Xarici siyasətdə Azərbaycan hələ ki,
çətin olanı bacarır”
“Xarici siyasətdə Azərbaycan hələ ki, çətin olanı bacarır” Bölmə : KİVDFYayım tarixi : 1/6/2016 [22:44]Baxılıb : 93 dəfə Araz Aslanlı: “Artıq rəsmi Bakı maksimum ehtiyatlılığa daha yüksək keyfiyyət və daha operativliyi əlavə etməyə başlamalıdır”
(Əvvəli ötən sayımızda)
Azərbaycan-Türkiyə, Azərbaycan-İsrail, Azərbaycan-Rusiya və digər mövzular ətrafında, Qafqaz Beynəlxalq Münasibətlər və Strateji Araşdırmalar Mərkəzinin (QAFSAM) rəhbəri Araz Aslanlının "Bizim Yol"a müsahibəsinin davamını təqdim edirik:
- Yeri gəlmişkən, Rusiya-Türkiyə gərginliyinin ilk mərhələsində Bakı öz vasitəçiliyini təklif etdi. Bu iki böyük dövləti barışdırmaq niyyətini ortaya qoydu. Nədən bir nəticə olmadı?
- Rusiya-Türkiyə gərginliyinin aradan qaldırılması istiqamətində Azərbaycanın verə biləcəyi töhfə Türkiyə-İsrail münasibətləri ilə müqayisədə daha çoxdur. Təsadüfi deyildir ki, Azərbaycan bu barədə rəsmi mövqe də nümayiş etdirdi. Bu həm Azərbaycanın maraqlarına uyğun idi, həm də regionda gərginliyin azaldılmasına, müəyyən problemlərin həllinə töhfə verə bilərdi.
Bu təklifə açıq rəsmi reaksiya gəlmədi. Amma ola bilsin ki, Türkiyə ilə Rusiya arasındakı gərginliyin aradan qaldırılması istiqamətində kiçik də olsa hansısa addımlar varsa, burada Azərbaycanın da rolu olsun. Rusiyanın buna açıq rəsmi cavab verməyəcəyini isə təxmin etmək olardı. Çünki əksər hallarda Rusiya özünü "qeyri-məhdud qüdrətin sahibi" kimi aparır və Azərbaycanın belə bir dövlətin probleminin həllinə cəlb olunmasını, ən azı Rusiyadakı indiki xarici siyasət kursunun sahibləri arzulamazdılar. Digər tərəfdən Rusiya gərginliyin müəyyən qədər davam etməsini və Türkiyənin geri addım atmasını arzulayır. Gərginliyin "vaxtından əvvəl" yumşalması bu mənada da onlar üçün arzuolunan deyildi.
- Ümumiyyətlə, bu gün regionda gedən həssas və hətta təhlükəli proseslər Azərbaycanı necə davranmağa vadar edir?
- Azərbaycan hələ ki, çətin olanı bacarır. Yəni çoxlarının gözləntisinin əksinə olaraq balanslaşdırılmış xarici siyasət kursunu davam etdirə bilir. Bu xətti son Türkiyə-Rusiya gərginliyi və aprelin əvvəlində cəbhə xəttində baş verənlər fonunda da davam etdirmək doğrudan da çətin idi. Amma Azərbaycan bunu bacardı. Xarici siyasətdə ardıcıllıq əhəmiyyətlidir və Azərbaycan xarici siyasətində bunu əsasən müşahidə etmək mümkündür.
Aydındır ki, problemlərimiz
də var. Daxili və xarici siyasətlə bağlı,
sosial, iqtisadi və s. istiqamətdə,
eləcə də diplomatiyamızın keyfiyyətinin
artırılması istiqamətində
həllini gözləyən
problemlər var. Maksimum
ehtiyatlılıqla və
hələ ki, mümkün qədər az itki ilə
proseslər idarə olunur. Amma bu, daimi uğurun təminatçısı
deyil. Artıq Azərbaycan maksimum
ehtiyatlılığa daha
yüksək keyfiyyət
və daha operativliyi əlavə etməyə başlamalıdır.
Problemlərin həlli istiqamətində
daha ciddi addımlar atılmalıdır.
- Balanslı siyasətin faydasından və düzgün xarici siyasət kursundan danışdınız. Azərbaycanın balanslı siyasəti və heç bir bloka qoşulmama
prinsipi qabaqlar tənqid edilsə də, artıq hətta Qərb və Rusiya analitikləri tərəfindən
də təqdir olunur. Buna misal
olaraq, Gürcüstan
və Ukraynanın birmənalı Qərbə
seçim etmələri
və ərazilərinin
itirilməsini, yaxud birmənalı Rusiyaya meyl edən Suriyanın bu gün başına gələnləri göstərmək
olar. Necə düşünürsünüz,
balanslaşdırılmış siyasi kurs Azərbaycana
nə qazandırıb
indiyədək?
- Azərbaycan müstəqilliyinin
ilk dövründə xarici
siyasətlə bağlı
axtarışlar mərhələsini
yaşadı. Bu, bir qədər də təbii idi. Çünki söhbət sadəcə
xarici siyasət kursunun müəyyənləşdirilməsindən
getmirdi. Azərbaycan bir
yandan müstəqilliyini
möhkəmləndirməyə, digər yandan ərazi bütövlüyünə
qarşı yönəlmiş
təcavüzün qarşısını
almağa çalışırdı.
Dövlətçilik baxımından siyasi
təcrübə əskikliyi
də var idi. Belə bir vaxtda xarici siyasət kursu ilə bağlı qeyri-müəyyənliklər,
ya da radikal
açıqlamalar arzuolunan
olmasa da, təbii idi.
Amma bir mərhələdən sonra
(1993-cü ilin sonundan
etibarən) Heydər Əliyev tərəfindən
balanslaşdırılmış xarici siyasət kursu müəyyənləşdirildi
və hazırda da uğurla davam etdirilir. Bu kursun uğurla aparılması üçün
Azərbaycanda digər
dövlətlərə adi
hərbi bazaların olmaması çox əhəmiyyətli idi.
Bu baxımdan Əbülfəz Elçibəy
hakimiyyəti vaxtında
başlanan və İlham Əliyevin prezidentliyi dövründə
başa çatdırılan
Rus ordusunun və ümumiyyətlə
hərbi varlığının
Azərbaycandan tam çıxarılması
prosesi çox əhəmiyyətli olmuşdur.
Bəziləri düşünür ki, dünyadakı güc mərkəzlərindən birinə
yaxın olaraq siyasət formalaşdırmaq
daha doğru olar. Bu, bəlkə başqa
regionda mümkün ola bilər.
Amma bizim regionda bu cür siyasətlər
bəzi siyasi liderlər üçün
uğur gətirsə
də, ölkələr
üçün fəlakətlərə
səbəb olduğu
bir neçə dəfə görünmüşdür.
Böyük güclərin arasında,
eləcə də öz dövlət maraqlarınız ilə böyük güclərin
maraqları arasında
balansı qorumağa çalışmaq çətin
prosesdir. Amma nə yaxşı ki, bu çətin
prosesi Azərbaycan hələ ki, uğurla apara bilir.- Amma, ən
böyük problemimiz
həllini tapmayıb
- Dağlıq Qarabağ
münaqişəsi...
- Azərbaycan ərazilərinin
Ermənistan tərəfindən
işğalı problemi,
ya da qısa
adıyla Qarabağ problemi Cənubi Qafqaz və ümumilikdə dünya üçün risk mənbəyidir.
Bu, münaqişənin ilk mərhələsində tam belə
qiymətləndirilmirdi. Amma 2008-ci ilin avqust hadisələri,
Ukraynada baş verənlər, Türkiyə-Rusiya
gərginliyi Qarabağ
probleminin alovlanmasının
yarada biləcəyi təhlükənin miqyasını
aydın göstərir.
Hazırkı vəziyyəti ilə də bu problem Cənubi Qafqazın rifah, sülh və əməkdaşlıq
regionu olmasına imkan vermir. Bu problem Cənubi Qafqazda bütün dövlətləri
əhatə edən daha rentabelli beynəlxalq əhəmiyyətli
layihələrin reallaşdırılmasına
imkan vermir. Bu problem Cənubi Qafqazda resursların dincməqsədli istifadəsinə
imkan vermir. Bu
problem Cənubi Qafqaza
beynəlxalq sərmayənin
cəlb olunmasının
qarşısındakı maneələrdən
birinə çevrilib
və s. Bu mənada, artıq münaqişənin
həllinin böyük
dövlətlərin də
marağında olduğunu
düşünürəm.
P.S.
"Dördgünlük müharibə"
kimi tarixə düşən 2-5 aprel
2016-cı il hadisələri Qarabağ
cəbhəsində yeni
mənzərə meydana
gətirdi. Aprelin 1-dən
2-nə keçən gecədən
başlayaraq Azərbaycan
və Ermənistan silahlı qüvvələri
arasında baş vermiş hərbi münaqişə - dördgünlük
müharibə zamanı,
Azərbaycan Silahlı
Qüvvələrinin birləşmələri
Goranboy rayonuna və Naftalan şəhərinə təhlükə
yarada biləcək Talış kəndi ətrafındakı yüksəklikləri,
eləcə də Seysulan məntəqəsini
azad edib, Füzuli rayonu istiqamətində yerləşən
"Lələ təpə"
adlandırılan yüksəkliyə
nəzarəti ələ
keçiriblər. Döyüşlər nəticəsində, Azərbaycan
Silahlı Qüvvələri
Ağdərə-Madagiz istiqamətində
yolların nəzarətdə
saxlanılmasını təmin
etdi.
2 aprel 2015-ci ildə
beynəlxalq qurumların
təkidli müraciətləri
və Azərbaycan dövlətinin sülhsevər
siyasət yürütməsinin
nəticəsi olaraq Azərbaycan Silahlı Qüvvələri işğal
olunmuş ərazilərimizdə
düşmənə qarşı
əks-həmlə əməliyyatını
və cavab tədbirlərini saat
15:00-dan başlayaraq birtərəfli
qaydada dayandırmaq barədə qərar qəbul edir. Azərbaycan tərəfinin
razılığa əməl
etməsindən istifadə
edən qarşı tərəf, Ermənistandan
işğal altında
olan ərazilərə
əlavə hərbi qüvvə cəmləşdirməklə
işğaldan azad edilən mövqelərin,
ərazilərin geri qaytarılmasına cəhd
göstərib və nəticədə 10-a yaxın
tank, həmçinin canlı
qüvvə sarıdan
xeyli itki verib. Qısa müddətdə həyata keçirilən
sürətli əks-həmlə
zamanı erməni birləşmələrinin uzun
illərdən bəri
mühəndis-istehkam baxımından
möhkəmləndirdiyi birinci
müdafiə xətti
cəbhənin bəzi
istiqamətlərində yarılıb,
strateji əhəmiyyətə
malik bir neçə yüksəklik
və yaşayış
məntəqələri Ermənistan
Silahlı Qüvvələrindən
tam azad olundu.
Nəhayət, aprelin 5-i saat 12.00-dan etibarən Azərbaycan-Ermənistan
qoşunlarının təmas
xəttində tərəflərin
razılığı ilə
əməliyyatlar dayandırılıb. Razılaşma Moskva şəhərində
Azərbaycan və Ermənistan silahlı qüvvələrinin baş
qərargah rəisləri
arasında əldə
edilib.
Ümüd
Bizim yol.-
2016.- 2 iyun.- S.13