Şair qadınıq

Gəlsək, təzə gəlir, tər gəlirik biz,

Hissə düşüncəyə yar gəlirik biz.

Həya, abır gəlir, ar gəlirik biz ,

Şerin yaşmağıyıq, nazıyıq elə.

Möhürdü, basılır söz alnımıza,

Dözüb, alışırıq biz alnımıza.

Tanrıdan aşağı öz alnımıza

Əlimizlə qonan yazıyıq elə.

Bizi görsələr də, görməsələr də,

Çəkir çöhrəmizi gölməçələr də.

Bir qala bürcünə hörməsələr də,

Bu bəxtdən, taledən razıyıq elə.

Zamanıq; yaxına, dosta ömürük,

Alışdıq - ocağıq, söndük - kömürük.

Sözdə doğuluruq, sözdə ölürük,

Qismətin çoxuyuq, azıyıq elə.

İstiyik, oxşasa doğma əl bizi,

Kövrəyik; sınırıq, əysələr bizi.

Naləyik, fəryadıq, çalsa dərd bizi,

"Yanıq Kərəmi"nin sazıyıq elə.

Qardaşa qardaşıq, övlada ata,

İgidik cəbhədə, ərik davada.

Bir çınqı işığa, bir çınqı oda

Qatın, qəlbinizin közüyük elə.

Üzdə söz-söhbətin, içdə adınıq,

Şair doğulmuşuq, şair qadınıq.

Nə bir şöhrətinik, mükafatınıq…

Di gəl, səbrimizin diziyik elə.

***

Öldürürsən, diri baxır,

Hər qaş altdan biri baxır.

Gözlərin nə iri baxır,

Gözlərini dərd böyüdüb?

Tanrı qəmə büküb verib

Kirpiyinə tikib verib.

Bizə iki-iki verib,

Səninkini dörd böyüdüb.

***

Baş tutmasa bu sevda,

Hönkürüb gedəsiyəm.

Oda düşən qəlbimi

Söndürüb gedəsiyəm.

İsinməsəm istimə,

Kor olacam tüstümə.

Düz dünyanı üstümə

Güldürüb gedəsiyəm.

Əcəl kəssə yanımı,

İçəcəyəm qanımı.

Dirilsə, bu canımı

Öldürüb gedəsiyəm.

Nə fayda

Qədiri yox, qiyməti yox bu şerin,

Yaxasına gül taxıla, nə fayda?

Öz-özümdən küsüb durum-durmayım,

Ya ovunum bu nağıla, nə fayda?

Havalanıb, qanadlanıb uçurlar,

Görən kimi oxşayırlar, qucurlar?

Kimə qalır əziyyətlər, əcrlər,

Deyək elə mən fağıra, nə fayda?

Yollarımda tələydimi, bilmirəm.

Düzüb-qoşan fələkdimi, bilmirəm.

Əvvəlindən beləydimi, bilmirəm,

Uyub durdum bu ağıla, nə fayda?

Əlindədi sehr günüm, sirr günüm,

Zikr günüm, dua günüm, pir günüm.

Tutula ha, onsuz keçən bir günüm

Lap şəkərə, lap noğula, nə fayda?

Biçib-töbkdü doğru-yalan bu ömrü,

Şeir adda eşqi - haram bu ömrün.

Məndən sonra ona qalan bu ömrün

Sevincindən qəm doğula, nə fayda?!

Dünənki

İnnən belə şənbə-bazar, - fərqi yox,

Ömrün bəzək-düzəyinə sərgi yox.

İşsiz ğünün, bekar ğünün dərdi yox,

Açan səhər, gələn sabah - dünənki.

Bişir, düşür, hərlən, fırlan, otur, dur,

Hər anını bir saata ötür, dur.

Nə tapmısan ömür boyu, itir, dur,

Oruc, namaz, savab, günah - dünənki.

Nə vecinə, saralan kim, solan kim,

Ğördüyündə həqiqət kim, yalan kim,

İnnən belə elə hərlən dolan ki,

Ğörən desin, - bu qız, vallah, - dünənki.

Dünənkinin gözü yoxdu sabahda,

Bir özünütəkrar gözlər qabaqda.

Dünənkini yamanlama nahaqdan,

Başın üstdə - qadir Allah dünənki.

***

Mənə tanış gəlmirsən,

Yaddaşım əzab çəkir.

Tutmusan əllərimdən,

Əllərim cəza çəkir.

Nə yaxınıq,nə uzaq,-

Gah udaq, gah uduzaq.

Özünə çəkən uşaq

Bir az da bizə çəkir.

Dostmuyuq, tanışmıyıq,

Hər nəyik, danışmayaq.

Durmuşuq tanışsayaq,

Yox, bizi nəsə çəkir.

***

Vaxtın çəkçevirində

Hər an - bir zərbə kimi.

Yamanlığın üzündə

Yaxşılıq - pərdə kimi.

Qismət mənə üz tutdu,

Əyri idi, düz tutdum.

Köhnə yaram köz tutdu

Bu təzə dərdə kimi.

Söz-söz ac oldu mənə,

Sirri açıldı mənə.

Dünya uçuldu mənə

Namərddən mərdə kimi.

Ədəbiyyat qəzeti.-2010.-15 yanvar.-S.4.