Solmağa, bilirəm, bir soyuq yel yetər...

Hə, dostum,

çox vaxt

uçurumla

bataqlıq arasındakı

dar keçiddə

hər mərdin yıxılmasına bir namərdin

tənəsi bəsdir.

Uff,

nə biləsən

bədbəxtliyin hansı qapıdan girəcəyini

və nə hədiyyə gətirəcəyini?!

Xoşbəxtlik amma səni qəfil yaxalamır

və yuxu ilə yozum arasındakı məsafəni

açıq saxlayır.

Bilirsənmi, dostum,

yüz yarpaq açmağa

nə qədər yağış gərək?

Nə qədər günəş?

Nə qədər külək?

Solmağa, bilirəm, bir soyuq yel yetər...

Məftun Əmini

Ədəbiyyat qəzeti.- 2013.- 3 may.- S.7.