YAŞIL, YA
BƏYAZ ADA
Təyyarədən baxıram,
Hava soyuq, ayazdı…
Adı yaşıl olsa da,
Bu ada bəmbəyazdı…
Bura Qrinlandiyadı,
"Qrin" yaşıl, "lənd" ada…
Qarlı dağlar, dərələr
Nələri salmır yada?
Şaxta coşqun suların
Dilinə kilid vurub.
Qış dənizdə elə bil
Qardan
tayalar qurub.
Günəş
əridə bilmir
Bu yerdə
buzu, qarı.
Yuxularında
görür
Yaşıl
ada baharı.
Günəş
şəfəq saçsa da,
Ada
sazaqdan əsir…
Soyuqluğu
artırır
Təyyarənin
kölgəsi…
Yaz
yaşıl libasına
Bürünüb,
burdan köçüb.
Qış
buranı özünə
Əbədi
məskən seçib…
Günəşin
gücü çatmır
Gətirməyə
baharı…
Bəlkə
insan nəfəsi
Əridə
burda qarı…
MƏNİM ÜÇÜN
Mənim
üçün insan rolda yox,
həyatda
daha mənalı,
daha
gözəl, daha qüdrətlidir.
Mənim
üçün
Hollivudun
səs-küylü,
yerə
ulduzlar döşənmiş,
işıqları
bərq vuran küçələrindən çox,
üstünə
Hollivud sözü yazılmış dağ
daha mənalı
və əzəmətlidir…
VƏTƏNDƏN UZAQLAŞDIQCA
İstəməzdim
ki,
qürbətin
ləzzətini dadam,
Hər
addımbaşı dərk eləyirəm ki,
burda
ögeyəm, yadam…
Sən
demə dünyanın mərkəzi
insanın
doğulduğu yer imiş -
Vətəndən
uzaqlaşdıqca,
Vətənə
daha çox bağlanırmış
adam…
SAHİLDƏ
DÜŞÜNCƏLƏR
Adının
sakit olmağına baxmayın,
sakitcə-sakitcə
işini görür
Sakit
okean…
Elə
bil özündən kiçiklərə
yandıq
verir Sakit okean…
Əlində
imkanı olsa dağı-daşı
qoynunda qərq
eləyərdi…
Əlində
imkanı olsa,
Yer
üzünü suya bələyərdi…
Dağın
yarğanlarını uçursa da,
Cövhərini,
mayasını apara bilməyib.
Torpağını,
qumunu yuyub aparsa da,
daşını,
qayasını apara bilməyib…
Külək
əsrlərdən bəridi
sahilə
hücüm çəkən su alayına
bələdçilik
eləyir…
Ancaq nəhəng-nəhəng
qayalar
nəhəng-nəhəng
dalğaları
çilik-çilik
eləyir…
Sakit
okeanın
adının
sakitliyinə baxmayın,
Qarşısını
kəsən uca-uca dağlara
hücüm
çəkib əsrlərcə,
çalışıb
onların dibini yumağa…
Ancaq ulu
Yaradanın
iradəsi
qarşısında
o boyda nəhəng
okean sakitləşib,
dönüb
yumağa…
***
Bilirəm
ki,
bu həvəs,
bu istək
bir
neçə günlükdü -
qoynuna girəndə
düşsən
də haldan-hala,
boynuma qol
dolayanda
düşsəm
də haldan-hala…
Sakit
okean, sənin mənə məhəbbətin
sevgi
deyil, köpükdü…
Elə mən
də öz Xəzərimi,
öz
bulaqlarımızı,
öz
çaylarımızı düşünürəm
sənin
yanında ola-ola…
DÜNYA MƏNİM EVİMDİ
Qoyma
söz bərədən ötə,
Söz
ovdu, şair ovçudu…
İlahi
verən qələmin
Səngəri
şair ovcudu…
Elə
ki, həsrətli kimi
Ovcuma qələm
sığınır,
Mənim
sevdalı könülümə
Elə
bil aləm sığınır…
Sevgi həyat
cövhəridi,
Sevgi
süstlüyə qənimdi!
Ürəyimdə
eşq nuru var,
Sanıram
dünya mənimdi…
Şükür,
bu günə min şükür,
Necə
gözəl imiş həyat!
Qələmin
evi əlimdi,
Mənim
evimsə kainat…
ÜRƏYİM BULAQ
İSTƏYİR
Elə
bil nəsə çatışmır
bu boyda
gözəllik içində…
Sakit okean
da deyilmiş
məni
sakitləşdirmək gücündə…
Alnımdan
tər süzülə-süzülə
üzü
dağlara sarı qalxıram,
ürəyimdə
ağrı, nisgil
sıldırımlı
yamaclara baxıram…
Dağlarımıza
bənzər dağ axtarıram,
qayaların
döşündən çağlayan
bulaq
axtarıram…
Gözəlliyə əsir olan gözlərim
dünyadan
nəsə qeyri-adi bir
pay istəyir…
Bu boyda
okean mənə bəs eləmir,
ürəyim
bulaq, çay istəyir…
DAHA YAXŞI BİLİRƏM
Dünyanı
gözəlləşdirən
şairin
sevən qəlbidir;
Gözlərim
həmişə kimisə,
nəyisə
axtarır -
Gözəllikdən
ötrü ölürəm…
Məni cəmiyyətdən
çox
təbiət
özünə cəlb edir,
çünki
təbiətin dilini
cəmiyyətin
dilindən
daha
yaxşı bilirəm…
HASAR VƏ KÖRPÜ
Gözəllik
alova döndərib
sevdalı
ürəyimin qorunu.
Burda
dağlar, dərələr,
göllər,
çaylar, meşələr, ağaclar,
çiçəklər,
böcəklər hasarla yox,
sevgi ilə
qorunur…
Burda
heç kəsə,
heç
nəyə biganə qalmırlar.
Burda
gözəlliyi bülbül kimi
hasar qəfəsə
salmırlar…
Hamı
sadədi,
bir-birinə
mehribandı,
üzlərdə
təbəssüm çiçək-çiçəkdi…
Hasar
çəkib insanları
bir-birindən
ayırmaq yox,
körpü
salıb ayrı düşənləri
qovuşdurmaq
gərəkdi…
MALİBU DAĞLARINDA
Qəlbimdə
ağrı, nisgil
Malibu
dağlarında gəzirəm.
Elə
bil əlim çatmayan,
ünüm
yetməyən yurdumun
yay mənzərələrini
görməyə
tələsirəm…
Kəndimizi
yada salır
kölgəsinə
sürü sığan ağaclar.
Kəndimizi
yada salır
Vələmirli
yamaclar…
Ancaq nə
bu ağaclar,
nə
qurşağa çıxan vələmir,
mənim
könül yarama
məlhəm
eləmir…
MALİBUDAN BAXARKƏN
Okeanın
böyüklüyünü
görmək
üçün dağdan,
Dağın
böyüklüyünü
görmək
üçün isə
Okeandan
baxmaq lazımdı…
O
böyda okeanın
qarşısını
saxlaya bilmək üçün
bu boyda
dağ lazımdı…
Bizə
isə
Yaradanın
böyüklüyünü
dərk
eləyə-eləyə
insan kimi
yaşamaq lazımdı…
MƏLƏKLƏR
ŞƏHƏRİ
Bura mələklər
şəhəridi,
Havası
məlhəmdi…
Suyu elə
bil
Abü-Zəmzəmdi…
Allah bu
şəhərin taleyini
Bilə-bilə
belə yazdı:
Burda ağaclar xəzan,
torpaq qar
üzünə həsrətdi,
Burda həmişə
yazdı…
Dağlar
kəsib qarşısını,
Bura
qışı buraxmır…
Okean kəsib
qarşısını,
Bura
yayı buraxmır…
Burda adam
istidən bişmir,
Burda adam
soyuqdan üşümür,
Burda adam
tənhalıqdan darıxmır…
RƏNGLİ DALĞALAR
Bu gün
qəribə bir gündü -
Sakit
okeanın qoynunda da,
sahilində
də dalğa var!
Elə
bil ağ dalğalara meydan oxuyur,
sahildəki
rəngli dalğalar…
Sakit
okeanın sahilində
dünya
ölkələrinin bayraqları
əzəmətlə
yellənir…
Bayraqlar
arasında dalğalanan
üçrəngli
bayrağımı görəndə
gözlərimdə
sevinc yaşları sellənir…
İçimə
xoşbəxtlik duyğuları çökür,
Şükür,
bu günə min şükür!
Uçmağa
bircə qanadım yoxdu,
elə
bil alıcı bir quşam…
Qürbətdə
bir parça vətənə dönüb
Azərbaycan
bayrağı,
qaçıb
ona sığınmışam…
Mənə
də qismət imiş
Santa
Monikaya gəlmək
ölkələrin,
xalqların
bu həmrəylik
günündə.
Elə
bil Sakit okean ağ bayraq qaldırıb
"rəngli
dalğalar"ın önündə…
KATALİNA ADASI
Dünyanın
çox
möcüzələrinin
səbəbini
hələ
də kimsə bilmir,
görəsən bu nə sirdi?! -
Min illərdi
Sakit okean
Katalina
adasını
alsa da
mühasirəyə,
onu əsir
edə bilmir ki, bilmir,
özü
isə balaca bir
adanın
önündə əsir-yesirdi…
Katalina gəmilərə
yol göstərən
mayaka bənzəyir,
gecələr
çırağbana dönür,
gur işıq verir…
Sakit
okeana təslim olmayan bu ada
ona
yandıq vermir, yaraşıq verir…
Sular qovuşan
yerdə…
Yayın
bu cırhacırında
həsrət
sazağında üşüyürəm.
Ballona
çayının sahilindəki
qayalıqda
əyləşib,
Ağa
çayını,
Bərgüşadı,
Həkərini
düşünürəm…
Ballona
çayının
Sakit
okeana qovuşduğu yerə
baxa-baxa,
içimə
həsrət yağışları yağa-yağa,
qulaq verirəm
şimşək şaqqıltısına -
qəlbimin harayına:
Bəs mən nə vaxt
qovuşacam
Həkəriyə,
Bərgüşada, Ağa
çayına?!
BİR AZDAN...
Hər
şeydan, hamıdan
yuxarıda
Allah,
Allahdan
aşağıda
kainat,
göy, səyyarələr…
Göydən
aşağıda
içi insan
dolu təyyarələr…
Təyyarədən
aşağı buludlar,
Buludlardan
aşağı yer, dəniz…
Bir azdan vətənə
enəcəyik,
İlahi,
necə xoşbəxtik biz!
***
Gözlərim
dikilibdir
Üzü
vətənə sarı.
Ondan
doğma kimin var,
Şair,
Vətənə sarıl!
***
Qürbətdə
çox darıxmışam,
çox
şükür, indi vətəndəyəm…
Gərək
indən belə
"Sənsiz
bir günüm olmasın,
Vətən!"
- deyəm…
Rafiq YUSİFOĞLU
Ədəbiyyat qəzeti.- 2017.- 30
dekabr.- S.10.