Əl var

Əl var, barmağını qızılladasan,

Cansız daşı yonur, insan eyləyir.

Əl var, neştər vurub sızıldadasan,

Abadı uçurur, viran eyləyir.

Əl var, qabarlıdır işdən, əməkdən,

Əl var, yay günü də çıxmır əlcəkdən.

Əl var əsər yazır xoş gələcəkdən,

Əl var, böhtan yazır min qan eyləyir.

Əl var, qızıl yığır, qubar artırır,

Əl var, ürək qoyur, bahar artırır,

Əl var, dərd artırır, azar artırır,

Əl var, min bir dərdə dərman eyləyir.

Əl var, xəyanətə uzanır hər dəm,

Əl var, qəlbə həmdəm, könülə həmdəm.

Əl var, insanlığa verir qüssə, qəm,

Əl var, səadəti nişan eyləyir.

Ələ hökm eləyən yalnız ürəkdir.

Xain ürəklərin ömrü gödəkdir.

Pis əllərin kökü kəsiləcəkdir,

Ellər, Əli belə güman eyləyir!

Manat

Sən bəşər evinin unu, urvası,

Ələyi, xəlbiri, sacısan, manat!

Xaçpərəst xaçısan, pütpərəst bütü,

Müsəlman Məkkəsi, Hacısan, manat!

Səni xəlq eyləyir insan barmağı,

Olursa Allahı, çıxırsan yağı.

Fəhlə ayağının yırtıq başmağı,

Şahların başının tacısan, manat!

İnsan cənnətisən, cəhənnəmisən,

Şadlığı, şənliyi,dərdi, qəmisən.

Atasan, anasan, dayı, əmisən,

Övladsan, qardaşsan, bacısan, manat!

Dostsan - hər əhdinə sadiq, mehriban,

Düşmənsən - həmişə işin nahaq qan!

Zahirdə mələksən, vurulur insan,

Batində timsahın acısan, manat!

Əvvəldən şirinsən, daldan şirinsən,

Gözəl buxağında xaldan şirinsən.

Əliyəm, müxtəsər, baldan şirinsən,

İlan zəhərindən acısan, manat!

İstər Əli

Beş günlükdür fani dünya, nə şöhrət-şan istər Əli,

Nə əlində əyri qılınc, nə onda qan istər Əli!

İnsan oğlu xəyanətdən, əyrilikdən əl götürə,

Sirdaş ola bir-birinə, belə imkan istər Əli!

Şeirdə Nizami, Vurğun, qoşmada Vaqif, Ələsgər,

Tarda Qurban, muğamatda Cabbarla Xan istər Əli!

Qəzəlxanlıq hər şairin işi deyil, əziz dostlar,

Vahiddən sonra Vahid tək bir qəzəlxan istər Əli!

Müxtəsəri təbiətdən yox özgə bir təmənnası,

Nə qədər ki, ömür verib, bir sağlam can istər Əli!

Əli Qurban Dastançı

Ədəbiyyat qəzeti.- 2011.- 16 dekabr.- S.6.