Aytən Məhərrəmova ilk dəfə səhnədə Leyli obrazını yaratmağa hazırlaşır

Ay­tən Mə­hər­rə­mo­va gö­zəl­di, ya­ra­şıq­lı­dı! Və ən əsa­sı qay­nar, bül­lur bir SƏS sa­hi­bi­di. Çox us­ta­lıq­la və mə­ha­rət­lə ifa et­di­yi "Ana­ma de­yin", "Şi­rin yu­xun olay­dım", "Hey­fim gəl­di", "Hey­ra­tı" və baş­qa ifa­la­rın­da öz sir­li sə­si­nin mö­hü­rü­nü ya­şat­ma­ğı ba­ca­rıb. Ay­tən xa­nı­mın öz yo­lu, öz üs­lu­bu, öz ya­naş­ma­sı var. Sə­sin­də­ki hə­zin­li­yə qa­rı­şan məh­rə­ma­nə bir duy­ğu var ki, bu da öz-özü­nə ya­ra­nan de­yil. Har­da­sa qay­na­yan saf bu­la­ğın, tə­miz və şəf­faf çeş­mə­nin gö­zün­də "ili­şib qa­lan" in­ci - SƏS Ay­tən Mə­hər­rə­mo­va­da boy gös­tə­rib. Bu SƏ­Sin mən­bə­yi har­dan qay­naq­la­nır? İlk ola­raq ver­di­yim su­a­la xa­nən­də be­lə ca­vab ver­di:

- Ay­tən xa­nım, adə­tən möh­tə­şəm səs ge­ne­tik ola­raq qan­la ke­çir. Mu­si­qi­çi ai­lə­sin­də do­ğul­ma­dan mu­si­qi­yə bu qə­dər bağ­lı­lıq ne­cə ola bi­lər?

- Doğ­ru, ai­lə­miz­də, nəs­li­miz­də ifa­çı ol­ma­yıb. Am­ma gö­zü­mü açan­dan mu­si­qi­ni sev­miş, vur­ğu­nu ol­mu­şam. Uşaq­lıq­dan for­te­pi­a­no çal­ma­ğa hə­və­sim olub. Bir müd­dət mu­si­qi hə­və­si­mi boğ­ma­ğa da ça­lış­dı­lar. Bu­nun ötə­ri hə­vəs ol­du­ğu­nu dü­şü­nür­dü­lər. For­te­pi­a­no­nu özüm öy­rən­mə­yə ça­lı­şır­dım. Be­şin­ci si­nif­də oxu­yan­da atam mə­ni mu­si­qi mək­tə­bi­nə yaz­dır­dı. 36 say­lı mu­si­qi mək­tə­bi­nin di­rek­to­ru Mə­lik mü­əl­lim sə­si­mi din­lə­dik­dən son­ra ata­ma tək­lif et­di ki, Ay­tə­nin çox yax­şı sə­si var, gə­lə­cək­də gö­zəl xa­nən­də ola bi­lər. Atam da bu məs­lə­hə­ti qə­bul edib mə­ni xa­nən­də­lik sin­fi­nə yaz­dır­dı. Da­ha son­ra Bül­bül adı­na Or­ta İx­ti­sas Mu­si­qi Mək­tə­bin­də oxu­dum. Asəf Zey­nal­lı adı­na mu­si­qi tex­ni­ku­mun­da də­yər­li us­ta­dım, xalq ar­tis­ti Mən­sum İb­ra­hi­mo­vun tə­lə­bə­si ol­dum. O gün, bu gün Mən­sum mü­əl­li­min dəs­tə­yi­ni öz üzə­rim­də hiss edi­rəm. O, tə­lə­bə­lə­ri­nə mü­əl­lim, us­tad ki­mi yox, mə­nə­vi ata ki­mi qay­ğı gös­tə­rir. Hər bir əziy­yət çə­kən, ça­lı­şan, zəh­mət­keş tə­lə­bə üçün Mən­sum mü­əl­lim əlin­dən gə­lən kö­mə­yi əsir­gə­mir. Onun üçün tə­lə­bə­nin onun sin­fin­də dərs al­ma­sı­nın əhə­miy­yə­ti yox­du, tə­ki is­te­da­dı ol­sun. Mə­nim sə­nət yo­lun­da, elə­cə də hə­yat­da ən bö­yük uğu­rum Mən­sum mü­əl­lim ki­mi gö­zəl in­san­la rastlaş­ma­ğım­dı.

- Toy­la­rı­mız­da mu­ğam oxun­ma­sı­na mü­na­si­bət ne­cə­di? Bu mə­nə­vi sər­və­ti­miz toy­la­rı­mı­za da­xil ola bi­lib­mi?

- Hər xa­nən­də­nin to­ya fərqli ya­naş­ma­sı var. İn­di ta­ma­şa­çı­la­rı­mız mu­ğam haq­qın­da xey­li mə­lu­mat­lı­dı­lar. Biz elə təh­sil al­mı­şıq ki, to­ya da ge­dən­də klas­sik mu­ğam ifa edi­rik. Əv­vəl­lər bə­zi­lə­ri mu­ğam adı ilə fərqli mu­si­qi­lər ifa edir­di­lər. La­kin in­di te­le­vi­zi­ya­da ya­yım­la­nan Mu­ğam vü­sa­bi­qə­si ic­ti­ma­iy­yə­ti mə­lu­mat­lan­dır­dı. Da­ha heç kim ta­ma­şa­çı­nı al­da­da bil­mir. Han­sı el şən­li­yin­də klas­sik mu­ğam ifa olu­nur­sa, o mu­ğam din­lə­nir. Əgər ifa­çı pe­şə­kar xa­nən­də­di­sə, is­tə­ni­lən top­lu­mu özü­nə cəlb edə­cək. Mə­lum­dur ki, son il­lər mu­ğa­mı­mı­za yük­sək sə­viy­yə­də döv­lət dəs­tə­yi var. Bu­na gö­rə Hey­dər Əli­yev Fon­du­na, onun pre­zi­den­ti Meh­ri­ban xa­nı­ma də­rin tə­şək­kü­rü­mü bil­di­ri­rəm. Azər­bay­ca­nın bi­rin­ci xa­nı­mı­nın sa­yə­sin­də mu­ğam bir da­ha hə­ya­ta və­si­qə al­dı, bey­nəl­xalq mu­si­qi are­na­sın­da öz la­yiq­li ye­ri­ni tut­du. Hər il te­le­vi­zi­ya­da mu­ğam mü­sa­bi­qə­si­nin can­lı ya­yım­la efi­rə get­mə­si, us­tad­la­rın se­çi­mi ilə ye­ni ifa­çı­la­rı sə­nə­tə cəlb elə­mək mu­ğa­mı­mı­zın in­ki­şa­fı üçün bö­yük dəs­tək­di.

- Gənclə­ri­mi­zin mu­si­qi ta­ri­xi­mi­zə, mu­ğa­mı­mı­zın ta­ri­xi­nə mü­na­si­bə­ti ne­cə­di?

- Mən özüm "Azər­bay­can xalq mu­si­qi­si ifa­çı­lı­ğı ta­ri­xi" fən­ni­ni təd­ris edi­rəm. Mu­si­qi mək­təb­lə­rin­də gənclə­rə hər han­sı bir mu­ğa­mın, təs­ni­fin ifa­çı­la­rı haq­qın­da, ta­ri­xi haq­qın­da dərslər ke­çi­lir. Mə­sə­lən, bu gün mu­si­qi mək­tə­bin­də təh­sil alan gən­cin Cab­bar Qar­yağ­dı­oğ­lu­nun, Se­yid Şu­şinski­nin kim ol­du­ğu­nu, han­sı mu­si­qi­lə­ri, mu­ğam­la­rı, təs­nif­lə­ri ifa et­di­yi­ni bil­mə­mə­yə haq­qı yox­du. Çün­ki ora­da ça­lı­şan pe­da­qoq­lar, mü­tə­xəs­sis­lər tə­rə­fin­dən uşaq­la­ra bu ta­rix öy­rə­di­lir. İs­tər ça­lış­dı­ğım Şu­şa Mu­si­qi Kol­le­cin­də, is­tər­sə də Müs­lüm Ma­qo­ma­yev adı­na 26 say­lı mu­si­qi mək­tə­bin­də bu fən­lər təd­ris olu­nur.

- Ay­tən Mə­hər­rə­mo­va bu gün ta­ma­şa­çı­la­rın­dan, din­lə­yi­ci­lə­rin­dən ra­zı­dır­mı?

- Ta­ma­şa­çı­la­rı­mın mə­nə olan mü­na­si­bə­tin­dən çox ra­zı­yam. On­lar­dan hər za­man müs­bət ener­ji alı­ram və se­vil­di­yi­mi hiss edi­rəm. Hə­yat­da da, efir­də də hər za­man ol­du­ğum ki­mi­yəm. Də­yi­şib iki­ləş­mə­yi ba­car­mı­ram. Baş­qa cür gö­rün­mə­yə heç vaxt ça­lış­ma­mı­şam. Əs­lin­də efir­lə­rə tez-tez çıx­ma­ğın tə­rəf­da­rı de­yi­ləm. Ona gö­rə də də­vət olu­nan hər efi­rə çıx­ma­ğı düz­gün he­sab et­mi­rəm. Bu mə­sə­lə­də çox se­çi­ci­yəm. Bəl­kə də bu­na gö­rə mən öz ta­ma­şa­çı­lar­mı qo­ru­ya bi­li­rəm.

- Bu ya­xın­lar­da Öz­bə­kis­ta­na sə­fər et­di­yi­ni­zi eşit­dik. Sə­fə­ri­ni­zin məq­sə­di nə idi?

- Hey­dər Əli­yev Mər­kə­zi­nin dəs­tə­yi­lə Öz­bə­kis­tan­da mu­ğam al­bo­mu çıx­ma­lı­dı. Bu­ra­da həm gənc xa­nən­də­lə­rin, həm də us­tad xa­nən­də­lə­ri­mi­zin ifa­la­rı­nın yer ala­ca­ğı göz­lə­nir. Bu ide­ya hə­lə na­ta­mam­dı. Am­ma ümid edi­rik ki, hə­ya­ta ke­çə­cək.

- Növ­bə­ti mu­ğam mü­sa­bi­qə­sin­də tə­lə­bə­lə­ri­niz­dən iş­ti­rak edən­lər ola­caq?

- Ha­zır­la­şan, mü­sa­bi­qə­də iş­ti­rak edə­cək tə­lə­bə­lə­rim var. Mən də se­çim­lə­ri göz­lə­yi­rəm. Bi­rin­ci­lik əl­də edə bil­mə­sə­lər də, əsas odur ki, mü­sa­bi­qə­nin ge­di­şa­tı ilə ta­nış olub, təc­rü­bə qa­za­na­caq­lar. O cür us­tad­la­rın qar­şı­sın­da ifa elə­mək asan iş de­yil.

- Ley­li­nin ana­sı nə za­man­sa Ley­li­nin özü­nü oy­na­maq is­tə­yib­mi?

- Əs­lin­də mə­nim elə bir komplek­sim yox­du ki, müt­ləq Ley­li­ni oy­na­ma­lı­yam. Gənclər ara­sın­da Ley­li­ni gö­rü­nüş ola­raq gös­tə­rə bi­lə­cək gö­zəl səs­li xa­nən­də­lə­ri­miz var. Ar­zu Əli­ye­va gənc xa­nən­də­lər ara­sın­da mə­nə Ley­li ob­ra­zı­nı sev­di­rən ye­ga­nə in­san­dı. Ar­zu­nun ifa­sı­nı gö­rən­də özüm hə­vəs­lə­ni­rəm ki, Ley­li ob­ra­zı­nı can­lan­dı­rım. Xa­ri­ci gö­rü­nü­şüm üzə­rin­də ça­lı­şı­ram. İn­şal­lah, uy­ğun bir za­man­da mən də Ley­li­ni ifa edə­rəm. Ye­ri gəl­miş­kən bir sirr açım: Ar­zu Əli­ye­va ilə bir­gə (O Ley­li­ni, mən isə ana­sı­nı oy­na­yan­da) səh­nə­də­cə ağ­la­mı­şıq. O qə­dər ob­ra­za qa­pı­lı­rıq ki... Bu o de­mək­dir ki, biz ob­ra­zı bir - bi­ri­mi­zə ötü­rə bi­li­rik. Bu gün səh­nə­miz­də "Ley­li və Məc­nun"- un çox gö­zəl ifa­çı­la­rı var. Mə­nim heç vaxt Ley­li ob­ra­zı­nı can­lan­dır­maq ki­mi bö­yük ar­zum ol­ma­yıb. Am­ma in­di ar­tıq o ar­zu cü­cə­rib. Bu­nun da sə­bəb­ka­rı Ar­zu Əli­ye­va­dı.

- İfa elə­mək is­tə­di­yi­niz şah əsər han­sı­dı?

- Oxu­maq is­tə­di­yim bü­tün əsər­lə­ri ifa et­mi­şəm. Bə­zən elə olur ki, han­sı­sa əsə­ri oxu­maq is­tə­yi­rəm. Am­ma za­ma­nın ye­tiş­mə­di­yi­ni hiss edi­rəm. İl­lər keç­sə də, tə­ləs­mi­rəm. Şü­u­ral­tı hə­mi­şə ya­dım­da sax­la­yı­ram. Özü­mü tam ha­zır hiss edən­də ifa edi­rəm. "Ana­ma de­yin", "Hey­fim gəl­di" bu cür ifa­la­rım­dan­dı. Son­da özü­mü ha­zır hiss elə­dim və ifa et­dim. Dü­şü­nü­rəm ki, tə­ləs­mə­yən­də gö­zəl ifa, key­fiy­yət­li iş alı­nır.

- Xa­nən­də­ni pe­şə­kar mu­si­qi­çi­lə­rin mü­şa­yi­ət et­mə­si hər han­sı bir əsə­rin uğur­lu ola­ca­ğın­dan xə­bər ve­rir. Əda­lət Beh­bu­dov və Pər­viz Fər­ha­do­vun is­te­dad­lı mu­si­qi­çi ki­mi sə­nət­kar­lar tə­rə­fin­dən qə­bul edil­dik­lə­ri hər kə­sə bəl­li­di. Bu üç­lü­yün "Ay­pa­ra"sı ne­cə ya­ran­dı?

- Mən­sum İb­ra­hi­mo­vun hər il hə­ya­ta ke­çir­di­yi "Gənclə­şən mu­ğam" ad­lı la­yi­hə­si var. 2009-cu il­də bu la­yi­hə üzə­rin­də ça­lı­şar­kən Pər­viz Fər­ha­dov və Əda­lət Beh­bu­dov­la bir­gə çı­xış et­dim. Əs­lin­də biz əv­vəl­dən dost idik. Hər üçü­müz ey­ni vaxtda Mil­li Kon­ser­va­to­ri­ya­da təh­sil al­mı­şıq. Həm dostlu­ğu­muz, həm sə­nət ba­xı­mın­dan bir-bi­ri­mi­zi an­la­ma­ğı­mız və bu­nun nə­ti­cə­sin­də ya­ra­nan uğur­la­rı­mız "Ay­pa­ra" qru­pu­nun ya­ran­ma­sı­na sə­bəb ol­du. Bir­lik­də xey­li uğu­ru­muz olub. 2011- ci il­də Mu­ğam Mü­sa­bi­qə­si­nin qa­li­bi ol­dum. Dörd il son­ra Bey­nəl­xalq Mu­ğam Mü­sa­bi­qə­sin­də bi­rin­ci­lik əl­də et­dim.

- Uğur­lu imic də­yi­şik­li­yi­ni­zin sə­nə­ti­ni­zə tə­si­ri ola­caq­mı?

Mu­ğam ifa­çı­sı ol­sam da, re­per­tu­a­rım­da ret­ro mah­nı­lar da var. Hər za­man bəs­tə­kar mah­nı­la­rı­na mü­ra­ci­ət et­mi­şəm. Aya­qüs­tü ifa­lar­dan çə­kin­mi­şəm. İmi­cim­də də­yi­şik­lik olu­nan­dan son­ra te­le­vi­zi­ya ta­ma­şa­çı­la­rı aya­qüs­tə ifa­la­rı­mı da gö­rə bi­lə­cək­lər.

- Mü­a­sir dövrdə gənclə­rin ha­mı­sın­da in­ter­net­dən ası­lı­lıq ya­ra­nıb. Siz­də bu "xəs­tə­lik" ne­cə­di?

- Ha­mı in­ter­ne­tin çox vaxt apar­ma­ğın­dan şi­ka­yət edir. Dü­şü­nü­rəm ki, işi­nə mə­su­liy­yət­li olan şəxs heç vaxt on­dan ası­lı ola bil­məz. Hər kəs ki­mi mən də sə­hər, ax­şam sa­at­la­rın­da olub-bi­tən­lər­dən xə­bər­dar ol­maq üçün in­for­ma­si­ya agentlik­lə­ri­ni iz­lə­yi­rəm. Vax­tım olan­da so­si­al şə­bə­kə­lər­də­ki he­sab­la­rı­mı ida­rə edi­rəm. Bü­tün so­si­al şə­bə­kə­lər­də­ki sə­hi­fə­lə­ri­mi özüm ida­rə edi­rəm.

- Son vaxtlar ge­yim­lə­ri­niz­də fərqli­lik hiss edi­rik. Mo­del­ye­ri­niz si­zi qa­ra rəngdən uzaq­laş­dır­ma­ğa ça­lı­şır, de­yə­sən...

- Ge­yim­lə­rim­lə Se­vil xa­nım məş­ğul olur. Çox zövqlü xa­nım­dı. Təc­rü­bə­li, çox gö­zəl əl qa­bi­liy­yə­ti olan, da­im ax­ta­rış­lar edən, sə­nə­ti­ni se­vən və ən əsa­sı bu gö­zəl sə­nə­tin­dən zövq alan bir xa­nım­dı. Par­ça­la­rın rən­gi­ni, for­ma­sı­nı onun­la bir­gə qə­rar­laş­dı­rı­rıq. Dü­şü­nü­rəm ki, brend ge­yim­lə­ri bren­də çe­vi­rən in­san özü­dü. Mə­nim üzə­rim­də nor­mal, ucuz qiy­mə­tə sa­tı­lan li­bas da gö­rə bi­lər­si­niz. Əgər o ge­yim mə­nə ya­ra­şır­sa, de­mək mə­nim üçün brenddi. Ya­xud da ək­si­nə, han­sı­sa brenddən olan pal­tar mə­nə ya­raş­ma­ya bi­lər, hət­ta onun brend ol­du­ğu hiss olu­na bil­məz. Çox za­man brend fir­ma­lar­dan olan ge­yim­lər­dən qa­çı­ram. Sa­də­li­yə üs­tün­lük ve­ri­rəm.

- Ta­ma­şa­çı­la­rı­nız so­lo kon­sert xə­bə­ri­ni­zi nə za­man eşi­də­cək?

- Kon­sertlə bağ­lı su­al­lar çox ve­ri­lir. Re­per­tu­ar ba­xı­mın­dan kon­ser­tə çox­dan ha­zı­rıq. Sa­də­cə mad­di və təş­ki­la­ti prob­lem­lər üzün­dən, tə­əs­süf ki, kon­sert alın­mır. Kon­ser­tin uğur­lu ol­ma­sı üçün yük­sək sə­viy­yə­də de­ko­ra­si­ya, rek­lam iş­lə­ri tə­ləb olu­nur. Kon­sertlə­ri­miz, de­mək olar ki, qastrol sə­fər­lə­rin­də olur. Edə­cə­yim bü­tün iş­lə­rin yax­şı ol­ma­sı­na əmin ol­duq­dan son­ra üzə çı­xar­ma­ğın tə­rəf­da­rı­yam. Bu yal­nız kon­sertlə bağ­lı de­yil, mah­nı se­çi­mi­mə, ifa­la­rı­ma da prin­si­pi­al ya­na­şı­ram.

- Ha­zır­da han­sı əsər­lər üzə­rin­də iş­lə­yir­si­niz?

- Beş ret­ro mah­nı­nı ye­ni aran­ji­man­da təq­dim et­mə­yi dü­şü­nü­rəm. Bun­dan baş­qa, Ar­zu Əli­ye­va ilə iki du­et oxu­ma­ğı plan­laş­dır­mı­şıq. Bi­ri de­mək olar ki, ha­zır­dı. Bö­yük sə­nət­ka­rı­mız Zey­nəb Xan­la­ro­va­nın re­per­tu­a­rın­dan­dı. Ta­hir Ək­bə­rin "Gə­rək­sən mə­nə" mah­nı­sı­nı ya­xın za­man­lar­da du­et şək­lin­də ifa edə­cə­yik.

Bakı xəbər.- 2017.- 15 fevral.- S.14