Qarabağın
ağ tarixi
Faktlar erməni yalanlarını
alt-üst edir
Qarabağ insan yaşayışının
ən qədim məskənləri sırasındadır. 1968-ci ildə
Azıx mağarasında
Azıxantrop adlı Azıx adamının çənə sümüyü
tapılıb. Azıx
adamları burada
250-300 min il bundan əvvəl yaşayıblar.
Qarabağın adı Azərbaycan dilindəki
"qara" və "bağ" sözlərindən əmələ
gəlib. "Qarabağ" sözü ilk mənbələrdə
hələ 1300 il bundan əvvəl (VII əsrdən) işləndilməkdədir.
Qarabağ əvvəllər bir tarixi-coğrafi anlayış
kimi konkret məkanı bildirib, sonra isə Azərbaycanın
geniş coğrafi ərazisinə aid edilib.
Qarabağın Azərbaycanın konkret bir vilayətinin,
bir bölgəsinin adı kimi formalaşması tarixi onun
etimologiyasının daha elmi şəkildə izahına imkan
verir. Çünki Azərbaycan dilində (həmçinin
başqa türk dillərində) "qara"nın rəngdən
başqa "sıx", "qalın",
"böyük", "tünd" və başqa mənaları
da var. Bu baxımdan, "Qarabağ" termini "qara
bağ", yəni "böyük bağ", "sıx
bağ", "qalın bağ", "səfalı
bağ" və s. mənası kəsb edir. Beləliklə,
Qarabağın özü kimi "Qarabağ" sözü
də Azərbaycan xalqına məxsusdur.
Bütün tarix boyu Qarabağ Azərbaycanın
ayrılmaz hissəsi olub. Ərəb xilafətinin
işğalı və Qafqaz Albaniyası dövlətinin
süqutu ilə VII-IX əsrlərdə Qarabağın
tarixində əhəmiyyətli dəyişikliklər baş
verdi.
Qarabağ həmişə
Azərbaycanın tərkibində olub
Ərəb
işğalının nəticəsində Albaniyanın xristian əhalisinin əksəriyyəti
İslamı qəbul etdi, qalanları,
xüsusilə Albaniyanın Qarabağ
yüksəkliklərində yaşayan əhali
isə IV əsrdə Albaniyanın dövlət dini elan olunmuş
xristianlıqdan imtina etmədi.
Qarabağ Sacilər, Salarilər, Şəddadilər,
Atabəylər, Hülakilər (Elxanilər), Qaraqoyunlu,
Ağqoyunlu kimi ərəblərin işğalından sonra Azərbaycanda
biri-birini əvəz etmiş müxtəlif dövlətlərin
tərkibində olub. Azərbaycan Səfəvilər Dövlətinin
(1501) yaranması bütün Azərbaycan torpaqlarının mərkəzləşdirilməsinin
əsasını qoydu. Səfəvilər tərəfindən
yaradılan dörd əyalətdən birinin adı Qarabağ
və ya Gəncə idi. Səfəvilər Dövlətinin
mövcudluğuna son qoyan Nadir şahın ölümündən
sonra Azərbaycanda yeni müstəqil və yarı-müstəqil
dövlətlər, xanlıqlar və sultanlıqlar
yarandı. Onlardan biri Qarabağ xanlığı idi.
Qarabağ xanlığı Azərbaycanın görkəmli
dövlət xadimlərindən biri olan Pənahəli Bəy
Cavanşir tərəfindən yaradılıb.
Sərhədləri və ərazisi
Qarabağdan bəhs edərkən qarşıya əvvəlcədən
belə bir sual çıxır: Qarabağ haradır, Azərbaycanın
hansı ərazilərini əhatə edir? Bu sualın
cavabı bu gün daha aktualdır və erməni
separatçıları tərəfindən
yaradılmış \"Dağlıq Qarabağ
problemi\"nin dərk edilməsi üçün
mühüm əhəmiyyətə malikdir.
Qoyulmuş suala cavab üçün ilk mənbəyə
müraciət edək. Vaxtı ilə bu ərazini əhatə
edən Azərbaycan dövlətinin - Qarabağ
xanlığının vəziri olmuş Mirzə Camal
Cavanşir Qarabağlı özünün \"Qarabağ
tarixi\" (1847) əsərində bu məsələdən bəhs
edərkən yazırdı: \"Qədim tarix
kitablarının yazdığına görə Qarabağ
vilayətinin sərhədləri belədir: cənub tərəfdən
Xudafərin körpüsündən Sınıq körpüyə
qədər - Araz çayıdır. İndi (Sınıq
körpü) Qazax, Şəmsəddin və Dəmirçi-Həsənli
camaatı arasındadır və Rusiya dövləti məmurları
onu rus istilahilə “Krasnı most”, yəni Qırmızı
körpü adlandırırlar. Şərq tərəfdən
Kür çayıdır ki, Cavad kəndində Araz
çayına qovuşaraq gedib Xəzər dənizinə
tökülür. Şimal tərəfdən Qarabağın
Yelizavetpolla (Gəncə quberniyası nəzərdə
tutulur) sərhədi Kür çayına qədər - Goran
çayıdır və Kür çayı çox yerdən
(keçib) Araz çayına çatır. Qərb tərəfdən
Küşbək, Salvartı və Ərikli adlanan uca
Qarabağ dağlarıdır"
Rusiya işğalı və müstəmləkəçiliyinin
ilk dövründə Qarabağın ərazisi və sərhədlərinin
belə dəqiq təsvir edilməsi onunla izah olunur ki: 1) bu
faktı bilavasitə Qarabağın idarəsilə məşğul
olan dövlət adamı yazır, başqa sözlə, həmin
fakt rəsmi sənədlərə əsaslanan rəsmi
sözdür, Rusiyanın xidmətində olan dövlət
adamının rəsmi sözüdür; 2) digər tərəfdən
bu fakt yalnız reallığa, təcrübəyə əsaslanmaqla
qalmayıb ilk mənbələrlə də sübut olunur. Mirzə
Camalın mövqeyinin doğruluğunu göstərmək
üçün qədim tarix kitablarına istinad etməsi təsadüfi
deyil. Göründüyü kimi, siyasi-coğrafi məkan
olaraq, tarixdə həmişə "Dağlıq Qarabağ"
deyil, bütöv halda, yəni Qarabağın bütün ərazisini
- dağlarını, düzənlərini əhatə edən
ümumi bir "Qarabağ" anlayışı olmuşdur.
Başqa sözlə, "Dağlıq Qarabağ"
anlayışı çox sonraların "məhsuludur",
separatçılıq niyyəti ilə Qarabağın bir
hissəsinə verilmiş addır. Adicə məntiq də
bunu sübut edir: əgər Dağlıq Qarabağ varsa, deməli
düzən və ya aran Qarabağ da var! Reallıq da belədir:
bu gün Azərbaycanda həm Dağlıq Qarabağ var, həm
də Aran Qarabağ (yəni düzən Qarabağ).
Ermənilər
Qarabağa gətirildi…
Pənahəli
xanın oğlu İbrahim
xanın dövründə Qarabağ
xanlığı daha da
gücləndi. 1805-ci ildə İbrahim xan Rusiya silahlı qüvvələrinin
komandiri P.D.Sisianov ilə
Kürəkçayda müqavilə imzaladı. Kürəkçay
müqaviləsinə əsasən Qarabağ
xanlığı müsəlman - Azərbaycan torpağı kimi Rusiyaya birləşdirildi.
Kürəkçay müqaviləsi
Qarabağın, onun dağlıq bölgəsi
də daxil olmaqla, tarixi Azərbaycan torpağı olduğunu sübut edən
ən mühüm sənədlərdən
biridir. Şimali Azərbaycanın
işğalından sonra bu
torpaqlarda mövqeyini
möhkəmləndirmək məqsədi ilə çarizm
erməniləşdirmə siyasətini tətbiq etməyə
başladı. 1828-ci il Türkmənçay
müqaviləsi və 1829-cu il Ədirnə
müqaviləsinə əsasən İran
və Türkiyədən köçürülmüş
ermənilər Qarabağ da
daxil olmaqla Şimali Azərbaycanda məskunlaşdırıldılar.
1918-ci il mayın 28-də, təxminən 100 illik Rusiya
müstəmləkəsindən sonra Azərbaycan xalqı
Şimali Azərbaycanda yeni müstəqil dövlətini
yaratdı. Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti Qarabağ üzərində
də siyasi hakimiyyəti saxladı. Eyni zamanda, yeni
yaranmış Ermənistan (Ararat) respublikası da Qarabağa
qarşı əsassız ərazi iddiaları ilə
çıxış etdi. Qarabağı ələ
keçirmək məqsədi ilə bu dövrdə ermənilər
əvvəllər də həyata keçirdikləri
soyqırım aktlarını törətməyə davam
etdilər. Vəziyyətlə əlaqədar olaraq, 1919-cu ilin
yanvarında Azərbaycan hökuməti Şuşa,
Cavanşir, Cəbrayıl və Zəngəzur qəzalarını
əhatə edən Baş Qarabağ Əyalətini
yaratdı.
Azərbaycanda Sovet dövlətinin bərqərar
olmasından bir neçə il sonra, 1920-1923-cü illərdə
həyata keçirilmiş tədbirlər nəticəsində
keçmiş Qarabağ xanlığının tərkibində
olmuş Azərbaycan torpaqları özlərinin ənənəvi
tarixi və geocoğrafi bütövlüyünü itirdi. Sovetləşdirildikdən
sonra Azərbaycan Dağlıq Qarabağa muxtar vilayət
statusu verməyə məcbur edildi. Beləliklə, Azərbaycanın
ayrılmaz hissəsi olan Qarabağ süni şəkildə
aran və dağlıq hissələrə bölündü.
Erməni separatçıları öz mənfur siyasətlərini
həyata keçirməyə və bununla da Azərbaycana
ciddi ziyan vurmağa davam etdilər. SSRİ-nin süqutu ərəfəsində
onlar öz fəaliyyətini sürətləndirdilər. Azərbaycana
qarşı təcavüzkar müharibə başlandı.
Ermənilərin
saxtakarlığı
Azərbaycan Respublikasına
qarşı Dağlıq Qarabağla
bağlı əsassız ərazi iddialarına haqq qazandırmağa çalışan ermənilər
növbəti saxtakarlığa əl atıblar. Bu dəfə
erməni tarixçiləri, guya, uydurma “Böyük Ermənistan”ın
paytaxtı Tiqranakert şəhərinin
qalıqlarının Azərbaycanın işğal
olunmuş Ağdam rayonu ərazisində aşkar
olunması barədə heç bir elmi əsası olmayan hay-küy
kampaniyasına başlayıblar. Bu cür uydurma məlumatlar
müxtəlif xarici ölkələrin mətbuat
səhifələrində də dərc olunmaqdadır. Xarici ölkə alimləri, jurnalistləri
içərisində erməni saxtakarlığının
mahiyyətini düzgün qiymətləndirənlər
də az deyil. Məsələn, Polşa alimi Voytsex Pastuşka,
haqlı olaraq, Tiqranakertin
bu bölgədə olmasına
şübhə ilə yanaşır və bu
fikrin siyasi məqsədlərlə
ortaya atıldığını, göstərilən
qazıntıların “arxeoloji deyil, siyasi
qazıntılar olduğunu” qeyd edir.
Yuxarıda göstərilənlərlə
bağlı olaraq Azərbaycan tarixçiləri qətiyyətlə
və birmənalı şəkildə bəyan edirlər: Azərbaycanın
arxeoloji abidələrlə zəngin olan və kifayət qədər
yaxşı öyrənilmiş Qarabağ bölgəsinin nə
dağlıq, nə də düzən hissələrində
indiyə qədər heç bir erməni yaşayış məskəni
aşkar edilməyib!
Yeri gəlmişkən, “erməni alimləri” hələ
Sovetlər Birliyi dövründə Metsamorda “erməni
heroqlifi” ilə yazısı olan və guya dünyada ilk sikkə
sayılan pulların tapılması barədə bütün
dünyada hay-küy qaldırıblar. O zaman, yəni XX əsrin
70-ci illərində, akademik V.V.Piotrovski elə ermənilərin
öz jurnalındaca ("İstoriko-filoloqiçeskiy jurnal”)
onları rüsvay edib, ərəb sikkələrini
“özününküləşdirən” erməni alimlərinin
iç üzünü açıb dünya ictimaiyyətinə
göstərib. Bu qəbildən olan erməni
yalanlarının, saxtakarlıqlarının sayını
kifayət qədər artırmaq da olar.
Polşa alimi Voytsex Pastuşkanın qeydlərində
göstərilən, guya Tiqranakert şəhərinin yerinin
tapılması ilə bağlı yalançı məlumat
da bu qəbildəndir, daha doğrusu, növbəti erməni
saxtakarlığıdır.
Azərbaycan tarixçiləri bildirirlər:
Qarabağın yüz ildən çox müddət ərzində
arxeoloji tədqiqi prosesində nə dağlıq, nə də
düzən Qarabağda heç bir qədim erməni
yaşayış yeri, nekropolu, qalası və s. aşkar
olunmayıb. Azərbaycan arxeoloqlarının on illər boyunca
apardıqları arxeoloji qazıntılar nəticəsində
Qarabağ ərazisində paleolit dövrünə aid
Azıx, Tağlar, Zar mağara düşərgələri,
eneolit dövrünə aid Çalağantəpə, Leylatəpə
və s. abidələr, ilk tunc dövrünə aid Xankəndi,
Üçoğlan, Göytəpə, Qarahacılı abidələri,
orta tunc və son tunc dövrlərinə aid Üzərliktəpə,
Xocalı, Dovşanlı, Axmaxı, Sırxavənd,
Sarıçoban, Qarabulaq abidələri, habelə antik və
ilk orta əsrlər dövrlərinə aid Govurqala və digər
çoxsaylı abidələr aşkar edilib. Dünya elmi
ictimaiyyəti, o cümlədən erməni alimlərinin
özləri də, bütün bu tarixi abidələrin Azərbaycanın
qədim sakinlərinə məxsus olduğunu birmənalı
şəkildə qəbul edib.
RAMİD
Bizim yol.-
2011.- 5 noyabr.- S. 11.