Şəhid şair Teymur Turan - son sorağı Soltanlıdan gəldi...

Yavus Rəsulov: “İsrarla deyirdi ki, mən mütləq cəbhəyə getməliyəm, mənim yerim oradır”

Bir yanın Qarabağ, bir yanın Xəzər,

Sinəndə türk gəzir, səni kim əzər?

Başını üçrəngli bayrağım bəzər,

Adına can dedik, Azərbaycanım!

Ürəyinin qürurundan, ruhunun sevdasından ilham alıb bu Vətən şərqisini yazan oğlan canını da Vətən yolunda, Azərbaycanın ərazi bütövlüyünün təmin edilməsi uğrunda qurban verib, şəhidlik şərbətini içib.

Şuşanın dağları boranlı, qarlı,

Ağdam güc simvolu, Laçın vüqarlı,

Xocalının qəlbi dərdli, qubarlı

Biz qana qan dedik, Azərbaycanım!

Vətən müharibəsi şəhidi mühəndis-şair Teymur Turandan-Rəsulov Teymur Yavus oğlundan yadigar qalan bu misralar onun Vətənə nə qədər bağlı olduğunu nişan verir. Teymur kimi oğullar doğulandan şəhid olduqları günə qədər Vətəni sevirlər, sonra isə ruhları sevir vətəni!

“Gördüm ki, Teymur qarşımda dayanıb “müəllim, necəsən? Mən gedirəm” deyir, gözümü açdım gördüm yoxdur, sonra da bu qara xəbər gəldi”

Teymurun atası Yavus Rəsulovla Xatirə Kitabı Redaksiyasının hazırladığı “44 gün – Tarixi zəfər” adlı kitabın III cildinin Müharibə, Əmək və Silahlı Qüvvələr Veteranları Təşkilatında keçirilən təqdimat mərasimində söhbətləşdik.

Teymur Yavus oğlu Rəsulov 1988-ci il martın 23-də Qaradağ rayonunun Sahil qəsəbəsində anadan olub.

İbtidai təhsilini 1994-2000-ci illərdə Sahil qəsəbəsindəki Ə.Kazımov adına 228 saylı orta məktəbdə alıb. Sonra isə orta təhsilini H.B. Mahmudbəyov adına 2 saylı Texniki – humanitar liseydə davam etdirib. 2005-2009-cu illərdə Azərbaycan Neft və Sənaye Universitetində ali təhsil alaraq yüksək göstəricilərlə energetik ixtisasına yiyələnib. Ali təhsilini bitirdikdən sonra, 2009-cu ildə həqiqi hərbi xidmətə gedib, 2010-cu ildə tərxis olunub. Hərbi xidmətdən sonra respublikamızda fəaliyyət göstərən müxtəlif müəssisələrdə öz ixtisası üzrə çalışıb. Çalışdığı sahələrdə bir mühəndis kimi biliyi, bacarığı, işə vicdanla yanaşmağı ilə kollektivin hörmətini qazanıb.

Azərbaycan Ordusunun əsgəri olan Teymur Rəsulov 2020-ci il sentyabrın 27-də Azərbaycan Silahlı Qüvvələri tərəfindən Ermənistan işğalı altında olan ərazilərin azad edilməsi və Azərbaycanın ərazi bütövlüyünün bərpa olunması üçün başlanan Vətən müharibəsinə könüllü gedib. Könüllü olaraq Cəbrayıl, Füzuli, Xocavənd, Şuşa istiqamətində gedən döyüşlərdə qəhrəmancasına döyüşüb.

Teymur Rəsulov oktyabrın 18-də Cəbrayılın Soltanlı kəndi istiqamətində gedən döyüşlərdə qəhrəmancasına şəhid olub.

Teymur ailədə iki bacının tək qardaşı, Rəsulovlar ailəsinin yeganə yanan çırağı olub ki, onu da fələk söndürüb. Yavus Rəsulov bildirdi ki, Teymur həddən artıq ağıllı, savadlı, vətənpərvər bir oğul olub və hər kəsə əlindən gələn köməyi edib, qarışqanı belə incitməyə ürəyi gəlməyib, amma torpaqlarımızı işğalda saxlayan, qız-gəlinlərimizi, körpələrimizi əsir aparan, qanlarına qəltan edən, Xocalı soyqırımı kimi insanlığa qarşı bəşəri cinayət törədən ermənilərə qarşı daim qisas hissi ilə yaşayıb.

“Teymur həqiqi hərbi xidmətdən qayıtdıqdan sonra müxtəlif idarələrdə işləyib, 2014-cü ildən isə aparıcı mühəndis kimi həm energetika, həm də digər sahələrdə əmək fəaliyyətini “Norm” sement zavodunda davam etdirib.

Tovuz döyüşlərində general Polad Həşimov şəhid olandan sonra o gedib könüllü yazıldı. 27 sentyabra qədər hər gün müharibəyə çağırılacağı günü gözləyirdi. Çox narahat idi, sanki tikan üstündə otururdu. Müharibə başlayan gün - sentyabrın 27-də, qeydiyyatda olduğu Səfərbərlik və Hərbi Xidmətə Çağırış üzrə Dövlət Xidmətinin Qaradağ Rayon İdarəsinə getdi və könüllü cəbhəyə getmək üçün müraciət etdi. Müraciəti cavabsız qaldı. Çünki müharibənin birinci günü bütün könüllüləri geri qaytardılar ki, evə gedin, lazım olanda çağıracağıq. Amma Teymur evdə dayanmadı, üç gün dalbadal çağırış idarəsinə getdi, axır ki, müraciətinə cavab aldı, məqsədinə çatdı və döyüşə getdi. İsrarla deyirdi ki, mən mütləq cəbhəyə getməliyəm, mənim yerim oradır. Mən ona deyirdim ki, sən burda lazımsan, inişallah qələbədən sonra azad ərazilərdə tikinti-quruculuq işləri aparılacaq, gedib orda iştirak edərsən. “Yox, getməliyəm” dedi. Sentyabrın 29-da cəbhəyə yola saldıq, döyüşə getdi, oktyabr ayının 18-də isə şəhid oldu (qeyd edək ata oğlunun Şuşa Xocavənd istiqamətində gedən döyüşlərdə şəhid olduğunu, amma rəsmi mənbələr T.Rəsulovun Cəbrayılın Soltanlı kəndi uğrunda gedən döyüşlərdə şəhidlik mərtəbəsinə yüksəldiyini yazır-İ.S).

Döyüş yolu Füzulidən başlamışdı, Füzulinin, Xocavəndin azadlığı uğrunda döyüşlərdə iştirak edib, Şuşa istiqamətində gedən döyüşlərdə şəhid olub.

Oktyabrın 20-də rayonda idik. Müharibə başlayandan sonra yoldaşım çox narahat olduğu üçün onu Qobustan rayonuna aparmışdım. Səhər saatları idi, mənə zəng gəldi ki, Teymur yaralanıb, kürəkənim də onun arxasınca gedib. Amma hiss etdim ki, Teymur yalanmayıb, şəhid olub. Çünki nə qədər ağır yaralı olsaydı bir nəfərin telefonu ilə mənimlə əlaqə saxlayardı. Ondan bir-iki gün əvvəl divanda yarıyuxulu uzanıb televizora baxırdım, bir də gördüm ki, Teymur qarşımda dayanıb “müəllim, necəsən? Mən gedirəm” (həmişə mənə müəllim deyirdi) deyir, gözümü açdım gördüm yoxdur, sonra da bu qara xəbər gəldi”.

Teymurun şeir və aforizimlər yazdığını deyən ata bildirir ki, adətən gecələr yazırdı: “Gecələr görürdüm ki, oturub nəsə yazır. Deyirdim ki, a bala, nə edirsən? Deyirdi şeir yazıram. Bir gün mənə bir video göstərdi, gördüm ki, bir bədii qiraətçi onun şeirini deyir. Amma o, şeirlərini bizə çox göstərmirdi. Teymur döyüşə gedəndə kompüterin yaddaşını silib getmişdi, təkcə işə aid olan məlumatları saxlamışdı ki, istəsələr verərsiniz. Yəni bizim əlimizdə şeirləri yox idi, çünki dediyim kimi, arxivi silmişdi. Sonra yaxın dostları sosial şəbəkələrdən onun şeirlərini topladılar, bir yerə yığdıq. Demə ki, o, sosial şəbəkələrdə çox aktiv imiş, şeirlər paylaşırmış, məqalələr yazırmış.

2022-ci ildə Teymurun “Qürub vaxtı” adlı kitabını çap etdirdik. Kitab iki hissədən ibarətdir, birinci hissədə onun esseləri, aforizmləri, şeirləri, nəsr əsərləri yer alıb, ikinci hissədə isə onun dostlarının, tələbə yoldaşlarının, döyüş yoldaşlarının xatirələri əks olunub. Hətta Teymurun bir yarımçıq romanı da qalıb, ömrü vəfa etmədi ki, onu tamamlasın. Kürəkənim özü də qələm əhlidir, deyir ki, imkan olsa o romanı tamamlayacağam.

Teymur şəhid olandan sonra sanki oğlumu yenidən tanıdım. Onun qazandığı hörməti, dost-tanışları, səmimiyyəti, hörməti barədə sonradan çox şeylər eşitdim. Oğlumun necə böyük insan olduğunu o şəhid olandan sonra kəşf etdim.

Hətta oğlumun şeirlər kitabını redaktə edən redaktor bu işə görə pul götürmədi və kitaba da “adının çəkilməsini istəməyən redaktor” qeydini edib. Sonra bildik ki, oğlum tələbələrə cibindən təqaüd göndərirmiş, xəstələrə yardım edirmiş. O etdiklərini heç kəsə deməyib.

Sentyabrın 27-də Teymur çağırış idarəsindən geri qayıdanda Şəhidlər Xiyabanına gedib və ordan qayıdandan sonra böyük bir məqalə yazıb, onu da filosof Yunis Dürüst oxuyub və yazı əsasında “Öz əsərinin qəhrəmanı” adlı bir film çəkilib. Teymurun kitabının təqimat mərasimində o filmi də göstərdilər. Bax, mən belə bir övlad itirmişəm.

Teymurla bağlı arzularım çox idi, özünün də çox arzuları yarımçıq qaldı”.

Qobustan rayonunun Yeni Massiv deyilən ərazisində küçələrdən biri Teymurun adını daşıyır. Məzunu olduğu liseydə də Teymur Rəsulov guşəsi var. Eyni zamanda Azərbaycan Neft və Sənaye Universitetinin 22 şəhid tələbəsinin hər biri kimi Teymur Rəsulovun da adına kafedra var. “Amma hələ Sahil qəsəbəsində bu istiqamətdə bir iş görülməyib. Biz dəfələrlə rəsmi qurumlara müraciət etmişik, deyirlər ki, Sahil qəsəbəsində də xatirəsi əbədiləşdiriləcək. Bizim həyətdə uşaq bağçası var. Bağçanın həyətində bir xatirə kompleksi tikmişik. Bizim qəsəbənin 16 nəfər Vətən müharibəsi şəhidi var. Bu kompleksdə onların hər birinin şəkilləri var və hamısının xatirəsini özündə əks etdirir. Bunu bağçada təlim alan uşaqlar görür və şəhidlərimizdən örnək götürürlər, bunun vətənpərvərlik əhəmiyyəti böyükdür. Ona görə də o xatirə kompleksi üçün bağçanı nəzərdə tutdum. Bağçanın rəhbərliyi razılıq verdi və öz hesabımıza o kompleksi yaratdıq. Müharibədən sonra hər il şəhidlərimizin xatirəsinə ağacəkmə kampaniyası keçirilir. Ad günündə o kampaniyanı mən keçirdim, ağaclar aldım və hər şeyi özümüz etdik. Hər dəfə belə kampaniyalar olanda mən də öz töhfəmi verirəm. Sahil qəsəbəsində məktəblərdə Teymurun adına sinif otaqları var. Qobustan rayonunda Teymurun xatirəsinə çox diqqətlə, hörmətlə yanaşılır, tədbirlər keçirilir, kitabının təqdimatı oldu. Xeyli işlər görülüb”.

Turan, çıraq olub yanmaq istəsən,

Kül olub qəlblərdə qalmaq istəsən,

Əgər səadəti tapmaq istəsən,

Çalış pozmayasan saf niyyətini,

Məncə, hər kimsə ki, boğur nəfsini,

O insan tapacaq səadətini!

Şəhid mühəndis-şair Teymur Turan öz səadətini əbədiyən Vətəni qucaqlamaqda, qanını torpağımıza qatmaqda gördü. Teymur Turan ən böyük arzusuna çatdı, torpaqlarımızın işğaldan azad olunması, günahsız insanlarımızın, şəhidlərimizin qisasının qiyamətə qalmaması onun üçün böyük səadət oldu.

Özü bu günü görməsə də, ruhu ilə qələbə təntənəsini duydu. Onu bu dünyada yaşadan xoş əməlləri, şeirləri, esseləri, aforizmləri, nəsr nümunələridir. Bir də ömrü kimi yarıçıq qalan romanı, yaradıcılıq dastanıdır. Şəhidlərin həyatı bir dastandır, nəsillərdən-nəsillərə keçən, yaşayan bir dastan!

İradə SARIYEVA

Bakı Xəbər .- 2024.- 13 dekabr (№ 227).- S.13.