Mahirə
Nağıqızı yaradıcılığının leksik- semantik xüsusiyyətləri
Poeziyanın əsas vasitəsi sözdür,
ilhamdır. Sözə can verən təbdir.
Sənətkarın ilhamı ilə yoğrulmuş söz misralarda ovsuna dönür, insanı başqa
bir dünyaya
aparır. Şair sözü
sənət süzgəcindən keçirir,
sözə müxtəlif mənalar verməklə fikri qüvvətləndirir, ümumxalq
dilində bir o qədər
də diqqəti cəlb etməyən söz
məzmun və təblə yoğrulanda şeirin misralarında qeyri-adi
təsir bağışlayır. Məhz ona
görə də ümumxalq dilindən götürülmüş bir
söz bədii dildə mənalanır,
cilalanır, digər sözlərlə birlikdə məzmunun
sərrast ifadəsinə xidmət edir. Lirik əsərlərdə insanın hiss və duyğularının dəqiq ifadə olunmasında yaxın mənalı sözlərin-sinonimlərin
rolu danılmazdır. Mahirə
Nağıqızının poetik dilində
yaxınmənalı söz
qruplarının-sinonimlərin linqopoetik üslubi imkanları, rəngarəngliyi bütün məna çalarları ilə əks
olunmaqla yanaşı əsas fikrin ifadəsində misilsiz
rol oyanayır.
Dildə sinonimlik hadisəsi fikri daha dəqiq ifadə etməkdə, obrazlılığın leksik səviyyədə təmin olunmasında xüsusi çəkiyə malikdir. Müasir Azərbaycan ədəbi dilində olduğu kimi Mahirə Nağıqızı şeirlərində də nitq hissələri baxımından sinonimləşmə hadisəsi isim, sifət və feil üçün daha səciyyəvidir.
Azərbaycan-
Göyərən ümidlərim.
Dərmanı, davasısan,
Min illik
dərdlərimin.
“Azərbaycan”
“Azərbaycan” şeirindən götürülmüş bu nümunədə “dərman”, “dava” sinonimləri isimlərdən təşkil olunmuş və hər ikisi ədəbi dilimizdə işlənməkdədir.
Mahirə Nağıqızı poeziyasında
elə şeir nümunələrinə rast gəlirik ki, bir bəndin dörd
misrasında sinonimlər və antonimlər mütənasib
işlənmiş, ziddiyyət və ahəngdarlıq bir-birini izləmişdir.
Kimə
doğma dedin, kimə yad dedin,
Nə haray istədin, nə imdad dedin?
Qürbətin havası verməz
dad dedin,
Adının hər adı-sanı vətəndir.
“Vətəndir”
İlk misrada “doğma”, “yad”, üçüncü
misrada “qürbət”,
sonuncu misrada “vətən” sözlərinin təzadı
fonunda ikinci misradakı “haray” və “imdad” sinonimlərinin əsas fikrin ifadəsinə xidmət etməsini müşahidə
edirik. Bir bənddə obrazlılğa
xidmət edən elementlər təkcə sinonimlik hadisəsi ilə məhdudlaşmır,
burada bədii təzad, bədii sual-“Nə haray
istədin, nə imdad dedin?” və
bədii təkrir var.
Mahirə
Nağıqızı poeziyası
ilə yaxından tanış olduqda aydın olur ki, onun
şeirlərində bədii
formalar məzmunu, milli ruhu, azərbaycançılıq
ideyalarını üstələyə
bilmir. Onun üçün bədii qəliblər ideanın təqdimatında
təcəssüm etdirilir.
“Salam olsun” şeirlər
kitabına daxil edilmiş “Ay vətən”
şeiri bu baxımdan səciyyəvidir.
Diqqətli oxucu şeirin
adında “ay” nidasının
bir ana ürəyindən
qopduğunu duyur, ilk bənddə ananın vətənə olan dəyərini, vətənə
olan bağlılığının
şahidi olur.
Ay vətən, bir səndən savayı, vallah,
Baş qoyub yatmağa bina görmədim.
Bu misralar şairin
hiss-həyəcanını, fikir və düşüncəsini
ifadə etməklə
yanaşı ananın
vətənə olan münasibətini, dəyərini
ifadə edir. Oxucu vətən nəğməsini
xatırladan növbəti
misralarda ananın vətənə ana deməsinin şahidi olur.
Mahirə,
dərdlərin yad eldə dinsə,
Onu bir də sayma, azar mindisə.
Dünya
qu tükündən yastığa dönsə,
Sənin dizlərindən, ana, görmədim.
Bəndin
ilk iki misrasında “dərd” və “azar” sinonimləri fikrin daha dəqiq
ifadəsinə, təkrarın
aradan qaldırılmasına
xidmət etməklə
yanaşı leksik obrazlılığın təmin
edilməsinə xidmət
edir.
Vətən, torpaq və vətən uğrunda canından keçmiş, şəhidlik zirvəsinə yüksəlmiş şəhidlər Mahirə Nağıqızı poeziyasının leymotivini təşkil edir. Onun poetik yaradıcılığının ana xətti, aparıcı, istiqamətverici elementi, canı Vətən, millət və Şəhidlər mövzusudur. Bu təsadüfü deyildir. Şəhdlik zirvəsi islam ümməti və türk milləti üçün ən ali zirvədir. İslam Peyğəmbəri Məhəmməd əleyhissalam buyurmuşdur: “Qiyamət günündə üç dəstə izzət və cəlal sahibi olan Allahın qarşısında şəfaət edər və onların şəfaəti qəbul olar: peyğəmbərlər, alimlər və şəhidlər.” Şairin Tovuz şəhidlərinə həsr etdiyi “Dünən yazılan vərəq” şeiri vətən uğrunda canlarından keçmiş igid Azərbaycan oğullarına bir övgü, həzin bir ağıdır. Bu ağıda şairin ürək çırpıntılarını dərdli, kədərli lirik mənini ifadə edən “qismət”, “tale”, “qədər”, “ölçü”, “təzə” və “tər” sinonimləri fikrin dəqiq ifadəsi üçün yerində işlənmiş leksik vahidlərdir.
Ömür də qismətmiş, talemiş, eyvah,
Qədəri, ölçüsü-istəmə, istə...
Sevgi səpilərmiş, gör, necə, Allah,
Təzə, tər gül kimi, qəbirlər üstə.
Mahirə Nağıqızı yaradıcılığında sinonim sözlərin xüsusiyyətlərindən danışarkən onların dil mənsubluğu da diqqəti cəlb edir. Məsələn, onun yaradıcılığında elə sinonim sözlərə rast gəlirik ki, o sözlərin biri milli, digəri alınma mənşəlidir.
Savalanda yatan
igid oyandı,
Bayrağıdır,
qan-qırmızı boyandı.
Yağı
düşmən qaçaraqda dayandı,
Əhvalından, qırımından görünür.
“Görünür” rədifli
şeirdən seçilmiş bu bəndin sonuncu
misrasında “əhval” və “qırım” sözləri sinonim cərgə təşkil etmişdir. Lakin “əhval”
sözü ərəb dilindən dilimizə
keçmiş, alınma, “qırım” sözü isə həmin sözün
danışıq dilində işlənən milli
variantıdır. Maraqlıdır ki, ədəbi dilimizdə, adətən, “əhval”
sözü işlənir, “qırım” sözü isə bir növ unudulur. Şairin milli sözlərimizə
isti münasibəti, dilimizdə tarixən
var olub, dialekt və şivələrimizdə bu gün də öz varlığını qoruyan
sözlərə ikinci həyat verməsi
olduqca təqdirə layiqdir.
Azərbaycan ədəbi dilində sinonimlərin eyni nitq hissəsinə aid olması, əsasən isim, sifət və feilləri əhatə etməsi məlumdur. Mahirə Nağıqızı poeziyasını tədqiq etdikdə aid olur ki, nitq hissələri baxımından onun yaradıcılığında isimlərin sinonimliyi kimi sifət nitq hissəsinin də sinonimliyinə də rast gəlmək mümkündür. Məsələn, Bakıda törədilmiş Qanlı 20 Yanvar hadisəsinə həsr edilmiş “20Yanvar qatarı” adlı şeirdə şair düşməni daha aydın təsvir etmək üçün “məkirli” və “hiyləgər” nisbi sinonim sifətlərdən elə məharətlə istifadə edir ki, oxucuda düşmən haqqında tam təsəvvür yaranır.
Düşmən məkirlidir, qansız, hiyləgər,
Planlar qurubdur uzun illəri.
Azərbaycanın başına gətitlən müsibətləri 20 Yanvar, Xocalı faciələrini hər daim dərin kədər hissi ilə poetik dillə ifadə edən şair “Xocalı” adlı şeirində də sifət nitq hissəsinə aid sözləri bir misra daxilində elə ustalıqla işlədir ki, həmin sözlərin semantik tutumu sinonim cərgə effekti yaradır.
Dinc, silahsız adamlar,
Ölümnən baş-başaydı.
Xocalıda olanlar,
Amansız tamaşaydı.
Şairin qanadlı
misralarında sifət nitq hissəsinə
aid sinonimlər estetik
zövqü təmin etməklə onun
yaradıcılıq möhründə daha
qabarıq görünür.
Mahirənin
qəlbi dolu,
Kökü
qədim, əsli ulu.
Qılınc
tutmaz Çakaloğlu
Şəfa
verən türkdü hocam.
“Sayın
Yılmaz Çakaloğluna” adlı şeirin möhürbəndində
ikinci misrada işlənmiş “kök” və “əsil” isimləri
ilə yanaşı “qədim” və “ulu” biri milli digəri
alınma olan sifət nitq hissəsinə aid sinonimlər
şairin milli kimliyini, bir sənətkar kimi şəxsiyyətini,
qüdrətini ifadə edir.
Mahirə Nağıqızı poeziyasında
elə şeirlər var ki,
oxucu o şeirlərin
sehrindən çıxa bilmir, misralar insanı ovsunlayır, məzmun oxucunu gerçəklik və yuxu
arasında var-gəl etməyə vadar edir. Açıq etiraf edim ki, onun “Şuşa məscidində azan”
şeirinin adını ilk
dəfə oxuduqda özüm-özümə bu reallıqdır, yoxsa, şairin ali arzusu? Bu misralar
otuz illik həsrətin
ilğımıdır, yoxsa, rəssam
fırçası ilə işlənmiş möhtəşəm
sənət əsəri? suallarını verməkdən saxlaya bilmədim. Bu möhtəşəm
misraların Şuşanın sıldırım qayalarından
gələn əks-sədası oxucuda
reallıqdır, yuxu deyil,
xəyal deyil, bu Azərbaycan
xalqının zəfəri, milli
varlığımızın təsdiqi, Müzəffər Ali Baş Komandan
İlham Əliyevin tarixi
qələbəsinin bədii təcəssümüdür
fikrini möhkəmləndirir, Şuşaya həsrət, təşnə qəlblərə
su səpir.
Hər biri dikəldi, durdu dağ kimi,
Düşmən qabağına verdilər sinə.
Gecənin bağrından bir
mizraq kimi,
Sıxıb sancdılar düşmən
köksünə.
İlk misrasında “dikəl” və “dur” feillərinin
sinonimliyi, digər misralarda isimlərin sinonimlik hadisəsi o qədər təbii və canlı işlədilir ki, assosativ olaraq şeirin axıcılığını
təmin edir.
“Şuşa məscidində
azan” şeirində təsriflənən
feillərə aid sinonim
cərgələr şeirin
daha dinamik, daha mübariz ruhda təqdimini şərtləndirir.
Necə
tab gətirib, dözüb
nə təhər,
Pənah xan çəkdiyi susqun daş-divar.
İlk misrada “tab gətirib” və “dözüb” feillərinin sinonimliyi “necə” və “nə təhər” sual əvəzliklərinin
sinonimliyi fonunda daha parlaq görünür.
Qeyd etmək
yerinə düşərdi
ki, şeirdə sinonimlərin işlədilməsi
dilin üslubi imkanları ilə bilavasitə bağlıdır. Dilin üslubi
imkanlarının tələbi
ilə sinonim sözlər şeirdə
tək və yaxud cərgə şəklində işlənə
bilir. Mahirə Nağıqızının şeirlərinin bədii dili üzərində apardığımız tədqiqat
onu deməyə əsas verir ki, sinonimlərin müəyyən qismi poetik nitqə məqsədyönlü daxil
edilmiş, digər bir qismi isə
şairlik ilhamının
təzahürüdür. Hər iki halda
sinonimlər müəllifin poetik
nitqni canlı, axıcı və yadda qalan edir,
şeirdəki məzmun
və forma gözəlliyini
qovuşuq şəkildə
şəkilləndirir.
Bəhram Cəfəroğlu,
ADPU-nun baş müəllimi,
filologiya üzrə fəlsəfə doktoru
Bakı Xəbər 2023.- 15 noyabr,
¹ 206.- S.13.