Müxəmməs

İxtisarla

Vəh, bu bağın nə əcəb sərvi dilaraları var

Hər tərəf tazə açılmış güli-rənaları var,

Qönçeyi-nərgisi-tər laleyi-həmraları var,

Yəni Tiflisin əcəb dilbəri-zibaları var,

Ey könül, seyr elə kim, türfə tamaşaları var.

Mərhaba, Tiflis imiş cənnəti dünya yerinin,

Yığılıbdır ona cəmiyyəti huri pərinin,

Mən bu şəhrin nə deyim vəsfini dilbərlərinin,

Filməsəl, şəklü şəmayildə, bəli, hər birinin

Məhi-təbanə bərabər sərü simaları var.

Ol qədərdir büti-nazikbədənü incəmiyan,

Eyləmək olmaz onun sanını məlumi əyan,

Hər biri nazü-nəzakət ilə min afəti-can,

Cümlə bir cilvədə, bir şivədə, xoş sərvi-rəvan,

Məst tavus kimi gərdəni-minaları var.

Üzləri pərtovi-mehri-cahanara kimidir,

Səfheyi-sinələri simi-müsəffa kimidir,

Ləzzəti-ləhcələri nitqi-məsiha kimidir,

Əlləri möcüzeyi-həzrəti-Musa kimidir,

Dülrübalıqda əcayib yədi-beyzaları var.

Ala gözlər süzülüb nərgisi-sirabə dönüb,

Ağ qabaqda xəmi-əbruləri mehrabə dönüb,

Qönçə tək ləblərinin rəngi meyi-nabə dönüb,

Tökülüb gərdənə tellər ucu güllabə dönüb,

Sona cıqqası kimi zülfi-mütərraları var.

Nə qədər varisə buxaqü zənəxdanü yanaq,

Tazə gül yarpağı tək qırmızıdır nazikü ağ,

Bir-birindən götürüb şöləsini misli-çirağ,

Görməyib kimsə belə qaşü-gözü, dişü-dodaq,

Özgə babət sifətü surətü əzaları var.

Bağl-rivzanda əgər huriyü qılman çoxdur,

Bu cavanlar kimi məqbulu müzəyyən yoxdur,

Nəsl-bər-nəs gözəllik bulara boyuruqdur,

Mən görənlər ki, mələkdən, pəridən artıqdur,

Hələ derlər ki, bunlardan dəxi əlaları var.

Kəsrəti-hüsn ki, xoş mərtəbədir insanə,

Bəxş edibdir onu həqq dilbəri-Gürcüstanə,

Yox, sual etmək əgər məsləhəti-yezdanə,

Nola, yarəb, səbəbi, baisi bu ehsanə,

Belə surətlərin, əlbəttə ki, mənaları var.

...Gərçi, ey Xızır, bulubsan şərəfi-feyzi-əzəl,

Verməyibdir könül asayişi amma sənə əl,

İstəsən ömri-dübarə, görəsən türfə gözəl,

Bircə təşrif buyur Tiflisin həmmamına gəl,

Gör necə rahəti-canbəxşi-tənasaları var.

Bu ocaq böylə ocaqdır ki, işıq ayə salır,

Gün kimi şöləsini cümleyi-dünyayə salır,

Tez tutar xainü bədxahları vayə salır,

Hər kimin başına kim, mərhəmətü sayə salır,

Bilsin onlar ki, tamam din ilə dünyaları var.

Vaqifa, səndə ki, yoxdur, bilirəm, zöhdü riya,

Şərti-ixlas gərəkdir edəsən şimdi əda,

Elə bu valiyə, oğlanlarına xeyrü dua!

Saxlasın bunları öz hifzi-amanında Xuda,

Hasil etsin nə qədər dildə təmənnaları var.

Molla Pənah Vaqif

Ədəbiyyat qəzeti.- 2013.- 1 fevral.- S.3.