Payız notları
1. Biz
nağılları göydən düşəcək üç
almaya görə sevdik.
2. Suyundan bir damla
da götürsən…
azalar dərya.
3. Quşlar göy üzünə uçmaq
öyrədir, -
Bir azdan göylər də qanadlanacaq…
4. Mən sevgi qaçqınıyam, -
Qayıt,
sığınım sənə…
5. Payıza tapşırdım:
- gələndə səni
də gətirsin…
6. Xoşbəxtlik də - göy üzüdü,
Uzaqdan baxmaq üçündü…
7. Ölüm-iynə, ömür-sapdı,
-
Keçirik ölüm gözündən…
8. Hərdən saçlarının
yerini soruşur məndən əllərimin
içi…
9. Ay aman, suyu nə
yaman çoxalıb,
-
Boğulacaq dəniz…
10. Ölümdən qorxduğu
üçün
hamı öz həyatında gizlənib.
11. Sevinc toz kimidi,
asan yuyulur,
kədər zor yuyulur qan ləkəsitək…
12. Sevgisiz can-cərəyana qoşulmamış nağıldı…
13. Qəbir daşlarına
çox vaxt cavanlıq şəkillərini
vururlar,
öləndən sonra da cavan qalmaq
istəyir!..
14. Həyat - müvəqqəti
çətinlikdi, -
keçib gedəcək…
15. Bu dünya sənsizlikdən
əziyyət çəkir…
16. Bu gün bir dağ
çayı da
"intihar" etdi,
-
özünü dağdan
atdı.
17. Şeir qız, dodaqların
bir-biriylə nə gözəl qafiyələnib?!.
18. Qapını bərk bağladıq,
Sevinc də aça bilmir…
19. Yağış nə bilsin ki, mənim
Çətirim yoxdu?!.
20. O qədər acgözdü
ki,
öz cənnəti ola-ola
mənim cəhənnəmimə
də əl uzadır…
21. Ağlayan saçları ovutmaq çətin…
22. Mən dənizin içindəki sahiləm,
-
dalğalar mənə
dəyib qayıdır…
23. Bəlkə o göy üzü də
haçansa nəhəng
bir dəniz imiş, -
Tanrı
çağırıb yanına?..
24. Çiçək-çiçək sevgilərdən şirə
çəkən
arı kimidi xatirələr, -
hərdən elə şirin sancır adamı…
25. Ayrılıq - sevginin qürbətidir…
26. Uduzmamaq üçün,
- udmaq lazımmış
sən demə.
27. Bir az çox yaşamaq
kəsib "yediyin
həyatın
qırıntılarıyla" dolanmaq
kimidi.
28. Günəş sən tərəfdən doğduğu
üçün
Adını qoyuram: "Gündoğar
qadın"
29. Mən sənin adına "hesab" açmışam,
-
Sənin
adınadır nə yazıramsa…
30. Payıza qar yağır… ağ
tənzif kimi,
Xəzəllərin yarasını sarıyır…
31. Səni bağıma yox, Bağrıma dəvət edirəm…
32. Yanına gələcəm,
- darıxmaq üçün…
33. Əlimi uzadıb
Şəkildəki o uşağın
göz yaşlarını
silmək istədim…
34. Qumru quşu elə oxuyurdu ki,
elə bil ağlayırdı,
Qumru nənəm elə ağlayırdı ki,
elə bil oxuyurdu…
35. Bu kədər - kol dibidi, -
Ürəyim - bənövşədi…
36. Adını gülə qoydular, -
Gülü bəxtəvər etdilər…
37. Unutdum etdiyin pisliyi, -
Belə
qisas aldım səndən!
38. Hər eşq - bir şairdi, qadın, -
Hər eşqdən qalan
bir xatirə dəftəri var…
39. Hamı günəş olmasa da,
hamının bir qürubu var…
40. Xoşbəxtliyə şeir
qoşmaq, -
görmədiyin adamın
rəsmini çəkmək
kimidi…
41. Ağac da adam kimidi, -
Tək qalanda darıxır…
42. Mən səni bu axan çaydan
Bir damla su tək
götürdüm…
43. Dor ağacı, dar ağacı…
Yarı
kölgənə çağırdım,
-
Sən də oldun Yar
Ağacı!..
44. İnsandan qalan ən yaxşı miras, -
Xatirələrdi...
45. Gedəndə heç nədə gözün qalmasın ki, -
Məcbur
qalıb bu dünyaya yenidən qayıtmayasan...
46. Bu dünya sənin olsa, -
Səni
mənə versələr,
Kim daha zəngin olar?!.
47. Səndən sonra doğulub o gül...
Sənin
adını verib o gülə,
Gülü xoşbəxt ediblər...
48. Dodaqlarının izi qalmışdı
İçdiyin suda,
Öpdüm suyu, -
Yığdım dodaqlarının suda
qalan izini...
49. Burda ağıllı adamları sevmirlər, -
Biz də dəli deyilik ki, ağıllı
olaq?!.
50. Sən də təkliyimə
Çarə tapmadın, -
İki nəfərlik tək oldum...
51. Bu dünya kimi nə ev,
Kiminə
sığınacaqdı...
52. Kitab var
çırpırsan tozu
tökülür,
kitab var, çırpırsan
sözü tökülür...
53. Ölüm hamının yoluxacağı
tək xəstəlikdir...
54. Qızmar günəşin
altında
tez "əridi"
bu yay...
55. Sən mənim çoxdan oxuduğum kitabsan,
amma
əzbərdən yadımdasan...
56. Dəlixananın giriş qapısında yazı:
Ağlı olan bura düşməsin...
57. Tanrı qadını yaratmışdısa,
insan niyə şərabı yaradırdı
ki?!.
58. Hər eşq - bir işıqlı,
Nə qədər
aşiq var, işıq olacaq.
59. Nə olsun ki,
karam? -
Milyon səsin içindən də
Sənin
səsini tanıyıram...
60. Kədər, gündüz
gəl bizə
Axşam
yolu azıb başqa qapıya gedərsən...
61. Hər il
elə bil bir ata evidi,
İçində on iki qardaş
oturub.
62. Mən öləndə,
Sevdiyim çiçəklərə deməyin,
-
Ürəyi yuxadı o çiçəklərin.
63. On beşindən sonra
Bütün qızlar oddu,
On beşindən sonra bütün oğlanlar
oda həssas.
64. Sən göy üzü kimisən -
Səni
uzaqdan qucmaq olur...
65. Əlini qoynuna qoyub, elə bil, -
Şəkil çəkdirəcək bu şair - ağac...
66. Bu qoca dünyanın min üzü varmış, -
Ancaq üz qoymağa üzü yox imiş...
Əlizadə Nuri
Ədəbiyyat qəzeti.- 2017.- 16
dekabr.- S.25.