Teatrlarımızda Azərbaycan mövzusu…
Amaliya Pənahova:
"Teatrımız fəaliyyətini əsasən məhz bu
istiqamətdə qurur"
Əli
İsa Cabbarov: "Sənədli kino sahəsində həmin
məsələ kifayət qədər
araşdırılıb"
Eldəniz
Quliyev: "Kino sahəsində əsaslı islahatlar
aparılmalıdır ki..."
Şeyx Əbdül Mahmudbəyov:
"Bunun üçün milli burjuaziya, maliyyə və
yüksək səviyyəli dövlət nəzarəti
olmalıdır"
Azərbaycan həqiqətləri,
onun keçmişi, bu günü, tarixi, xalqımızın
adət-ənənələrinin təbliğində
bütün sahələr fəal iştirak etməlidir. Çünki
bu məqamlar təbliğat olmadan geniş yayıla, cəmiyyətdə
özünə güclü dəstək tapa bilməz. Hər
bir dövlətin inkişafının əsasında onun
ideologiyası dayanır. Bu sahədə dövlətimizin
ideologiyası qismində azərbaycançılıq məfkurəsi
çıxış edir.
Azərbaycançılıq ideologiyasına
kino və teatr sahəsində də geniş yer verilməlidir
ki, əhali onun nə olduğunu, hansı dəyərlərə
söykəndiyini əyani şəkildə görsün. Xarici
aləmdə həmin məqamların təbliğatı
baxımından da məsələ aktualdır. Hər bir millət
və dövlət özü ilə bağlı məqamları
təbliğat olmadan gerçəkləşdirə, cəmiyyətə
çatdıra bilməz. Təbliğat prosesində kino və
teatr sahələrinin xüsusi əhəmiyyəti var. Adətən
əhalinin dünyagörüşünün
formalaşması və inkişafında bu iki incəsənət
sahəsi mühüm xidmət göstərir. Bu mənada həmin
sahələrdə Azərbaycan xalqının qəhrəmanlığı,
adət-ənənələri, tarixi həyatı və s. bu
kimi məqamlar geniş təbliğ olunmalıdır ki, onlar
cəmiyyətdə də özünə möhkəm dayaq
tapa bilsin. Digər tərəfdən, xarici aləmdə də
sözügedən dəyərlərimizin təbliği vacib
şərtlərdən biridir. Həmin dəyərlərimizin
xaricə çatdırılmasında isə incəsənətin
bütün, xüsusən də kino və teatr sahələrinin
əhəmiyyətli rolu daha böyükdür. İncəsənətdə
Azərbaycan həqiqətlərinin göstərilməsi vətəndaşlarımızın
vətənpərvərlik ruhunda tərbiyəsinə də
önəmli təsir edir. Bildiyimiz kimi, hər bir dövlətin
ümdə vəzifəsi ərazi bütövlüyü və
sərhədlərinin toxunulmazlığını təmin
etməkdir. Bu mənada son illər kino və teatr səhnələrində
vətənpərvərlik mövzusuna həsr olunan tamaşa
və səhnələrə də yer verilir. Sözügedən
sahə millətin formalaşması, ölkədə
yaşayan xalqlar arasında mehriban dostluq əhval-ruhiyyəsinin
yaranması, bəşəriyyətdə sülhün qorunub
saxlanması, həqiqətlərin üzə
çıxmasında da böyük rola malikdir.
Bakı Bələdiyyə
Teatrının rəhbəri, xalq artisti Amaliya Pənahova
ölkə həyatı ilə bağlı məqamlara teatrda
geniş önəm verildiyini diqqətə
çatdırdı: "Teatrımızın səhnəsində
azərbaycançılıq, vətənpərvərlik
mövzuları daha böyük önəm daşıyır.
Bizim Bələdiyyə Teatrı respublikamızda bəlkə
də yeganə teatrdır ki, onun səhnəsində gedən
tamaşalar əsasən elə Azərbaycanla bağlı məsələləri
əhatə edir. Bu məqam başqa teatrlarda adətən bizdən
sonra öz əksini tapır. "Dədə Qorqud"da Dəli
Domrul, Cəlil Məmmədquluzadənin "Ölülər"i,
Nəriman Nərimanovun "Nadir şah"ı, "Tomris"i,
Anarın " Qaravəlli"si, Mövlud
Süleymanlının əsərləri, Mirzə Fətəli
Axundovun hazırda məşqləri gedən "Müaviyə
vəkilləri", habelə "Əli və Nino" əsərləri
üzərində iş gedir. Bu əsərlərdə Azərbaycanla
bağlı həqiqətlər, onun tarixi, həyatı
geniş şəkildə öz əksini tapıb. Teatrımız
öz işində bu məsələlərə geniş yer
ayırıb və fəaliyyətini də əsasən məhz
bu istiqamətdə qurur. Çalışırıq ki, bu
günlə səsləşən tarixi tamaşalara geniş
yer ayıraq. Xalqın keçmişimiz və bu
günümüzlə geniş tanış olması, həqiqətləri
bilməsi üçün kino və teatr səhnələrində
verilən tamaşaların böyük xidməti var. Bu
prosesin daim genişlənməsinə ehtiyac var. Sözügedən
mövzu ətrafında tamaşa və kinolarımız nə
qədər çox olsa, tariximizi, adət-ənənələrimizi,
ədəbiyyatımızı, dilimizin gözəl çalarlarını
cəmiyyət arasında geniş təbliğ edə bilərik.
Buna həmişə ehtiyac var və teatrımız da fəaliyyətini
əsasən bu istiqamətdə qurub. Teatr mənəviyyat məktəbidir.
O həmişə öz zəmanəsinin güzgüsü
olub. Teatr necə inkişaf edirsə, məmləkətin
durumu da elədir. Son illər teatrlarımız təchizat
baxımından xeyli irəliləyiş əldə edib. Bu
çox önəmlidir".
Azərbaycan Kinomatoqraflar
İttifaqının katibi Əli İsa Cabbarov sözügedən
məsələ üzrə sənədli kino sahəsinin
geniş fəaliyyət apardığını dedi: "Sənətin
mövzusu təbliğat deyil. Ona görə də heç
bir sənətin qarşısında təbliğ etmək məsələsi
durmur. Azərbaycançılığı xüsusi təbliğ
etmək məsələsindən bir qədər bolşevik əhval-ruhiyyəsi
gəlir. Buna heç bir uğurlu nümunə də göstərmək
olmaz. Həqiqəti təbliğ etmək lazımdır. Həqiqət
nədir, o təbliğ olunmalıdır. Azərbaycançılıq
özü bir qədər dəqiqləşməyə
ehtiyacı olan termindir. Ona görə də sənətdə
əsas məsələ həqiqətin təbliğidir.
Ölkə tarixi, xalqın adət-ənənələri, həyatının
təbliği adətən sənədli kinonun işidir. Birinci
olaraq bu məsələ ilə Tarix İnstitutu məşğul
olmalı, gerçək tariximiz yazılmalıdır. Ondan
sonra həmin məsələlərlə sənədli kino məşğul
olmalıdır. Düşünürəm ki, sənədli
kino sahəsində həmin məsələlər kifayət
qədər araşdırılaraq ekran üzü
görüb. Onlar bu sahədə kifayət qədər təbliğat
işi aparıblar. Konkret olaraq "Azərbaycantelefilm"
Yaradıcılıq Birliyi, "Lider" Televiziyasının
Azərbaycan redaksiyası ölkəmizin tarixi, etnoqrafiyası
və mədəniyyətini kifayət qədər təbliğ
edib. Bu istiqamətdə görülən işlər qənaətbəxşdir".
İxtisasca rejissor olan Azərbaycan
Ziyalılar Hərəkatının rəhbəri Eldəniz
Quliyev kino sənətini cəmiyyətə təsir
baxımından çox əhəmiyyətli bir incəsənət
növü kimi dəyərləndirdi: "Bu sənətdə
milli ənənələr, adət-ənənənəmiz,
mental şüurumuz, milli-mənəvi dəyərlər
sisteminə geniş yer ayrılmasına ehtiyac var. Kino həmişə
kütlənin həyatında müstəsna əhəmiyyəti
olan sənət növü olub. Çünki o, kütləvi
incəsənət növüdür. Hətta elə etnoslar
var ki, öz kino qəhrəmanlarına oxşamağa
çalışır. Nəhayətdə həmin etnosda qəhrəmanlıq,
xeyirxahlıq, adət-ənənəyə hörmət kimi bəşəri
dəyərlər üstünlük təşkil edib. Kinonun
insan həyatında müstəsna əhəmiyyəti
olduğundan, ona dövlət tərəfindən ciddi əhəmiyyət
verilməlidir. Azərbaycan filmləri qədimdən, ola
bilsin, mövzu kasadlığı və ya texniki cəhətdən
zəif olub, amma həmişə həmin mövzuların
içərisində mənəviyyat olub. Bu mənada
keçmiş kinolara baxanda adama xoş gəlir, onun
üçün darıxırsan. İndi reallıq budur ki,
müharibə aparan, torpaqları işğal olunan bir məmləkət,
müəyyən siyasi kataklizmlər keçmiş xalq amilləri
kinomuzda öz əksini tapmır. Kino Vahid Naxışın
çəkdiyi "Yaddaş" kimi filmlərdən ibarətdirsə,
onda o kinonu qəbul etmirəm. Bu kino deyil, həmin sənətə
parodiyadır. Kinonun inkişafı üçün aktual
mövzular seçilməlidir. Ortalıqda hamını
düşündürən, ruhuna təsir edən mövzular
olmalıdır. Kino sahəsində əsaslı islahatlar
aparılmalıdır ki, onlar öz mövzularında ölkəmizin
və onun xalqının tarixinə, həyat və adət-ənənələrinə
də geniş yer ayırsın. Onlar dərk etməlidir ki, bu
sahədə yaradıcı, istedadlı adamlar irəli çəkilməlidir.
Onların ssenarisi qəbul olunmalı, film verilməlidir. Azərbaycan
kinosu indiyə kimi Biləcəridən o tərəfə getməyib.
O, təəssüf ki, böyük festivallarda əks olunmur.
Bu, perspektivdə də görünmür. İngiltərədə
Azərbaycan kinosunun otağının olması heç də
o demək deyil ki, kinomuz orada iştirak edəcək. Gürcü
kinosu artıq dünyanı fəth edib. İran kinosu
festivallarda əsas mükafata sahib olur. Türk kinosu inkişaf
edir. Hamısında da milli dəyərlər əks olunub. Bizdə
də belə olması üçün əsaslı islahatlar
keçirilməli və istedadlı insanlara prioritet verilməlidir".
Kinorejissor Şeyx Əbdül
Mahmudbəyov vaxtilə tarixi janrlı filmlərə əhəmiyyətli
yer verildiyini bildirdi: "Bizim kino sənətində lazım
olan tariximiz, milli-mənəvi dəyərlərimiz, maddi-mədəniyyət
abidələrimiz, qismən də olsa, müxtəlif vaxtlarda
ayrı-ayrı filmlərdə göstərilib. Xüsusən
də tarixi janrda çəkilən filmlərdə ona
geniş yer verilib. O vaxtlar "Yeddi oğul istərəm"
və "Dəli Kür" filmlərində Novruz
bayramını tərənnüm edəndə Moskvada bundan
heyrətə gəlmişdilər. O qədər
xoşlarına gəlmişdi ki, hətta özləri
bir-birini qıraraq, filmdəki Novruz bayramı ilə
bağlı süjetin verilib-verilməməsilə
bağlı müxtəlif fikirlər səsləndirmişdilər.
Hər şeyi insan faktoru, şəxsiyyət həll edir.
Kinoda bu şəxsiyyətlər elm, sənət və mədəniyyət
xadimləridir. Akademiklərimiz, alimlərimiz, xalq artistlərimiz
zəhmət çəkib bu işləri görməlidir.
Sovet dövründə o zamanın tələblərinə
cavab verən maddi texniki baza kinostudiyalarda fəaliyyət
göstərirdi. Hökumət də öz təbliğatı
üçün bu işə külli miqdarda vəsait
ayırırdı. Bu gün isə kinostudiyanın, hətta
orta, 2000-ci ilin maddi-texniki tələblərinə cavab verən
bazası yoxdur. Ümumiyyətlə sistem pozulub. Axı kino
texnika ilə bağlı sahədir. Həmin texnologiya da
ildırım sürətilə inkişaf edir. O səviyyəyə
çıxa biləcək imkanlar olmalıdır ki, onlarla
ayaqlaşasan. Maddi-texniki baza yaradılmadan Azərbaycanda
heç bir aktyor, rejissor, ssenarist kino çəkə bilməz.
Çəkilənlərin də nəticəsi Biləcəridən
o tərəfə keçmir. Bizim tariximiz
xalqımızın adət-ənənəsi, folkloru,
etnoqrafiyası, arxeologiyası qəbirüstü və
qayaüstü yazılarında əks olunub. Xalqımızın
böyüklüyü odur ki, yaratdığını söz
mədəniyyətində paralel yaradıb. Şifahi xalq ədəbiyyatını,
ozan aşıq mədəniyyətini də götürsək
görürük ki, bizim dastanlarda da hər şey var. Sadəcə
olaraq, bunu həyata tətbiq etmək üçün oğru
məmurlar deyil, milli burjuaziyamız formalaşmalıdır. Saakaşvili
xüsusi sərəncamla Gürcüstanın tarixi, mədəniyyyəti
və kinosuna xidmət edən iş adamlarını
bütün yoxlama və vergilərdən azad edib. Tiflisdə
30-cu teatrı açıblar. Kino dünyada narkobiznes və
silah alverindən sonra ən gəlirli sahədir. Amma burada
böyük əxlaq, mənəviyyat tərənnüm
edilir. Millət tarixini, mədəniyyət və mənəviyyatını
yaradır. Ölkəmizdə qədərincə alimlərimiz,
sənətkarlarımız, folklor və dəyərlərimiz
var. Sadəcə olaraq, onları mərkəzləşdirmək
üçün Şəhriyarın sözünə əməl
etmək lazımdır. O deyirdi:
Bizdən irəlidədir
avropalılar,
İşi işi bilənə
tapşırırlar.
Məqalə Azərbayan Respublikası
Prezidenti yanında KİV-ə Dövlət Dəstəyi
Fondunun maliyyə dəstəyilə hazırlanıb
Rüfət SULTAN
Bakı xəbər.- 2011.- 8-9 mart.-
S.15.