Eşqi və şərabı vəsf edən
“Xərabət gözəli”
Dövlət
Dram Teatrının səhnəsində Respublikanın əməkdar
mədəniyyət işçisi, şairə-dramaturq Xəzangülün
“Xərabət gözəli” adlı bioqrafik faciəvi eşq
ayini üslubunda yazılan yeni pyesi ictimaiyyətə təqdim
olunub.
Pyes XII əsrdə yaşayıb yaradan, mənşəcə
Azərbaycan türklərindən sayılan şairə, sufi
Əxi təriqətinin üzvü kimi tanınan Məhsəti
Gəncəvinin həyat və fəaliyyətinə həsr
olunub.
Pyesdə cərəyan edən hadisələr
XII əsrdə Gəncədə sufi Əxi təriqətinin
yaranması və təbliği ilə bağlı hadisələr
fonunda baş verir. Həmçinin müəllif
tərəfindən bu dövrdə Məhsəti Gəncəvinin
şəhər xurafatçıları tərəfindən
bir çox təziqlərə məruz qalması, Gəncə
Xətibinin ona qarşı amansız davranışı, Xətibin
oğlu ilə olan eşq macərası pyesdə ön plana
çəkilir.
Məlumdur ki, XI əsrin
sonları XII əsrin əvvəllərində yaşayan
böyük Azərbaycan şairəsi kimi tanınan Məhsəti
Gəncəvi Azərbaycan və müsəlman
intibahının parlaq nümayəndəsi olmaqla, öz
şeirlərində sənətkar, şair, müğənni
və mütrib obrazlarını tərənnüm edən
yeni şəhər poeziyasının təmsilçisi kimi
yaddaşlarda yaşayır. Qeyd etmək
lazımdır ki, o, ilk məşhur Azərbaycan şairəsi,
ilk şahmatçı qadın, görkəmli qadın
musiqiçimiz olmaqla yanaşı, tərcümeyi-halı rəvayətlər
və müəmmalar haləsinə bürünüb,
şairənin həyatı barədə məlum olan faktlarsa,
həmin dövrün müsəlman cəmiyyətinin
anlayışında həddən artıq qeyri-adiliyi ilə fərqlənib.
Rəvayətlərə əsasən o, Gəncənin
Xərabat məhəlləsində yaşayıb,
vaxtını qonaqlıqlarda, musiqi və rəqs məclislərində
keçirib.Onun şeirlərində şərab və eşq
duyğusu tərənnüm olunub.Şairənin əsərləri
içərisində Gəncənin Xərabat məhəlləsində
yaşayan gənc sənətkarlara, dərzilərə, əyiricilərə,
qızılaxtaranlara və başqalarına həsr etdiyi
şerlər silsiləsi daha çox məhşurdur.
Məhsəti Gəncəvi, təqribən
1089-cu ildə Gəncə şəhərində doğulub və
ömrünün sonuna qədər burada yaşayıb. Onun əsl adı Mənicə olub.Məhsəti
adını isə özünə ədəbi təxəllüs
kimi götürüb.Tarixi araşdırmalar göstərir
ki, həmin təxəllüsün mənşəyi barədə
bir neçə rəvayətlər məlumdur.Bütün bu
sadalananlar isə pyesin müəllifi olan
şairə-dramaturq Xəzangül tərəfindən
çox dəqiqliklə təsvir edilib.Müəllif ilk
öncə bu pyesi qələmə alarkən Məhsəti Gəncəvinin
yaşadığı dövrü dəqiqliklə
araşdıraraq öyrənməyə müvəffəq
olaraq, tarixi bir üslubda maraqlı bir pyesin süjet xəttini
qələmə ala bilib.
Pərdə açılarkən
ilk hadisələrdən bəlli olur ki, bir ilahiyyat aliminin
qızı dünyaya gələrkən uşağın
taleyinə baxan münəccimlər onun böyük gələcəyindən,
xalqın rəğbət və məhəbbətini
qazanacağından xəbər veriblər.Həmçinin məlum olub ki, qızın taleyi nə
zamansa xərabatla, yəni içki içilən yer,
meyxanalarla bağlı olacaq.Buna görə də Ənvər
ata qızını tərbiyə olunmaq üçün dini
məktəbə verib.On səkkiz yaşına qədər
burada oxuyan qız Quranı tam olaraq mənimsəyib və
artıq imtahan verməyə hazırdır.Xalq artisti Məmmədəli
Balayevin ifasında Ənvər ata obrazı dövrünün
ziyalısı, həmçinin böyük elm sahibi və
ağsaqqalı kimi təqdim olunur. Aktyorun ifasında, eləcə
də qızının böyük çətinliklər
hesabına xərabətdə sufi Əxi təriqətinin təbliği
və geniş formada yayılması istiqamətində görəcəyi
işlərin ağırlığı göstərilir. Məmmədəli
Balayev bu obrazın mahiyyət etibarı ilə
tamaşaçıya çatdırılması
üçün bir səhnə ustası olaraq, rejissor
traktofkasına uyğun olaraq uğurla ifasına nail ola
bilib.
Tamaşada Məhsəti Gəncəvi
obrazı gənc aktrisa Günay Cabbarovaya həvalə
olunub.Əslində, aktrisanı mən Gəncə Dövlət
Dram Teatrının səhnəsində bir neçə
uğurlu obrazları ilə
tanımışam.Xatırladım ki, gənc aktrisa Gəncə
Dövlət Dram Teatrının “İkinci nəfəs”
Teatr studiyasının yetirməsidir. Aktrisa səhnədə
ifası ilə Məhsəti Gəncəvi obrazını təmkinli,
qəbul etdiyi qərarların düşünülən bir
formada dərki və obrazın mahiyyət etibarı ilə dəqiq
ştrixlərlə təqdim olunmasına müvəffəq
ola bilib. Mənicə, yəni Məhsəti
yaxşı təhsil alaraq müqəddəs “Quran”ı kamil
bir formada mənimsəyib.Pyesdə cərəyan edən hadisələrdən
məlum olur ki, artıq iyirmi yaşında Məhsəti
öz savadı, gözəlliyi, məlahətli səsi və
poetik istedadı ilə müsəlman
dünyasının bir çox ölkələrində
nüfuz və rəğbət qazanıb.Xərabatda Məhsətinin
səsini dinləmək üçün uzaqdan-yaxından həm
əyanlar, həm də tacirlər Gəncəyə gəlirlər.Bu
minvalla Gəncə şahı adlandırılan şəhər
hakimi də (aktyor Samir Abbasov) Məhsətinin
səsinin vurğunu olub.Məhz buna görə də onu
tez-tez saraya dəvət edir.Növbəti ziyafətlərin
birində şah sabahkı görüşün şərtlərini
söyləməklə ona xəbər göndərir.Gecikən
cərimə olaraq şərab içməlidir.İş elə
gətirir ki, Məhsəti bu dəvətə gecikir. O,
şərtə tabe olur və sonda cəsarətli
addımı üçün Gəncə Xətibinin təziqi
ilə üzləşir. Bütün bu sadalananlar gənc
aktrisa Günay Cabbarovanın ifasında daha dəqiq və
dolğun bir formada təqdim olunur.
Tamaşada maraqla izlənilən
obrazlardan biri də gənc aktyor Ruslan Hüseynovun ifasında
Əmir Əhməd obrazıdır.Gəncə Xətibinin
oğlu olan Əmir Əhməd məhəllələrin
birindən keçəndə musiqi sədaları eşidir və
öyrənir ki, bura Xərabatdır. O, burada Məhsəti
ilə tanış olur. Gənclər ilk görüşdən
bir-birinə aşiq olur və rübailərlə şeirləşirlər.
Oğlunun Xərabətə
getdiyini və orada Məhsəti ilə tanışlığından
xəbər tutan Gəncə Xətibi bundan çox qəzəblənir.Hətta
qəzəbini söndürmək üçün onu zindana
saldıraraq şallaqla cəzalandırır.Buna baxmayaraq,
oğlu Əmir Əhməd dediyindən dönmür və təkbaşına Xərabata, Məhsətinin
yanına gedəcəyini bildirir.Əmir Əhmədi zindandan
xilas etmək üçün Məhsəti buraya gəlir.Bu
zaman isə Gəncə Xətibi Məhsətinin Gəncəni
tərk etməsini tələb edir.Məhsəti Əmir
Əhmədin azad olunması üçün bu təklifi
qəbul edir.Aktyor Mətləb Təhmazinin ifasında Gəncə
Xətibi obrazı qəddar və əzazil, eləcə də
Xərabətin qatı düşməni olaraq təqdim olunur.
Müəllif Xəzangül qələmə
aldığı “Xərabət gözəli” pyesində cərəyan
edən hadisələri daha dolğun və maraqlı
ştrixlərlə göstərməyə müvəffəq
ola bilib. Belə ki, Məhsəti Gəncə Xətibinin
tələbi ilə Məşhəd şəhərinin Bələx
məntəqəsinə gedir.Onun gəlişi şərəfinə
Bələxin və bütün Xorasanın şairləri
buraya yığışır.Şeir yarışı
başlanır.Məhsəti poetik tapmaca söyləyir.
Heç kim onu aça bilmir. Yarışın
bu yerində heç kimin tanımadığı bir şəxs
peyda olur və tapmacanın cavabını gözəl bir
şeirlə cavablandırır.Bu zaman məlum olur ki, bu şəxs
Əmir Əhməddir.Əmir Əhməd atası Gəncə
Xətibinin çox ağır xəstə olması xəbərini
Məhsətiyə bildirməklə onun təkidlə Gəncəyə qayıtmasını istəyir.Məhsəti
bu təklifi qəbul edərək Əmir Əhmədlə
yenidən Gəncəyə qayıdır.Gəncə Xətibi
onlara xeyir-dua verir və dünyasını dəyişir.Atası
öldükdən sonra Əmir Əhməd Gəncənin xətibi
olur.Bir müddət sonra o, özü də vəfat
edir.Onun vəfatı xəbəri Məhsətiyə çox
ağır təsir edir və bu itki ilə barışa
bilmir.
Müəllif tərəfindən
təqdim olunan pyes olduqca əyləndirici bir dillə
yazılıb desəm, səhv etmərəm.Düzdür,
onun dildən-dilə keçən hər bir hekayəti səhnədə
maraqla baxılır.Ancaq burada deyilənlərin hamısı
inandırıcı da deyil.Hadisələr cərəyan etdikcə tamaşaçı, sanki nəyinsə
axıracan deyilmədiyini hiss edir.Belə bir təəssürat
da yaranır ki, müəllif Xəzangül bir sıra tərcümeyi-hal
faktlarını bilərəkdən gizlədir, bunun əvəzində
isə yalnız həmin dövrdə yaşayanların
anlayacağı işarələrlə
danışır.Bu da müəllifin məhz Məhsəti Gəncəvinin
yaşadığı dövrü və zamanı tam dəqiqliyi
ilə araşdırmasından və öyrənməsindən
irəli gəldiyi məntiqini təsdiq edir. Gəncə
şahı və Cahan pəhləvan obrazlarında aktyor Samir
Abbasovun, Nizami Gəncəvi obrazında aktyor Rəşad
Hüseynovun, Əbül Üla Gəncəvi obrazında
aktyor Emil Salmanovun, Raziyə Gəncəvi obrazında aktrisa
Sevinc Hüseynovanın, Səti Gəncəvi obrazında
Könül Kazımovanın və Alim obrazında aktyor
Vasif İsmayılovun da
ifaları səhnədə maraqla izlənilir.
Tamaşanın quruluşçu rejissoru
Elşad Əhmədovdur. Rejissor traktofkasına görə
tamaşanın əsas qayəsi olaraq Sufilərin
dünyagörüşünün insan həyatının ali
məqsədi olaraq Allaha məhəbbət olması əsas
götürülməklə önə çəkilir. Bu
ideyaya görə, Allaha mistik məhəbbət vasitəsilə
müəyyən vəziyyətdə-ekstazda (yəni hal) ona
qovuşmaq, sonra isə onda ərimək də
mümkündür. Bu hala çatmaq isə
yalnız mütəmadi məşğələlər
keçən, sufi şeirlərini ritmik musiqi altında dinləyən
bəzən rəqslərlə də müşaiyət olunan
bu mərasimi “səma” rəqsi kimi adlandıraraq təriqət
nümayəndəsinə nəsib ola bilməsidir.
Tamaşa boyu müəllif ideyasına görə, rejissor
traktofkasında sırf sufi şeirlərində Allahın dərkinə
göstərilən əhdlər məhəbbətlə eyniləşdirilir,
Allahın özü dost, yar adlandırılır. Sufi ya aşiqə, yaxud rində yəni əyyaşa
bənzədilir.Həmin terminologiyaya görə, sufinin ekstaz
vəziyyəti “meylə sərməst olmaq”, təriqət
nümayəndələrinin cəmləşdikləri yersə,
“xarabət, meyxanə” adlandırılır.Sufilərin əksəriyyəti
məscid əvəzinə öz toplantılarına gedir, hədislər oxumağı xərabatda
şeirlər dinləmək, şərqilər söyləmək
və rəqs etməklə əvəzləyirlər.Bütün
bu sadalananlar tamaşa boyu quruluşçu rejissor Elşad
Əhmədov tərəfindən səhnə traktofkasında
tam olaraq açılır və tamaşaçıya
bu haqda daha dolğun məlumat verilir.
Tamaşanın
quruluşçu rəssamı, teatrın baş rəssamı
Vahab Cəfərovdur. Rəssam maraqlı bir ideyanı
tamaşa boyu öz tərtibatında təqdim edə bilib. Belə
ki, yeddi qapının səhnədə təqdimi müqəddəs
Quranın səmanın yeddi qatından nazil olması və
göylə-yerin yeddi səddən ibarət olmasına dəlalət
edərək ağ rəngdə təqdim olunur. Bu da müəllif ideyasının və rejissor
traktofkasının tam olaraq açılmasına xidmət
edir.Hətta Gəncədə baş verən zəlzələdən
sonra bu yeddi qapının Gəncə ziyalıları tərəfindən
yenidən ucaldılaraq qaldırılması yerlə göy
arasında səmavi bir qüdrətin,
varlığın mövcudluğunu göstərir.
Tamaşanın musiqi tərtibatı isə
Ziyad Abbasova aiddir.Musiqi tərtibatı isə hadisələrin
cərəyanında maraqla dinlənilir.Səssiz və sakit
tempdə təqdim olunan musiqi parçaları öz
seçimində uğurlu səhnə quruluşuna zəmin
yarada bilir.
Nəticə etibarı ilə
Respublikanın əməkdar mədəniyyət
işçisi, şairə-dramaturq Xəzangülün “Xərabət
gözəli” adlı bioqrafik faciəvi eşq ayini
üslubunda yazılan yeni pyesi, məhz Məhsəti Gəncəvinin
xalq şeiri tərzinə yaxın formalı rübailəri və
öz fəlsəfi mahiyyəti etibarilə dərin məzmunlu
şeirləri ilə Azərbaycan və ümumən Şərq
poeziyası tarixində mühüm rol
oynadığının təsdiqini göstərir. Yeni təqdim olunan bu tamaşa Gəncə Dövlət
Dram Teatrının repertuar zənginliyinin qorunub
saxlanılması baxımından təqdirə layiqdir və
Məhsəti Gəncəvinin 930 illik yubileyi ərəfəsində
şairənin xatirəsinə böyük ehtiramın tərənnümüdür.
Anar Bürcəliyev,teatrşünas
Cümhuriyət.-
2019.- 9-10 may.- S.14