Al bizi yenə də qoynuna, məktəb!..

Unudulmaz xalq şairimiz Bəxtiyar Vahabzadə təhsil illərinin ilk qədəmindən son məqamınacan olan yaşantılarını "A məktəb illəri, - Məktəb illəri, sizi bir an belə unutmaram mən" - deyə şerin, sözün dililə göz önünə gətirirdi. Bu unudulmaz misraların davamı kimi hər il sentyabrın 15-də - sevincli, təntənəli Bilik günündə çiçək balaların, gül balaların dilindən səslənir "Al bizi yenə də qoynuna, məktəb!" şərqisi… İlk dərs günü, müəllimin ilk sualı böyük şair Hüseyn Cavidin ruhunu oxşadı yenə:

- Qızım, yavrum, adın nədir?

- Gülbahar.

- Dəxi sənin atan, anan varmı?

- Var!..

İlk müəllimi Sevda İbrahimovanın ilk sualına qələm dostumuz, iş yoldaşımız Adil Cəmilin ilk nəvəsi, İlyas Əfəndiyev adına Elitar Gimnaziyanın şagirdi fidanın dili də bu cavabla açıldı: "Atam Taleh, anam Xəyalə xanımdı!" - dedi.

Cavabı ürəyimizcə oldu. Vətəni, yurdu sevmək öncə ata-ana ruhundan keçir axı. Fidanın simasında Bilik günündə əziz məktəb həyatına qədəm qoyan hər bir uşağın sevincinə qəlbən qoşulduq, bağrımıza basıb, "qədəmləriniz uğurlu olsun!" - dedik. Şübhə yerimiz qalmadı ki, bu allı-güllü uşaqlar - dünyaya yaraşıqlar arzularımızın, gələcəyimizin ümid çırağı olacaq, millətimizə, dövlətimizə baş ucalığı gətirəcək.

Sərvaz

Ədəbiyyat qəzeti.- 2011.- 16 sentyabr.- S.6.