Füzuli ömrüdür əsr də, an da...

     

  Bu günlərdə Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət və Turizm Nazirliyinin dəstəyi ilə “Avrasiya Press” nəşriyyatı Şəkər Aslanın şeir və poemalarından ibarət “Payıma düşən ömür” kitabını (232 səh.) nəfis tərtibatla oxuculara yetirib. Tərtib edən və ön sözün müəllifi Sevda Əlibəyli, redaktor Umud Rəhimoğludur.

Füzuliyə həsr olunmuş şeirlər “Dünənin ən böyük şairi səndin,- Bu günün ən böyük şairi sənsən” - fəslində yer almışdır.

 

Vətən kimi

 

Füzuli ömrüdür əsr də, an da,

Neçə yüzilliklər gəlib ötüşür...

Sənin kitabına gözüm baxanda

Nə qədər kitablar gözümdən düşür.

 

Yaşadın dünəni, baxıb sabaha,

Hər şair ömr edib qocala bilmir!..

Sözü ucaltdığın zirvəyə daha

Kimsə qalxa bilmir, ucala bilmir...

 

Şerindən könlümüz nurla dolursa,

Kim deyər bir sözün, kəlmən solubdur;

Sənin beş yüz ilin tamam olursa,

Mənim beş onilim tamam olubdur!

 

Ömrün bir günü yaz, bir günü qışdır,

Vaxtın da yolları oddur elə bil...

Beş yüz il yol gələn xalqa tanışdır,

Əlli il yol gələn heç tanış deyil!

 

İşığa tutaraq əyrini, düzü

Söz ilə zülməti oyur, sökürdün...

Neçə əsr qabaq bu günümüzü,

De, bu qədər dəqiq sən necə gördün?!

 

Ah, nə səviyyədə düz çıxır zəndin,

Bir gün qəmlisənsə, bir gün də şənsən!

Dünənin ən böyük şairi səndin.

Bu günün ən böyük şairi sənsən.

Duyur hər sətrini oğlan da, qız da,

Kimin bu ovqatdan xəbəri yoxdur?

Bugünkü siyasi lirikamızda

Ah, lirik Füzuli təpəri yoxdur...

 

Söz harda yaxşıdır, söz harda pisdir...

Sözün saf duyğular oyadır bizdə!

Ən böyük məhəbbət şairimizdir,

Ən böyük siyasət şairimiz də.

 

Ucaltdın adını əsrin, zamanın,

Gah üzün tutulur, gah da gülürsən.

Hər bir övladıyla Azərbaycanın

Doğulur, yaşayır, sonra ölürsən...

 

Torpağın qoynuna gömüləcəyik,

Yox, yox sən ölümdən uzaq, uzaqsan!

Doğulub, yaşayıb biz öləcəyik,

Sənsə Vətən kimi əbədi sağsan!

 

 

Yığdıqca dağılırıq

 

Mal çox yığma, həzər eylə əzabından kim,

Rənci artar ağır olduqca yükü həmmalın.

 

M.Füzuli

 

Nə hisslər yaşayır ürəyimizdə,

Hərislik! İzləyir o bizi, ustad!

Artdıqca mal-dövlət sevgisi bizdə,

Azalır nəyinsə sevgisi, ustad!

 

Nəfsin sərhəddini yüz yol aşırıq,

Saxlaya bilmirik ürəyimizi...

Mal yığıb günbəgün yoxsullaşırıq,

Tamah nə yollara aparır bizi!

 

İnsanın xisləti görünür açıq,

Nədir onun üçün müqəddəs, əziz?!

Dünyanı yığsaq da, həmişə acıq,

Nə gözümüz doyur, nə ürəyimiz!..

 

Qızıl, büllur, daş-qaş toplanır dağ-dağ…

Qarışır bir anda yaxşı ilə pis;

Mal-dövlət yığırıq, yığırıq ancaq

Özümüz dağılır, dağılırıq biz!

 

 

Necə dözək biz

 

Padişahi-mülk dinarü-dirəm

rüşvət verib…

 

M.Füzuli

 

Rüşvətlə açılıb səhər gəlirsə,

O doğan gündüzün adı gecədir.

Əgər padşah özü rüşvət verirsə,

Gör onda bir xalqın halı necədir?!

 

Hər gün risk eləyir rüşvət alanlar,

Kimi düşür, batır, kimi ucalır…

Rüşvət zəhrimarın gör nə dadı yar,

Halal yeyəni də tamaha salır...

 

Könül xoşluğuyla alırlar bir bax, -

Könül xoşluğuyla verməyir heç kəs...

Kiçiklər alanda dözürük, ancaq

Böyüklər alanda necə dözək bəs?!

 

Yaxşı, pis ötürdük qabaqkıları,

Bir yol başlamışıq müqəddəs, əziz...

Yarəb, bundan sonra rəhm elə barı,

Rüşvətxor olmasın böyüklərimiz!

 

 

Məzəmmət

 

Şeir zövqündən olmayan agah,

Əhli-nəzmi məzəmmət eyləməsin.

M.Füzuli

 

Bəzən çoxbilmişsən, bəzən avamsan,

Bəzən görünürsən bir uşaq kimi.

Əslində o qədər qəliz adamsan,

Anlaya bilmirsən sadəliyimi...

 

Xalqımın ruhunu duyduğum üçün,

Xalqımın gözündə yüksəlirəm mən.

Qəliz kəlmələrdən qaçsam da hər gün,

Qəliz adamlara rast gəlirəm mən.

 

Nələr danışırsan məzəmmət ilə,

Mənasız sözləri deyib düzürsən.

Ən gözəl şairin şerini belə

Görürəm oxuyub dodaq büzürsən..

 

Şeirə, sənətə hörmətin hanı?

Qoy əssin ürəyin yay, payız, qış, yaz...

Başa düşmədiyin sözü, misranı

Başa düşmək üçün baş sındır bir az...

 

 

Doğrular

 

Doğrular ilə gəz ki, səni sərbülənd edə, -

Əgrilər ilə eyləmə, əlbəttə, imtizac.

M.Füzuli

 

Yenə gileyliyəm taledən, baxtdan,

Sürünərmi duman, əriyərmi çən...

Bu yalan dünyaya gəldiyim vaxtdan

Doğruları gəzib axtarıram mən...

 

Hanı ən doğru yol, ən təmiz nəfəs?

Müdriklər nə yazıb, nə söyləmişlər...

Ah, indi görürəm, görürəm ki, bəs

Doğru bildiklərim oğru imişlər...

 

Dəyərsiz, mənasız ömür sürmürəm!

Kim bu xanimanı yaradıb, qurub?

Uzun yollar gedib doğru görmürəm,

Ancaq hər addımda bir əyri durub.

 

Ürəyim döyünür bu misralarda,

Nə bir rahat olur, nə dincəlirəm...

Ah, siz hardasınız, bir deyin harda,

Doğrular, mən sizə doğru gəlirəm!

 

 

Behiştə girmək olmaz

 

Cənnəti almaq olmaz axça ilə,

Girmək olmaz behiştə rüşvət ilə...

M.Füzuli

 

Rüşvət öz kökünü gör necə yayır,

Onun nəfəsilə ruhumuz dolur.

Rüşvətlə behiştə getmək olmayır,

Ancaq Kərbəlaya, Məkkəyə olur.

 

Halal ömür sürmək zordu, çətindi,

Biz halal yolları bir-bir kəsirik...

Allahın özünə, düşünüb indi

Rüşvət çatdırmağa yollar gəzirik!..

 

 

Beş əsr sonra da

 

Salam verdim, rüşvət deyildir deyə almadılar.

M.Füzuli

Əsrlər ötübdür, dəyişib həyat,

Düşüb taleyimiz dumana, çənə...

Rüşvət deyil deyə, səndən ay ustad,

Salam almayanlar yaşayır yenə!..

 

Çox sözlər çayırtək, ottək solubdur...

Hər gün düşündürür bir fıkir məni:

Beş əsr qabaq da rüşvət olubdur,

Beş əsr sonra da olacaq yəni?

 

 

Mənim dövranım

 

Sürdü Məcnun növbətin indi mənəm rüsvayi-eşq,

Doğru derlər - hər zaman bir aşiqin dövranıdır.

M. Füzuli

 

Sevgidən doğulur sevinc də, qəm də,

İlahi, eşq ilə alışıb yanım!

Məhəbbət nə qədər coşur sinəmdə

Mənim dövranımdır, mənim dövranım!

 

Harda dolaşırlar, harda gəzirlər,

Kimlərə bağlıdır ürəyim, canım...

Məhəbbətli aylar, illər, əsrlər

Mənim dövranımdır, mənim dövranım!

 

Gümrahlıq gətirsin hər saat, hər an,

Özümü həmişə bir Məcnun sanım!

Bütün sevənlərin sürdüyü dövran

Mənim dövranımdır, mənim dövranım!

 

Tanışdır gur işıq, qapqara kölgə...

Ah, mənim dövranım... Sən bir ona bax:

Məndən min il əvvəl başlanıb bəlkə,

Min il sonra belə qurtarmayacaq!

 

 

Şəkər Aslan

 

Ədəbiyyat qəzeti.- 2013.- 11 yanvar.- S.3.