Bu dünya

Elə ki, səsinə kədər, qəm qonur -

Bürünür dumana, çənə bu dünya.

Elə ki, gözünə büllur nəm qonur,

Az qalır gözümdə sönə bu dünya.

Beləcə dayanma qarşımda mənim,

Qocalıq at çapar yaşımda mənim.

De, necə qıyırsan başımda mənim

Dəyirman daşına dönə bu dünya?!

Hayıfsan, bu qədər üzmə özünü,

Axtar tap, hardasa səbri, dözümü.

Gülüm, qənd-şəkərə bələ sözünü,

Geysin toy libası yenə bu dünya.

Neynirəm həkimi, dava-dərmanı,

Sənsən dərdlərimin təbib-loğmanı.

Güldürmə üstümə yadı, doğmanı,

Onda zindan olar sənə bu dünya.

Düşmənə göz dağı baharımız var,

Təmiz eşqimizdən nübarımız var -

Göyçək Mətinimiz, Vüqarımız var,

Onlartək danışa, dinə bu dünya.

Hədərə getməsin haqqı-sayımız,

Xəzana düşməsin bahar-yayımız.

Babalıq, nənəlik olsun payımız,

Nəvə gülüşüylə bəzənə dünya.

Gül, gül, təbəssümün dönsün çırağa,

Güləndə dönürsən körpə uşağa.

Amandır, gözümdən getmə uzağa,

Sənsiz boş görünər mənə bu dünya!..

Əmin ol

Ömür-gün yoldaşıma

Altmış bahar görmüşəm,

altmış qışa çatmışam.

Sevincimlə, qəmimlə

birgə, qoşa çatmışam.

Demə indi yorulub

qaya altda yatmışam.

Ömrün dağ keçidindən

keçəcəyəm, əmin ol!

Doğma elə, torpağa

verməliyəm borcumu.

Dərədə azdırmışam

qoca ölüm ovçumu.

Qartal qonan zirvədə

açıb qoşa ovcumu -

Ağ buluddan ağ yağış

içəcəyəm, əmin ol!

Əzabımın yükünü

daşıyan ağ mayamsan,

Kişiqeyrət həmdəmim,

mələksima həyamsan.

İnamımda dözümüm,

baxımışda ziyamsan,

Mən səni lap gözsüz də

seçəcəyəm, əmin ol!

Kaş, sevgim yer üzündən

dərdi-mərəzi silə.

İnsanın ürəyindən

kini-qərəzi silə.

Ədalət arşınıyla,

insaf tərəzisilə

Dünyanı çəkəcəyəm,

ölçəcəyəm, əmin ol!

Hər qışıma ağ kəfən

biçirəm hər yazımla,

Ağ çiçək, yaşıl sünbül

boy atan hər yazımla -

Günəşlə ovxarlanan

bu qələm dəryazımla

Alaqlaşan kəsləri

biçəcəyəm, əmin ol!

Səhrada çinar kimi

bitirib məni anam,

Gün qızanda - çətirəm,

tufan qopsa qalxanam.

Cahana bu xislətlə

gətirib məni anam,

Köçəndə də bu sayaq

köçəcəyəm, əmin ol!..

…Qarışıq

Yamanca dönübdür fələyin üzü,

Zaman qarışıqdır, halım qarışıq.

Bilinmir şeytanla mələyin üzü,

Düşübdür məzlumla zalım qarışıq.

Bahar ovqatıma qar ələnibdir,

Dərdim ağırlaşıb - yekələnibdir.

Ömrümün ağacı silkələnibdir,

Tökülüb dəymişim, kalım - qarışıq!

Göz bu müsibəti görməyə gərək -

Haram arşın-arşın, halal bir çərək.

Uludur, təmizdir, müqəddəs çörək,

Məcburam, onu da alım qarışıq.

Hamı sathasatda, alhaaldadır,

Uşaq da, böyük də məni aldadır.

Deyəsən, həngamə hələ daldadır,

Rəmlim, istixarəm, falım qarışıq.

"Calaq" eləyiblər mislə almazı;

Qiymətdən salıblar söz ilə sazı.

Ayıra bilmirsən toy ilə yası -

Sevinci kədərlə çalım qarışıq?!

Əritsən - xəmirdir yağın yarısı,

Buzlu ət qır yavan, süd də yarı su.

Bişirsən çürüyür, odur sarı su!

Duzum qarışıqdır, balım… qarışıq.

Haqlını haqsıza dəyişdirirlər,

Qızılı saqqıza dəyişdirirlər.

Atanı oğulla "döyüşdürürlər"…

İlməm dolaşıqdır, xalım qarışıq.

Xəzinəm talanır, çalıb-çapılır,

Yaxşı nəyim varsa, dərhal qapılır.

Milli sərvətimə şərik tapılır,

Zəhmətim havayı, malım qarışıq.

Dünya qalacaqsa əgər bu sayaq,

Daha bu dünyada qalmağım - nahaq!

Məni o dünyaya tez apar, ya haqq,

Apar, - istəmirəm qalım qarışıq!..

Eşqim atəş, sözüm güllə

Qalxdım dağa zirvə-zirvə,

Endim dağdan pilə-pillə.

Deməyin ki, bu yaşımda

Oynayıram soyuq küllə,

Eşqim atəş, sözüm güllə!

Qəribədir təbiətim,

Bəllidir bu həqiqətim -

Mənim şair məhəbbətim

Ölçülməyir yaşla, illə…

Eşqim atəş, sözüm güllə!

Gəzdim qarlı səngərləri,

Gördüm bizim əsgərləri -

Qorxubilməz o ərləri

Ruhlandırdım şirin dillə.

Eşqim atəş, sözüm güllə!

Mən də çıxdım sınaqlardan,

Hörmət gördüm qoçaqlardan, -

Şaxta vurmuş yanaqlardan

"Dəstə tutdum" qızılgüllə.

Eşqim atəş, sözüm güllə!

Əgər gedib görməsəydim,

Şeir yazıb verməsəydim -

Könüllərə girməsəydim,

Yaşamazdım bu nisgillə,

Eşqim atəş, sözüm güllə!

Yağdı mərmi, yağdı dolu,

Gedib gəldim qəlbim dolu;

Kəsə bilməz heç kəs yolu -

Gedim-gəlim gülə-gülə…

Eşqim atəş, sözüm güllə!

Ağacəfər Əlizadə

Ədəbiyyat qəzeti.- 2013.- 5 aprel.- S.4.