Mən səni gəzirəm

Mən səni gəzirəm itən məhəbbət,

Min yerə yozulan güman içində.

Bir iynə ucunda işığa həsrət

Gözümün qarası, duman içində.

Mən səni gəzirəm səhrada azan

Dəvə həsrətimin susuzluğunda…

Bir ilan ağzında bəxtini yazan

Bir quş yuvasında, daş oyuğunda.

Mən səni gəzirəm, ötən gəncliyim,

Bəyaz saçlarımın qar zirvəsində…

Mən səni gəzirəm dərdim, dincliyim,

Bir səssiz ölümün buz nəfəsində.

Mən səni gəzirəm əlimdən düşən

Bəxti çilik-çilik ömür güzgüsü…

Məni tanımadı payıma düşən

Qaralar içində kömür güzgüsü!..

Mən səni gəzirəm odum, atəşim,

Sinəmdə soyumuş ocaq yerində.

Mən səni gəzirəm, soyuq başdaşım,

Bir dağın məzarlıq ətəklərində!..

Sevgimin ünvanı

Adsızlıq sevgimin qisməti, bəxti;

Adını çəkmərəm, sevgi ünvanım.

Bitməz bu həsrətin zamanı, vaxtı;

Budur dar ağacım, axır divanım.

Bircə gün ayrılıq dərdimin qarı,

Məni dondurammaz qışın sazağı;

Sənli duyğularım könlümün varı,

Sənsizlik yaramın qopan qaysağı.

Bir günlük səyriyən sərt əsəbinlə

Qılınc şimşəyini ovut sinəmdə.

Sənin acığınla, kor qəzəbinlə

Bəlkə işıq yana uçuq binəmdə.

Həsrətin dərdimin çiçəyi, gülü -

Dərdinin qaysağı qopanlar bilər.

Məni qaladığın ocağın külü

Dünyanı ocağa qalaya bilər.

Duyğular güləndə

Bir gün gələr bütün iztirabların arxasınca gülərik.

…Zənnimcə, sözlər qədər bizim yaxın dostumuz yoxdur.

Ona görə də tək-cə düşündüklərimizlə öyünə bilmərik.

Gərək imkan düşəndə hisslərimizi sözlə bölüşək…

Gözün güzgüsündə qəlbini gördüm,

Dünyam təzələndi gözlər güləndə.

Bu dünya gözəldi, yoxsa sən gözəl,

Suallar yox olar, sözlər güləndə.

Haqsız atdan düşər, kiriyib gedər,

Yalan qara dönüb əriyib gedər;

Könlümdə duyğular baş əyib gedər,

Doğrular dil açar düzlər güləndə.

Dumanlar dağılar, çəndən utanar,

Qızaran üfüqlər səndən utanar;

Yaxına gəlməyib gendən utanar,

Dağlar qucaq açar, düzlər güləndə.

Qar ağlığı nədir sənin yanında,

Ayın üzü gülməz çənin yanında;

Yetişən sünbülsən dənin yanında,

İllər bar gətirər üzlər güləndə.

Payızda şum yeri - yazda səməni,

Hələ iz görməmiş duyğu çəməni.

Xələfli, çağırar bir edam səni,

Oduna yandığın közlər güləndə.

Əlirza Xələfli

Ədəbiyyat qəzeti.- 2011.- 2 dekabr.- S.5.