Qaranlıqdan bizi ancaq

balalar çıxaracaq...

Ramiz Rövşən

Bəzən həyat...

Bəzən həyat

üzərimə yeriyir.

Mənə min hiylə qurur.

Sərt silləsini

zərif üzümə vurur.

O zaman

diskinirəm

"şirin" həyatın

acı sürprizinə.

Bəzən həyat

üzərimə yeriyir.

Fələk ahü-zarını

sevinə-sevinə

başıma tökür.

Qəlbimə qaranlıq çökür.

O zaman

sinəmdəki dağları aşıram.

Boşluqdan

qapı yaratmağa çalışıram.

Bəzən həyat

üzərimə yeriyir.

Qaralır gözümdə

dünyanın rəngi.

Pozulur kainatın

səssiz ahəngi.

O zaman

yerimdə saymağı öyrənirəm.

Bəzən həyat

üzərimə yeriyir.

Haqsızlıq,

ədalətsizlik

ilə birlikdə.

O zaman

öncə səbrimi

imtahan etmək istəyirəm.

Sonra isə

hər şeyi boş verib

özümdən çıxıb

getmək istəyirəm...

Bəzən həyat

üzərimə yeriyir.

O zaman

özümü sözlə ovuduram.

Taleyimin əzablarını

beləcə unuduram.

Bəzən həyat

üzərimə yeriyir.

O zaman

sükutu özümə yoldaş seçirəm.

Özümə ...sayağı

İnsanlıq dərsi keçirəm...

Bəzən həyat

üzərimə yeriyir.

Məni yandırıb-yaxır.

Narahat səbrim darıxır.

Nə yaxşı ki

dünyanın hər yerindən

Qızımın gözləri baxır...

Sənsiz

Sən getdin, mənsə arxanca,

Gəlmədim, yaşadım sənsiz.

Bu həyatın mənasını

Bilmədim, yaşadım sənsiz.

Tale çox oynatdı məni,

Hər gün bir dərd verdi yeni,

Gözlərimdəki əksini

Silmədim, yaşadım sənsiz.

Bəxt olmadı məndən yana,

Ömür sürdüm yana-yana,

Fələyin oyunlarına

Gülmədim, yaşadım sənsiz.

Səni andım hər an, hər dəm,

Könlümə sirdaş oldu qəm,

Sanırdım, sənsiz ölərəm,

Ölmədim, yaşadım sənsiz.

Ağlayır

Sən yoxsan, hicranın çöküb üstümə,

Sözlər haray çəkir, səsim ağlayır.

Qəm-kədər yükünün ağırlığından,

Qəlbimdə qırılan bir sim ağlayır.

Sən yoxsan, halıma yanır fələklər,

Təsəlli eyləyir məni mələklər,

Səsimi daşlara çırpır küləklər,

Zilim fəryad edir, pəsim ağlayır.

Sən yoxsan,

sərhədsiz səbrim darıxır,

Həsrət gen dünyamı

dörd yandan sıxır,

Pəncərəm önündə göz yaşı axır,

Dön, bax, gözlərimdə

gör kim ağlayır?...

Yordu məni

Ayrılığın əsən yeli

Xəzantək sovurdu məni.

Sənsizliyin qəm sacında

Qor kimi qovurdu məni.

Nə yaxşı ki, xəyalın var,

Həsrət hər gün məni yoxlar,

Hicranın atdığı oxlar

Ürəyimdən vurdu məni.

Çox getdim, yolu bulmadım,

Ha qoydum, boşum dolmadı,

Olmadı, vallah, olmadı,

Bu dözümlər yordu məni.

İlahi

Sən tökdüyün dərdləri,

Mən yığıram, İlahi.

Qəlbimdə qəm çoxalır,

Sıxılıram, İlahi.

Bir ömürdə min bir sirr,

Ahım daşları dəlir,

Dərdim üst-üstə gəlir,

Çıxılıram, İlahi.

Zamansız yağdı qarın,

Saçıma narın-narın,

Soyuyur insanların,

Yaxılıram, İlahi.

Səni duyduğum andan,

Razıydım keçəm candan,

Çıxdığım nərdivandan,

Yıxılıram..., İlahi...

Neqativ

Bir ömür həsr etdim

Sənin yoxluğuna.

Yaza bilmədiyim

hər şeirdə,

çəkə bilmədiyim

hər rəsimdə,

oxuya bilmədiyim

hər nəğmədə

Sən varsan.

Mənim sevgi sarayımda

hər zaman küllü-ixtiyarsan.

Sən

yaşanmamış günlərimin

neqativisən,

böyük eşqim!

Gəzinti

Özüm Bakıdayam.

Ruhum quş kimi uçub

qondu Sultan Əhməd

məscidinin minbərinə.

Xəyalım dolaşdıqca

İstanbul küçələrini,

mən burda axtarıram

gündüzlərin yerini.

Orda ruhum sevinir

müəzzinin səsinə.

Burda qəlbim üşüyür,

bayquşların qəhqəhəsinə.

Orda xəyalım gəzir,

mavigözlü dənizi.

Burda ləpələr yuyur,

sahildə tənha izi.

Orda bir cüt sevgili

dayanıbdır üz-üzə.

Burda şıltaq ürəyim,

tərslikdən baxmır sözə.

...yağışın nəğməsindən

könlümə hava düşür.

Sən ordasan, mən burda.

Dünyanın çıxışında

ruhlarımız görüşür...

Simvolika

İlk tanışlığımız

suallarla başladı.

Hər sual

bir cavab-nida!

Sonra

yeni-yeni görüşlər.

Bütün görüşləri vergüllər ayırırdı.

Birinci görüş,

ikinci görüş,

üçüncü görüş və s...

Hər görüşün sonunda

iki nöqtə qalırdı: "hələlik"

Bir gün bu görüşlərə

nöqtə qoymaq istədik,

Nədənsə nida alındı!...

Bir də üç nöqtə...

Rəsmiyyə SABİR

Ədəbiyyat qəzeti.- 2018.- 14 iyul.- S.25.