Payız küləyi

Ah payız küləyi a...h.

Əs özləm bağçamıza,

Əs əlçatmaz ağaclara, quşlara, insanlara.

Əs yurdumun qocaman ardıclarına,

Ardıcıl salamlar söylə yorulmadan.

Və lirik bir mahnı oxu

Tayı-oxşarı tapılmaz sevgililərə.

Söylə, mən də bir Tanrı ardınca gəlmişdim buraya

Söylə, qırx beş il Tanrı axtarışında

Gəlib bir qocaman ardıc tapmışdım

Və bilmirdim

İnsandımmı, quşdummu?

Yarı insan yarı quş.

Yoxsa dünyanın ən böyük lirik dizgəsiydimmi?..

Artıq ayrılıqlar uzun sürdü, uzun,

İllər 1390-cıda qaldı.

Aylar qızaran ayında,

Günlər ara günündə

Və saatların hamısı

Bizi bundan daha artıq yaşadacaq

Qolayca bir 24 saata görə işlədi...

Ah, payız küləyi, a...h.

24 saat borcum var sevgilimə,

Söylə, onu unutmasın

Söylə, qıpqırmızı geysin Naxçıvan buluzunu

Və getsin kölgəsini

Təbrizin tərsə işləyən saatına salsın.

Sonra Araz qırağında

Gələn yeldə gedən yarpaqları düşünsün dursun,

Bir də sarı alma ağacımız yenə də bu il

Bir tək alma gətirib

Görürsənmi?

Dəymə ona,

O da dəyməz, yetişməz və düşməz sevgi yoxluğunda!

Söylə, günün günorta çağında gəlsin,

Söylə, gecə paltarıyla gəlsin ancaq

Və gətirdiyi qıpqızıl kımızın

Son istəkanını da özü içsin!...

Ah payız küləyi, a...h

Qanadsız quşlarının

Türküsü də tükənəcək,

Könlü yox insanlarının

Göz yaşı da quruyacaq.

Yalqızlar öz yalqızlıq çərçivəsində öləcəklər,

Ölüb-diriləcəklər

Və yenidən yenə də yenidən yenə

Öləcəklər,

Diriləcəklər,

Oxuyacaqlar.

Daha sonra sevgi üçün

Dünyanın ən böyük lirik dizgəsi olacaqlar

Və susənbər yarpaqları pozulan çağda

Bir kərtinin qırağında oturub

Siqaret tüstülədərək ağlayacaqlar.

Bax, mən indi ağlayıram

Dışımda yaşam ağlayır, içimdə ölüm

Və hardasa iki köhrə arasında

Bir zinə bulaq çağlayır.

Ah payız küləyi a...h

Bu an gözlərim deyil ki,

Göz yaşlarım ağlayır!...

Özgür qadın

Barmaqları büyüləyici olsa da,

Barmaqlarıyla gəl deyə danışa biləndən qorxma, get.

Dodaqları büyüləyici olsa da,

Dodaqları gəl deyə yaza biləndən qorxma, get.

Sorma üzünə dağılmış ağ kirli sular kimdən

Yardım et dursun yerindən anlam tərəzisi arasın,

Qoysun tərəzinin iki gözünə

Ən cılız xəstə böcəklər ağır gəlsə belə,

insan dəyərindən sev, dinmə.

Əllərinə pis qoxulu bir yığın ət yükləsə də, sev, danışma.

Şəhər-şəhər bazara çıxartsalar da, sev

Ən cılız xəstə böcəklər bu ucuz bir fahişədir

deyə car çəksələr də sev.

Qoy böcəklər sənə baxıb ağızdolusu gülsünlər.

Sən ağla, sən düşünərək ağla sevdiyin qadını ürəyində

Tərəzidə ədalət yoxsulluğuna ağla və sorma

Qadının üzünə dağılmış ağ kirli sular nədən

Ən cılız xəstə böcəklər insan arxasınca güləcəklər

Nədən, nədən, nədən, nədən,

Burax onlar kirli sularını sunsunlar qadına.

Sunsun onlara ağzını, dilini, əllərini

Versin bütün orqanlarını qadın da sən sev, dinmə.

Qadınlar birər büyüləyici barmaqlarıyla

danışa bilirlər sev, danışma.

Birər büyüləyici dodaqlarıyla yaza bilirlər sev, yazma,

Qoy pıçıldasınlar sənə böcəklər bizi

dünyaya tanımlayırlar deyə

Dünya qadına qıymayıb

Və özgür bir qadındır sevdiyin qadın, bunu düşün,

Gəl dedi, get sənin olsun gecəyə yaxın zamanlar.

Get dedi, get özgürlüyü düşünərək.

Gəl dedi, get sənin olsun ömürdən qalan bütün son saatlar,

Get dedi, get özgürlüyü düşünərək.

Bütün filmlər bitmiş: son

Gəl son planda öp məni və qal desə, get öp və qal,

Get desə, get özgürlüyü düşünərək.

Ömürdən ötəki saatlarda da

Ağ kirli sulardan üzü tanınmır kimilərinin!...

Bir adam kimi gələcək kefində

Quşluğumu unuduram,

Qızıl qanadlarımı qırıb tökürəm torpağa.

Adam kimi bir adam

Yerin üstünə basarkən ayaqlarımı

Səni səndən sənə yazıram

Təməl qonum sən deyilkən.

Yox,

Mən sənin şairin deyiləm

Sən eeeey prensip olaraq

İlk və son şeirim mənim!

Sən qonusu

Şeir qonusu olmağı buraxdı çoxdan.

Sən eeeey qolayca yaşamın bir parçası olaraq

Var olmağı sürdürən mənə içimdə!

Şeirlərimdə xəta var, səndə yox,

Barmaqlarımda xəta var, səndə yox.

Nə xəta varsa bu vətən adlı ölkəmizdədir

Və sən mənim vətənimsən, sığınıram

Yabancı markalı qələm ucuma.

Üzüntülü bir andayam

Çilə

Dramatikdəyəm.

Otağım hər an

Duman- duman

Xain gözlərinin şəkiliylə bəzənir,

Çıraqlar necə də işıq

İşıqlar necə də zəngin düzənir.

Səndəmi bu görkəmlilik,

Məndəmi?

Yoxsa xəyalımda gizəmli üzünün anlam bəzəyində?

Və nəşəli bir gecə yatağında sən

Romantikdəsən

Roz gülləri arasında quylanırsan qucuma.

Trajedi sərgilənir

Sarı işıqlar altında ağarır saçlarımız

Və kin dolu anlar var aramızda.

Daş var,Öc duyğuları var,

Edam var.

Açmaq belə istəsək, açılmır qanad

Quşlar qışdan ölürlər.

Quşluğumu unuduram,

Adam kimi bir adam

Yapyalnızca yürüyürəm qışın dibində soyuqda.

Bəlkə tapışdıq bu gecə,

Ay dolunay olanda.

Bəlkə tapışdıq bu gecə,

Gömüldük ulduzların giz-gizəminə.

Ah, gecənin ən gecə çağları a...h

İnsana giz-gizəm olan bir dəm gecə çağları

Ay duman dənizinə batar-çıxar

Və ulduzlar bizdən uzaq sıra-sıra.

Ulduzlar ölüm karvanı

Bizi qatmış qabağına aparar qaranlıqlarda.

A...h, adam kimi bir adam

Min bir öyküsüz gecəyə dönüşür yalnızlığım.

Adam kimi bir adam

Aclığımı basdırmağa

Köksündən bir tikə çörək verən mənə

Anam yox,

Sən yox.

Sən Səmərqənd səfərində,

Anam dönüşü olmayan yollarda.

Sizə gələn yollar görünmür, yollar duman dənizi,

Mən yasda, isyanda, qrev, baykotdayam

Gələcək, yaaaa gəlməyəcək bir gələcək var beynimdə,

Kölgəsiz və boyasız daşdan imgələr,

Adınla boy atan azman nazlıcam.

İştar tapınağında lilit qadınlar

"I am one of many" deyən kanformistlər,

Xoş görülü demokrat daynasorların partiyası

Əti qanlı faşist işid

Təpəgözlər və təpəsində gözü ac tüfənglər,

Səsli-səssiz terror saldırıları.

Biləklərindən səkkiz il bağlanacaq qaranquşlar,

Boyunlarından doqquz il büküləcək bənövşələr,

Bir də sonsuz susuzluq var qısır buludlar altında

Yox, mən su istəmirəm, dən istəmirəm.

Quşluğumu unuduram

Adam kimi bir adam

Ac və susuz qalıram anama, sənə, hər kəsə

Siz yoxsunuz gözlərim var.

Qoy düşsün daş imgələri bu donmuş ucqar göllərin içinə

Gözlərim yaşı duruldur gələcəyin kefini!..

Ölüm (ə) namə

Dağlarını göstər mənə,

Uçurumunun ağzını aç.

Ayaqlarını açmağa,

Qanadlarını uçmağa sınayan ətcəbala kimi

Bir gözü ağlağan, bir gözü güləş

Hazıram sənə gəlməyə

Ey mavi günəş!

Məzar daşıma

Xiyov çayının üstündə durnalar qatar gedirlər dumanda,

Soyuq bir yel sızır payız almalarından içimizin dibinə.

Burda nə çox ikindinin ağacları üstümüzə əyilir,

Hay-küydədir min bir boya içində hələ də şəhər duvarları

Və biz gecə quşu iydə ağaclarından cığır alaraq

Gecənin ən gecə çağının dağlarına varırıq

Burda dünya qalabalığından uzaq

gen-geniş bir mavi dəniz üzərində

Necə də yellənir gümüş bir qayıqda

gövdəmiz gözəlcə yalqız!..

Kiyan Xiyav

Ədəbiyyat qəzeti.- 2017.- 7 oktyabr.- S.21.