Tariximizə yeni
baxış
Müstəqil
Azərbaycanın ilk fövqəladə və
səlahiyyətli səfiri (eyni zamanda Azərbaycan SSR-nin sonuncu, müstəqil Azərbaycanın ilk hökumət başçısı olmuş) Həsən Həsənovla keçmişi, bu günü və gələcəyi müzakirə
etdik. Hazırda Azərbaycanın Polşadakı səfiri olan Həsən Həsənovun “New Baku Post”a müsahibəsini təqdim edirik:
– Müstəqil
Azərbaycanın ilk səfiri kimi diplomatik fəaliyyətinizə
BMT-də, Nyu-Yorkda
başlamısınız. BMT-də Qarabağla
bağlı 4 qətnamənin qəbul olunmasında birbaşa iştirak etmisiniz. Fürsət düşmüşkən,
ilk ondan başlamaq istərdim ki, orada pərdəarxası, ictimaiyyətin bilmədiyi
hansı məqamlar olub?
– İctimaiyyətin
bilmədiyi məqamlar çoxdur və
onları xırdalıqlarla çox
söyləmək olar. Amma
söhbət ondan gedir
ki, BMT yanında yaradılan Azərbaycan
nümayəndəliyi hansı əsas məsələləri
həll eləməli idi. Bizim əsas həll eləməli
olduğumuz məsələlər Azərbaycanın
ərazi bütövlüyünün dəstəklənməsi,
Dağlıq Qarabağın Azərbaycana aid
olduğunun təsdiqlənməsi və əsas
şərt olaraq o
dövrdə zəbt olunmuş Azərbaycan
ərazilərindən qoşunların
çıxarılması idi. Bu problemlə bağlı 4 qətnamə ətrafında
apardığımız fəaliyyət bu
məqsədləri güdürdü.
Qətnamələrin
məhz bu səpkidə qəbul
olunması üçün bir il yarım BMT-də 150-ə yaxın rəsmi
sənəd yaydıq və 200-ə yaxın görüş
keçirdik. Nəticədə
Dağlıq Qarabağ haqqında 4 qətnamə
və 4 bəyanat qəbul olundu. Biz nəyə nail olduq bu qətnamələrdə?
Əsas nailiyyətimiz ondan ibarətdir ki, Dağlıq Qarabağın və
Naxçıvanın məhz Azərbaycan regionu
olduğu BMT sənədlərində təsdiq
olundu. Bu çox vacib amil idi. O dövrə qədər,
yəni həmin qətnamələrin qəbulunadək, konflikt başladıqdan sonra heç bir beynəlxalq sənəddə Dağlıq
Qarabağın Azərbaycana məxsusluğu qeyd
edilməmişdi.
Hətta
SSRİ-nin konflikt
dövrünə aid sənədlərində sadəcə Dağlıq Qarabağ məfhumu var idi, arxasında Dağlıq Qarabağın Azərbaycan
regionu olması məfhumu yox
idi.İlk dəfə bu
fikir məhz BMT-nin qətnamələrində
qəbul olundu. Bizim həll etdiyimiz 2-ci məsələ ondan
ibarət oldu ki, qətnamələrdə
yazıldı ki, Azərbaycan ərazisindən
bütün qeyri-qanuni
qoşunlar şərtsiz
çıxarılmalıdır.
3-cü
də həll elədiyimiz və qətnamələrdə öz əksini tapan məsələ
ondan ibarət oldu ki, konflikt Azərbaycanın
ərazi bütövlüyü, yəni
Dağlıq Qarabağ Azərbaycanın
tərkibinə daxil olmaqla,
beynəlxalq prinsiplər əsasında həll
olunmalıdır.Bu da çox
vacibdir, ona görə ki,
ermənilər o dövrdə də, indi də bəzən Dağlıq
Qarabağın onlara məxsus olduğunu
əsaslandırmaq üçün
cılız olsalar da
müxtəlif səbəblər irəli sürürlər.
Beləliklə, bizim əlimizdə beynəlxalq
hüquqa əsaslanan rəsmi sənəd
var. Bu sənəd
göstərir ki, Dağlıq
Qarabağın Azərbaycana məxsusluğu beynəlxalq hüquq prinsiplərinə əsaslanır və
konflikt məhz bu səpkidə
həll olunmalıdır.
– Amma qətnamələrdə “işğal”
sözü işlənməyib...
–
Bəli, “işğal” sözü
işlənməyib, siz onu
düz deyirsiniz, amma 2 yolumuz vardı: ya mütləq “işğal”
sözü işlədilsin şərtini
qoyaraq heç bir qətnaməyə nail
olmuruq, ya da “işğal” sözü üzərində israrlı olmayaraq əsas prinsipləri həll etməli idik.
Biz ikinci yolu seçdik və əsas
prinsipləri həll etdik. Yəni, “qoşunlar çıxarılsın”, başqa sözlə, işğal
olunub deməkdir. Dolayısı ilə həmin
fikirdir. Qətnamələrdə
“işğal” sözü
yoxdur, çünki o dövrdə Ermənistan dövlətinin bu konfliktə mənsubluğunu hələ
beynəlxalq təşkilatlar rəsmi şəkildə qəbul
etmək istəmirdilər, o dövrdə
belə qələmə verilirdi ki, Azərbaycanın Dağlıq Qarabağla konflikti var, Ermənistan dövləti isə guya bu hadisələrə
qarışmır. Əfsuslar olsun ki, bu model
hələ də mövcuddur. Bütün bunlara baxmayaraq “işğal” sözü olmasa da, “qoşunlar
çıxarılsın” ifadəsi var. Bu da həmin sözün müəyyən bir
ekvivalentidir.
– Həsən
müəllim, Azərbaycan tarixi ilə
bağlı çoxsaylı tədqiqatlar
aparmısınız və Azərbaycan tarixində erməni amili ilə bağlı yeni
yanaşma ortaya qoymusunuz. Nədən ibarətdir bu yanaşma,
açıqlaya bilərsinizmi?
– Yeni yanaşma ondan ibarətdir ki, biz indiyə qədər Azərbaycan - erməni
konfliktinin başlanğıcını ancaq XIX əsrə şamil
edirdik. Mövcud elmdə
məsələ belə qoyulub ki, Azərbaycan - erməni konflikti
XIX əsrdə – Türkmənçay və Gülüstan
müqavilələrindən sonra Azərbaycana
ermənilərin köçü ilə
bağlıdır. Həqiqətdə həmin sazişlərdən
sonra ermənilərin Azərbaycana köçü mütləq xarakter
alır və regionda demoqrafik
vəziyyət dəyişir.
Mən
isə araşdıraraq gördüm ki, artıq XV əsrdən Azərbaycan-erməni
əlaqələri yaranır və yaranma
prosesində Azərbaycan hökmdarları ermənilərə
xüsusi qayğı göstərirdi və
hətta erməni katolikosuna Azərbaycan ərazisində,
yəni Üç-kilsə (Üçmüədzin) adlanan məkanda yer
ayırmış və
burada erməni kilsəsinin mərkəzini
yaratmaq haqda rəsmi fərman
vermişdilər. Bir çox
hallarda bu
qayğının acı nəticələrini biz indi hiss
edirik. Beləliklə, XV əsrdən başlayaraq
ermənilər bir tərəfdən Azərbaycan
hökmdarlarının qayğısından bəhrələnirdilər,
digər tərəfdən isə Azərbaycan dövlətçiliyinin
mövcud olmaması haqda
fikirləri hal-hazıra qədər bütün
dünyaya yayırlar.
– Bilmirəm, bu nə dərəcədə əsaslıdır,
ancaq Azərbaycan-Polşa münasibətlərinin
540 illiyindən danışırlar. Polşadakı səfirimiz
kimi buna
aydınlıq gətirərdiniz.
– Əfsuslar olsun ki, Azərbaycan arxivlərində
birbaşa orta əsrlərə
aid az sayda
sənəd
qalmışdır. Ona görə də
mən Avropa arxivlərini
araşdırdım, xüsusən
Polşanın arxivlərində araşdırma
apardım və Krakov şəhərinin
arxivində maraqlı bir sənəd
tapdım. O sənədə əsasən,
1472-ci ildə Azərbaycanın Ağqoyunlu
sülaləsindən olan hökmdarı Uzun Həsən tərəfindən göndərilmiş
səfir Krakova gəlmiş, o dövrdə Yaqelon
sülaləsinin adından hakimlik edən
IV Kazimir tərəfindən qəbul olunmuş və bu zaman ikitərəfli danışıqlar
aparılmışdır. Məhz 2 dövlət arasında əlaqələrin
yaranması kimi bu tarixi əsas götürərək biz diplomatik münasibətlərin
qurulmasının 540 illiyini keçirmək
qərarına gəldik.
– Qeyd olunur artıq?
– Bəli, biz artıq onu qeyd edirik: silsilə konfranslar, alimlərin və siyasətçilərin
görüşləri, məruzələr, sərgilər, kino nümayişləri. XIX əsrdə Azərbaycanda
bir çox polyak fəaliyyət göstərmişdir.
Onların arasında polyak dövlət
xadimləri, polyak alimləri, polyak memarları olmuşdur.
Biz çalışırıq Polşada, o polyakların
vətənlərində, şəhərlərində, doğulduğu yerlərdə memorial
lövhələr asaq. Hazırda polyak dilində Azərbaycan - Polşa
əlaqələri haqqında hər kitabdan
1000 nüsxə tirajla olmaqla
50 cild kitab
hazırlayırıq.
Bu o deməkdir ki, 50 min kitab nəşr olunacaq. Bu 50 min kitabın
hərəsini 10 nəfər
oxusa, deməli, Polşada yarım milyon adam
Azərbaycan və Azərbaycan-Polşa əlaqələrinin
qədimliyi haqqında
məlumat alacaq və bizə belə gəlir ki, bu müəyyən
dərəcədə işimizdə
yardımçı olacaq.540 illik çərçivəsində
bizim nəzərdə
tutduğumuz proqram yalnız bir ili əhatə etmir və gələcək
illərdə də həmin proqramı həyata keçirmək imkanımız var.
Bu məsələlərdə Azərbaycanın Xarici İşlər Nazirliyi, Diasporda Komitəsi, Mədəniyyət və
Turizm Nazirliyi, Gənclər və İdman Nazirliyi bizə dəstək olur, böyük layihələr həyata keçirirlər.
– Azərbaycan və Polşa arasında bugünkü əlaqələr necədir?
– Polşanın yeni Prezidenti cənab Bronislav Komarovski prezident seçildikdən 3 ay sonra
Azərbaycan Respublikasının
Prezidenti cənab İlham Əliyevlə görüşmüşdür. Bu da Polşa
dövlətinin Azərbaycan
dövlətinə göstərdiyi
böyük marağın
bariz nümunəsidir.
Cənab Komarovski ilk səfərlərindən birini
Azərbaycana etmiş, Prezidentimiz
İlham Əliyevlə
görüşmüş və
görüş zamanı
çox əsaslı
və hərtərəfli
danışıqlar aparılmışdır.
Ardınca Azərbaycana Polşanın
xarici işlər naziri səfər etmiş, birmənalı olaraq Azərbaycan ərazi bütövlüyünü
dəstəklədiklərini bildirmiş və Azərbaycanın Dağlıq
Qarabağ regionunda yaranmış hər hansı bir siyasi qurumun Polşa tərəfindən
tanınmadığı haqqında
bəyanat vermişdir.
İqtisadi baxımdan
Polşa tərəfi
Azərbaycanın neftində,
qazında maraqlıdır
və bununla əlaqədar, böyük
layihələr var. Bu layihələr
əsasında Polşa
və Azərbaycanın
müvafiq dövlət
qurumları danışıqlar
aparır və düşünürəm, ümid
vardır ki, Azərbaycanın nefti və qazı müəyyən dövrlərdə
Polşaya çatsın.
Bu da 2 dövlətin
çox sıx əlaqələrinin daha bir təzahürü olacaqdır.
– Bu yaxınlarda, Avropa ölkələrində
təhsil alan
azərbaycanlı gənclərin
Vyanada Qarabağ forumundakı müzakirələrdə
iştirak etdiniz. Təəssüratlarınız maraqlıdır.
– Vyana forumu
ilə bağlı təəssüratlarım yüksəkdir.
Təşkilatçıları təbrik edirəm.
Çünki elmi məlumatlarla
dolğun bir tədbir keçirməyə
müvəffəq oldular.
Mən orada həddindən çox müxtəlif adlı və müxtəlif formatlı gənclər təşkilatlarına
və onların rəhbərlərinə rast
gəldim. Onlarla söhbət
etdim və onların geniş miqyasda fəaliyyətinə
valeh oldum. Mən ürəkdən deyə bilərəm ki, Azərbaycan dövləti gəncləri
dəstəkləməklə çox böyük iş görür. Çünki Avropada Azərbaycanı
bir çox hallarda onların vasitəsilə tanıyacaqlar.
Azərbaycan müstəqillik qazananda
hakimiyyətdə olan
şəxslərin Avropada
demək olar ki, tanışları yox idi. Bizim hazırkı 20, 25,
30 yaşlı gənclərimizin
Avropada onlarla, yüzlərlə tanışları var. Zaman
gələcək, bu
20-25 yaşlı şəxslərin
40-45 yaşları olacaq
və onlar Azərbaycanda müxtəlif
sahələrdə çalışacaqlar.
Bunların hər birinin
isə minlərlə
tanışı olacaq
və demək, Azərbaycanın minlərlə
tərəfdarı olacaqdır.
Onun da zəmini indidən qoyulur.
Tural Əliyev
Bakupost. – 2012. -10
noyabr. – S. 3.