Akademiyanın elmi işçisi
himnimizdəki məşhur sözlərin
Əhməd Cavada məxsus
olmadığını iddia
edir
Asif
Rüstəmli: "O heç vaxt Cəmo bəy imzası ilə
yazmayıb"
Müstəqil Azərbaycan
Respublikasının atributlarından biri olan dövlət
hmnimizlə bağlı mübahisələr, uzun illərdir
ki, davam edir. Himnin musiqisi elə də kütləvi şəkildə
müzakirə edilməsə də, mətni və söz
müəllifi barədə müxtəlif fikirlər irəli
sürülür.
Məlumdur ki, Azərbaycan ikinci dəfə
müstəqillik əldə etdikdən sonra Azərbaycan Xalq
Cumhuriyyəti (AXC) dövründə dövlət atirubutu
statusu almış himni yenidən qəbul elədi. Bilirik ki,
1991-ci ilin oktyabr ayının 18-də Azərbaycan öz
müstəqilliyini elan etdi, müstəqillik aktı isə
eks-prezident Ayaz Mütəllibov tərəfindən
imzalandı. Öz azadlığına qovuşmuş bir dövlətin
həm bayrağı, həm himni, həm gerbi, həm də
digər atributlarının olması vacib idi.
Sonra AXC-nin üç rəngli
bayrağı bayrağımız, himni himnimiz oldu. Deyilənə
görə, gerbimiz yenidən işlənib hazırlandı.
Onun müəllifinin yəhudi mənşəli bir rəssam
olduğu bildirilir.
"Azərbaycan! Azərbaycan! Ey qəhrəman
övladın şanlı vətəni" misraları ilə
başlanan himnimizin Azərbaycanın dövlət atributu kimi
qəbul edilməsinin konkret kimin təklifi olması haqda məlumata
rast gəlmədik. Həmin himnin musiqisinin dahi bəstəkarımız
Üzeyir Hacıbəyova, mətninin isə
tanınmış şairimiz, Stalin repressiyası qurbanı Əhməd
Cavada məxsus olduğu Ali Sovetdə (Milli Məclisdə) elan
edildi. Mübahisə də elə o vaxtdan başladı. 20 ilə
yaxındır ki, bu himn üzə çıxarılıb,
amma hələ də onun mətn müəllifinin kim
olduğu araşdırılıb meydana
çıxarılmayıb. Beş-üç alim deyir ki, mətn
müəllifi Əhməd Cavad deyil, bir qisim
araşdırmaçı isə onun Əhməd Cavada aid
olduğunu iddia edir.
Ötən əsrin 90-cı illərində
himnimizlə bağlı çap olunan yazılara nəzər
salsaq görərik ki, mərhum xalq yazıçısı,
professor Əzizə xanım Cəfərzadə başda
olmaqla, bir neçə tədqiqatçı birmənalı
olaraq bu mətnin AXC dövründə yaşayıb fəaliyyət
göstərmiş Cəmo bəy Cəbrayılbəyliyə
aid olduğunu israr edirdi.
Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyası
(AMEA) N.Gəncəvi adına Ədəbiyyat İnstitututunun
baş elmi işçisi, "Ozan" Nəşriyyatının
rəhbəri, filologiya elmləri namizədi Asif Rüstəmli
də dövlət himnimizin mətn müəllifinin Əhməd
Cavad olmadığı qənaətindədir. A.Rüstəmli
fikrini himn mətninin Əhməd Cavadın o dövrdə Azərbaycan
və Türkiyədə nəşr olunan kitablarından
heç birində yer almaması ilə əsaslandırır:
"Himnin musiqisi şəksiz olaraq Üzeyir bəyə
aiddir, amma mətn müəllifi indiyə qədər də
mübahisəlidir. 1919-cu ildə "İran" mətbəəsində
"Milli nəğmələr" adlı bir kitabça
buraxılıb. Burada o dövrün həm türkiyəli, həm
Azərbaycan şairlərinin vətənpərvərlik
mövzusunda yazdığı təxminən 99 şeir
toplanıb. Onlardan biri də indiki himnimizin mətnidir. Bu
şeirin aşağı hissəsində indiki kimi Əhməd
Cavad adı yox, Cəmo bəy imzası var. Cəmo Cəbrayılbəylinin
özü o dövrün çox tanınmış qələm
sahibi idi. Ədəbiyyatla, tərcümə məsələlərilə,
pedoqoji fəaliyyətlə məşğul olurdu. Hətta o
dövrün mətbuatına nəzər salanda onun bir
neçə pyesinin səhnəyə qoyulduğu haqda da məlumatlara
rast gəlirik. Təbdil etdiyi bəzi əsərlər
vardı. Mətbuatda çıxış edən bir adam idi Cəmo
Bəy Cəbrayılbəyli. Cəmo bəy imzası ilə
yalnız Cəbrayılbəyli yazmırdı. O vaxt Cəmo bəy
Hacınski də vardı. Məsələ burasındadır
ki, milli himnimizin mətni bu Cəmo bəylərdən
hansına məxsusdur? Bilirsiz, əlimizdə
əlyazma yoxdur, mətnin ilk variantı yoxdur, qonorar sənədi indiyə qədər qalmayıb.
Yaxud müəlliflərin
bu sahədə hər hansı bir sənədi, imzası yoxdursa,
mətni müəllifin
üslubuna görə
müəyyənləşdirmək düzgün deyil. Bəzən
sual veriləndə ki, himn mətninin
həqiqi müəllifi kimdir?
Deyirlər ki, Əhməd
Cavad. Niyə? Ona
görə ki, onun ruhu Əhməd Cavad yaradıcılığına uyğundur.
Bəri başdan deyim
ki, Əhməd Cavadın 1919-cu ildə
kitabı çap olunub.
Həmin kitaba bu şeir daxil edilməyib. İkincisi isə, sonrakı dövrlərdə
Əhməd Cavadın sağlığında
yazdığı yazılarda bu barədə məlumata rast gəlmirik. Azərbaycan ikinci
dəfə müstəqilliyini
bərpa edənə qədər Əhməd Cavadın
Türkiyədə bir neçə
kitabı çap olunub, o nəşrlərə
də bu şeir
salınmayıb. Hətta bizim türkiyəli həmkarlar
tərəfindən də daxil
olunmayıb. Bütün bunlar göstərir
ki, o şeir
kifayət qədər əsaslandırılmamış
məlumatlara əsasən Əhməd Cavada
aid edilir. Əhməd
Cavad yaradıcılığı
ilə məşğul olan
və tədqiqat aparan bir neçə
ədəbiyyatşünasımızın bu
istiqamətdə mövqeyilə
tanış olmuşam. Bütün bunların heç biri o qədər də etibarlı mövqe
deyil. Yəni fakta
söykənmirlər. Onlar kifayət qədər
tənqidə dözümsüzdür. Bu baxımdan da onun Əhməd
Cavadın şeiri olduğuna
şübhəm var.
Məni, o dövrün
bir tədqiqatçısı
kimi, bu mətnin Əhməd Cavada
məxsus olduğu qətiyyən
inandırmır. Amma Cəmo
bəy məsələsi diqqətimi
çəkir. Şeirin sonunda
Cəmo bəy imzasının
yazılması onun birmənalı
şəkildə Əhməd Cavada aid olmadığını
sübut edir. Çünki o heç vaxt Cəmo bəy
imzası ilə yazmayıb. Bu hansı Cəmo bəyindir?
Bu, tədqiqatçıların
qarşısında duran
suallardan biridir".
"1919-cu ildə çap olunan mətnin
sonunda Cəmo bəy yazılmasına baxmayaraq, bəs necə
oldu ki, o Əhməd Cavada aid edildi". A.Rüstəmli
bildirdi ki, ölkəmiz ikinci dəfə müstəqillik
qazandıqdan sonra bu himnin qəbul edilməsini təklif edən
adamlar həyatdadır və onlar bu suala cavab verməlidir:
"O dövrdə bu mətni Milli Məclisə kim təqdim
edib? Bu niyə Əhməd Cavadın adı ilə
bağlıdır? Bu sualları ünvanlamaq olar ki, onlar hansı
məntiqə əsaslanıb bu mətni Əhməd
Cavadın adı ilə bağlayıb. Hesab edirəm ki, gec
deyil, bu məsələni indii qaldırmaq olar. Ədəbiyyatda
vacib məsələlərdən biri həqiqətin öz
yerini almasıdır. Haqqın qələbə
çalmasıdır. Nə Əhməd Cavadın, nə də
digərinin başqasının zehni əməyindən, bədii
düşüncəsindən, duyğusundan yaranan əsərlərə
ehtiyacı var. Bu mətni Əhməd Cavadın kitabına
salsaq, o bununla zənginləşmir, oradan çıxarsaq
kasıblamır. Bizə faktlar gərəkdir. O faktları
araşdırmaq lazımdır". Mövzunu davam etdirəcəyik.
İradə SARIYEVA
Bakı xəbər.- 2011.- 23 fevral.- S.
14.