"Közərən sətirləri"in
işığında
Mən Əli
İldırımoğlunun sənədli, bədii
bütün əsərlərini oxumuşam. Bir dost kimi hər
təzə çıxan kitabını mənə
bağışlayıb. O kitabların hərəsi Əli
ömrünün bir parçasıdır. Əli isə son dərəcə
keşməkeşli bir həyat yaşayıb.
Uşaqlığından öz əli, öz başı olub,
ağsaqqal olmaq məcburiyyətində qalıb. Hələ
"Kommunist" qəzetində işlədiyi ilk illərdə
Əli başına gələn qəziyyələri,
görüb-eşitdiklərini mənə yerli-yataqlı
danışıb və mən hər dəfə heyrətimi
bildirmişəm ki, bu dediklərini o, niyə kağıza
köçürmür? O vaxt Əlinin övladları hələ
orta məktəbdə oxuyurdular. Əlinin qayğıları
başından aşırdı və jurnalist olan atanın
baba yaşında yazıçı olacağını demək
çətin idi. Ancaq qəzetdə fəal
çıxışı onun həvəsinin qədərsiz
olduğunu göstərirdi. Həvəs isə istedadla
yaranır. Həvəs istedadın canı-qanıdır. Elə
adamlar var ki, məhz həvəsinin az olması
günahından istedadı üzə çıxara bilmir.
Əli
İldırımoğlunun əksər oçerklərinin,
felyetonlarının, publisist məqalələrinin ilk oxucusu
olduğumdan inanırdım ki, o, yarı yolda dayanmayacaq.
İllər
isə keçirdi, çox illər keçdi, nəhayət,
"Həmin adam", "Zorən jurnalist" romanları
meydana çıxdı. Bu vaxta qədər Əlinin
seçmə hekayələri, povestləri, felyetonları və
oçerkləri toplular şəklində işıq
üzü görmüşdü. Dostdan, tanışdan təbriklər
eşitmişdi. Həmin kitablar (xüsusən
"Telepat") Bakı Dövlət Universitetinin jurnalistika
fakültəsində diplom işi mövzusuna
çevrilmişdi. Ancaq "Zorən jurnalist" onun qələm
meydanında ikinci zühuru idi.
"Zorən
jurnalist" romanı olmuş əhvalatlar əsasında
ustalıqla yazılan bədii əsərdir. Romanın qəhrəmanı
Nazim adlandırılsa da, Əlinin özüdür. Daha dəqiq
desəm, jurnalistika sahəsində Əlinin ilk
addımlarının bədii təsviridir.
"Zorən
jurnalist" Əli İldırımoğlu adlı bir nasirin
də olduğunu qətiyyətlə elan etdi.
…
"Közərən sətirlər" mövzuca həm
tarixi, həm də olduqca müasir səslənən əsərdir.
Əli mərdliyi, kişiliyi tərənnüm edib. O, hər
qayada, hər qartal uçuşunda neçə-neçə
xalq qəhrəmanı görüb. Təkcə doğma
torpağında deyil, göylərdə də ana məhəbbətini
axtarır.
…Əsərdə
Süleyman Rəhimov, Hüseyn İbrahimov, İslam Səfərli,
Adil Babayev, Əliağa Kürçaylı və başqa
ziyalılarımız haqqında da maraqlı hekayətlər
var. Xüsusən Süleyman Rəhimovun məşhur Nehrəm
kəndində Cəlil Məmmədquluzadənin qızı
Minəvvər xanımı görməyə getməsi ədəbiyyat
tədqiqatçılarımız üçün də
maraqlı faktdır.
Bir var - el
dili ilə danışasan, bir də var - al dili ilə. Əli
İldırımoğlu el dili ilə danışan
yazıçılarımızdandır. Xüsusən,
"Közərən sətirlər" el-oba ifadələri
xəzinəsidir. Bir var, deyəsən "onun tərbiyəsini
əzəl gündən pis veriblər", bir də var, deyəsən
"qatıq turş olanda mayasındandır". Bir var, deyəsən
"buğda təmizlənir", bir də var, deyəsən
"kəhrəba buğda dənələri şüşələnir".
Bir var, kiminsə pis adam olduğunu uzun-uzadı nəql edəsən,
bir də var, deyəsən "naxələfdi!" Əlbəttə,
el ifadələri daha tutarlı olur, hədəfə düz dəyir.
Əfqan
Ədəbiyyat qəzeti.- 2012.- 16
noyabr.- S.4.