Pislər gedib,

yaxşılar qalıbdı

Pislər gedib, yaxşıları qalıbdı,

Bu dünyanın qadasını alım mən.

Yaxşılıqlar yaxşı zəfər çalıbdı,

Saz gətirin havasını çalım mən.

Gəlib-gedib pislər bizi pislədi,

Qara tüstü qalayları hislədi.

Nə yaxşı ki, aydınlıqlar bizlədi,

Qoyun bir az rahatlıqda qalım mən.

Neçə dəfə bizə hücum çəkdilər,

Müsibəti başımıza əkdilər.

Fəqət gördük çox deyillər, təkdilər,

Kərənti ver alaqları çalım mən.

Şər atdılar bizi gözdən salmağa,

Tor atdılar düzü düzdən salmağa.

Sillələyib üzü üzdən salmağa

Söz qoymadı qalım əliyalın mən.

Az olmadı dayaq duran pislərə,

Keşiyində oyaq duran pislərə.

Həqiqəti əzən-buran pislərin

Tabutuna paslı mismar çalım mən.

Matəmində lənət aldı çoxları,

Bədliyindən töhmət yedi çoxları.

Ünvanına nifrət dedi çoxları,

Əhsən deyim bu halımda qalım mən.

Qatarda tək gedirəm

Qatarda tək gedirəm,

Görən kimdi bu sürən?

Qatarda tək gedirəm, -

Daha qalmayıb düşən.

Qatarda tək gedirəm.

Yaşadığım illəri...

Xatirələr - ömür-gün

Qalır dayanacaqda.

Nəğmələri ürəkdə,

Vərəqləri qucaqda.

Sarı işıqlar yanır,

Yaşıllardan xəbər yox.

Qırmızılar göz vurur,

Yol açılmır, nəmər yox.

Qatarda tək gedirəm,

Gözə dəymir bələdçi.

Bilən yoxdu dünyada

Mən nəçiyəm, o nəçi.

Qatar dalana gedir,

Bulud- bulud tövşüyür.

Ürəyində od sönür,

Ayaqları üşüyür.

Düşür qərib bir axşam,

Qatarda tək qalmışam.

Tapşırıq

Ayrıldıq, çiçəklər mənnən danışdı,

Əlvida deməyə dilim dolaşdı.

Bu yerlər bu göylər bizə tanışdı,

Tanışa tapşırıb gedirəm sizi.

Ayrılıq vüsalla köhnə tanışdı,

Gördü ki, güllərin gözləri yaşdı.

Küsənlər əl verib güldü, barışdı,

Barışa tapşırıb gedirəm sizi.

Göylərin nəfəsi yerlərə qonaq,

Günəşin odundan, külündən iraq.

Yansanız buluddan yağış yağacaq,

Yağışa tapşırıb gedirəm sizi.

Neyləyək gecələr gündüzlə qoşa,

Günəş də Ay ilə yatır baş-başa.

Torpaq öz içində söykənir daşa,

O daşa tapşırıb gedirəm sizi.

Hər ağac müqəddəs bir pir, bir ocaq -

Əgər üşüsəniz həyan olacaq.

Gündə uca qardaş kölgə salacaq,

Qardaşa tapşırıb gedirəm sizi.

Yarpaqlar əl çalır səs çıxır dizə,

Sonra nəğmə olub döşənir izə.

Deyin nə gətirim gələndə sizə?

Alqışa tapşırıb gedirəm sizi.

Neyləsin

Yağış kəsdi, göyə alqış,

Ot göyərdi, göyə alqış.

Göy də tanış, yer də tanış,

Hava çaş qalıb, neyləsin.

Qol gücünə dəryaz biçir,

Şeh suyundan torpaq içir.

Bel tayaya meydan seçir,

Yava çaş qalıb neyləsin.

Ocaq yanır od qaynadır

Tikələri su oynadır

Qazan var dünya boydadır

Tava çaş qalıb neyləsin.

Əsir torpaq bizi anır,

Sulayanı yoxdu yanır.

Gah şumlanır, gah tapdanır,

Oba çaş qalıb, neyləsin.

Payızda

Belində qızıl kəmər,

Telində gümüş qəmər,

Əlində xəzəl- nəmər

Payız varıyla gəlir.

Qışlağı naxırıyla,

Çəlləyi çaxırıyla,

Zəmilər taxılıyla,

Bağlar barıyla gəlir.

Durnalar alayıyla,

Qazanlar qalayıyla,

Toy-düyün harayıyla,

Kaman-tarıyla gəlir.

Çəmənləri qırovla,

Balıqları tilovla,

Bürküləri girovla

Dağlar qarıyla gəlir.

Yel yeri mənimsəyir,

Nə deyir, nə söyləyir.

Yaylaqlar qəribsəyir,

Çən qübarıyla gəlir.

Dünya əlifbası

İkicə işarə var

Morze əlifbasında.

Onnan əksi çəkilir

Şənliyin də yasın da.

Onu bilməsən əgər

Dənizdə azmaq olar.

Morze əlifbasıyla

Kitab da yazmaq olar.

Morze əlifbasıyla

Yazıram şeirləri

Dünyanın o başında

Oxusunlar sözləri.

Bu əlifba bəşərlə

Həmişə qalasıdı

Hər xalqın, hər millətin

Dünya əlifbasıdı.

Tərcüməsiz yazılır

Hər kəsin öz dilində

Bu ümid çırağıdı

Batanların əlində

Dünya təngə gəlibdi

Deyingənlər dilindən

Məni xilas eyləyin

Sözcülərin əlindən-sos.

Paris

Gördüm, sevdim Parisi,

Paris sevda pərisi.

Gündən-günə çoxalır

Bu sevdanın hərisi.

Şah damarı Senadı,

Gözəlləri sonadı.

Dil tapmadım danışam

Paris məni qınadı.

Girdi işıqdan dona,

Az qaldı hissim dona.

Eyfelin qülləsində

Paris yetirdi sona.

Hər kilsə bir anadı,

Dahiləri dühadı.

Çoxdu şərab içənlər

Fəqət şərab bahadı.

Küçələri möhtəşəm,

Gecələri möhtəşəm.

Hər heykəl bir külçədi

Külçələri möhtəşəm.

Zaman tarix bölübdü,

Ulduz doğub sönübdü.

Zəfər tağı yaşayır -

Napalyon ölübdü.

Rübail

Ədəbiyyat qəzeti.- 2013.- 8 noyabr.- S.7.