Doğulmadan ölən
istedad
Tanzaniyada yerləşən və Afrikanın ən
yüksək zirvəsi olan Klimancaro 5890 metr
hündürlüyündə dağ massividir. Suaxili dilində
"parıldayan dağ" mənası verdiyi güman edilən
"klimancaro" sözünün yaranması haqqında
xeyli rəvayət var. Həmin rəvayətlərin bəzilərində
"kilimancaro" sözünün "klima" və
"ncaro" hissələrinə ayrıldığı
deyilir. "Klima"nın suaxili dilində
"təpə, alçaq dağ", qədim suaxili dilində
isə "ağ", "parıldayan" demək
olduğu bildirilir. Digər bir rəvayətə görə,
sözün "ncaro" hissəsi kiçaqqa dilində
"caro"- "karvan" mənasını verir. Bunlar fərziyyədir təbii ki.
Bu adın verildiyi "Klimancaro qarları" hekayəsindən
danışacağıq. Ernest Heminqueyin ilk dəfə
1936-cı ildə işığa çıxan bu hekayəsi
zəngin həyatın çətinliklərindən, zəhmət
çəkmədən varlanmağın acı nəticələrindən,
can üstdə olan bir yazarın yaşadığı xəyal
qırıqlığından bəhs edir. "Klimancaro
qarları"nda oxucu doğulmadan ölən istedadın faciəsini
görür. Hekayənin qəhrəmanı
Harri kübar və zəngin bir xanımla evlidir. Harri yazmaq istəyən, amma yaza bilməyən,
istedadını pula qurban verən bir
yazıçıdır. Canı ilə
çarpışdığı, ölümün gəlib
sinəsində oturduğu vaxt anlayır ki, yanında
olmasını istədiyi qadın indi yanında olan qadın
deyil. Artıq gecdir. Qatar çoxdan
gedib...
Harri həyat yoldaşı ilə Afrikaya səyahət
zamanı Klimancaroya ov etməyə gedir. Gözlənilmədən
baş verən qəza onun həyatını təhlükəyə
atır. Kolluğa təpilən antilop
sürüsünün şəklini çəkmək
üçün cəngəlliyə girdikləri vaxt tikan onun
dizini cızıb qanadır. Ekstremal şəraitdə
olduqlarından Harri dizinə yod, spirt və başqa məhlul
sürtüb infeksiyanın qarşısını ala bilmir.
Antilop sürüsü ona fotoaparatın düyməsini
basmağa imkan vermədən qaçıb
dağılışır. Bundan sonra Harrinin
ayağı qanqrena verir və o, yatağa düşür...
İstedadın maddiyyata məğlub
olması...
İnsan nə vaxt arzularından əl çəkir? Hansı maneə
onun arzularının qarşısında səddə
çevrilir? Yəni arzuya qadağa qoymaq,
onu reaallaşdırmaq istəyindən əl çəkmək
olarmı? Heminquey deyir ki, olar.
Yazıçının arqumenti də var: pul buna qadirdir! Elə bu hekayədə də o, oxucuya insanın
maddiyyatın əsirinə çevrilməsindən bəhs
edir. Pulun əsirinə çevrilərək tərtəmiz
arzularından vaz keçən insanın həyat hekayəsindən
nəticə çıxarmağı yazıçı,
oxucuların öz öhdəsinə buraxıb... Ernest Heminquey Harrinin timsalında istedadına,
düşüncələrinə sadiq qalmayanların əksəriyyətinin
aqibətini göstərir. İstedadını
maddiyyata qurban verən Harri ömrünün son saatında
daxili aləminin sərt ittihamları ilə üz-üzə
qalmalı olur. O, yaşadığı illər ərzində
həyatın ona verdiyi zəngin materialdan bir
yazıçı kimi istifadə etmək ümidilə
yaşayır. Zəngin və kübar
xanımla ailə quran qəhrəman bütün
vaxtını müşahidə və əyləncələrə
həsr edir, əsas məqsədini, arzularını
reallaşdırmağı isə hansısa müəmmalı
gələcəyə saxlayaraq sonda yazmağın
daşını birdəfəlik atır.
Yazıçı, bu hekayədə öz arzularına sadiq
qalmamağın faciəvi sonluğundan bəhs edir... Zamana
ümidli olmaq hardasa Klimancaro zirvəsində Harrinin taleyini
yaşamağa bənzəyər-qəfil ölüm adamı
zirvədə də haqlaya bilər...
Gərəksiz
tərif də yuxuya bənzər,
Uyudar qələmi
iş üstündə də.
İstedad
elə bir toxuma bənzər,
Göyərər bir quru daş üstündə də.
Xalq
şairi Məmməd Arazın istedada verdiyi gözəl qiymət...
Harri daş üstündə göyərən
istedadının qədrini bilmir. Zirvəyə qalxmaq istəsə də
zirvədə ölüm onun başının
üstünü kəsdirir...
Zəngin insanlardan yazmaq istəyi
Heminquey
Harrinin öz istedadına necə qənim
çıxmasına belə aydınlıq gətirir:
"Öz istedadını o, özü məhv etmişdi, hər
şeyi qadının üstünə yıxmaq indi nəyə
lazımdı? Qadının günahı
yalnız onda idi ki, onun həyatı üçün şərait
yaratmışdı." Yazıçı,
qəhrəmanının öz istedadını
barışıq üçün heç bir ümid yeri
qoymadan və özünə, öz əqidəsinə xəyanət
etməklə məhv etdiyini deyir. Sərxoşluq,
tənbəllik, avaralıq, şöhrətpərəstlik, təkəbbür
onun hissiyyatını korşaldaraq həyatını puç
edir.
Harri haçansa zəngin insanlardan mütləq
yazacağını deyirdi. O, özünü onların
tayfasından hesab etmir, bu düşərgədə bir casus
olduğunu deyirdi. Nə vaxtsa həmin düşərgədən
çıxacağını və onun barəsində
yazacağını düşünürdü:
"Özü də bu, nə haqda yazdığını bilən
bir insan tərəfindən həyatda ilk dəfə
yazılmış bir yazı olasıdır. Di
gəl ki, həmin işdən yapışmağa
özünü heç cür məcbur edə bilmədi,
çünki özündən iyrənə-iyrənə
yaşadığı, tam rahatlıq və eyş-işrət
içində keçirdiyi günlərin hər biri onun
yazmaq səriştəsini kütləşdirir, işləmək
meylini zəiflədirdi; axırda da yazmağın
daşını biryolluq atdı."
Ailədə, ictimai işlərdə, təsərrüfatda,
yaradıcılıqda... ərinə arxa-dayaq olan, kömək
edən nə qədər qadınlar var. Ailə qanunlarından
biri də məhz elə budur. Lev Tolstoy Sofiya Bersin dəstəyi ilə
"Hərb və sülh", "Anna Karenina"
romanlarını yazıb. Böyük
yazıçının gənclik illərindən qalan vərdişlərini
- içki içməyi, qumarbazlığı və
qadın düşkünlüyünü Sofiya unutdurub.
Tolstoyun Yasnaya Polyanada yerləşən mülkündəki kasıb həyatı, məişət
tərzini-yatacaqsız çarpayıları, köhnə
qab-qacağı, uçub-dağılan, təmirsiz
otaqları görən Sofiya kənddəki mülkü bərpa
etdirir. Sofiya Lev Tolstoya həm ana, həm də həyat
yoldaşı kimi qayğı göstərir. Özü bu barədə danışarkən ərinin
ona ən böyük ərməğanının öz
yaradıcılığına verdiyi fayda olduğunu deyib.
Sofiya, Lev Tolstoyun həyat yoldaşı olmaqla
yanaşı həm də əsərlərinin
üzünü köçürməkdə ona
yardımçı idi. O, "Hərb və
sülh"ün tam mətninin üzünü 7 dəfə
köçürmüşdü. Sofiya, ərinin
işlərini bacardığı qədər irəli çəkməyə
çalışırdı. Böyük
yazıçı heç vaxt belə - azad şəkildə
intellektual və mənəvi gücünü hiss etmədiyini
yazırdı...
Eyni səadət Nabokova da nəsib olmuşdu. Onun Amerikada ən
sakit yerin maşın olduğunu deməsi kifayət etmişdi
ki, Vera sevgisini yenə sübut etsin. O, ərinin
sürücüsü kimi onu sıx meşələrə
aparır və yazmaq üçün tək qalmasına şərait
yaradırdı. Nabokov, Vera olmasaydı bir kitab
belə yaza bilməyəcəyini deyirdi. Əgər əlyazmaları
zibillikdən xilas edilməsəydi, "Lolita" məhv olacaqdı.
Anna Dostoyevski də ərinin
yaradıcılığına biganə qalmayan, onu pis vərdişlərdən
uzaqlaşdıran həyat yoldaşı kimi tarixə
düşüb. Fyodorun haqqında 2 bioqrafik kitab ("Anna Dostoyevskinin
gündəliyi 1867"və "Anna Dostoyevskinin xatirələri")
yazan Anna ərinə "Qumarbaz"ı tamamlamağa kömək
etmiş, naşirin iddia etdiyi əsərlərin müəllif
hüquqlarının qorunub-saxlanmasına nail
olmuşdu. Anna xatirələrində Dostoyevskiyə ürəyində
sonsuz mərhəmət hissi olduğunu yazırdı: " Mən əsərlərinin vurğunu
olduğum insana kömək etmək istəyirdim".
Qumarbaz Dostoyevski Avropada da şakərindən əl
çəkmir. Annanın daş-qaşını və
pal-paltarını girov qoyan yazıçının bu vərdişini
arvadı xəstəlik kimi müalicə edirdi. Hətta o, bir dəfə özlərinin son ümidi
olan pulu da yazıçıya vermişdi. Həyat
yoldaşının belə səmimi davranışları nəticəsində
Dostoyevski anlayır ki, Anna onun düşündüyündən
də güclü və zəkalı qadındır. Pullarını itirən yazıçı
arvadına heç vaxt qumar oynamayacağına və onun
xoşbəxtliyinə çalışacağına söz
verir və bu vədlərə sadiq qalır.
Harrinin qarşısına Sofiya, Vera, Anna kimi qadın
çıxsaydı, o, başqa cür həyat yaşayar,
istedadı məhv olmazdı. Heminquey bu əsərdə
pula hərisliyin fəsadlarından, pulun istedadı necə məhv
etməsindən danışsa da oxucu qəhrəmanın həyat
yoldaşının laqeydliyinin də şahidi olur.
Klimancaronun zirvəsi əvəzinə
ətəyi...
Oğlu hava qəzasında həlak olandan sonra məşuqları
ilə əlaqəni tamam kəsən qadın tənha
qalır. Onun
Harri ilə tanışlığı həmin vaxta təsadüf
edir.Harrinin kitablarını çox sevən qadının
sevimli yazıçısına sahib olmaq istəyi hər
gün bir az da çoxalırdı. Nəhayət, bu, baş verir. Gözəl
və varlı olan bu qadın həm də çox səxavətliydi.
Beləcə Harri yaradıcılıqdan
uzaqlaşıb pulun hökmranlıq etdiyi həyata qucaq
açır. İndi isə Harrinin zənginliyə
qucaq açan həyatı sona yetmək üzrə idi. Bu həyatın bitməsilə qadının yenidən
qurduğu həyat da sona çatırdı.
Harri təəssüflənirdi. Afrikanın ən uca zirvəsi olan
Kilimancaroda bu hiss onu yaxalamışdı. Kaftarların,
goreşənlərin əhatəsində Harri xəyala
dalır, həyatını vərəqləyirdi... Çoxları kimi o da zirvəyə qalxmaq istəyirdi.
Lakin istedadına xəyanət edən Harri indi
özünü Klimancaronun zirvəsində deyil, ətəyində
hiss edirdi...
Xuraman HÜSEYNZADƏ
Ədəbiyyat qəzeti.- 2018.- 9 iyun.- S.27.