Gözəlləmə aşığı İlham Aslanbəylinin saz dünyası

Onun yo­lu özün­dən baş­la­nıb. Bu yol haq­qın əta et­di­yi saz yo­lu­dur. Saz yo­lu bü­tün yol­la­rın mü­qəd­də­si­dir saz aşı­ğı üçün. İçi­nin də­rin­li­yin­dən axıb gə­lən bu sev­da sa­zın sim­lə­rin­də gah se­vin­cə, gah da nis­gi­lə çev­ri­lib. Mə­nə hə­mi­şə elə gə­lib ki, aşıq na­lə də çək­mə­li­dir, qəm də, se­vinc də sə­pə­lə­mə­li­dir, şad­lıq da. Qa­ra saz həm to­yu­mu­zun, həm ya­sı­mı­zın ov­qa­tı­nı özün­də ifa­də edə bi­lib hə­mi­şə.

Mən sa­zı se­vən, ona kö­nül ve­rən, onun­la ül­fət bağ­la­yan, dost-sir­daş, yar-yol­daş olan in­san­la­ra hər za­man fərqli ya­naş­mı­şam. Mə­nə hə­mi­şə elə gə­lib ki, "aşı­ğam" de­yən in­san­la­rın heç də ha­mı­sı saz uca­lı­ğı­nı, onun mə­na və mət­lə­bi­ni, haq­dan gə­lib, haq­qa ge­dən yo­lun baş­lan­ğı­cı ol­du­ğu­nu dərk et­mir. Tə­bii, bu­nun üçün dər­ya­lar­dan du­ru kö­nül sa­hi­bi ol­maq tə­ləb olu­nur. Aşı­ğın eş­qi bağ­rı­na bas­dı­ğı sa­zın eş­qi ilə hə­ma­həng ol­ma­lı­dır ki, kö­nül­lə­rə yol aça bil­sin.

Fev­ra­lın 25-də növ­bə­ti do­ğum gü­nü­nü qeyd edə­cək aşıq İl­ham As­lan­bəy­li sa­za fərqli dü­şün­cə ilə ya­na­şan sə­nət­kar­dır. Aşıq İl­ham saz­la bir köy­nək­də­dir san­ki. Bu köy­nə­yin bir üzün­də göy­nə­yən ürək, köv­rək, həs­sas bir kö­nül, o bi­ri üzün­də isə eşqlə oxu­yan bir aşıq var. Mən aşıq İl­ha­mın sə­nə­ti­ni ya­xın­dan iz­lə­yən bir qə­ləm ada­mı ki­mi de­yə bi­lə­rəm ki, onun ifa tər­zi fərqli­dir və bu fərq onu yük­sək­lə­rə qal­dı­rır.  Hər­dən fi­kir­lə­şi­rəm ki, hər aşı­ğın öz döv­ra­nı var və on­lar bu gün ya­şa­yır, ifa edir və son­ra­dan yad­daş­lar­da ya qa­lır, ya da qal­mır. Mən­cə, İl­ham As­lan­bəy­li həm dü­nə­nin, həm bu gü­nün, həm də sa­ba­hın aşı­ğı ol­ma­ğı haqq edən sə­nət­kar­dır. O, da­im ax­ta­rış­da­dır, öz üzə­rin­də iş­lə­yir, özü­nü sa­ba­hın da sə­nət­ka­rı ol­ma­ğa ha­zır­la­yır. Aşıq İ.As­lan­bəy­li də­rin aşıq­dır. Ola bil­sin fik­rim mü­ba­hi­sə­yə sə­bəb ol­sun. Mən re­al­lıq­dan da­nı­şı­ram. Onun re­per­tu­a­rı çox zən­gin­dir. Həm us­tad­la­rın yo­lu­nu da­vam et­di­rir, klas­sik ha­va­lar ifa edir, həm də di­gər ha­va­la­rı ifa edir, ye­ri gə­lən­də za­ma­nın nəb­zi­ni də tu­ta bi­lir. Sirr de­yil ki, bu gün İl­ham sə­nə­ti­nin yüz­lər­lə vur­ğu­nu var. On­lar dər­ya ki­mi çal­xa­nıb du­ru­lan kö­nül sa­hi­bi­nin hey­ran­la­rı­dır. İl­ha­mın kön­lü­nün yi­yə­si saz­dır. Əgər be­lə ol­ma­say­dı, o da sa­zı baş­qa­la­rı ki­mi his­siz-hə­yə­can­sız ifa edər­di. O, saz ça­lan­da hal­dan-ha­la dü­şür, san­ki bu dün­ya ilə heç bir əla­qə­si yox­muş ki­mi dav­ra­nır. Sa­zın dün­ya­sı­na qa­nad­la­nır aşıq, din­lə­yi­ci­ni də öz ar­xa­sın­ca apa­rır. Əsl aşıq, sə­nət­kar din­lə­yi­ci­ni, ta­ma­şa­çı­nı ye­tiş­dir­mə­li­dir. Aşıq ta­ma­şa­çı ar­xa­sın­ca get­sə, özü­nü la­zı­mi sə­viy­yə­də təq­dim edə bil­məz. Bu ak­si­o­ma­dır.

Bə­zən de­yir­lər ki, in­di aşıq­se­vər au­di­to­ri­ya ya yox­dur, ya da zə­if­dir. Bu fik­ri bir­mə­na­lı ola­raq bö­lüş­mü­rəm. Bu mə­na­da ki, ha­zır­da ki­fa­yət qə­dər saz­se­vər, aşıq­pə­rəst in­san­lar var və on­lar çox tə­ləb­kar, yük­sək zövqlü ta­ma­şa­çı­lar­dır. Aşıq­lar bu­nu nə­zə­rə al­ma­lı­dır. İl­ham bü­tün mə­na­lar­da ta­ma­şa­çı-din­lə­yi­ci au­di­to­ri­ya­sı­nın tə­ləb­lə­ri­nə ca­vab ve­rən aşıq­dır. Bu­ra onun həm oxu tər­zi, həm seç­di­yi ha­va­lar, zər­gər də­qiq­li­yi ilə so­na­la­yıb, in­cə­lə­di­yi söz­lər, səh­nə mə­də­niy­yə­ti da­xil­dir. İl­ham hər sö­zü oxu­mur. Onun sö­zə, şe­i­rə xü­su­si mü­na­si­bə­ti var. Nə yax­şı ki, be­lə­dir. Yox­sa onun söz box­ça­sı ka­sıb olar­dı. Aşıq İl­ham həd­siz də­rə­cə­də söz bi­lən aşıq­dır. Yü­kü çox zən­gin­dir. Bə­zən gö­rür­sən ki, bir məc­lis­də bir klas­sik­dən, bir us­tad­dan, söz xri­da­rın­dan bir nə­fə­sə, özü də ən müx­tə­lif janrlar­da olan şe­ir­lər söy­lə­yir. Özü də bu ke­çid­lə­ri elə mə­ha­rət­lə edir ki, ta­ma­şa­çı aşıq­dan na­ra­zı qal­mır, ək­si­nə, xoş­hal olur.

Bir də­fə söh­bət­lə­ri­mi­zin bi­rin­də aşıq sə­nə­ti­nin gö­zəl bi­li­ci­si, bu sə­nə­tin təb­li­ğin­də xü­su­si əmə­yi olan həm­kar­la­rı­mız­dan bi­ri - Şa­kir Na­di­roğ­lu de­di ki, İl­ham As­lan­bəy­li mey­dan­gir aşıq­dır... On­da hə­lə İl­ham As­lan­bəy­li­nin ifa­la­rı­nı elə də sıx iz­lə­mir­dim. Us­tad jur­na­lis­tin sö­zü mə­ni tut­du və aşıq İl­ha­mın ifa­la­rı­nı iz­lə­mə­yə baş­la­dım, təd­bir­lər­də, kon­sertlər­də ona diq­qət­lə qu­laq as­dım ki, gö­rüm bu aşı­ğın mey­dan­gir­li­yi nə­də­dir axı... O, das­tan da­nış­mır ki, aşıq ki­mi gü­cü mey­da­na çı­xa. Nə isə... İz­lə­dim və hə­qi­qə­tən də onun mey­dan­gir­li­yi­nin şa­hi­di ol­dum. İl­ham səh­nə­yə gi­rir­sə, özü­nü səh­nə­nin əsl sa­hi­bi ki­mi hiss edir. Sa­də­cə ifa­sı­nı təq­dim et­mir, həm də bi­li­yi­ni, is­te­da­dı­nı, səh­nə mə­də­niy­yə­ti­ni nü­ma­yiş et­di­rir. Bu da sirr de­yil ki, hər aşıq İ.As­lan­bəy­li ilə ey­ni səh­nə­ni bö­lü­şə bil­mir. O, səh­nə­yə gi­rən ki­mi tə­şəb­bü­sü ələ alır və ta­ma­şa­çı­nı cəlb edir, onu ha­yıl-ma­yıl edib öz ar­dın­ca apa­rır. Bə­zən aşıq İl­ham səh­nə­də ol­du­ğu­nu unu­dur, ona elə gə­lir ki, lap elə İn­cə də­rə­sin­də sa­zı si­nə­si­nə ba­sıb kö­nül dün­ya­sın­dan dağ­la­rı-daş­la­rı xə­bər­dar edir. Aşıq İ.As­lan­bəy­li İn­cə də­rə­sin­də məş­hur olan və us­tad­lıq mər­tə­bə­si­nə yük­sə­lən, ne­çə-ne­çə gənc aşı­ğa us­tad­lıq edən aşıq Kə­rəm İn­cə­li­nin şə­yir­di olub. İl­ha­mın sə­nət­kar ki­mi ye­tiş­mə­sin­də us­ta­dı­nın ver­di­yi sə­nət tər­bi­yə­si­nin bö­yük ro­lu var. Bu onun həm ifa­sın­da, həm də dav­ra­nı­şın­da özü­nü gös­tə­rir.

Aşıq İ.As­lan­bəy­li­nin bir aşıq ki­mi aşıq sə­nə­ti­nə xid­mət­lə­ri az de­yil. Bu gün İ.As­lan­bəy­li sə­nə­ti­nin işı­ğı­na on­lar­la gənc top­la­şıb. O, şə­yirdlər ye­tiş­di­rir. Bu­nu ona gö­rə edir ki, aşıq sə­nə­ti­nin sa­ba­hı­nı dü­şü­nür. Bə­li, aşıq İ.As­lan­bəy­li­nin si­nə­sin­də sa­zı gö­rüb aşıq sə­nə­ti­nə gə­lən say­sız gənc var. Bu­nu eti­raf et­mə­sə­lər də, hər kə­sə mə­lum­dur. Sö­zü­mün ca­nı odur ki, İ.As­lan­bəy­li mü­a­sir aşıq sə­nə­ti­nin sa­ba­hı­nı, gə­lə­cə­yi­ni dü­şü­nür və heç bir qıs­qanclıq gös­tər­mə­dən gəncli­yi öy­rə­dir. Bu gün o, Aşıq Ələs­gər adı­na saz kur­su açıb, bu kur­sa gənclə­ri cəlb edib. Bu, söz­süz ki, sə­nə­tin qa­zan­cı­dır.

Aşıq İ.As­lan­bəy­li­nin özəl cə­hət­lə­rin­dən bi­ri də odur ki, o, döv­lət­çi­li­yi­mi­zə, azər­bay­can­çı­lıq ide­o­lo­gi­ya­sı­na bağ­lı­dır. Mü­a­sir Azər­bay­can döv­lət­çi­li­yi­nin ba­ni­si Hey­dər Əli­yev kur­su­na sa­diq­dir aşıq İl­ham. Söh­bət­lə­ri­miz­də de­yir ki, mən hə­mi­şə Hey­dər Əli­yev işı­ğı­nı gör­mü­şəm və onun yo­lu­nu özü­mə nü­mu­nə say­mı­şam.

Aşıq sə­nə­ti bir dər­ya­dır, nə yax­şı ki, o dər­ya­nın aşıq İ.As­lan­bəy­li ki­mi qəv­vas­la­rı var. Gö­zəl­lə­mə aşı­ğı İl­ha­mı do­ğum gü­nü mü­na­si­bə­ti­lə onun bü­tün hey­ran­la­rı adın­dan təb­rik edir, ona bol-bol uğur­lar ar­zu edi­rəm!

Ye­ni ya­şı­nı­za qən­şər, aşıq İ.As­lan­bəy­li!

İradə SARIYEVA

Bakı xəbə.- 2017.-28 fevral.- S.14.