Peyğəmbər(ə)-yə şəfa
edən iki surə
Çağdaş cəmiyyətin
marağına səbəb olan mövzulardan biri də sehr,
cadunun mümkünlüyü və onun təsirinin
qarşısının alınması məsələsidir.
Sehr və ya cadunun törətdiyi fəsadlar və onların
müalicəsi tibbi sahəsi də daxil olmaqla, dünyəvi
elmlər vasitəsilə tarixən və indi də tam öyrənilmədiyi
üçün bəşər alternativ tövsiyələrdən
də istifadə edib. Metafizikaya söykənən bu tövsiyənin
qaynağı isə Rəbb və Peyğəmbər(ə) kəlamlarıdır.
Sehr, cadu
Sehr, təbiət
qüvvələri və dünyavi elmlər xaricində gizli
səbəblərlə qeyri-adi işlər görməkdir.
Lakin xeyir və şəri yaradan Allah olduğu
üçün sehr və ya cadunun təsiri hökmən
deyil. Allah istəsə olar, istəməsə olmaz. Peyğəmbər(ə)
buyurub: "Kahinlik edən ("Qeybin sirri və hallarını
bilirəm" iddiasında olan-V.C), kahinə müraciət edən
və sehr, cadu edən və etdirən bizdən deyil";
"Müsəlman cadu etməz. Allah saxlasın, imanı
getdikdən sonra cadusu təsir edər". Sehr, cadu bəzən
bədən (cisim) və ruha təsir etdiyi üçün
insanları xəstələndirə, sevgi və ya nifrətə
səbəb ola bilər. Onun qadın və uşaqlara təsir
ehtimalı daha böyükdür. Əksər İslam alimləri
hesab ediblər ki, sehr və cadu edilərkən
küfürlü söz işlədilərsə, bu,
küfürdür. Küfürlü söz yoxdursa,
böyük günahdır. Müfəssirlərə görə,
gözdəymə (nəzər) də haqdır. Gözdəymə
bəzi adamların gözlərindən çıxan neqativ
şüaların canlı və ya cansız şeylərə
baxıb bəyəndikləri zaman onların pozulmasına səbəb
olmasıdır. Həmin səbəbdən nəzəri
(gözü) olan kəs, hətta hər kəs bəyəndiyi
bir şeyi və ya adamı gördükdə əvvəl
"məşəəlləh" (Allahu-Təalənin dilədiyi
kimi olsun) deməli, sonra onun haqqında
danışmalıdır.
Peyğəmbər(ə)-yə
istinad edilən hədislərdə sehr və caduya
qarşı mənəvi dərman kimi Fələq və Nəs
surələrinin birlikdə oxunması tövsiyə edilib.
Bunu bilavasitə Həz.Peyğəmbərin həyatı ilə
bağlı bir çox olaylar təsdiq edir. Həmin səbəbdən
Mötəzilə (Qurani-Kərimi məxluq-yaradılmış
hesab edən və bununla da Quranın Allahın əzəli kəlam
sifəti olduğunu inkar edən teoloji sistem. Sistem Bəsrədə,
Vasil bin Əta tərəfindən yaradılıb,v.e.
748)istisna edilməklə, məzhəb və təriqətindən
asılı olmayaraq bütün İslam alimləri bu barədə
yekdil fikirdə olublar.
Muavvizətəyn
İslam alimləri Fələq
və Nəs surəsini "Muavvizətəyn"
("De:sığınıram"ayəsilə başlanan iki
surə), həmin surələrin İxləs surəsilə
birgə oxunmasını isə "Müavvizat"
("De": ayəsilə başlanan üç surə)
adlandırıblar. Hər üç surə pənah
aparılan, sığınılan surələr kimi məşhurlaşıb.
Onlara bu ad Fələq və Nəs surəsində insi-cinnin
(insan və cinlərin) və bütün məxluqatın
pisliklərindən Allaha sığınmaq əmri olunduğu
üçün verilib.
Buxari (v.e.870),
Müslim (v.e.875), İbni Mace (v.e.903) və Əhməd
İbn Hənbəlin (v.e.856) topladığı hədislərə
görə, Rəsululləh(ə) həm bir rahatsızlıq
hiss edəndə, həm də yatağına girdiyi zaman bu
üç surəni oxuyub əllərinə üfləyərək
mübarək başını və üzündən
başlayaraq aşağıya doğru bütün vücudunu
məsh edərdi. O bunu üç dəfə təkrarlayardı.
Fələq və Nəs
surəsinin eyni vaxtda nazil olmasında fikir
ayrılığı yoxdur. Lakin "bu surələrin Məkkə
və ya Mədinədə nazil olmasında müxtəlif
fikirlər var" (Fəxrəddin Razi, v.e.1210; Zəməxşəri,
v.e.1144 və başqaları). İbni Abbasdan (v.e.687) gələn
rəvayətə görə, hər iki surə Mədinə
surələridir. Digər hədisdə deyilir: "Doğrusu
budur ki, Muavvizətəynin nazil olma səbəbi yəhudi Ləbir
bin Əsamın sehrilə əlaqəlidir" (Buxari). Alusi
(v.e.1853) yazıb: "Ləbid bu sehri Mədinədə etdiyi
üçün hər iki ayə Mədinədə nazil
olub". Lakin bəzi müfəssirlərə görə
"bir surə və ya ayənin filən yerdə, filən
olayla bağlı nazil olması söylənmişsə, bu,
heç də o demək deyil ki, həmin surə və ya ayə
ilk dəfə nazil olub. Bəzən daha öncə göndərilən
bir surə və ya ayənin müəyyən bir hadisə səbəbindən
Rəsululləhə təkrar oxunması bildirildiyi
üçün, həmin kəlamlar yenicə nazil olunub kimi zənn
edilə bilər. Belə yanaşma Muavvizətəyn
üçün də keçərlidir. Lakin hər iki surənin
üslubu açıq-aydın Məkkə dövrünün
başlanğıcına işarə edir. Çünki o
zamanlarda Rəsululləhə qarşı güclü
müxalifət var idi. Mədinə dönəmində də
yəhudi, münafiq və müşriklərin Peyğəmbər(ə)-yə
qarşı pis niyyətləri var idi. Həmin səbəbdən
ona bu surələri təkrar oxumaq təlqin edildi. Belə ki,
Mədinədə Rəsululləhə sehr edildiyi
üçün o, xəstələnmişdi. Bu zaman Cəbrail(ə)
Allah əmrilə gələrək, Peyğəmbər(ə)-yə
Fələq və Nəs surəsini təkrarlamağı
tövsiyə etdi. Həmin səbəbdən "surələr
Məkkədə nazil olub" deyənlərin sözü
daha doğrudur. Lakin Fələq surəsində sadəcə
bir ayənin sehirlə əlaqədar, digər ayələrin
isə sehirlə əlaqəsi olmadığı
üçün surənin məhz sehrə görə nazil
olmasını demək də doğru olmazdı.
Bütövlükdə Nəs surəsinin də bilavasitə
sehirlə əlaqəsi yoxdur" (Əbul Alə Məvdudi).
Nazil olma
səbəbi və yeri
Klassik təfsirçilər
Muavvizətəynin nazil olma səbəbini muxtəlif hadisələrlə
əlaqələndiriblər. Bunların ən geniş yayılanı
aşağıdakı rəvayətlərdir: 1) "Həz.Cəbrail
Rəsululləh(ə)-nin yanına gəlib dedi": Cinlərdən
pis bir ifrit sənə pislik etmək istəyir. Yatağına
girdikdən sonra Muavvizətəyn surələrini oxu". Bu
varianta görə, surələr Məkkədə də, Mədinədə
də nazil ola bilər. 2) Gözdən nəzərdən
qorunmaq üçün nazil olub. Rəvayətə görə
Qureyş: "Elə edək ki, Muhammədə göz dəysin"
dedi. Sonra da: "Nə sağlam vücudun, gözəl
üzün var" deyib, nəzər toxundurmaq istədilər.
Bunun müqabilində Allahu-Təalə Muavvizətəyni
nazil etdi. Bu hədisə görə surələr Məkkədə
nazil olub". 3) Yəhudi Ləbid bin Əsamın sehri barədə
hekayə. Razi bu səbəbə "Təfsirçilərin
çoxluğunun fikri" deyib. Bu hekayə haqqında ən
məşhur rəvayət belədir: "İbn Abbas (v.e.687)
ilə Aişədən (v.e.687; o, Həz.Peyğəmbərdən
2210 hədis rəvayət edib) belə xəbər nəql
edilib: "Bir Yəhudi yeniyetməsi Həz.Məhəmmədə
xidmət edirdi. Yəhudilər bu cavandan Məhəmməd(ə)-nin
bir az saçının tükündən, bir neçə ədəd
də darağının dişindən gətirməyi tələb
etdilər. Gənc tələbi yerinə yetirdi. Yəhudilər
həmin əşyalarla Peyğəmbər(ə)-yə sehr
etdilər. Bu işin təşkilatçısı yəhudi
Ləbid bin Əsam idi. Ləbid saç və daraq dişlərilə
sehr etdikdən sonra onları bir quyuda gizlətdi. Hadisədən
sonra Allah Rəsulu(ə) xəstələndi və xəstəlik
6 ay davam etdi. Bəzən ona elə gəlirdi ki, görmədiyi,
etmədiyi bir iş görüb. Bir gün yuxuda ikən iki mələk
onun yanına gəlir. Biri baş tərəfində, digəri
ayaqlarının yanında oturur. Ayaq tərəfdə oturan
digərindən soruşur: "Bu adam niyə
narahatdır". Cavab: "Ona sehr edilib". "Sehri kim
edib"-sualına, baş tərəfdə oturan mələk
deyir: "Ona bu sehri Ləbid bin Əsam adlı yəhudi
edib". "Sehri nə ilə edib?" Digəri cavab verir:
"Darağı və yerə düşən
saçları ilə". "Bəs indi onlar
hardadır"-sualına, ikinci mələk deyir: "Filən
quyudakı daşın altında". Allah Rəsulu(ə)
yuxudan oyanıb Aişəyə deyir: "Allah mənə xəstəliyimin
səbəbini bildirdi". Sonra Peyğəmbər(ə) Həz.Əli,
Zubeyr və Ammar bin Yasiri ora göndərdi. Onlar həmin quyunu
tapıb daşın altından saçların və daraq
dişinin içinə iynə sancılan və 11
düyünlə bağlanan parçanı götürüb
Həz.Peyğəmbərə verirlər. Bu zaman Allah
düyünlərin sayı qədər olan 11 ayəni nazil
edir. Bu ayələr iki surənin-Fələq və Nəsin
ayələri (Muavvizətəyn) idi. Peyğəmbər(ə)
hər ayəni oxuduqca bir düyünü açırdı.
O, son ayəni oxuyub son düyünü açdıqda yerində
ox kimi fırlanırdı. Bu zaman Cəbrail(ə) ona dedi:
"Sənə əziyyət verən hər şeyə, həsəd
edənə, nəzərə qarşı bu ayələri
oxuyub sənə üfləyəcəyəm. Allah da şəfa
edəcək" (Suyuti, v.e.1505).
Qeyd edək ki, Buxari,
Müslim və İbni Macenin hədislərindəki Aişəyə
istinadən rəvayəti Mötəzilə qəbul etməsə
də, fəqət bütün hədis alimləri hadisənin
həqiqət olması haqqında yekdildirlər. Peyğəmbər(ə)-yə
sehr edilməsini qəbul etmək istəməyənlər
fikirlərini belə əsaslandırıblar ki, sehr, cadu Məhəmməd(ə)-nin
ismətinə zidd, peyğəmbərliyinə xələl gətirər.
Yeri gəlmişkən,
bu surələrdə sehr edənlərin şərindən
Allaha sığınma ifadəsi olsa da, fəqət surələrin
nazil olma səbəbinin yalnız sehrlə əlaqəsi
olmasını da qəbul etmək doğru olmazdı.
Çünki onların öncə Məkkədə nazil olma
ehtimalı daha qüvvətlidir. Yəni mədinəli Ləbidin
Peyğəmbər(ə)-yə sehr etməsi Mədinədə
olub. Bu zaman Rəbbimiz Öz Peyğəmbərinə Məkkədə
nazil etdiyi surələri Mədinədə şəfa kimi
oxumağı tövsiyə edib. Həmin səbəbdən bəziləri
elə zənn ediblər ki, surələr Mədinədə
nazil olub.
Hədislərə
görə Muavvizətəynin fəzilətləri
1) "Peyğəmbər(ə)
buyurub": Mənə elə ayələr göndərildi
ki, onların tayı-bərabəri yoxdur" (Müslim). Səhabə
Uqbə bin Əbi Əmirdən gələn rəvayətdə
deyilir: "Rəsululləhlə səfərdə idik. Mənə
dedi: "Ey Uqbə, sənə iki xeyirli surə öyrədimmi?"
Və mənə Fələq və Nəs surələrinin
öyrətdi" (Əbu Davud v.e.889).
2) Digər mənbəyə
görə: "Sevgili Peyğəmbərimiz(ə) Muavvizətəyn
nazil olunana qədər insanların nəzərindən və
cinlərdən müxtəlif dualarla Allaha
sığınardı. Fələq və Nəs surələri
nazil olunandan sonra o, bu iki surəni oxuyardı"
(Tirmizi,v.e.893; İbni Mace və b.). 3) "Uqbə İbn Əmir
deyir": Biz Rəsululləh(ə) ilə Cuhfə və Əbvə
arasında yol gedirdik. Birdən fırtına qopdu və qaranlıq
oldu. Rəsululləh Fələq və Nəs surələrilə
Allaha sığınmağa başladı və mənə
dedi: "Sən də bu iki surə ilə Allaha
sığın. Zira Allaha sığınan heç bir kimsə
bunlar qədər sığınmayıb" (Əbu Davud,
Beydavi v.e.1286). 4) Həz.Aişə deyib: "Allah Rəsulu(ə)
hər dəfə yatağına girərkən Fələq və
Nəs surələrini oxuyub əllərinə üfləyərdi.
Sonra bütün bədənini əllərilə məsh edərdi"
(Buxari və b.). 5) "Rəvayətə görə, Peyğəmbər(ə)
Uqbə ibn Əmirə hər namazın əvvəlində Fələq
və Nəs surələrini oxumağı əmr edib" (Əbu
Davud). 6) Quran katiblərindən olan səhabə Ubeyy ibn Kəb
deyib: "Kim İxləs, Fələq və Nəs surələrini
oxusa, sanki o, Məhəmməd(ə)-yə göndərilənin
hamısını oxumuş kimi olur" (İbn Hacər əl-Askalani
v.e.1448). 7) Aişədən gələn digər rəvayətə
görə: "Allah Rəsulu rahatsız olanda İxləs, Fələq,
və Nəs surələrini oxuyar və əllərinə
üfləyib bədənini məsh edərdi" (Buxari). 8) Səhabədən
Cabir bin Abdullah belə deyib: "Allah Rəsulu mənə
dedi":Ey Cavid oxu!" Mən: "Anam, atam sənə qurban
olsun nə oxuyum?" soruşdum. O: "Qul əuzi bi rabbilfələq
və qul əuzu bi Rabbinnəs (De: "Pənah aparıram
sübhün Rəbbinə! "De: "Pənah aparıram
insanların Rəbbinə!") surəsini oxu" - dedi. Mən
də hər iki surəni oxudum. Peyğəmbər(ə)
buyurdu: "Sən bu iki surənin bənzərini heç vaxt
oxumamısan" (Nəsai v.e.916).
Muavvizətəynin
Quran surələri olub-olmamasına dair fikirlər
İbn Kəsir
(v.e.1377) və Suyutiyə görə, Quran nüsxəsini
yazan səhabə Abdullah ibn Məsud, Fələq və Nəs
surəsini öz mushafına (kitabına, Quranına) daxil etməyib.
Qeyd edək ki, həz.Əli, Ubeyy ibn Kəb və
ibn Məsud hələ Rəsululləhin
sağlığında mushaflar tərtib etmişdi. Həmin kitablar tərtib baxımından fərqli
olmasına rəğmən, bəzi qüsurlardan da xali
deyildi. "Həz.Əli özü
üçün özəl bir nüsxə yazmış və
burada surələri nazil olma sırasına görə yerləşdirmişdi"
(Suyuti). Təfsirçilərə görə,
İbn Məsudun nüsxəsində Muavvazətəyn və
Fətiha surələri yoxdur.
Bəziləri
ibn Məsudun nüsxəsini qəbul etmiş, digər müfəssirlər
isə onu səhv adlandırıblar. Pis
niyyətlilər isə nüsxəni Quranın təhrifi kimi
qəbul edib (Nəsəfi v.e.1302). Çağdaş
təfsirçilərdən A.Aydüz hesab edir ki, "ibn Məsudun
nüsxəsində Fətiha və Muavvizətəynin
olmaması Quranın təhrifə
uğradığını göstərməz. Həz.Məhəmmədin
davamlı olaraq beş namazda Fətihanı oxuması, minlərlə
səhabənin bunu əzbərləməsi, ibn Məsudun da
beş namazda surəni iqrar etməsi və nəhayət həz.Osman
vaxtı vahid kitab halına salınan Quranda Fətihanın da
olmasına rəğmən, ibn Məsudun Fətihanı
öz nüsxəsinə salmamasını Quranın təhrifi
kimi qiymətləndirmək olmaz!".
"Müslimin "Səhih"inə
şərh verən imam Nəvəvi (v.e.1277) yazıb:
"Bütün müsəlmanlar Fələq, Nəs və Fətihanın
Qurandan olduğuna ittifaq və icma ediblər. Bunu
inkar edən kafir olar. İbn Məsuddan rəvayət
olunan bu hadisə batildir, doğru deyil" (Suyuti). Bu fikri Fəxrəddin Razi də müdafiə edib.
Məlum məsələyə münasibət
bildirən digər təfsirçilər hesab ediblər ki,
ibn Məsud sözügedən surələrin Qurandan
olduğunu inkar etməyib. Böyük
ehtimalla o, Allah Rəsulundan həmin surələrin
yazılması əmrini eşitməyib.
Ümumiyyətlə, ibn
Məsudun Mushafında Muavvizətəyn surələrinin
olmaması barədə aşağıdakıları demək
olar: 1) "Əshabdan heç kim bu
kitabdan istifadə etməyib. 2) Həz.Osmanın rəhbərliyilə
hazırlanan Quran bu gün dünyaya təqdim edilən
Qurandır. 3) Rəsululləhdən nəql edilən
çoxlu rəvayət də onun həmin surələri
namazda oxuduğu və başqalarına da tövsiyə etdiyi
bildirilir. 4) Hər iki surənin əvvəli "Qul" (de!)
əmrilə olması, həmin surələrin vəhy
olduğunu və Rəsululləhə göndərildiyini
sübut edir. Bu, sadəcə Peyğəmbər(ə)-yə
verilmiş əmr deyil. "Qul" sözü,
kəlamın vəhy olduğunu və bu kəlamı
olduğu kimi ümmətə çatdırmağı ehtiva
edir. Yeri gəlmişkən, Qurani-Kərimdə
300 ayə "Qul" sözü ilə başlayır.
Beləliklə, Rəbb
və Peyğəmbər(ə) kəlamları
sübut edir ki, İslamda bəyənilməyən cadu və
sehr kimi neqativ vasitələr kiminsə əlində bir alətə
çevrilə bilər. Bu bəladan
qurtarmağın alternativ yollarından biri də, inanclı bəndənin
Fələq və Nəs surələrini oxuyub əllərə
üflədikdən sonra bədənin bütün əzalarını
məsh etməsidir. Bunu həmişəcavan, həmişəaktual
Fələq və Nəs surələri, bütün hədis
alimlərinin bəşəriyyətin iftixar abidəsinə -
Peyğəmbər(ə)-yə istinadən
topladıqları hədislər təsdiq edir.
Vaqif Cəliloğlu
Bakı xəbər.- 2012.- 27 fevral.- S. 15.