Üzə güldü əməlim

Bu dünyanın ahəngi bir, rəngi çox,

Bu dünyanın sirri xudaya bəlli.

Açılmayan tapmacası, mərci çox,

Aqil gərək aşkarlaya bu həlli.

Yola çıxdım, sonsuzluğa tuş oldum,

Bir daş idim, nəfəs dəydi quş oldum;

Ənginlikdə qanad çaldım, baş oldum, -

Cığır açıb, belə qoydum təməli.

Üz tutduğum günəş oldu, ay oldu,

Ulduzlar da bu gecəyə hay oldu;

Mən də dönüb gözəlliyə tay oldum,

Hara baxdım, üzə güldü əməlim.

Duyub sevinci, kədəri

Eşq ümmanında üzürəm,

"Divani-Kəbir" sirdaşım.

Övliyalara üz tutdum,

Hər biri könlün sirr daşı.

Ayağım üzülür yerdən,

Yolumu göydən salacam.

"Məsnəvi"dən qidalanıb,

Tanrıma yaxın olacam.

Oxudum neçə beytini,

Bir hana qurdum sözlərdən.

Pirim deyib sipər oldum,

Qorudum namərd gözlərdən.

Dəryada gövhər gəzirəm,

Bu da qismətin qədəri.

Qəlbimə inci düzürəm,

Duyub sevinci, kədəri.

Qırmızıda qara gördüm

Qırmızıda qara gördüm, -

Çünki qanım qara idi.

Qəlbim dərddən açılmışdı,

Puçur-puçur yara idi.

Əlim qalxdı göyə sarı,

Tutdum səbrin ətəyindən.

Dedim, Tanrım, əsirgəmə,

Xəbərin var niyyətimdən.

Qırmızıda qara gördüm, -

Könlüm doldu, qubarladı.

Al lalənin sinəsi dağ,

Ürəyimi yaraladı.

Fəridə Hacıyeva

Ədəbiyyat qəzeti.- 2013.- 8 mart.- S.6.