Yağış sərhədləri pozur

Qızım Ayfərə

Bu yağış süzülür kirpiklərimdən,

Allahın sonuncu göz yaşı kimi.

Durmuşam müqəddəs göyün altında

Dahi filosofun baş daşı kimi.

Səmada toqquşur qızıl şimşəklər,

Qəzəbli şahların qılıncı kimi -

Ayağım altında əzilir torpaq,

Yuxusuz müsafir balıncı kimi.

Şimşəklər həkk olur göyün üzünə

Allahın təvəkkül imzası kimi.

Yağış döyəcləyir göy çəmənləri

Səmanın yerlərdən qisası kimi.

Qəlyanım can atır buluda sarı,

Tüstüsü içimdən qalxır yuxarı.

Qara odluğuna damcılar düşür -

Sanki sevən qızın haqq duaları.

Bir qaranquş ötür başımın üstən,

Deyir öz dilində "bahar" sözünü.

Bir ana dayanıb məzar önündə

Yağışa çevrib yaşlı gözünü.

Yağışa, buluda məhəl qoymayıb,

Əcnəbi ölkədən uçur təyyarə.

İki körpəsini basıb bağrına

Bir ana gözünü dikib səmayə.

İlahi, şükürlər olsun adına,

Bilirəm, bağışla, böyükdü səhvim.

Qoy bizi qorusun ulu Mikayıl,

Bizə kömək olsun Rəhmani-rəhim.

Pozur sərhədləri qəzəbli yağış -

Selinin, suyunun ağzına alır.

Bir gəlin maşını keçir önümdən

Bir usta zurnada "Vağzalı" çalır.

Bir aylı axşamda,

bir nazlı gündə

Həsrətin qədrini bilənlərə

Tutub əllərimdən uçursan göyə,

Tanrıya can atan bir mələk kimi.

Sonra da enirsən sinəmin üstə

Çiçəklərə qonan kəpənək kimi.

Bir aylı axşamda, bir nazlı gündə

Sevgidən yuxulu bir bihuş kimi.

Həzin xatirətək girdin qəlbimə

Bir bahar nəfəsli qaranquş kimi.

Bir axşam əlini verdin əlimə,

Bircə söz istədin sonalar kimi.

Qarışdın gecənin qaranlığına

Dəstədən ayrılmış durnalar kimi.

Zərif baxışların fəth etdi məni,

İncə gülüşündə düşdüm tələyə.

Dünyaya sığmayan nadinc qəlbimin

Qisməti yazıldı sən tək mələyə.

Ay idi, çay idi, bir də göy çəmən,

Sərilib yatmışdıq nəfəs-nəfəsə.

Ətrini saçırdı gözəl yasəmən,

Dünya bənzəyirdi nurlu qəfəsə.

Al geyib, şal geyib çiçəklər kimi

Sinəmin üstündə dəstələnmişdin.

Tanrıdan yol gələn mələklər kimi

Sevgi azarıyla xəstələnmişdin.

Utancaq gəlinin döşündən sızan

Süd kimi nəfəsin axıb gəlirdi.

Tanrının əlində qızıl alma tək

Ürəyin içindən çıxıb gəlirdi.

Mən idim, sən idin, bir də kəpənək,

Bir günlük ömrünü vermişdi bizə.

Tutub əlimizdən müqəddəs mələk

Sevgi çiləyirdi ürəyimizə.

Göy balıq

İstanbuldayam, -

Qaynayıram

Boğaz içində, -

Türkün boğazında

İçi atəş dolu

Samovar

Qaynayan kimi.

Bir göy balığı

Çırpına-çırpına

Atırlar

Altı atəş püskürən

Tavaya.

Balıq quyruq üstə qalxıb

Bir damla su atır

Boğazıma.

Sonra sakitcə

Dönür tabloya.

Onun naləsi

İçimdən güllə tək

Açılır havaya.

Boğazda boğazını otaranlar

Ayağa qalxıb əl çalır,

Öləziyən şam kimi

Sonra yavaş-yavaş

Alçalır.

Tavadakı göy balıq

Mənə göz vurur.

Tamada ayağa durur

Tost deyir

Göy balığın sağlığına,

Göynəyir boğazımın içi.

Od püskürür

Boğaz içi.

Dənizlərin suyu

Bir-birinə qarışır.

Hamı pıçıltı ilə danışır:

- Gərək göy balığa

Mükafat verək,

Yox, fəxri ad verək.

Sağlığına tost deyildi,

Göy balıq yaxşı yeyildi.

28 may, 2013

Ötən illərin ətri

İndi yad kişilər öpür əlini,

Külək sığallayır doğma telini,

Əlvida deyərək çıxıb gedirəm, -

Anlaya bilmədim sənin dilini.

Gözlərin günaha bulaşıb gəlir,

Aşağı dikilib fağır kirpiklər.

Dilin uzaqları dolaşıb gəlir,

Yenə muncuqlanıb dodağında tər.

Bir lələk atıram mənzilin üstə,

Yaralı durna tək uçub gecələr -

Mənim yatağımda dincini alır

Susub başqasına verdiyin hisslər.

Vüqarım dağ kimi təmkinlə durub,

Günahkar səsini dinləyir, gülüm.

Qəlbim yalanlardan yaman yorulub,

Yaralı-yaralı inləyir, gülüm.

Nə vaxt qurtaracaq alış-verişin?

Ətrinə möhtacam ötən illərin.

İtib ülviyyətin, itib yerişin,

Özgə hava çalır şirin dillərin.

Oturub ən uca dağın başında,

Eşqin ləzzətini almışam, gülüm.

Xəbərin olmayıb illər uzunu

Ruhunu qəlbindən çalmışam, gülüm!

Altı məzar - üstü bazar

Bənzərsiz filosof-şair Ələkbər

Salahzadənin unudulmaz xatirəsinə

Yenə ölümlər başlanıb -

Dost ölür, sirdaş ölür.

Tənhalığa dözməyib,

Uca bir dağ başında

Qapqara bir daş ölür.

Bir qara quruş üstə

Vurulur, qardaş ölür.

Çoxalıb içində ölən,

Artıb içi məzarlar.

İndi satlıq adamla

Dolub-daşır bazarlar.

Altı məzar - üstü bazar

Həccə gedir mərdimazar.

Beynimdə boz qurdun səsi -

Qəlbimdə pul əndişəsi.

Adım alim, özüm insan

İtib ümid, tükənib can.

Tutub səbrin ətəyindən,

Yol gedirəm məzara mən.

Sonuncu layla

Şair dostum Musa Yaquba

Şerin yadıma düşdü

Meşələri gəzəndə.

Qoca palıd yıxılıb

Bənövşəni əzəndə.

Dubay küçələrində

Bir vəhşinin əlində

Bənövşə ləçəyi tək

Əsim-əsim titrəyən

Namusu ayaqlanmış

Körpə bir qız canlandı

Gözlərimin önündə.

Qoyma qırılsın meşə,

İmkan vermə bir daha

Ayaqlansın bənövşə.

Qoyma ürəyim kimi

Qırılsın bircə şüşə.

Bənövşə ləçəyidir,

Musa Yaqub, ürəyim,

Qəfil infarkt keçirmiş

Bir vətən torpağıdı.

Əziz dostum, gərəyim

Ayaq üstündə ölmüş

Qarağacam, ay Musa,

Yerə yıxılmayıram

Batıb ara, namusa.

Bir gün Qudyal çayında

Ağ köpük alacağam,

Qubanın meşəsində

Boz kötük olacağam.

Qucaqlayıb Şah dağı

Son layla çalacağam.

Bununla da dünyadan

Mən qisas alacağam.

Nizaməddin Şəmsizadə

Ədəbiyyat qəzeti.- 2014.- 28 fevral.- S.7.