Tənha ulduz

Nə günlərim qaldı səndə,

Necə günlərim...

İlişib qalmışam həmin günlərdə.

Yeri yox idi yanımızda qəmin, kədərin,

Səndən sonra yoldaşımdır

Qəm də, kədər də...

Necə günlər idi sənli günlərim!

O günlərdə özüm qalmışam.

Səndən sonra yanımda

Bir xatirələrin qalıb,

Bir özüm qalmışam...

Təkliyi sevərdim, bəzən

Öz-özümlə tək olardım.

Özümü aparmısan indi -

Tək qalmağa "mən" də yox,

Təklikdən tənhalığa necə gəldiyimi

Görən də yox, bilən də yox...

Duman bürüyüb ətrafı,

Görünmür heç nə.

Dumanlaşmış yaddaşımdan

Nə olar, keçmə, keçmə...

Unudum səni,

Gülüşünü, qoxunu da.

Yatanda görməyim

Sən olan yuxunu da!..

Daha qorxmuram sənsizlikdən -

Çünki artıq sənsizləşmişəm.

İçimdə çağlayır fırtınalar, tufanlar -

Mən isə sakit-sakit səssizləmişəm...

Bir-bir düşür ulduzlar

Yerdən göyə,

Yumulur gözlərim ağır-ağır.

Ehh, demək, belə ölürmüş yalqızlar,

Belə aciz, belə fağır...

Aqil Bəkirli

Ədəbiyyat qəzeti.- 2018.- 29 dekabr.- S.26.