SUSQUN

 

Susardım

              qar yağardı...

Gecə

       gözlərindən başlayardı,

və yarımçıq qalmış

                kitablarda bitərdi.

Zaman -

    alnımızda bülövlənən

                        küt bir bıçaq...

Üzünümü axtarırsan

                çiliklənmiş aynada?

Susardın,

     bir kəlmə belə danışmadan

                                     susardın

qar yağardı...

Yanvar -

       bir qar bəyazıdı saçlarımda,

fevral -

     xeyirsiz övladdı,

             həm də qaçaqdı, qaçaq -

anadan-bacıdan,

         qohum-əqrəbadan,

                    dost-tanışdan,

                    bir isti yaydan uzaq...

 

Mart -

     dərddi, dərd,

          heç çıxmadı ki, canımdan,

günləri

       bir-birinin eyni, ekiz...

Aprel -

     bir daldanacaq tapmadı -

yağışların altında

        islandı, islandı, islandı hey...

 

Susardın,

       bir kəlmə belə danışmadan

                                         susardın

yağışlar başlayardı -

        heç zaman kəsməyəcəkmiş kimi...

 

Heç vaxtında gəlmədi ki,

                                 may ayı -

gözlətdi,

         gözlətdi,

                 gözlətdi bizi...

İyun -

      sevdadı,

            ya da buna bənzər bir şey,

iyul -

      bir yuxudu bəlkə,

                    görmək istədiyiniz...

 

Avqust ulduzları

      alardı gecələrimizi

                          əllərimizdən,

"suç üstə" yaxalanardıq

          salxım söyüdlərin altında

sentyabr,

          sentyabr büsat qurardı

                             uşaq səsindən...

 

Susardın,

       bir kəlmə belə danışmadan

                                        susardın

küləklər başlayardı...

Səmtini itirmiş

      bir səyyarə kimiydi oktyabr -

sürgünlərə

       yollayardıq özümüzü.

Gedənmi biz idik,

                        qalanmı -

bilinməzdi...

Noyabr -

      bir quru yarpaqdı

                   rüzgarın cəngində -

rəngi solmuş,

ətri getmiş...

Dekabr -

       ilin sona qalmış adamı -

                   düşündüyü bəlli...

Solğun

     bir yuxu kimi

                        keçsə

heç bir mövsüm

                 gözlərin qədər

sancmadı neştərini qəlbimə...

 

Susardın,

     bir kəlmə belə danışmadan

                                      susardın

qar yağardı...

 

 

UZAQ

 

Hər kəsin bir yağışı

         bir rüzgarı vardır,

eşq bir az islanmaqdır,

apar məni

             o uzaq yağışlara.

Hər kəsin bir şərqisi

          bir şeiri vardır,

eşq bir az çoxalmaqdır,

apar məni

       o uzaq şərqilərə,

               o uzaq şeirlərə.

Hər kəsin bir axşamı,

         bir nağılı vardır,

eşq bir az yorulmaqdır,

apar məni

        o uzaq axşamlara,

              o uzaq nağıllara.

 

QANAYAN YARA

 

İndi o şəhərə

               bilet almaq

səni sevmək qədər çətindir.

Dağladıq sancan yaramızı,

sulara tökdük

                  xatirələrimizi,

eşqi acını seçdik,

Diyarbəkirdə,

          xına ətri verən bir axşamda.

Hər gün

            bir hüznün

                        qoluna girdik,

dərinə işləyən

               bir yara

                     düşdü payıma,

oxşaya-oxşaya böyütdüm...

 

Uzaq bir xəyal

                  oldu əllərin,

gecə uzandı,

            budaq üşüdü,

                    şərqilər bitdi,

yenə yağışlar başladı -

sən yoxsan...

 

Yarpaqlarmı

        aldı səsini,

             yarpaqları dinləyim,

sularmı

        aldı səsini,

                 suları dinləyim,

ulduzlarmı

        aldı səsini,

                ulduzları dinləyim...

Hardasan?

Hardasan?

Hardasan?

 

Bir xəbər ver,

bir xəbər ver,

bir xəbər ver...

 

A.Hicri İZGÖRƏN

 

Hazırladı: Dilsuz

 

Ədəbiyyat qəzeti.- 2017.- 16 sentyabr.- S.16.