Ala səni bu şəhərdən bir külək

Ala səni bu şəhərdən bir külək

Suya həsrət dodaq kimi istəyə.

Hamı səni böyük kimi düşünə,

Hamı səni uşaq kimi istəyə.

Bir qız ola kədərinə ağlayan,

Səni sevən, ürəyində saxlayan,

Ümidini son yağışa bağlayan

Səhra kimi, quraq kimi istəyə.

Namə yaza aradabir Əzrail:

Nə var, nə yox, gəlim, yoxsa?.. və sair.

Ürəyini açmaq üçün bir şair,

Gəzə səni, varaq kimi istəyə.

Ümidləri qırmayan bir gələcək,

İnsanlığın yaşadığı bir ürək,

Sinən üstə bitmək üçün bir çiçək

Səni sulu torpaq kimi istəyə.

Bir ana ki, qəmdən qaşı çatılan,

Sənin üçün oda, suya atılan,

Nura həsrət iki gözü tutulan -

Oğlum deyə, çıraq kimi istəyə.

Nə suç ola, nə cəhənnəm, nə cənnət,

Nə din ola, nə bölgü, nə təriqət.

Bircə ola Allah adlı həqiqət,

Ölüm səni qonaq kimi istəyə.

Hamı səni böyük kimi düşünə,

Hamı səni uşaq kimi istəyə.

Əliqulu Bədirli

Ədəbiyyat qəzeti.- 2018.- 29 dekabr.- S.26.