Maestro Niyazi - Heydər Əliyevin
qiymətləndirdiyi böyük
musiqiçi...
Azərbaycan
musiqi mədəniyyəti tarixində maestro Niyazinin qoyduğu
izlər hər zaman yaşayır. Azərbaycan dövlətinin
mədəniyyət xadimlərinə verdiyi yüksək dəyər
haqqında çox danışıb, çox yazmışıq.
Təbii ki, mədəniyyət xadimlərinə göstərilən
qayğı, diqqət, onların xatirəsinin əbədiləşdirilməsi,
xatirə və yubiley tədbirlərinin qeyd edilməsi hadisədir.
Bu mənada ki, bu insanlar heç vaxt unudulmur və dövlət onlara sağlığında və dünyasını dəyişdikdən sonra da dəyər verir.
Niyazi Azərbaycan mədəniyyətinin görkəmli simalarından biri kimi fəaliyyət göstərib, böyük musiqiçi ordusu yetişdirib, yüzlərlə bəstəkarın əsərinə nəfəs verib, onların ifasında yaxından iştirak edib. Niyazi yaradıcılığına, şəxsiyyətinə Azərbaycan Respublikasının sabiq Prezidenti mərhum Heydər Əliyevin də böyük qayğı və diqqətlə yanaşdığı bəllidir. Bunun bariz nümunəsi kimi Heydər Əliyevin Niyazi ilə bağlı həyata keçirdiyi yaddaqalan işləri qeyd etmək olar. Niyazi sənətini yüksək qiymətləndirən Heydər Əliyev böyük sənətkarın 90 illik yubileyi ilə bağlı tarixi sərəncam verdi və bu sərəncam indi də xatırlanır, onu sənətə verilən ən yüksək dəyərlərdən biri adlandırmaq olar.
Heydər Əliyevin Niyazinin 90 illik yubileyi haqqında imzaladığı sərəncamda bildirilirdi ki, 2002-ci ilin avqust ayında Azərbaycanın görkəmli dirijoru və bəstəkarı, Sosialist Əməyi Qəhrəmanı, SSRİ xalq artisti, Dövlət mükafatları laureatı Niyazinin (Niyazi Zülfüqar oğlu Tağızadə-Hacıbəyovun) anadan olmasının 90 illiyi tamam olur.
Bəstəkarlıq və dirijorluq fəaliyyətinə keçən əsrin 30-cu illərindən başlayan Niyazinin yaradıcılığı milli musiqi mədəniyyətimizin tarixində silinməz izlər buraxıb: "Azərbaycan ifaçılıq sənətinin inkişafında, milli musiqinin təbliğində onun böyük xidmətləri vardır. Milli dirijorluq məktəbinin formalaşması və inkişafı məhz Niyazinin adı ilə bağlıdır. Azərbaycan bəstəkarlarının bir çox simfonik və musiqili səhnə əsərlərinin, kantata və oratoriyalarının ilk ifaçısı olmuş dirijorun yüksək sənətkarlığı sayəsində bu əsərlər çoxsaylı dinləyicilər tərəfindən böyük rəğbət və məhəbbətlə qarşılanmışdır. Niyazinin gərgin əməyi nəticəsində yaranmış və uzun illər ərzində onun rəhbərlik etdiyi simfonik musiqi kollektivləri xarici ölkə klassiklərinin və müasir bəstəkarların əsərlərinin də Azərbaycanda uğurla təbliğ olunmasında mühüm rol oynamışdır. Azərbaycan musiqisində ilk simfonik əsərlərin müəlliflərindən biri kimi Niyazinin milli simfonizmin təşəkkülü və inkişafında böyük rolu olmuşdur. Onun opera, balet, simfonik muğam, fortepiano ilə orkestr üçün konsert və mahnıları, dram tamaşalarına və kinofilmlərə bəstələdiyi musiqi məzmun dolğunluğu, güclü emosional təsiri və zəngin melodiyası ilə həmişəlik yaddaşlara həkk olunmuşdur.
Müxtəlif illərdə Azərbaycan Dövlət Simfonik Orkestrinə, Azərbaycan Dövlət Akademik Opera və Balet Teatrına və Azərbaycan Dövlət Filarmoniyasına rəhbərlik etmiş Niyazinin ictimai fəaliyyəti də çox zəngin olmuşdur".
H.Əliyevin sərəncamı ilə onun yubileyi də keçirildi, sağlığında yaşadığı Bülbül prospekti, 21 ünvanına xatirə lövhəsi vuruldu. Bundan başqa, Mədəniyyət Nazirliyi tərəfindən, sərəncama əsasən, Niyazinin seçilmiş əsərlərinin dördcildliyi çap olundu, kompakt-diski buraxıldı və bəstəkar haqqında kitab nəşr olundu.
Sənəd
19 avqust 2002-ci il tarixində imzalanıb.
Heydər
Əliyevin sənətə, sənətkara, mədəniyyət
xadimlərinə bəslədiyi nəcib münasibət
davamlı xarakter daşıdı. Azərbaycan
Respublikasının Prezidenti İlham Əliyev də sənətkarlara,
mədəniyyət xadimlərinə böyük diqqət və
qayğı ilə yanaşır. Prezident İlham Əliyevin
də Niyazi ilə bağlı gördüyü işlər
var. Bildiyimiz kimi, 20 may 2010-cu il tarixində Niyazinin 100 illik
yubileyinin keçirilməsi haqqında Azərbaycan
Respublikasının Prezidenti Sərəncam imzalayıb. Sənəddə
qeyd edilirdi: "2012-ci ilin avqust ayında Azərbaycan musiqi mədəniyyətinin
görkəmli nümayəndəsi, tanınmış dirijor
və bəstəkar, SSRİ xalq artisti, Sosialist Əməyi Qəhrəmanı,
SSRİ Dövlət Mükafatı, Azərbaycan Dövlət
Mükafatı və Beynəlxalq Nehru Mükafatı
laureatı Niyazinin (Niyazi Zülfüqar oğlu Tağızadə-Hacıbəyovun)
anadan olmasının 100 illiyi tamam olur. Niyazinin Azərbaycan incəsənətinin
çiçəklənməsi yolunda zəngin fəaliyyəti
müasir mədəniyyət tariximizin parlaq səhifələrini
təşkil edir. Milli dirijorluq məktəbinin formalaşması
və az bir vaxtda böyük inkişaf yolu keçməsi
bilavasitə onun adı ilə bağlıdır. Niyazi Azərbaycan
musiqisində bitkin və dolğun məzmunlu simfonik əsərlərin
müəllifi kimi də milli simfonizmin təşəkkülünə
dəyərli töhfələr vermişdir".
Bilirik ki,
ölkə səviyyəsində və eləcə də
qardaş Türkiyə Cumhuriyyətində Niyazinin 100 illik
yubileyi ilə bağlı müxtəlif istiqamətdə tədbirlər
keçirilib. 2012-ci ilin sentyabr ayında Ankara Dövlət Rəsm
və Heykəl Muzeyinin böyük konsert zalında cümə
günü türkdilli ölkələrin mədəniyyət
təşkilatı TÜRKSOY tərəfindən dahi Azərbaycan
sənətkarı maestro Niyazinin anadan olmasının
100-cü ildönümü münasibətilə
planlaşdırılan konsertlər silsiləsinin ilk tədbiri
təşkil olundu.
Azərbaycanda
da Qəbələ şəhərində Niyazinin 100 illik
yubileyi ilə bağlı festival keçirildi. Yəni
Niyazinin 100 illiyi 2012-ci ildə yüksək səviyyədə
qeyd edildi.
Qeyd edək
ki, Niyazi Zülfüqar oğlu Tağızadə-Hacıbəyov
1912-ci il avqustun 20-də Tiflis şəhərində
dövrünün tanınmış bəstəkarı
Zülfüqar Hacıbəyovun ailəsində anadan olub.
Çox kiçik yaşlarından ətrafında məşhur
musiqi xadimlərini görən Niyazidə də musiqiyə
böyük maraq oyanır. O, ilk təhsilini Bakı Musiqi
Texnikumunda alır, lakin sonra təhsilini davam etdirmək
üçün Moskva və Leninqrad (indiki Sankt-Peterburq) şəhərlərinə
gedir. Niyazi 1984-cü il avqustun 2-də Bakı şəhərində
vəfat edib.
Tədqiqatçılar
yazır ki, Niyazi "Xosrov və Şirin"
operasının (1942), "Zaqatala süitası" (1934),
"Qaytağı" (1939), "Konsert valsı" simfonik əsərlərinin,
"Rast" simfonik muğamının (1949), "1920-ci ildə"
opera-kantatasının, simfonik orkestr üçün "Rəqs
süitası"nın və sairə musiqi əsərlərinin
müəllifidir.
Niyazinin gənclik
illərini araşdıran tədqiqatçılar yazır ki,
o, musiqi ilə yanaşı, ağır atletika ilə də
maraqlanıb.
Tədqiqatçıların
yazdığına görə, uşaq ikən hərbçi
olmağa hazırlaşırdı, kadet məktəbində dərs
alırdı. Yaxşı futbol hakimliyi, təyyarə
idmanına marağı vardı. Niyazi "Dinamo" cəmiyyətinin
ağır atletika üzrə birinciliklərində dəfələrlə
iştirak edib. 16-18 yaşlarında 56 kq çəki dərəcəsində
bir neçə dəfə Bakı və Azərbaycan
çempionu, medalçısı olmuş maestro həm də
bir neçə ölkə rekordunu vurmuşdu. Sonradan
Konservatoriyaya daxil olan və diqqətini əsasən musiqiyə
yönəldən maestro, buna baxmayaraq, idmandan soyumayıb. Bu
illərdə idman sevgisinin musiqidən heç də az
olmadığını sübut edən görkəmli ictimai
xadimimiz onu tanıyanlar arasında böyük rəğbət
hissi oyadıb. Niyazi II Dünya Müharibəsindən sonra -
1946-60-cı illərdə Azərbaycanın Ağır
Atletika Federasiyasına da rəhbərlik edib. O vaxtlar bu qurum
başqa cür adlanırdı-Azərbaycan SSR İdman
Nazirliyinin nəzdində ağır atletika şöbəsinin
sədri. Uzun müddət bu postu tutan maestro bir çox
idmançıların yetişməsi, onların ittifaq və
beynəlxalq səviyyəli yarışlara qatılmasına
kömək edib. Bütün bunlar onun bu idman növünə
böyük sevgisindən xəbər verir. Amma bir çox
ağrılar, şəxsi problemlər maestroya bu işini
davam etdirmək imkanı verməyib.
Tədqiqatçıların
yazdığına görə, Azərbaycan
Respublikasının əməkdar bədən tərbiyəsi
xadimi, görkəmli mütəxəssis, ağır atletika
üzrə dəfələrlə Azərbaycan və
İttifaq çempionu, veteran idmançı və müəllim
Mirzə Hüseynov maestro Niyazini belə xatırlayır:
"O biz uşaq olanda-təxminən 40-cı illərin sonu,
50-ci illərin əvvəllərində Azərbaycan
ağır atletikasına rəhbərlik etmişdi. Çox
güclü, enerjili, eyni zamanda idmansevər bir insan idi. Az qala
hər gün bizim məşqlərimizi izləyər,
uğurlar qazanmağa ruhlandırardı. Səmimi adam idi. Mən
uşaq olmağıma baxmayaraq, bunu yaxşı
xatırlayıram. O özü uşaqlıqda ağır
atletika ilə məşğul olmuş, şəhər və
ölkə birincisi olmuşdu. Həm fiziki, həm də mənəvi
cəhətdən güclü insan idi".
Niyazinin
musiqi yaradıcılığı haqqında yazan tədqiqatçılar
bildirir ki, Niyazi Z.Hacıbəylinin "Aşıq Qərib",
Ü.Hacıbəyovun "Arşın mal alan" və s. əsərlərinin
yeni redaksiyalarını hazırlamış, Azərbaycan xalq
mahnılarını ("Xumar oldum", "Qaragilə",
"Ay bəri bax", "Küçələrə su səpmişəm"
və s.) simfonik orkestr üçün işləmiş,
1935-ci ildə "Rast" və "Şur"
muğamlarını nota salıb. Niyazi 1934-cü ildə
"Zaqatala süitası"nı yazmış, 1944-cü
ildə ikihissəli "Qəhrəmanlıq"
simfoniyası üzərində işini bitirib. Azərbaycan
musiqisində ilk simfonik əsərlərin müəlliflərindən
olan Niyazi milli simfonizmin təşəkkülü və
inkişafında əhəmiyyətli rol oynayıb. Niyazinin
1942-ci ildə yazdığı "Xosrov və Şirin"
operası musiqi dramaturgiyasının çoxplanlı
olması, psixoloji gərginliyi, xor səhnələri və
opera epizodlarının ifadəliliyi ilə fərqlənir.
Onun 1949-cu ildə yazdığı "Rast" simfonik
muğamı dramaturji bitkinliyi, güclü emosional təsiri,
zəngin melodikası, xüsusilə harmonik dilinin əlvanlığı
və ifadəliliyi ilə fərqlənir. "Rast" bir
çox xarici ölkələrdə səslənib,
Çexiyada "Suprafon", ABŞ-da "Rikordi" musiqi
şirkətləri tərəfindən qrammofon valına
yazılıb. 1951-1952-ci illərdə Azərbaycan Dövlət
Akademik Opera və Balet Teatrının dirijoru işləmiş
Niyazi 1951 və 1952-ci illərdə SSRİ Dövlət
mükafatına layiq görülüb. Azərbaycan milli
dirijorluq məktəbinin formalaşması Niyazinin adı ilə
bağlıdır. Onun yozumunda milli bəstəkarların bir
çox əsərləri, o cümlədən Ü.Hacıbəyovun
"Koroğlu" operası dünya musiqisinin qızıl
fonduna daxil olub. Niyazi M.Maqomayevin "Nərgiz", Q.Qarayev və
C.Hacıyevin "Vətən", F.Əmirovun
"Sevil", P.Çaykovskinin "Qaratoxmaq qadın",
A.Borodinin "Knyaz İqor", J.Bizenin "Karmen",
C.Puççininin "Bohema", B.Smetananın
"Satılmış gəlin" operalarını,
S.Hacıbəyovun "Gülşən", Q.Qarayevin "7
gözəl", "İldırımlı yollarla"
baletlərini tamaşaya hazırlayıb. 1959-cu ildə
SSRİ xalq artisti adına layiq görülən Niyazi 1961-ci
ildə S.M.Kirov adına Leninqrad Opera və Balet
Teatrının baş dirijoru təyin olunub. SSRİ-nin ən
məşhur teatrlarından birinə rəhbərlik etmək
o dövrdə onun bir musiqiçi kimi böyük
nüfuzundan xəbər verirdi. O burada A.Məlikovun "Məhəbbət
əfsanəsi" baletinin ilk tamaşasını
hazırlayıb. Həmçinin P.Çaykovskinin
"Yatmış gözəl" və S.Prokofyevin
"Daş çiçək" baletlərinin yeni
quruluşuna dirijorluq edib, həmin baletlərlə Parisin
"Qrand-Opera", Londonun "Kovent-Qarden" teatrlarında
qastrol tamaşaları verib və böyük uğur
qazanıb. Müqavilə əsasında xarici ölkələrdə
işləmək təklifi alan dirijor ona bir azərbaycanlı
kimi doğma olan Türkiyəni seçib. Niyazi
P.Çaykovskinin "Yevgeni Onegin" və "Qaratoxmaq
qadın", C.Verdinin "Aida" operalarına Ankara Opera və
Balet Teatrında, türk bəstəkarı Ə.Sayqunun
"Koroğlu" operasına İstanbul Opera Teatrında ilk
quruluş verib, onun ilk tamaşasına və "Yunus İmrə"
oratoriyasına dirijorluq edib. İfaçılıq sənəti
tanınmış sənətkarlar D.Şostakoviç.
Ş.Q.Şarayev,
K.Sekki, B.Tarcan, V.Dobiaş və b. tərəfindən yüksək
qiymətləndirilən Niyazi Azərbaycana qayıdaraq
Dövlət Akademik Opera və Balet Teatrının bədii rəhbəri
və baş dirijoru təyin edilib. Niyazinin "Konsert
valsı" və s. simfonik əsərləri, fortepiano ilə
orkestr üçün konserti klassik musiqi əsərləri
hesab olunur. O, "Təbrizim", "Dağlar qızı",
"Vətən haqqında mahnı", "Arzu"
mahnılarının müəllifidir. Niyazi Ə. Haqverdiyevin
"Dağılan tifaq", C.Cabbarlının "Almas",
S.Vurğunun "Vaqif", A.Korneyçukun "Polad
qartal" dram tamaşalarına, həmçinin
"Almas", "Kəndlilər", "Fətəli
xan" və s. kinofilmlərə yazılmış musiqilərin
müəllifidir.
Tədqiqatçıların
verdiyi məlumata görə, Niyazi Avropa və Asiyanın bir
sıra ölkələrində dirijor kimi müvəffəqiyyətli
çıxışlar edib. Niyazi məşhur hind filosofu
R.Taqorun "Çitranqoda" fəlsəfi dramı üzrə
"Çitra" baletini yazıb. Bu balet böyük
uğurla bir çox şəhərlərdə
nümayiş etdirilib. Baletdə Niyazi hind xalq musiqisinin ritm və
intonasiyalarından, orkestrovkada hind musiqi alətlərinin səslənməsini
xatırladan tembrlərdən istifadə edib.
Niyazi Azərbaycan
musiqisinin ifaçılıq problemlərinə dair bir
çox məqalələrin müəllifidir. O, həmçinin,
Azərbaycan Sovet Ensiklopediyasının redaksiya
şurasının üzvü olub. 1979-cu ildə Niyazi Azərbaycan
Dövlət Filarmoniyasının direktoru təyin olunub.
Fəaliyyəti
dövründə Niyazi 2 dəfə "Lenin" ordeni,
"Oktyabr İnqilabı", "Qırmızı Əmək
Bayrağı", "Şərəf nişanı"
ordenləri, Bolqarıstanın "Kirill və Mefodi"
ordeni, Macarıstanın B. Bartok adına medalı ilə təltif
edilib, 1982-ci ildə Tiflisin fəxri vətəndaşı
seçilib. 1972-ci il 26 dekabr tarixində Azərbaycan SSR Ali
Sovetinin Fəxri Fərmanına layiq görülüb.
Görkəmli
dirijor 1958-ci ildən ömrünün sonuna qədər
Bakıda Bülbül prospekti 21 ünvanındakı mənzildə
yaşayıb. Muzeyin açılmasında Heydər
Əliyevin xüsusi təşəbbüsü olub. 1994-cü
il sentyabrın 18-də mənzil-muzey fəaliyyətə
başlayıb.
İradə SARIYEVA
Yazı Azərbaycan
Respublikasının Prezidenti yanında Kütləvi
İnformasiya Vasitələrinin İnkişafına Dövlət
Dəstəyi Fondunun maliyyə dəstəyilə çap
olunur.
Bakı Xəbər.- 2015.- 7 oktyabr.-
S.15.