Qan borcu
Yavaş-yavaş şər
qarışır,
Yenə
də qaynayır şəhər.
Demə
özündən xəbərsiz
Od ilə oynayır şəhər.
Bu şəhərin
yollarını
Kəsibdir
insan "hasarı".
Başbilənlər
başa düşmür
Nədir millətin azarı.
Nədir canlı "barrikada",
Nə istəyir körpə, uşaq.
Toplaşıblar topa-topa,
Ortalıqda yanır ocaq…
Bu şaxtalı qış gecəsi
Bu adamlar üşümürmü?
Hara çəkir xalqı bu yol,
Görən kimsə düşünürmü?..
Bəli, bəli tədbir töküb,
Düşünən var, daşınan
var.
O gecənin zülmətində
Yaraqlanıb yaşınan var.
Nə biləsən başımıza
Yağmağa qurğuşun gəlir.
Qanımıza yerikləyən
Poladpaltar qoşun gəlir…
Tırtılların səsi yaxın…
İşıqlanır qara gecə.
Kimsə bilmir tank "karvanı"
Hardan gəlir, hara keçə.
Biz görmüşdük bu tankları,
Bu zirehli maşınları.
Görməmişdik qana həris
Bu əcayib qoşunları.
Çəhrayıya çalan sifət,
Birgünlükdən qan-qan deyir.
Yazıq insan beləsinə
Nə ürəklə insan deyir?
Bu vəhşilər pəncəsindən,
Qurtulmağın çarəsi yox.
Yox-yox, onlar əsgər
deyil -
Beləsinin anası yox…
Tez bölünüb dəstələrə,
Yırtıcılar halay vurur.
İşıqsaçan odlu güllə
Qaranlığa qalay vurur…
Fəryad qopur gecəyarı,
Qaranlıqda qan tökülür.
Ağacdan yarpaqsayağı
Torpağa insan tökülür.
Yolda ocaq qalayanın
Qəfildən ocağı sönür.
Bir gecədə neçə ömrün
Qaynar gənclik çağı sönür.
Qardaşını itirən kim,
Yoldaşını itirən kim.
Bu qırğına inanmayıb
Öz başını itirən kim.
Haray çəkən adamları
Ağır tanklar əzib
keçir.
Silahsız "yolkəsənləri"
Tırtılıyla kəsib keçir.
Güllələyib söndürürlər,
İşıq saçan qəndilləri.
Sönmüş ocaq yerlərində
Ləpələnir qan gölləri.
Süngülərə keçirirlər
Qocaları, körpələri,
Xalqımın yol çəkən
gözü
Görməliymiş gör nələri…
Göz açandan gözümüz yaş -
Bu dünyada nələr gördük.
Haqsızların pəncəsində
Haqqımızı mələr gördük.
Mənim kölə taleyimdə
Dərdimin ən ağırı
- bu.
Azadlığa gedən yolun
Aqibəti, axırı - bu.
Kimdir mənim mənliyimi
Bu gecə sınağa çəkən?
Üzüyumşaq millətimi
Sola çəkən, sağa
çəkən?
Kimdir mənim kürəyimi
Hədəf seçən, nişan edən?
Şəhərimin göylərini
Belə atəşfəşan
edən?
Bir ölkədə biz biriksə
Axmayaydı bu qan
gərək.
Bir gün sonra çıxmayaydı
Fövqəladə fərman gərək…
Ay-ulduzu görən cəllad
Bayrağımı al qan edir.
Qoşun "borcunu ödəyib"
Bizi qana qəltan
edir.
Güllə yağır yağış kimi,
Evlər deşmə-deşmə
olur.
Ahıl, uşaq, qadın, kişi
-
Hamı dönüb "düşmən" olur.
Gülərüzlü bir millətin
Göz yaşları gilələnir.
Küçələrə çıxmayanlar
Öz evində güllələnir.
1990
Adil Cəmil
Ədəbiyyat qəzeti.- 2012.- 20 yanvar.- S.3.