İynənin ucunda işıq durursa…

Ramiz Məmmədzadə. "Ümid kitabı". "Yazıçı" - 2014

Gəncliyimizdə düşüncələrimizi meydana gətirən bütün mövzuların sevgiylə bağlı olduğunu söyləyən dahi alim Albert Eynşteyn eyni zamanda fərqində idi ki, sonraları isə bütün sevgilərimiz düşüncələrimiz olur…

Şair Ramiz Məmmədzadənin "Yazıçı" nəşriyyatında yenicə işıq üzü görmüş "Ümid kitabı"na daxil edilən şeirlərin oxucu yaddaşında oyatdığı təəssüratlar da bu deyilənlərlə həmahəngdi və əlbəəl xalq şairi Məmməd Arazın bir məşhur deyimini yada salır ki, "ümid nə yaxşıdı, ümidlə sönən məhəbbət qayıdır, sevgi qayıdır".

Hər dəfə qayıdan, qayıdıb öz yamacına, məcrasına baş qoyan və ümidli bir sədaqətə tapınan dünyanın poetik ifadələridi şairin "Ümid kitabı"na daxil edilən şeirlər. Şair Fəhminin, ilhamının həmişə cavanlığı ilə peşəkarlığın bir məcrada araya qoyduğu könül meyvələridi bu şeirlər:

Kədərlənmə, könlüm, qəm vaxtı deyil,

Sevda var, sevgi var, aşiq var hələ.

Dünya zülmətlərin paytaxtı deyil,

İynənin ucunda işıq var hələ -

misralarının poetik gəlimi bu deyilənlərin qaynaqlandığı məqamı bütün incəliyinə qədər ifadə edir.

R.Məmmədzadə poeziyasının ruhu bütövlükdə onun öz şair obrazını çox anlamalı, özü də doğma, unudulmaz cizgilərlə ortaya qoyur. Səmimi bir şair şükranlığıdı ki, onun poetik səsini, nəfəsini otlar eşidirsə, quşlar hənirinə hənir verirsə, daha nə lazımdı xoşbəxt olmağa?.. O yaradılan ki, yaradanını ifadə edir, ona bənzəyir, onun həyat məramının, yaşam tərzinin ifadəçisinə dönür, deməli o yaranmış pərəstişə layiqdi, örnəkdi. Ramiz müəllimin şeirləri məhz bu missiyanın daşıyıcıları olaraq yadda qalır. Bu bənzəyiş şairin özünün də ən çox qürur duyduğu bir ömür yoludu:

Özümə oxşayır yazdığım şeir,

Bir az narahatdı, bir az nahamar.

Hər kəlməm, hər sətrim "bu, sənsən" - deyir,

Mənə oxşamasa mənə dərd olar…

Yaxşı olanı odur ki, R. Məmmədzadə öz poetik dünyasında ənənəyə sadiqdi, yeni poeziya texnologiyalarından yetərincə bəhrələnir və öz üslubunun nəfəs ilkinliyini əsl valideyn ilkinliyi ilə qoruya bilir. Bu mənada onun şeirləri həm gəncliyin səsi, həm ahıllığın məntiqi formulu daxilində şəkillənir, oxunur və yeni nəfəsi ilə diqqəti çəkir:

Nə qəm, bəxtim güləcəksə,

Ömrə bahar gələcəksə…

Mən çəkəni quzu çəksə

Dönüb qurd olar, qurd olar -

misralarının dinamikliyi çağdaş və klassik poeziya gəlişmələrinin ortaq məxrəcindən xəbər verirsə, daşıdığı fikir yükü artıq klassik Şərq təfəkkürünün dünyagörüşlüyündən irəli gəlir. Bu səbəbdən də oxucu Ramiz müəllimin günəş ümidini, bahar ümidini, bulaq ümidini qırmağın hər rüzgarın işi olmayacağına inamlıdı. Bu inamı şairin sevgi ümidləri haqlayır, torpaq ümidi, gerçək ümidi, qəhrəman ümidi səsinə səs verir və bu ümidlərin Allahın əlində olması toxtaqlığı oxucunun özünü də inandırır ki, əvvəl-axır dünyamız öz dinc, sakit, qorxu-hürküsüz aləminə, yaşamına qovuşacaq, zindan ömrü yaşayanların çəkicə dönməyə ömrü yetəcək. Bu misralar necə də həyati, səmimi və reallığın sərt üzü kimidi:

Kəpənək bəxtim, hardasan,

Burub ha baxdım, hardasan?

Ölməyə vaxtım, hardasan,

Qalmağa həvəsim hanı?!

Eləcə də bir az öncəki misralar:

Qapımı döyən küləkdi,

Başım üstə fələklərdi.

Kimə söyləyim bu dərdi,

Hanı filankəsim, hanı?

Tanınmış şair Əlisəmid Kürün redaktorluğu ilə işıq üzü görən kitab müəllifin "Redaktorla razılaşdım" yazısı ilə açılır. Sonra gəlir "Bu bayraq" şerinin yaddaşa nəqşlənən misraları:

Bu bayraq

Şəfəqlər kimi

bərq vurar,

Sönməz bu bayraq,

Zirvələrdə cilvələnər,

Enməz bu bayraq!..

Bayraq sevgisi bol olan şairin şeri könülləri titrədən olur. O səbəbdən də maraqla oxunur Ramiz Məmmədzadənin "Ümid kitabı". Annotasiyada da deyildiyi kimi, səmimi, kövrək, obrazlı, hər şeydən əvvəl isə özünəməxsus…

Sərvaz Hüseynoğlu

Ədəbiyyat qəzeti.- 2014.- 17 yanvar.- S.7.