Ürək eşitsin...

Sözün nə ucası, nə alçağı var,

əziz dost, şerimi asta oxu sən.

Səs-küylə özünə əl çaldıranlar,

səssiz-küysüz çıxır sonra cərgədən.

Fikir ver misraya, adi sözə də,

duyan kəs səssiz də gərək eşitsin.

Sıxılma, qulağın eşitməsə də,

ürəyində oxu, ürək eşitsin...

Nəriman HƏSƏNZADƏ

Ədəbiyyat qəzeti.- 2011.- 18 fevral.-S.4.