Bir az sən hönkür, bir az mən,

Bir az ölüm qabağında...

Burda qoluma girmişdin,

Burda üzündən öpmüşdüm.

Gedəndə burayla getdin -

Gedən izindən öpmüşdüm.

Burda birgə gülümsədik,

Bax, elə burda ağladıq.

Ən sonuncu göz yaşını

Biz görən harda saxladıq?!

Burda günəşdən saxladı

Bizi çinarın kölgəsi.

Xan bağında bir səs yatır -

Eşq qoxuyan gülüş səsi.

Sükut çöküb Xan bağına...

Yer də laldı,

Göy də laldı.

Nə sevgimiz var idisə,

Hamısı Gəncədə qaldı.

***

Bütün sevdalar öldü,

Hamı getdi bircə-bircə.

Dən gəzə-gəzə can verir

Qar üstündə qalan sərçə.

Hayana qaçasan indi,

Axı kimə sığınasan?!

Bilmirsən ürəyin, yoxsa,

Ömrün halına yanasan.

Hər şeydən bezib gəlmişəm,

Yorulub gəlmişəm, Allah.

Gələnlər bulanıq gəlir,

Durulub gəlmişəm, Allah.

Qovur məni bu dünyadan,

Külək qovur, yağış qovur...

Nə durmusan bu göylərdə? -

Durma, gəl, mənə yiyə dur!

***

Bütün gedənlər

sənin kimi getdilər onsuz da,

Səssiz-səmirsiz, barmaqlarının ucunda...

Öyrəşmişəm,

Öyrəşmişəm daha

Bu baha sevgilərə,

Ucuz ayrılıqlara...

Qorxma, sevdiyim,

Bütün əsəbini gəl üstümə tök,

Ürəyindən keçənləri hayqır üzümə bir-bir...

Nə qədər səhv olduğumu

gözlərimə baxa-baxa söylə,

Sonra get.

Belə sakit getmə....

Ayrılırıq,

Heç olmasa, qoy, urvatlı ayrılaq,

Bir az sən hönkür, bir az mən,

Bir az ölüm qabağında,

İmdad umum əllərindən

Ölən eşqin sorağında,

Ondan sonra gedərsən...

Son dəfə baxıram gözlərinə,

Son dəfə Pavilç bizi birlikdə görür...

Son dəfə, son dəfə...

Hər şeyin sonudur daha...

Getmə, dayan!

Getdin daha?

Yenə başladı tənhalıq...

Minsk, Belarus

Məhəmməd Turan

Ədəbiyyat qəzeti.- 2018.- 22 dekabr.- S.29.