Vallah, təbiət də imkan vermir...

Hekayə

Orta məktəbdə müəllimə işləyirdi. Ayda cəmi iki yüz manat maaş alırdı. Həm də yazıçıydı.Yazıçılar Birliyinin də fəal üzvü idi.Onu oxucularına Birlik tanıtmışdı. Əlbəttə ki,çox yaxşı tanıtmışdı.Yazıları onun iç dünyası,mənəvi aləmi,müəllimliyi isə maddiyyatı -çörək ağacı idi. Qoşa qanad kimi hər ikisindən bərk-bərk yapışmışdı. Hər ikisilə də fəxr edirdi. Amma bir problemi vardı. Neçə illərdi Birliyin üzvlük haqqını verə bilmirdi. Hər dəfə Yazıçılar Birliyinə gələndə qapının girişində, çıxışında, dəhlizlərdə üzvlük haqqının ödənilməsi barədə elanları görəndə özünə söz verirdi ki,bu ay az da olsa üzvlük haqqından gətirib mütləq ödəyəcək. Bir illik haqq on manatdı. Demək beş illik üzvlük haqqı əlli manat eləyir. Ayda on manat ödəsə, beş aya qurtarar. Əlbəttə, əgər ödəyə bilsə... Çünki maaş elə xərclənir ki... necə deyərlər, bir gözü görür ki, maaş evə gəldi, o biri gözü görənə kimi pul qurtarır. İndi iş ona qalır ki, bu dəfə maaşı alanda üstündən mütləq on manatı götürsün. Aydındı? Öz-özünə əmr də verdi!

Maaşı almışdı, üstündən on manatı da götürüb sumkasının cibində gizlətmişdi. Qalırdı vaxt tapıb onu ödəmək. Qalan pulları da bölüşdürmüşdü: işıq pulu, bu ay soyuq olduğundan elektirik sobasından istifadə eləmişdi, pulu həmişəkindən çox idi... Qaz pulu, su pulu bura aiddi isti su, soyuq su, çirkab suyu atapleniya pulu, JEK-ə ev pulu, Bələdiyyəyə evin altındakı torpaq pulu, lift pulu, telefon pulu, gündəlik işə getmək üçün yol pulu, gündəlik çörək pulu, on günlük də ərzaq pulu... Aman Allahım, yardım et, pul qurtardı! Eyibi yox, qalan iyirmi günün də ərzağını nisyə alar... Allah kərimdi, quyusu dərin olsa da...

Pullar xərclənib qurtarmışdı. Təcili üzvlük haqqını ödəmək lazımdı, yoxsa o da xərclənəcəkdi! Səhər-səhər evdən çıxanda fikirləşdi ki, Birliyin haqqını aparıb ödəsin, sonra işə getsin. Qərarlaşdırdı. Liftdən çıxanda onu Qaz Səlim qarşıladı:

-Salam, qızım, nə yaxşı səni gördüm!

-Xeyirdimi, Səlim dayı?

-Bilirsən, qaz borusu partlayıb... pul yığıb onu bərpa etməliyik...

-Borunu biz təmir eləməliyik ki?

-Qanuna qalsa, əlbəttə,yox... Onda gərək gözləyək... Üç gün ərzində əraziyə baxış keçiriləcək... Üç gün ərzində akt bağlanacaq... Üç gün ərzində qərar qəbul ediləcək... Sonrakı üç gün ərzində də təmir olunacaq, əgər başqa bir iş çıxmasa... Bu günlər ərzində də elektrik cihazlarından istifadə eləyəcəksən, bu da ən azından eləyəcək əlli manat... Yaxşısı budur ki, bəri başdan on manatını ver, axşam da sakitcə qazını yandır!

Kişi elə bil əliynən onun çantasına on manat qoymuşdu. Qız dinməzcə üzvlük haqqını götürüb ona verdi.

...Yol boyu öz-özünə danışır, gileylənir, əsəbiləşirdi: Borunun partlamağı elə bu günə qalmışdı? Üzvlük haqqı yenə gələn aya qaldı... İnşallah denən. O qədər partlamalı borular var ki... Məsələn, su borusu, atapleniya borusu, işıq dirəyi... Vallah,deyəsən,təbiət də istəmir... imkan vermir ki, mən o pulu ödəyim... Bəs indi necə olacaq? Belə getsə heç nə... Bundan sonra xəcalətindən Yazıçılar Birliyinə bir də ayaq basmayacaq... Vəssalam!..

Bahar Bərdəli

Ədəbiyyat qəzeti.- 2014.- 7 fevral.- S.7.