Vaqif

Şuşada Vaqif abidəsinin açılışı münasibətilə

Heykəllər sadəcə əl işi deyil,

Məhəbbət dediyin - başqa məramdır;

Dünyadan gedənin gəlişi deyil,

Dünyada qalana bir ehtiramdır.

“Vaqif!

Ey sərvərim, ey tacidarım!” -

Harda xatırladı şairi ürək!..

Hörmət - süddən gələn bir adətimdi.

Vurğundan Vaqifə salam yetirmək -

Bəlkə də yeganə səadətimdi.

Meylini ellərə salan şairin

Səsi Kür çayının qırağındadır;

Beşiyi

Qazaxda qalan şairin -

Məzarı

Qarabağ torpağındadır.

Sözünü, hökmünü dəyişdi zaman,

İndi Cıdır düzü bir kainatdır.

Nə saray havası,

nə İbrahim xan,

nə Qacar ordusu -

necə rahatdır!..

Elə bil könlümdə yaz havasıdır,

Qoynu nə genişdir düzün-dünyanın;

Vaqif - şerimizin şah misrasıdır,

Vaqif - vəziriydi xan sarayının.

Yaşayır ürəkdə əsil sənətkar,

Sənətə əbədi bir hörmət olsun!

Şairim, şerinə böhtan atanlar

Abidən önündə xəcalət olsun!

Hanı başın üstə durna qatarı,

Yoxsa... haça budaq pərvaza gəlsin.

Bu gün bir əhli-hal, könül dildarı -

Əlində şərbəti pişvaza gəlsin.

Vaqif, bu torpağın yaraşığıydın,

Yaraşıq oldun sən daşa da, Vaqif!

Yenə Qarabağın elçilərini

Özün qarşıladın Şuşada, Vaqif!

Nəriman Həsənzadə

12 yanvar 1982-ci il

Ədəbiyyat qəzeti.- 2012.- 27 yanvar.- S.1.