Türkiyədə Şuşa havası

Şuşa Dövlət Musiqili Dram Teatrı təmirə bağlanacaq. Teatrın direktoru, əməkdar artist Yadigar Muradov “New Baku Post”a yenilikləri danışıb. Bir müddət müxtəlif binalara köç edən teatr 2005-ci ildən “Savalan” kinoteatrında məskunlaşıb. Lakin kinoteatrın vəziyyəti normal fəaliyyətə imkan vermədiyi üçün kollektiv bölgələr və səyyar tamaşalarla kifayətlənir.

Şuşada teatr truppası 1848-ci ildə yaradılıb. Erməni və Azərbaycan dillərində tamaşalar göstərən truppada sirk bölməsi də olub. Azərbaycan professional musiqi sənətinin banisi Üzeyir Hacıbəylinin vəfatından sonra – 1948-ci ildə teatr fəaliyyətini dayandırır və M.Qorki adına Stepanakert Dövlət Dram Teatrı açılır. 1989-cu ildə sənət ocağı Şuşa Dövlət Musiqili Dram Teatrı kimi bərpa edilir. Yenicə formalaşan teatr bu dəfə də ermənilərin güdazına gedir. 1992-ci ildə Şuşanın işğalından sonra teatrın köçkün həyatı başlayır.

– Şuşa teatrının durumu necədir?

– Bakı şəhər İcra Hakimiyyətinin sərəncamı ilə “Savalan” kinoteatrı ləğv edildi və bina Mədəniyyət və Turizm Nazirliyinin balansına keçərək Şuşa Dövlət Musiqili Dram Teatrına bağışlandı. Yaxın günlərdə isə təmirə dayanacağıq. Onsuz da səyyar fəaliyyətə öyrəşmişik. Binamız olsa, o qədər yaxşı fikir və arzularımız var ki, aləmə səs salarıq.

– Bu il üçün hansı planlarınız var?

– Keçən il M.F.Axundzadənin 200 illik yubileyinə həsr edilmiş teatr festivalına qatıldıq. Festivalda “Sərgüzəşti Vəziri-Xani Lənkəran” tamaşası ilə birinciliyi qazandıq. Həmin tamaşa ilə bu ilin aprel ayında Türkiyənin Konya şəhərində keçirilən “Min nəfəs, bir səs” adlı festivala dəvət aldıq. Festivala Mədəniyyət və Turizm Nazirliyinin dəstəyilə qatılacağıq. Ötən ilin sonlarında İmişli və Biləsuvar rayonlarına qastrol səfərində olduq. Bu il həmçinin J.B.Molyerin “Zorən təbib” və Əli Əmirlinin “Yalan həyat və ya şou kraliçası” əsərlərini hazırlayacağıq. Sonuncuya Sumqayıt teatrının baş rejissoru Firudin Məhərrəmov, digərinə isə teatrımızın baş rejissoru əməkdar artist Loğman Kərimov quruluş verəcək. Teatrı yaşatmaq üçün çox vaxt səyyar tamaşalarla yanaşı, konsertlər də hazırlayırıq. Bu il

Azərbaycanın şimal bölgəsinə qastrol səfərimiz gözlənilir.

– Şuşa teatrı necə yaşayır?

– Bütün teatrlar qismən büdcədən maliyyələşir. Yəni, maaş alırıq və ildə bir dəfə dövlət sifarişi ilə tamaşa hazırlamaq üçün vəsaiti Mədəniyyət və Turizm Nazirliyi ayırır. Teatrın yaşaması, binanın saxlanması, qastrol və digər xərcləri bilet satışı hesabına ödəyirik.

– Teatr rəhbəri olmaq çətindir?

– 1980-ci ildən 1990-cı ilədək Şuşada yerli musiqiçi, aktyorlar toplayaraq gözəl orkestrə malik musiqili dram teatrı açdıq. Nazirliyin verdiyi 6 ay məşq hazırlıq dövründə 2 əvəzinə 3 tamaşa hazırladıq. “Arşın mal alan”da Əsgər, “Özümüz bilərik”də Zəfər, “Nənəmin şahlıq quşu”nda Cəsarət, “Durna” operettasında Aşıq Murad rolunu oynadım. “Qulp” verilişinə gəlib çıxmağıma səbəb Aşıq Murad obrazı oldu. Sonra direktor kimi işlərim çoxaldı və səhnəyə az çıxdım. Lakin rejissor Əsgər Əsgərov bu yaxınlarda Nəcəf bəy Vəzirovun “Yağışdan çıxdıq, yağmura düşdük” tamaşasını hazırladı və mənə Aşıq Vəli rolunu verdi.

– Aşıq obrazı ilə tanınmağınız sizi sıxmır ki?

– Başqa rollar da ifa etmək istərdim. Ancaq bunu rejissorlar etməlidir. Kiçik və böyüklüyündən asılı olmayaraq hansı rolu tapşırsalar öhdəsindən gələrəm. Amma səviyyəsiz ssenarilərdən qaçıram. Ürəyimə yatan rolu can-başla oynayaram.

– Məsələn, hansı səpkili rolları?

– Bunu deyə bilmərəm. Ola bilər ki, sabah hambal, icra başçısı, dilənçi, döyüşçü rolunu oynayım. Televiziya, teatr və kinoda əsas ssenaridir. Bəzən çəkilişlərə gedirsən, sözləri əzbərləyirsən, bilmirsən əsərdə söhbət nədən gedir.

– İldə bir neçə film çəkilir, eyni zamanda televiziya serialları ekranlaşdırılır. Dəvət alırsız?

– Teatrımıza aktyor seçmək üçün kinostudiyadan və televiziya kanallarından gəlirlər, lakin məni dəvət etmirlər. Deyəsən, hamı məni ancaq aşıq obrazında görür. Çoxları elə bilir ki, həqiqətən də aşığam. Vallah, mən aşıq deyiləm, akyor kimi aşıq rolunu ifa etmişəm. Bir az səsim var, oxuyub-oynaya bilirəm.

– Bəlkə, özünüz də bu obrazdan çıxmağı arzulamırsınız?

– Bir çox tamaşalarda aktyor və rejissor kimi çalışmışam, heç bəyənilməmişəm. Lakin aşıq obrazı tez bir zamanda sevildi. Özünü gözə soxanlardan həmişə qorxmuşam. Dayanıb gözləmək ki, mən istedadlıyam, kimsə məni gəlib götürüb caynağında aparıb otuzduracaq yuxarıda, elə bir qartal heç vaxt gəlməyəcək.

– Amma çox nikbinsiniz. Hər zaman gülürsünüz...

– Qaçqınlıqdan sonra anam pəncərədən dənizə baxıb deyirdi ki, “Şuşadakı evimizdən çaylara, dağlara baxırdım. İndi dəmir meşə görürəm”. “Dəmir meşə” deyəndə neft buruqlarını nəzərdə tuturdu. Ailəmizi Şuşadan Ağdama gətirməyimi danışanda hər zaman gülürəm. Çünki əgər orda qalsaydıq, indi heç birimiz sağ deyildik. Teymurləngin bir sözü var: “İnsanın itirəcək bir şeyi olmayanda onu gülmək tutur”.

Ümidə Həsənli

Baku Post.-2013.-23 yanvar.-S.-10.