Ürəyimin gizli dostu
Nizam qurub hər əzanı
təbiət,
Bu - gül çöhrə, bu - sinədə şirin bar.
Ürəyəsə bəxş eləyib məhəbbət,
Döyünürsə
- hələ demək,
eşqi var.
Məni sevgim
hardan hara apardı,
Quş olsan
da, sözüm səni tapardı...
Xoş duyğudan
dəniz sinəm qabardı,
Məhəbbətə
ana oldu bu bahar.
Yarın
yara ləngiyərmi qədəmi?
Nuş
etmişəm mən sevgidə hər qəmi.
Ürəyimin gizli
dostu, həmdəmi,
Üzür
məni gözlərində
hələ qar.
Dərdini dağ...
Buludunu yel alsın,
Gül payını
bu gün qısa tel alsın...
Dəli sevgim,
qoy ayağın yer alsın,
Alışacaq sinən
üstə intizar!
İndi
Gədəbəyin yaxşı
vaxtıdır
Talalar çəməndən
tutub yükünü,
Tapmazsan meşənin
kör-kötüyünü;
Təbiət qaytarıb
itirdiyini,
İndi
Gədəbəyin yaxşı
vaxtıdır.
Hər yalın-yamacın
əyni çiçəkdi,
Hər daşın-qayanın
boynu çiçəkdi,
Dərənin, çöysəyin
qoynu çiçəkdi,
İndi
Gədəbəyin yaxşı
vaxtıdır.
Bu taydan o taya yüz bulağı var,
“Cüyür bulağı”
var, “Qız bulağı” var,
“Soyuq bulağı”
var, “Buz bulağı” var,
İndi
Gədəbəyin yaxşı
vaxtıdır.
Çəmən uşaqların
çay yığıncağı,
Çataq ulduzların
Ay yığıncağı,
Sazlı-balabanlı yay yığıncağı,
İndi
Gədəbəyin yaxşı
vaxtıdır.
Qarılar iş
görür - qeyrətə
gəlir,
Şəhərli qonaqlar
heyrətə gəlir...
Cüyür də,
buzov da həyətə gəlir,
İndi
Gədəbəyin yaxşı
vaxtıdır.
Şəlalə qayada,
qartal göydədi,
Könül
təlatümdə, ömür
küydədi.
İlyasın burnunun
ucu göynədi,
İndi
Gədəbəyin yaxşı
vaxtıdır.
Sazda ana laylası var
Saz öyrənən Qəlbinurum,
Sazın yetmiş
havası var,
Onda elin arzuları,
Könüllərin
nəvası var.
Əvvəl öyrən
“Sarıteli”,
Yada salır doğma eli;
Dillənəndə “Göyçə gülü”,
Sazda bahar havası
var!..
“Mirzəcanı”, “Gözəlləmə”,
Qılınc
çalır dərdə,
qəmə.
“Yanıq Kərəm”
enir bəmə,
Onda Əsli sevdası var!
Səsi düşür
oymaq-oymaq,
Əsrlərdən
verir soraq.
Axır qəlbə
bulaq-bulaq,
Hər
xalının mənası
var.
Könülsüzə könül düşür,
Xatirələr ürək
deşir.
Sazla vüsal tez yetişir,
Sazda
hicran qovğası
var.
Sübhə kimi
məclis yatmaz,
Cəngisinə
cəngi çatmaz.
Qalxanına qılınc
batmaz
İgidlərin davası
var!
Sazı öyrən,
sözü öyrən,
Ay İlyasın gözü,
öyrən;
Saz üstündə bizi öyrən -
“Sazda ana laylası var”!
Yaxşıdır
Bir yolun üstündən
neçə yol keçir,
Hərə
öz yoluyla getsə yaxşıdır.
Yadın bağçasına
tamahsınmayıb,
Hər
pöhrə bağında
bitsə yaxşıdır.
Əzəldən bağlıdır
hörmətə-hörmət,
Dünənki şöhrətə
bugünkü şöhrət;
Təzə qanad
açıb bugünkü
sürət
Dünənki
sürəti ötsə
yaxşıdır.
Seçsin hər
bir insan düzü əzəldən,
Keçməz
qorusalar közü əzəldən.
Sonra deyəcəyi sözü əzəldən
Adam bir götür-qoy etsə yaxşıdır.
Salar hörmətini - sirrini yayan,
Arsızdı gündə
bir gözələ uyan...
Halal süd əmmişi gözaltılayan
Təmiz
arzusuna yetsə yaxşıdır.
Layiqli yaşayıb
ömür töhfəni,
Bəzəyək
xoş sözlə hər səhifəni.
Əgər yarıtmırsa
bir vəzifəni,
İnsan
öz xoşuna getsə yaxşıdır.
Mənim sınıq
çıxıb çox
az dostlarım,
Çəkib
ayağımdan “dostbaz”
dostlarım.
Qədrini bilməsə
İlyas dostların,
Onu
axtarmayın, itsə yaxşıdır.
Dağların
Uçub getdim
ürəyimin dalınca
Mən görəndə
ilk yazını dağların!
Yağış burdan,
şimşək ordan
səslədi...
Bacarırsan,
çək nazını
dağların.
Qartalların qıyyaları
səsimdi,
Könül qalxıb
asimanı gəzindi;
Yay səfası bir ömürlük bəsimdi,
Qış sevirəm
ayazını dağların!
Sevgim üçün
bulaq təzə ad deyir,
Zirvələrdən zirvəyə çat - deyir...
Popstar da,
“caz”da mənə yad deyil,
Mənim üçün
çal sazını
dağların!
Şəfa qılıb
sağalmayan azara,
Xalı salıb
xoş niyyətə,
güzara;
Mən İlyasam,
ürəyimdə məzara
Apararam avazını
dağların!
1983
İlyas
Tapdıq
Ədəbiyyat
qəzeti.- 2014.- 16 may.- S.14.