Girov gedir

Qəhrəman da insandı,

İnsan da qəhrəmandı;

Atalar demiş, bunun

İncə bir fərqi vardı:

Qəhrəman olmaq üçün

An da kifayət edir;

İnsan olmaq üçünsə

Bir ömür girov gedir.

Yaman yorğunam

Kim istər daşa dönüb yaşamaq, -

Kim istəməz, mən nə bilim, bilmirəm.

Bəlkə heç istəmir daş insan olmaq?

Daş olmaqdan qorxduğumçün ölmürəm.

Qorxuram qəfildən götürüb biri

Birinin başına çırpa o daşı;

Qorxuram divarda boş qala yeri,

Divarı uçurda bir yaz yağışı.

Qorxuram bir sapand daşına dönəm,

Ovub, çilikləyəm büllur şüşəni.

Oğurluq üzüyün qaşına dönəm,

Boğazdan keçirdəm haram tikəni.

Qorxuram tərəzi üstündə durub

Əyriyə əyiləm, düzə sərt olam.

Qorxuram mən tərdə dəvəni yorub,

Ağılın özünə meydan oxuyam.

Məhbəsdə olmaqdan qorxuram, di gəl,

Məhbəs divarında olam, qorxuram.

Daşlar insan olsa, bu da bir əngəl,

Bəlkə daş oluram, yaman yorğunam.

Allah, gədalardan uzaq tut məni

Allah, gədalardan uzaq tut məni,

Bunca ayaqlara salma bəndəni.

Nərin dizlərinin altında olum,

Torpağın yeddinci qatında olum;

Dəmir çarıq, dəmir əsa yol yorum, -

Allah, gədalardan uzaq tut məni.

Anlamaq dərdinə onlar biganə,

Anlamayan həngamədi, həngamə.

Mənmi günahkaram, yoxsa zəmanə?

Allah, gədalardan uzaq tut məni.

Ona ağa olmam, bunda gözüm yox;

Qanana qul eylə, buna sözüm yox.

Belə yaşamağa məndə dözüm yox, -

Allah, gədalardan uzaq tut məni,

Allah, gədalardan uzaq tut məni.

Zeynalabdin Novruzoğlu

Ədəbiyyat qəzeti.- 2011.- 20 yanvar.- S.4.