Nəriman Həsənzadə
- 80
Nərimanın şeirlərini oxuduqca biz belə qənaətə gəlirik ki, sənət əsəri, xüsusən lirik şeir o zaman adamı əfsunlayır ki, həyat, təbiət bu insanlar haqqında, onların bitməz-tükənməz işığı, qaranlığı, gözəlliyi, eybəcərliyi, sevinc və faciələri barədə oxucuya nə isə yeni bir şey deyir, onu bu vaxta qədər bilmədiyi, duymadığı, xəyalına da gətirmədiyi qəribə hisslərlə, duyğularla tanış edir, dərin fəlsəfi mənalar və füsunkar gözəlliklər aləminə aparır, fikrini, düşüncəsini bu aləmin sirlərini dərk etməyə yönəldir.
Mirzə İBRAHİMOV
Nərimanın ilham fənəri çox fərəhlidir ki, birinci olaraq sadə
əmək adamlarına yönəlir. Vəzifəsiz,
rütbəsiz, sıravi adamlar şairin diqqətindən
yayınmır. Onların təvazökar həyatında,
əməyindəki məna gözəlliyi Nərimanı
çox düşündürür və sevindirir.
Nəriman olduqca həssas bir şairdir. O bir qartalın
uçuşunda, bir lalənin duruşunda, bir körpənin
baxışında bütün kainatı, ictimai aləmi və
məna dolu həyatımızı görmək istəyir.
Şair bir çiçəyə baxıb deyir:
Bu
gülün rəngində vardı bir donun,
Həyatı
sevirdin, axı sən, ana;
Nə
deyim, bəlkə də geyinib onu
Təzədən dünyaya gəlmisən, ana?
Ana həsrəti
ilə böyüyən bir gəncin məhəbbətini ifadə
üçün nə gözəl bir xitab!
Nəriman şeirlərində bədii xitab, müraciət
məqbul və münasib bir üsuldur. O, qarşısında
dayandığı hər şeyi dilə gətirib
danışdırır. Həsbi-hala cəlb edə
bilir. Arı qonduğu çiçəklərdən
ətir toplayan kimi, şair də ürəyinə yaxın hər
şeydən dərin məna, şeir ülviyyəti çəkmək
istəyir.
...Nərimanın
şeirləri danışıq dilinə yaxın, sadə, səlis
üslubu ilə də seçilir. Adama elə gəlir
ki, bunlar yazılmır, söylənir. Kitabdan,
rəsmiyyətdən uzaq, ürəkdən gələn
şirin, maraqlı bir söhbətdir. Əlbət
ki, bu yalnız şeirlərin şəkli xüsusiyyətilə
yox, həm də məzmunu ilə bağlıdır. Nəriman oxucusunu çoxdanın dostu,
tanışı və ürək sirdaşı kimi dindirir.
Onu sevincinə, arzusuna, kədər və həyəcanına
şərik etməyi bacarır. İlk sətirlərdən
etibarən oxucu, sanki çoxdan axtardığı, ancaq
indi... tapdığı həmsöhbətini görür və
sevinclə əl verib dost olur. İnkişaf
yollarında möhkəm addımlayan şairimizin minlərlə
oxucusu ilə bu ürək dostluğu həmişəlik və
möhkəm olsun.
***
…"Nəriman" poeması
siyasi məzmunlu, yetkin bədii əsərdir. Bəzən məşhur
şəxsiyyətlər haqqında yazılan bədii əsərlərdə
əsas diqqət tərcümeyi-halın, vəzifə, qulluq
illərinin təsvirinə verilir.
Bu poemanın müəllifi nisbətən asan,
ağardılmış olan belə bir yol tutmamışdır. Nəriman Həsənzadənin
qəhrəmanı hər şeydən əvvəl canlı,
müasir, aktiv, mübariz bir insandır.
…Poemanın
əsas fəsillərində qəhrəmanın tərcümeyi-halı
ölkənin, xalqın tarixi, mübarizəsi, taleyi ilə
bağlı bir şəkildə, həm də bədii bir
dillə təsvir edilir.
...Əsərin dili həm də kəsəri, müxtəsərliyi
ilə seçilir. Şeir texnikasındakı sərbəstlik,
ənənəvi ölçü, qafiyələrə fəal
münasibət də təbii görünür.
"Nəriman" poeması əsrimizin ilk
rübündə ictimai-siyasi hadisələri əsasən
doğru-düzgün işıqlandıran, gənclərimizin
müasir ictimai tərbiyəsinə kömək edən müvəffəqiyyətli əsər
kimi təqdirəlayiqdir.
Mir CƏLAL
Nəriman Həsənzadə dünyada
gözəllik, nəciblik, zəriflik
axtarır və bunları bəzən olmayan yerdə də
görür, çünki gözəllik və zəriflik bu
şairin sənət idealıdır. O, yalnız bu ideal eşqinə
yazıb-yaradır. Bax, budur onun nəğmələrinin
baş motivi.
N.Həsənzadənin şeirlərindən mən həmişə
böyük həzz almışam. Onun şeirlərində
həmişə ürək döyünür. Çünki oxucusu ilə o, ürək dilində
danışır.
Ürəyin dili nədir?
Səmimiyyət!
Yalanın dili qışqırıq, gerçəyin
dili hıçqırıqdır. İnsan heç vaxt
öz hissini qışqıra-qışqıra deməz.
Qışqırıq - nəyisə zorla
sübut etmək qəsdidir. Şeir isə
nəyisə sübut etmək üçün deyil, sadəcə
olaraq yaşanan duyğunu, qəlbə sığmayan həyəcanı özü-özünə
pıçıldamaq üçündür.
Bəxtiyar VAHABZADƏ
Nəriman Həsənzadə fikir və məna şairidir,
onun sağlam, büllur poeziyasının çox dərin
qatlarında çağdaş Azərbaycan
varlığının çox ciddi münaqişələri
dilə gəlir, alovları şölə saçır. sevinc və
iztirabları, ümid və qayğıları
çırpınır. Buna görə bu poeziya
bədii idrak əhəmiyyətinə, öyrənilməyə,
araşdırılmağa tam layiqdir, bədii-estetik
tərbiyə, kamilləşmə
vasitəsidir.
Xəlil Rza ULUTÜRK
Ədəbiyyat
qəzeti.- 2011.- 18 fevral.- S.4.