləsinə tuş
gələcək.
Onda Ələsgər Memarlıq
və İnşaat Universitetinin yol-inşaat fakültəsinin ikinci kurs tələbəsi idi.
Həmin gecə vətənpərvərlik
ruhu Ələsgərlə
birlikdə dostları
İsfahan, Rasim, Yusif və Nizamini
də barrikadaya aparıb çıxarmışdı. Zirehli texnika
altında əzilən
insanları görəndə
onlara yardım etməyə başlamışdı.
Bu, böyük cəsarət tələb
edirdi. Lakin qəfil düşmən
gülləsi onun sol biləyini və qarnını parçaladı.
Yoldaşları Ələsgəri yaxınlıqdakı 5 nömrəli
xəstəxanaya çatdırdılar.
Üç dəfə cərrahiyyə
əməliyyatı aparılmasına
baxmayaraq, həyatını
xilas etmək mümkün olmadı.
Böyük ideallarla yaşayan bu gənc universiteti
bitirib xalqına xidmət etmək, Vətənə layiqli övlad olmaq arzusundaydı. Lakin çox sevdiyi
ana torpaq Ələsgəri həmişəlik
öz qoynuna aldı. Vətən uğrunda şəhid
olmuş yüzlərlə
igid kimi Ələsgər də indi Şəhidlər xiyabanında uyuyur.
Qədirbilən xalqımız öz şəhidlərinin xatirəsini
daim əziz tutur. Ə.Qayıbovun da xatirəsi
əbədiləşdirilmiş, doğulub boya-başa çatdığı Qaraçöp
kəndinin girəcəyində
heykəli qoyulmuş,
Bakıdakı küçələrin
birinə adı verilmişdir. Şəhidlik zirvəsinə ucalanlar ölmürlər. Onlar mənsub
olduqları xalqın qəlbində əbədi
yaşayırlar.
Adilə QOCAYEVA
Azərbaycan.-2009.-20 yanvar.-S.4.