Aşıq sənətinin zirvəsi - Aşıq Alı

 

Ustad sənətkarın yaradıcılıq gecəsi keçirildi

 

Aşıq ədəbiyyatının görkəmli nümayəndələrindən olan Aşıq Alının yaradıcılıq gecəsi və jurnalist Qabil Zimistanoğlunun tərtibçiliyi və redaktorluğu ilə işıq üzü görmüş "Aşıq Alı Əsərləri” kitabının təqdimat mərasimi keçirildi. Əvvəlki nəşrlərdən fərqli olaraq bu kitabda Aşıq Alının indiyə qədər çap olunmamış şeirləri, eləcə də "Aşıq Alının Türkiyə səfəri" dastanının yeni variantı çap olunub. Tədbirdə tanınmış aşıq və xanəndələr, eləcə də Aşıq Alısevərlər, saz həvəskarları iştirak etdi.

Bildirək ki, Aşıq Alı 1801-ci ildə Göyçə mahalında Qızılvəng kəndindən doğulub, 1911-ci ildə burada vəfat edib və kənd qəbiristanlığında dəfn olunub. 1988-ci ildə soydaşlarımız məlum hadisələrlə əlaqədar doğma yurdu tərk etmək məcburiyyəti ilə üzləşiblər. Ermənilər sənətkarın qəbrini və qəbir üstü abidəsini vəhşiliklə dağıdıblar.

Aşıq Alı XIX əsr Azərbaycan aşıq şeirinin nümayəndələrindən biridir. 16-17 yaşlarından aşıqlıq etməyə başlayıb və qısa zaman içində məşhurlaşıb. Çoxlu sayda şagirdi olub. Onlardan ən tanınmışı XIX əsr Azərbaycan aşıq şerinin tanınmış nümayəndələrindən biri Aşıq Ələsgərdir. Rəvayətə görə müəllim-tələbə günlərin bir günü bir məclisdə deyişmişlər və aşıq Alı Ələsgərə məğlub olub. Bir başqa rəvayətə görə aşıq Alı sazını tələbəsinə hədiyyə etmək üçün qəsdən Ələsgərə yenilmiş, Ələsgər isə sazı götürməyib və o, "Bir şəyird ki, ustadına kəm baxar, Onun gözlərinə ağ damar, damar" deyib. Aşıq Alı Azərbaycan aşıq şeri tarixində Aşıq Ələsgərin ustadı kimi tanınsa da, onun özü də çox azman ruhlu, coşqun təbli sənət fədaisi imiş. Dövrünün kamil və hərtərəfli biliyə malik aşığı hesab olunan Aşıq Allahverdiyə (Aş Aşığa) 10 il müəllimlik edib. Xeyli şagird yetişdirib, saz sənətinin sirlərini onlara öyrədib. Böyük sənətkar Aşıq Ələsgər, Aşıq Qulu, Alçalı Məhərrəm, Subatanlı Aşıq İsə, Qannılı Mehdi və digərləri onun şagirdi olublar. Aşıq Alının təxminən 93-94 yaşlarında gözləri tutulub və 16-17 il dünya işığına həsrət yaşayıb. İran və Türkiyədə bir sıra tanınmış ustadlarla deyişərək sazını əlindən aldığına görə şagiedi haqqında aşağıdakı şeiri deyib:

 

Mahalımın şah tavarı,

Alqış sənə, Aşıq Alı.

Saldın kəməndə Yığvalı,

Alqış sənə, Aşıq Alı.

Ustadıyın üzü ağdı,

Zəkiyə çəkdiyin dağdı.

Oğul, müjdəm xub soraqdı,-

Alqış sənə, Aşıq Alı.

Duraxan da gəldi dada,

Əsməri də saldın oda.

Ağ Aşığın bu dünyada

Şöhrətisən Aşıq Alı,

Alqış sənə, Aşıq Alı.

 

Aşıq Alı Türkiyə (Şərqi Anadolu) səfəri zamanı Yığval (İqbal) və Zəki kimi tanınmış saz-söz sənətkarları ilə deyişərək, onları bağlayıb. Qayıdarkən səfər yoldaşı, ustad Aşıq Duraxandan ayrılan Aşıq Alı Qorçu Əsədlə Quldar Baydar adlı kəndə gəlir və orada Əsmər xanımla deyişib, onu da bağlayır. Əsmər xanım Alıya "böyük nəmər" (pul və hədiyyə) verərək onunla evlənməyi təklif edir. Lakin Aşıq Alı ilqarından dönmür.

“Aşıq Alı. Əsərləri” kitabında Aşıq Alının Türkiyə səfəri, bu səfər zamanı oradakı aşıqlarla deyişməsi "Aşıq Alının Türkiyə səfəri", Əsmər xanımla münasibətləri isə "Aşıq Alı və Əsmər" adlı xalq hekayələrində öz əksini tapıb. Aşıq Alı şeirlərində  özünün soy-kökünü və doğulduğu yeri  aşagıdakı kimi qələmə alıb:

 

"Xəlləqul-aləmin budur qərarı,

Qış olmasa, bahar dolana bilməz.

Ər kişi vətəndən düşsə aralı,

Ah çəkib saralar, dolana bilməz.

Dost bağında qönçə kimi bitməyən,

Gül üstündə bülbül kimi ötməyən,

Vədə verib, ilqarına yetməyən,

Vədəsiz qocalar, dolana bilməz.

Bəlalı başımı alıb dumanlar,

Alçalın, siz Allah, əyilin, dağlar!

Müddətdir, yolumu gözləyənim var,

Heç iyit biilqar dolana bilməz.

Mərdlərin biriynən tutmuşam bəhsi,

Xudam, iltimasa çəkmə heç kəsi!

Alı-türki-zəban, Əli şiəsi,

Dərgahından kənar dolana bilməz!

 

Və ya:

 

Mahalım  Göyçədir, kəndim Qızılvəng

 Aşıq Alı təkdir, təkə tək gərək” 

                                                

Alı gəraylı, qoşma, təcnis, divani, müxəmməs kimi şeir növlərində çoxsaylı şeirlər yazıb. Onun tam külliyatı gəlib bizə çatmayıb. Aşıq uzun müddət Kəlbəcərdə yaşayıb və ömrünün sonunda doğma kəndi Qızılvəngə qayıdıb. Atası İmirzə kişinin qəbrini ziyarət etdikdən sonra - 1911-ci ildə dünyasını dəyişib və kənd qəbiristanlığında dəfn olunub.

Yaradcılıq gecəsində çıxış edənlər Qabil Zimistanoğlunun tərtib etdiyi "Aşıq Ali. Əsərləri” kitabı ilə bağlı danışarkən bildirdilər ki, türk ədəbiyyatına özünün misilsiz töhvələrini verən Dədə Alının zəngin irsi toplanaraq nəfis şəkildə çap olunması arzuolunandır. Kitaba ön sözü tanınmış şair-yazıçı, Əməkdar jurnalist Eldar İsmayıl yazıb. Aşıq poeziysının kamil bilicisi olan E.İsmayıl Aşıq Alı irsinin incəliklərini zərgər dəqiqliyi ilə izah edərək, ustadla bağlı maraqlı məqamlara toxunub. O, bu kitabın Aşıq Alı haqqında indiyədək nəşr olunmuş kitablardan mükəmməlliyi ilə fərqləndiyini qeyd edərək yüksək qiymətləndirib.

 

Kitabda yenilik

 

“Aşıq Alı. Əsərləri” kitabında ustad haqqında  yeniliklər var. Belə ki, Aşıq Alı "Koroğlu” dastanının zənginləşdirilməsində müstəsna rola malik olub. O, həmçinin deyişmə səhnələrinin belə qalibi olub, qarşısına çıxanın kimliyindən asılı olmayaraq həmişə qalib olubdur. Bir çox məşhur havacatların müəllifi olan Aşıq Alı "Rühani”, "Göyçə gülü”, İrəvan çuxuru” saz havalarını da yaradıb. Hansı ki, həmin havalar müasir aşıqların reperturında sevilə-sevilə səslənməkdədir. Q.Zimistanoğlu kitabda ustadın nəsil-şəcərəsi də daxil edib ki, bu da gələcəkdə yaranacaq söz-söhbətə birdəfəlik yekun vurur. Onu başqa etniklərə və yerlərə aparıb çıxarmaq istəyənlərə biryolluq cavab verir.

 

“Ellərdi”

 

Kitab Aşıq Alının "Gəraylılar”ı başlayır. Bu gəraylılar Vətənə, doğma yurda, gözəllərə, naqis insanların pis əməlllərinə qarşı həsr olunubdur. “Ellərdi” gəraylısı məhz bu qəbildən olan şeirdi.

 

Dolananda yad diyarı,

Müdam sorağım ellərdi.

Qəmli qəlbin növbaharı,

Qürurlu dağım ellərdi,

Gül dərdim, gülə bənd oldum,

Bir tuti dilə bənd oldum.

Gəşt etdim, elə bənd oldum,

Eşqim marağım, ellərdi.

Bu Alıya qada yetə,

Cəm olarlar səda yetə.

İgidləri dada yetə,

Zağlı yarağım ellərdi.

 

Tərtibçi-redaktor gəraylılardan sonra böyük ustadın qoşmalarını verib. Qoşmalarda da ustad aşıq Azərbaycan torpaqlarının ayrılmaz hissəsi olan Qərbi Azərbaycanın ayrı-ayrı bölgələrini, tanınmış yer-yurdlarının dağlarının gözəllliyini bədii, deyimlərə təsvir edir. Növbəti şeirlər Alının ustadnamələrini təcnislərini, cığalı təcnis, dodaqdəmyəz təcnislərini, divanilərini və bir qəzəlini təşkil edir. Növbəti səhifələrdə Ağ Aşığın Aşıq Alıyla, Aşıq Alının Aşıq Ələsgərlə, Aşıq İqballa, İranlı Aşıq Zəki ilə, Dondarlı Aşıq Hümbətlə deyişmələri verilmişdir. Dastan və rəvayətlər bölməsində isə Aşıq Alının Türkiyə səfəri, Aşıq Alının subatanlı İsəni şəyirdliyə götürməsi və Hacı Hüseynin Aşıq Alıya at bağışlaması kimi məsələləri açıqlayan yazıları dərc olunub.

Saz, söz aləmində məşhurlardan olan Dədə Ələsgərin də Aşıq Alını ustadlar ustadı kimi həmişə dərin məhəbbətlə yad etməsi, onun bu sənətə bəxş etdiyi töhfələri-ustadnamələri, təcnisləri, qoşmaları, gəraylıları, müxəmməsləri divaniləri və sair yaradıcılığı barədə məclisdə danışması da onun nəinki sənətdə, həm də dünyəvi elmlərin bilicisi olduğunu təsdiqləyir.

 

Folklorşünas aşıqla bağlı nələri dedi?

 

Folklorşünas Əli Şamilov bildirdi ki, aşıq Alı uzun müddət doğulub boya-başa çatdığı eldən-obadan, gözəlliklər məskəni, igidlər oylağı, Göyçədən uzaq düşsə də bu yerlərin füsünkar mənzərəsini həmişə həsrətlə yad etmiş, gördüyü yeni mənzərələr, tanış olduğu yerlər onun qəlbini qubarlandırmış, vətən həsrətini alovlandırıb şeirə çevirib. Alı vətənini sonsuz məhəbbətlə sevən, doğulduğu el-oba üçün burnunun ucu göynəyən aşıq yalnız bir şeirində 15-dən çox yer adını əbədiləşdirib. Aşıq Alının həyatı haqqında əlimizdə dəqiq məlumat olmadığı kimi şeirlərinin də yarandığı illər və ilkin variantları haqqında dəqiq məlumatımız yoxdur. Ağızdan-ağıza keçdikcə xeyli təhrifə uğramış, dəyişikliklər edilib. Folklorşünas onu dabildirdi ki, aşıq Alının oynaq gəraylıları, şux təcnisləri, insanı düşünməyə vadar edən bağlamaları, nəsihətamiz divanələri ağızdan-ağıza keçərək yaşamış, dilimizin saflaşmasına, zənginləşməsinə müsbət təsir göstərib.

Aşıq Alı ustad sənətkar kimi iyirmiyə yaxın şagird yetişdirmiş, aşıq şeirinin müxtəlif janrlarında gücünü sınamış, səmərəli bəhrələnmiş, saz-söz sənətinə yeniliklər gətirib.

Folklorşünas Əli Şamilov qeyd etdi ki, aşığın xidmətlərini yüksək qiymətləndirən Azərbaycan KP MK  onun anadan olmasının 180 illiyinin bayram edilməsi haqqında qərar  qəbul edib. Bu qərar Aşıq Alı yaradıcılığının və onun ədəbi irsinin dərindən öyrənilməsinə böyük təkan olub. Tarixin mənbələrindən məlumdur ki, 1840-cı ildə olmuşzəlzələ nəticəsində böyük Araratın zirvəsinin bir hissəsi uçmuş və dağın ətəyindəki Axura kəndini batırıb. Demək Ararat dağında zəlzələ olanda Aşığın 39-40 yaşı varmış. Dastanda isə deyilir ki, aşıq 18-20 yaşlarında olarkən Bəstini sevmiş və onunla evlənib. Bu tarixi fakt və eləcə də aşığın başqa şeirləri göstərir ki, o, heç də sevgilisinə qovuşmaq üçün toy xərci toplamaq məqsədilə Şərq ölkələrinə səyahətə çıxmayıb. Bizcə onun vətəndən uzaqlaşmasının səbəbini həmin dövrün ictimai-siyasi hadisələrində axtarmaq doğru olardı.

Qeyd…

 

28 fevral 2011-ci ildə Mədəniyyət və Turizm Nazirliyinin və Azərbaycan Aşıqlar Birliyinin birgə təşkilatçılığı ilə Heydər Əliyev sarayında Aşıq Alının anadan olmasının 210 illiyinə həsr olunan "Mahalım Göyçədir, Əslim Qızılvəng" adlı yubiley konserti keçirilib.

Bildərk ki, aşıq Alının yaradıcılığı ilə bağlı müxtəlif illərdə kitablar yazılıb: “Aşıq Alı. Şerlər”. (Bakı: "Azərnəşr", 1975, toplayanı Hüseyn Hüseynzadə), “Aşıq Alı. Şerlər”. (Bakı: "Yazıçı", 1982, toplayanı Əli Əbülhəsənoğlu Milli), “Aşıq Alı. Təcnislər”. (Bakı: "Azərnəşr", 1995, toplayanı Əli Əbülhəsənoğlu Milli), “Aşıq Alı. Əsərləri”. (Bakı: "Avrasiya Press") və s.

 

 

Ramid İBRAHİMOV

 

Biizim yol.-2014.-27 fevral.-S.13.