Borçalıda Azərbaycan izlərinin silinməsinin acı tarixi...
Kərəm
Məmmədov: "Borçalıda yer-yurd adlarının dəyişdirilməsi
prosesinə 1801-ci ildən başlanıb"
Kamran
Ramazanlı: "Gürcüstan hakimiyyətinin kənd,
yer-yurd adlarını geri qaytarmaq fikri yoxdur"
Qafqaz
qədim yaşayış məskənlərindən biri kimi
tarixə düşüb. Qafqazın bir parçası olan Azərbaycan
isə ilk insan beşiklərindən biridir. Azərbaycan
xalqı digər xalqlardan öz qədimliyinə, milli-mənəvi
dəyərlərinə, tarixinə görə xeyli fərqlənir.
Azərbaycan türkləri yalnız Azərbaycanda deyil, onun
hüdudlarından kənarlarda da yaşayır. Ölkəmizin
ərazisi indiki kimi 86, 6 kvadratkilometr olmayıb.
Torpaqlarımızın
böyük bir hissəsi İran, digər iri hissəsi Ermənistan,
müəyyən hissələrisə Gürcüstan və
Rusiya ərazisinə qatılıb. Bir sözlə, tarixin
müxtəlif dönəmlərində torpaqlarımız
yadlar tərəfindən tikə-parça edilərək
bölünüb.
Nadir Şah Əfşar tərəfindən
gürcülərə hədiyyə edilən Borçalı
Gürcüstan ərazisində yerləşir. Azərbaycan
türklərinin kompakt yaşadığı bu mahalda on minlərlə
azərbaycanlı ailəsi yaşayır. Onlar öz tarixi dədə-baba
yurdlarında özlərinə binə qurub. Əsrlərlə
kəndlərimizin, şəhərlərimizin, yer-yurd
adları, toponimlər Azərbaycan dilində olub. İndi isə
vəziyyət dəyişib. Son illər Azərbaycan kəndlərinin adları total şəkildə
gürcüləşdirilir. Kənd adları dəyişdirilir,
əvəzinə heç bir
məna daşamayın gürcü
adları qoyulur. Bu iş Gürcüstan
rəsmiləri tərəfindən həyata keçirilir.
Onlar bu prosesi həyata keçirməklə sanki
Azərbaycan türklərinin
buradan izini itirmək istəyir, onların bura
sonradan gəldiyini
"sübut" etməyə
çalışır. Bu gün
azərbaycanlıların əsrlərdən
bəri sıx yaşadığı Bolus
(Bolnisi) rayonunda 31 kəndin
adı gürcüləşdirilib. Nəzərə alsaq ki, bu
rayonda yaşayan əhalinin 96-98 faizi azərbaycanlılardır,
bu adların dəyişdirilməsinə heç bir zərurət olmadığı ortaya çıxar. Amma Gürcüstan tərəf
günü-gündən addəyişmə
kampaniyasının miqyasını genişləndirir. Sarvan (Marneuli), Qarayazı (Qardabani), Qaraçöp (Saqareco), Başkeçid (Dmanisi) rayonlarının adlarının dəyişdirilməsi
bu kampaniyanın tərkib hissəsidir. Ağbulaq rayonunun
sonradan Tetri-Tskaro
adlandırılması, Tiflis ətrafında
yerləşən rayonların adlarının dəyişdirilməsi,
kəndlərə gürcü adlarının verilməsi
azərbaycanlıların öz ana dillərində təhsil
alma hüququnun məhdudlaşdırılması,
öz kənd-kəsəklərinin
adının yad
dildə eşitmələri
mənfi haldır.
Məlumatlara görə, addəyişdirməyə
ən çox Bolnisi rayonunun kəndləri məruz qalıb. Burada
yalnız kəndlərin deyil, çayların,
dağların, ərazilərin adları da gürcüləşdirilib.
Deyilənə görə, Bolnisidə düz 31 kəndin
adı dəyişdirilib. Sarvanın adı dəyişdirilərək
Marneuli adlandırılsa da, hələlik kəndlərin
adlarına toxunulmayıb. Başkeçid rayonunda da bu proses hələ
sürətlənməyib. Amma digər rayonlarda addəyişmə
kampaniyası davam edir.
Hətta deyilənə görə,
artıq bir çox kəndlərin girişinə xaç
işarələri qoyulur, bununla da burada yaşayan əhalini
öz aləmlərində xristianlaşdırmağa
çalışırlar.
Gürcüstanın 20-yə qədər
rayonunda azərbaycanlılar kütləvi halda yaşayır. Gürcüstanda
ermənilər də yaşayır, onlar bura sonradan
köçürülsə də, bu məmləkəti
çoxdan özününküləşdirməyə nail
olublar. Bəzi gürcü ziyalıları deyir ki, azərbaycanlıların
yaşadığı məskənlərin adlarının dəyişdirilməsində
gürcülər günahkar deyil, bu işi gürcü
soyadı daşıyan erməni əsilli məmurlar həyata
keçirir. Belə çıxır ki, "quzu dərisi
geyinmiş qurdlar" azərbaycanlıların
kökünü öz doğma torpaqlarından kəsmək
istəyir. Müşahidələr göstərir ki,
Gürcüstanda bir dənə də olsun erməni kəndinin
adı dəyişdirilməyib.
Təəssüflər olsun ki,
Gürcüstan hökuməti Azərbaycan adlarının dəyişdirilməsi
prosesini dayandırmaq istəmir. Amma Azərbaycanda
gürcülərin sıx yaşadığı bölgədə
onlara məxsus heç bir şey dəyişdirilməyib. Ad dəyişənlər
heç olmasa bundan nümunə götürüb, bu prosesi
dayandırsınlar. Təsəvvür edin ki, dünənə
qədər adı Azərbaycan dilində olan bir kəndin
adı bu gün dəyişdirilir və camaata da bu neqativ halla
barışmaq təlqin edilir. Təbii, özünə
hörmət edən azərbaycanlılar kəndlərin
adlarının geri qaytarılmasını tələb edir.
Bakı Dövlət Universitetinin
dosenti, tarix elmləri namizədi Kərəm Məmmədov
"Bakı-Xəbər"ə bildirdi ki, gürcülər
addəyişmə kampaniyasına hələ XIX əsrin əvvəllərindən
başlayıb. Səbəb isə azərbaycanlıların
bu torpaqlarla bağlılığını itirmək olub. K.Məmmədovun
sözlərinə görə, Azərbaycan türkləri
hazırkı Gürcüstan ərazisində aborigen
xalqdır. "Gürcüstanda Azərbaycan mənşəli
toponimlərin, yer-yurd, şəhər, kənd
adlarının dəyişdirilməsi yeni deyil. Bu prosesə
rus işğalı dövründən, 1801-ci ildən
başlanıb. O zamandan bu proses yavaş-yavaş davam etdirilir.
Ərcivan dağlarının adı dəyişdirilib Trialeti
dağları edildi. Əvvəlcə insanların elə də
geniş yaşamadığı, lakin strateji əhəmiyyət
daşıyan bölgələrin adları dəyişdirilib.
Addəyişmə kampaniyasının ikinci mərhələsi
isə Sovet hakimiyyətinin ilk illərinə təsadüf elədi
və Borçalı iki yerə bölündü. Bir hissəsi
indiki Ermənistan Respublikasının ərazisinə
qatıldı, digər digər hissəsi isə
Gürcüstan ərazisində qaldı. Borçalının
Loru-Pəmpək hissəsi Ermənistana verildi. Əvvəlcə
yer adlarının dəyişdirilməsini orada ermənilər
sınaqdan keçirdi. Yəni Baranı, Karvansara, Hamamlı,
Taşır kimi türk mənşəli adlar qondarma erməni
adları ilə əvəzləndi. Ermənistana qatılan
Borçalı torpağında yerləşən kəndlərə,
yaşayış məskənlərinə Stepanavan, Spitak,
Quqark, Noyenberyan, İcevan və s. kimi bizə yad olan adlar
qoyuldu. Bu virus, xəstəlik İkinci Dünya Müharibəsindən
sonra Borçalının Şimal hissəsinə nüfuz eləməyə
başladı. Ona qədər yalnız 1936-cı ildə
Tiflisin adını dəyişmişdilər. Çünki
Tiflis sözü gürcü dilində heç bir məna
ifadə eləmirdi. Onu Tbilisi elədilər ki, heç olmasa
"İsti" mənasını versin. Gürcülərə
görə, Tbilisi sözünün mənası "isti
su" deməkdir (güya ki, gürcü çarı Vaxtanq
Qorqasari ov zamanı quş vurur və həmin quş suya
düşüb bişir. Çar həmin ərazinin isti suya
malik yer olduğunu dilə gətirir və oranı Tiflis
adlandırır-İ.S). Gürcü çarı Vaxtanqın
özünün gürcülərə heç bir aidiyyəti
yoxdur. Atası Sasani mərzbanıdır, anası isə Bərdə
hakiminin qızıdır. Onun gürcülərə nə
bağlılığı var? İkincisi, şəhərin
adı gürcü dilində olmalıydısa, onda o Teblisxali
olmalı idi. Tiflisin adı dəyişdirildikdən sonra
1947-ci ildən digər iri yaşayış məntəqələrinin
adları dəyişdirildi. Sarvan dönüb Marneuli oldu.
İndiki Bolnisi adlandırılan Çörük Qəmərli
rayonunun isə başına daha çox oyunlar gətirildi. 1818-20-ci
illərdə ora almanları köçürdülər. Ora
Valteyrim də adlanırdı, sonra Lüksemburq oldu. Almanlar
oradan sürgün edildikdən sonra isə gürcülər
ora qondarma Bolnisi adını qoydular. Başkeçidin adı
da 1947-ci ildə Dmanisi oldu. Son addəyişdirmə
dalğası isə Zviad Qamsaxurdiya dövrünə
düşdü. Demək istəyirəm ki, addəyişmə
prosesi bir neçə mərhələni əhatə elədi.
Axır illər Bolnisi rayonunda bütün iri kəndlərin
hamısının adları dəyişdirildi. Darvaz və
bir-iki digər kənd istisna olmaqla. Kəpənəkçinin,
Arıxlının, Qoçulunun, Fahralının və s. kəndlərin
adları dəyişdirildi. Vaxtında buna qarşı təpki
göstərilməsə, bu virus, xəstəlik
yavaş-yavaş o biri rayonlara da keçəcək. Bolnisidəki
kəndlərin adlarının dəyişdirilməsi strateji əhəmiyyət
daşıyır. Bolnisi Başkeçidlə Sarvanı birləşdirən
körpüdür. Onlar ortadakı rayona aid yaşayış
məntəqələrinin adını dəyişdirməklə
kənardakı rayonların əhalisinin gəlmə
olduğunu göstərmək istəyirlər. Azərbaycan
adlarının yerinə qoyulan gürcü adları da heç
bir məna ifadə eləmir. Məsələn, Televari-Naxuduri
sözünün heç gürcü dilində də mənası
yoxdur".
Toponimlərimizin gürcüləşdirilməsi
siyasətinin kökündə hansı mətləblərin
durmasına gəlincə, K.Məmmədov da gürcü
ziyalıları kimi bu işin erməni mənşəli insanlar
tərəfindən həyata keçirildiyini bildirdi:
"Üç manatlıq gürcülər, yəni ermənilər
bu məsələdə maraqlıdır. Dərindən fikir
versək görərik ki, Bolnisinin özündə elə də
gürcü yoxdur. Gürcü soyadı daşıyanların
çoxu gürcüləşmiş ermənidir. Onlar vaxtilə
ora Xaçın tərəfdən
köçürülüb".
K.Məmmədovun sözlərinə
görə, gürcüləşmiş ermənilər bir
millət, toplum olaraq gürcülərin genefondunu təhlükə
altına atıb. O bildirdi ki, bir millətin özü olaraq
sayının azlığı təhlükə deyil, amma əslində
sayı az olub, amma şişirdilmiş rəqəmlə təqdim
edilmək millətin faciəsidir.
Bu siyasətə "dayan, dur"
deyilməsin vaxtı çatdığını deyən K.Məmmədovun
bildirdiyinə görə, addəyişdirmə
kampaniyasının dayandırılması üçün
mütləq o bölgənin tarixi öyrənilməli və
kitab halında nəşr edilməlidir: "Şəxsən
burada mənim də çiyinlərimə böyük yük
düşür. Bölgənin tarixi yazılsa, oradakı
toponimlər istər-istəməz burada öz əksini
tapacaq. Toponimlərin adları qeyd ediləcək və bundan o
adları dəyişdirənlərin özləri xəcalət
çəkəcək. Nizaminin bir sözü var: "Elmlə
hünərlə, başqa cür heç kəs, heç kəsə
üstünlük eləyə bilməz". Bu şeyləri
elmi cəhətdən izah eləmək lazımdır, yoxsa
qol gücünə heç nə eləmək mümkün
deyil. Olub ki, gürcü məmurların yanında bu
torpaqların tarixən Azərbaycan xalqının
yaşadığı bir ərazi olduğunu dəfələrlə
qeyd eləmişəm. Başkeçidin çox böyük
bir şairi var-Mədəd Coşğun. Onun yubileyi
keçirilirdi, mən orada Dumanisi əmirliyi haqda
danışdım. Bu əmirliyin 400 il tarixi var. Onun
özünün sikkəxanası olub, gerbi olub, həmin gerbin
üzərinə "Allahu-Əkbər" yazılıb. O
məclisdə rayonun perefekti də iştirak edirdi. Bu söhbət
onu çox narahat edirdi. Bu məsələ bizim
ziyalıların özləri üçün məlum
deyildi. Dumanisi sözünün gürcülərlə
heç bir əlaqəsi yoxdur. Dumanisi sözünə
qaynaqlarda VI əsrdə rast gəlinir. Bu şəhər
Bizans imperatoru Yüstünyan tərəfindən
salınıb. Adını da yerli əhalinin dililə
Dumanlı adlandırıb. İndinin özündə də
Dumanisidən duman-sis əskik olmur".
K.Məmmədovun sözlərinə
görə, artıq Borçalının tarixi
yazılmağa başlayıb. O dedi ki, Azərbaycan Milli Elmlər
Akademiyasının Tarix İnstitutunun direktoru, professor Yaqub
Mahmudlunun təşəbbüsü ilə bu institutunun nəzdində
Qafqazşünaslıq bölümü fəaliyyət
göstərir, onun da bir strkuturu
borçalışünaslıqdır: "Burada hardasa 12 nəfər
işləyir. Allah qoysa, Borçalının tarixi
uzaqbaşı bir ilə yazılmalıdır".
Qafqaz Araşdırmalar Mərkəzinin
sədri Kamran Ramazanlı da Gürcüstanda azərbaycanlıların
sıx yaşadığı bölgələrin, toponimlərin
adlarının gürcüləşdirilməsindən
narazı olduğunu dedi. K.Ramazanlının sözlərinə
görə, bir neçə dəfə Azərbaycandan
Gürcüstana gedən nümayəndə heyətinin tərkibində
olub və bu məsələyə öz etirazını
bildirib: "Təəssüflənirəm ki, yalnız Bolnisi
rayonunda 31 kəndin adı dəyişdirilib. Çoxları kənd
adlarımızın dəyişdirilməsini Zviad Qamsaxurdiya
ilə bağlayır, əslində isə bu ondan əvvəl
də olub, sonra da. Şevardnadzenin də addəyişdirmə
prosesinin gücləndirilməsində rolu var. O da
günahkardır. Bəzi kəndlərin adı elə onun
hakimiyyəti dövründə dəyişdi. Eduard
Şevardnadze o vaxt Bakıya rəsmi səfərə gələrkən
Borçalı əsilli ziyalılarla
görüşmüşdü. Həmin vaxt ziyalılar ondan
dəyişdirilən adların yenidən bərpasını
tələb eləmişdi. O isə demişdi ki, gəlin, əvvəlcə
o biri problemləri həll edək, bu bir az ağrılı məsələdir,
gözləyək. Amma o, hakimiyyəti dövründə bir dəfə
də olsun bu məsələnin üstünə
qayıtmadı. Bu proses indi də davam etdirilir. Bolnisi rayonunda
dəyişdirilən adların, toponimlərin bərpa edilməsini
bir yana qalsın, hətta kəndlərin girəcəyində,
qəbristanlıqların yaxınlığında xaçlar
qoyulur. Fahralı, Kəpənəkçi, Qoçulu kəndlərində
var, yol üstündə yerləşən kəndlərin əksəriyyətinə
də xaç yerləşdirilib".
K.Ramazanlı deyir ki, bir neçə
il əvvəl Nəsib Nəsibli, Gültəkin Hacıbəyli,
Musa Urud, Elçin Şıxlı və digər
ziyalılarla Borçalıya səfər zamanı da
Borçalı qubernatoru və digər rəsmilər
qarşısında bu məsələ qaldırılıb,
onlar isə, bunun külli məbləğdə maliyyə vəsaiti
tələb etdiyini bahanə gətirib, problemi həll etməkdən
boyun qaçırıb: "O zaman bizim heyətdən kimsə
təklif elədi ki, maliyyə tələb olunursa, biz pul
taparıq, təki adlar bərpa olunsun. Onda da bəhanə elədilər
ki, guya kənd camaatı tarixi adların geri
qaytarılmasını istəmir. Biz görüşlərdə
camaatdan soruşduq, onlar isə məmurların yalan
danışdığını dedilər. Kəpənəkçidə
görüş zamanı "ay camaat siz kəndinizin
adının Kvemo-Bolnisi olmasını istəyirsiniz, yoxsa Kəpənəki"
deyə onlardan soruşduq. Hamısı bir ağızdan
"Kəpənəkçi" dedi. Belə deyək,
Gürcüstan hakimiyyətinin kənd, yer-yurd adlarını
geri qaytarmaq fikri yoxdur. Onlar müxtəlif bəhanələr
gətirməklə prosesi uzadırlar".
K.Ramazanlının dediyinə
görə, Bolnisi rayon rəhbərliyi azərbaycanlılar
yaşayan bütün kəndlərin arxivini rayona apararaq yox
etdirib. Onun sözlərinə görə, bu da birbaşa
xalqımızın tarixinin itirilməsinə xidmət edir. Gürcüstanda
bir dənə də olsun erməni kəndinin adının dəyişdirilmədiyini
bildirən K.Ramazanlı dedi ki, Bolnisi millətçiliyin,
şovinizmin mərkəzi olduğundan, oradakı azərbaycanlılar
daha çox mənfiliklərlə üzləşir. K.Ramazanlı
həmçinin bildirdi ki, Azərbaycanda yaşayan
gürcülərin sayının az olmasına baxmayaraq, bizim
hökumət onlara tələb olunan hər şeyi verir. Gürcüstan
hökuməti isə azərbaycanlılara qarşı ədalətsizlik
edir. Tiflis ətrafında yerləşən Kaspi rayonunun əhalisinin
böyük hissəsinin azərbaycanlılardan ibarət
olmasına baxmayaraq, onların ana dilində təhsil almaq
hüququndan məhrum edildiyini deyən K.Ramazanlı 37 min nəfərin
öz dilində oxumaq hüququnun bərpa edilməsinə tərəfdar
olduğunu bildirdi.
Yazı Prezident Yanında Kütləvi
İnformasiya Vasitələrinə Dəstək Fondunun maliyyə
vəsaitilə çap olunub
İradə SARIYEVA
Bakı
xəbər.- 2011.- 8-9 mart.- S. 12.