Anamın ürəyi

Serbiya şerindən

Olmayıb anamın tikiş maşını,

Nə özgə iynəsi, sapı, dəsgahı…

Ancaq əvəzində ürəyi olub,

Həmişə ürəyi olub pənahı.

Anamın ürəyi tikiş maşını,

Həmişə, hər yerdə gərəyim olub.

Gah olub tikdiyi cırıq köynəyim,

Ya da ki, tikdiyi ürəyim olub.

Qılıncla, qalxanla üstə getməyin,

Gülü vağam olar, çiçəyi solar.

Siz ona əbədi ehtiram ilə

Ən yaxşı gülləri aparın, nolar.

Nə vaxt ki, birgəyik, birik - təmizlik

üstümdə-başımda elə bərq vurur.

Paklıq simvolutək geyim-kecimim,

Həm də ki, ürəyim qürurlu olur.

Qayğısızlıq

Ən yaxşı biçinçi qəbri üstündə

Dünyanın ən gözəl otları bitdi.

Sonra o qayğısız, şən ot bir özgə

Qəbirin üstünü örtməyə getdi.

Qızılı bağ

Qaranlıqda bir işıq

Öləziyir beləcə…

Kim istər ki, bir parça

Nur damlası sönəcə?..

Sakit közərən işıq

Üfüq boyu gərilir.

Həyat eşqinə dönüb

Sanki qəfil dirilir.

Yuxusuzlar çölünü

Bürüyən qoz bağları

Gülümsəyir üzlərə…

Bu işığın iziylə

Azan müsafirlərin

Yolu başlar evlərə!

Radomir Andriç

Çevirəni: Sərvaz Hüseynoğlu

Ədəbiyyat qəzeti.- 2014.- 7 fevral.- S.8.